Bijstand: recht of plicht?

[MiriamvL]

De bijstand: is dit een recht met het recht om van te genieten, of een vangnet en daarmee een plicht z.s.m. weer je eigen boontjes te doppen? Zijn bijstandgerechtigden zwakkeren die wij moeten beschermen (zij kunnen niet anders), of parasieten van de samenleving (zij vinden het wel een prettig regeling, lekker niet hoeven werken? Wordt er (te) veel misbruik van gemaakt of mogen wij niet oordelen over de situatie van een ander? Spuw je mening en verklaar je nader!

Naar aanleiding van de draad over studiefinanciering in Burgerlijk Recht:

[Michèle]

Nederland is aan het veranderen van een verzorgingsstaat naar een participatiemaatschappij.
In dat licht zou de bijstand een (tijdelijk) vangnet moeten zijn waarbij de persoon in kwestie zo snel mogelijk weer z'n eigen boontjes moet doppen.

Overigens geloof ik dat de meeste bijstandsgerechtigden er ook zo over denken, en niets liever willen dan de eigen boontjes doppen. Maar dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan.
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[LeChat]

De bijstand *is* toch een vangnetregeling? Pas als je geen/onvoldoende andere inkomsten hebt om in je levensonderhoud te voorzien, geen recht hebt op andere uitkeringen, kun je een beroep doen op de WWB.
_________________
Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen.

[Michaelm]

Ik zie de bijstand als een door de overheid gecreëerde afval emmer voor mensen die de bedrijven niet willen hebben.
Bedrijven hebben volgens mij altijd al de meeste invloed in beslissingen van de overheid gehad.

Mensen die bewust in de bijstand zitten zijn of:

- Tevreden met weinig en willen hun vrijheid houden. (in mijn ogen acceptabel)
- Beunen bij om toch meer te hebben, zoals de meeste mensen meer willen hebben. (in mijn ogen niet acceptabel)
- zijn erachter gekomen dat werken niet loont (in mijn ogen de reden waarom eigenlijk heel Nederland in de bijstand zou 'moeten' zitten)

Laten we eerlijk zijn. Als je van de bijstand moet leven heb je zeker geen onbezorgd leventje.
De verleiding om bij te gaan beunen is dan ook heel erg groot.
Als je daar geen last van hebt dan ben je dus duidelijk tevreden met weinig.

De overheid is helemaal niet geïnteresseerd in het welzijn van de burgers, maar vele malen meer in het welzijn van de economie.
Men stelt zelfs dat de armoede vermindert omdat er meer mensen van een uitkering betaald werk hebben gevonden.
Maar zelfs als je betaald werk hebt kan je nog steeds in armoede leven.
De overheid haalt dus 2 dingen door elkaar.
De wetten worden zo gemaakt dat men gedwongen wordt om welk werk dan ook maar aan te nemen om niet in de armoede terecht te komen.

Bedrijven hoeven zich duidelijk minder aan de regels te houden dan burgers. Ze worden veel minder gecontroleerd en als ze gecontroleerd worden en ze doen iets fout dan betalen ze een schijntje aan boete.
Een burger moet meestal zoveel betalen dat hij er nog jaren last van heeft.

Bedrijven lukt het om de mazen van de wet optimaal te benutten en zetten mensen op die manier op straat.
De burger moet dit weer opvangen door hogere belastingen.

Mijn ontslag is voornamelijk voortgekomen uit het feit dat ik niet ineens voor veel minder geld wou gaan werken (Volgens de CAO had ik ook recht op beduidend meer)
Ze hebben me toch weten te ontslaan.
Vervolgens hoor ik van het CWI dat ik maar moet aanbieden om voor het minimumloon te gaan werken omdat ik dan meer kans maak.
Dit ben ik uiteraard niet van plan en als dat gaat betekenen dat ik in de bijstand kom dan zij het zo.
Ik behoor dan tot die laatste groep die erachter is gekomen dat werken niet loont.
_________________
All errors are intentional but mistakes could have been made.

[Mirjam28]

[MiriamvL]

[MiriamvL]

[MiriamvL]

[Michaelm]

Ik vind dat wij gewone mensen sowieso teveel aan de verzorgingsstaat moeten betalen.
En als iemand rond kan komen van 500 euro per maand dan vind ik dat een hele prestatie. Iets wat mij nooit zou lukken.
En dat vind ik zo weinig geld dat ik me daar niet druk om kan maken.
[EDIT]Ik heb trouwens veel meer respect voor die mensen dan voor de mensen die werken met de gedachte "of ik nu hard werk of ik doe bijna niks, mijn geld krijg ik toch wel"[/EDIT]

Ik maak me veel liever druk over de oneerlijke verdeling van de winsten die bedrijven maken.
Ik maak me ook graag veel liever druk om het feit dat bedrijven pas mensen op willen leiden als ze daar subsidie voor krijgen. Daar moeten wij ook aan meebetalen en zo'n bedrijf maakt vele malen meer winst als dat ze aan subsidie krijgen. Waarom krijgen bedrijven daarvoor subsidie en iemand die werkt en net teveel verdient voor huursubsidie moet maar kijken hoe die dan rondkomt ?

Ik vind het ook niet juist dat de overheid bedrijven subsidies in het vooruitzicht stelt als ze kansarmen in dienst nemen. Hiermee benadeelt de overheid de groep die boven die kansarmen zit.
_________________
All errors are intentional but mistakes could have been made.

[MiriamvL]

[Michaelm]

[LeChat]

[MiriamvL]

[LeChat]

Ja, dat was echt wel schokkend! Daar zijn mensen bij die amper de deur uit komen, alleen om boodschappen te doen enzo. Totaal vereenzaamd, vaak door een combinatie van psychische problemen, daar geen hulp voor krijgen of willen, weinig tot geen familie die naar hen omkijkt en ja, dan hou je op 't laatst ook geen sociale vaardigheden meer over voor een simpel gesprekje. Hartstikke zielig dus.
Waarschijnlijk zijn er minder jongeren met wie het al zo ver gekomen is, zoals gezegd is er nu ook meer aandacht voor bij de sociale dienst. Wie geen voeling heeft met de arbeidsmarkt (chronisch te laat zou komen, gewend is hele dagen voor TV te hangen enzo) krijgt een ander traject aangeboden: om bijv vrijwilligerswerk te gaan doen.
Sommigen gebruiken hun casemanager bij de SD ook zo'n beetje als maatschappelijk werker/steun en toeverlaat. Toen wij daar waren (we liepen een dag mee met een casemanager) belde er bijv iemand die voor 't eerst ging solliciteren, die was hartstikke zenuwachtig en wilde 't gewoon even bespreken, en natuurlijk nog wat tips.

'k Heb echt wel respect gekregen voor die casemanagers. Ze waren ook wel eerlijk over wat er mis gaat, dus 't was echt niet zo'n mooi-weer-verhaal.
_________________
Gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen.

[MiriamvL]