Artikel 184 Sr
#1: Artikel 184 Sr Auteur: xjoann
Geplaatst: ma 06 jun 2011 9:22
Hey!
Ik heb een vraagje over artikel 184 Sr.
Als de politie je aanhoudt en je wordt aangemerkt als verdachte, dan mag je in principe de aanhouding toch negeren? (je hoeft niet mee te werken aan je eigen veroordeling)
Of is aanhouding een bevel in de zin van artikel 184 Sr?
Mij is het onduidelijk wanneer de politie nu artikel 184 Sr kan gebruiken. Ik moet nu leren over de dwangmiddelen staandehouding, aanhouding enzovoort.
Vraag is dan ook of de politie bij staandehouding en aanhouding artikel 184 Sr kan gebruiken zodat de verdachte meewerkt.
|
#2: Auteur: LM
Geplaatst: ma 06 jun 2011 10:25
De verdachte hoeft een aanhouding slechts te dulden. Dat wil niet zeggen dat de verdachte actief verzet mag plegen. Doet de verdachte dat wel dan levert dit wederspannigheid op, strafbaar gesteld in art. 180 sr.
De 184 gevallen zien, zoals je zelf al schrijft, op die gevallen waarin de OA op grond van een wettelijk voorschrift bevoegd is tot een bevel of vordering. Hiermee worden niet de dwangmiddelen (zoals aanhouding, staande houding) bedoeld. Dit zijn in de wet vastgelegde bevoegdheden tot het vorderen van medewerking. Denk bijv. aan de vordering mee te werken aan een (voorlopige) blaastest in het kader van een alcoholcontrole. Weigering levert 184 op. De vorderingsbevoegdheden hoeven niet altijd letterlijk in de wet te staan, maar kunnen ook volgen uit andere bevoegdheden of de algemene politietaak (art 2 PW).
|
#3: Auteur: Lexus
Geplaatst: do 09 jun 2011 17:28
Art. 184 WvSr behandelt twee soorten handelingen. Op de eerste plaats opzettelijk niet voldoen aan een bevel of vordering, dat gebaseerd moet zijn op een wettelijk voorschrift. En op de tweede plaats het opzettelijk beletten, belemmeren of verijdelen van een ambtsverrichting, ook gebaseerd op een wettelijk voorschrift.
Aan staande houden of aanhouden hoef je niet mee te werken. Er bestaat alleen een gedoogplicht.
Sterker nog: je hoeft nooit mee te werken aan je eigen veroordeling, tenzij de wetgever die medewerking verplicht stelt. (bv. blazen alcoholwetgeving)
|
#4: Auteur: LM
Geplaatst: do 09 jun 2011 18:57
Lexus schreef: | Sterker nog: je hoeft nooit mee te werken aan je eigen veroordeling, tenzij de wetgever die medewerking verplicht stelt. (bv. blazen alcoholwetgeving) |
Waarbij opgemerkt dat het vorderen van een blaastest a-selectief gericht is aan de nog onverdachte persoon. Van het niet meewerken aan eigen veroordeling is dan nog geen sprake. Het weigeren levert in beginsel alleen 184 Sr. op. Het feit dat iemand niet wil blazen levert nog geen verdenking ter zake rijden onder invloed op. Voor zover mij bekend is het alleen in enkele bijzondere wetten mogelijk om een al verdachte persoon medewerking te vorderen. (uit mijn hoofd WET ED en AWR waarbij het mogelijk is stukken te vorderen van een verdachte, overigens over hoe dit uitpakt als wordt geweigerd wordt verdeeld gedacht).
|
#5: Medewerking. Auteur: Lexus
Geplaatst: do 23 jun 2011 17:02
LM: de Wed kent een artikel om medewerking te vorderen van een ieder. Dat geldt dus ook voor iemand die al verdachte is. Dan kun je denken aan medewerking in de zin van iets weghalen of een deur openen o.i.d.
Je kunt geen medewerking vorderen aan het afleggen van een verklaring, omdat immers de verdachte niet hoeft te antwoorden.
|
#6: Re: Medewerking. Auteur: LM
Geplaatst: do 23 jun 2011 19:33
Lexus schreef: | Je kunt geen medewerking vorderen aan het afleggen van een verklaring, omdat immers de verdachte niet hoeft te antwoorden. |
Nee, maar er bestaat überhaupt niet zoiets als het vorderen van een verklaring. Ook de getuige is t.o.v. de opsporingsambtebaar niet verplicht medewerking te verlenen. De AWR / WED vorderingen zien niet op het verlenen van het type medewerking dat jij beschrijft, maar op de uitlevering van voor inbeslagname vatbare voorwerpen.
De vordering WED / AWR is soortgelijk aan 96 A wetboek van strafvordering. Opmerkelijk is dat 96 A de verdachte expliciet uitzondert, terwijl de WED / AWR dit niet doen. Dit leidt tot de wat opmerkelijke situatie dat indien iemand bijv. wordt verdacht van het vervalsen van een factuur deze factuur, indien vervolgd wordt voor 225 Sr, niet gevorderd mag worden van de verdachte terwijl dit wel mag als dezelfde persoon ivm de valse factuur vervolgd wordt voor art. 69 AWR in verband met het goed van een onjuiste belastingaangifte. Voor zover mij bekend is er geen jurisprudentie bekend waarbij de verdachte in een dergelijke situatie weigerde en vervolgens voor art. 184 Sr. werd vervolgd. Ik ben benieuwd of dit dan wel standhoudt.
|
#7: Auteur: bona fides
Geplaatst: za 25 jun 2011 15:56
In ieder geval staat art. 6 EVRM er niet aan in de weg dat een verdachte wordt gedwongen documenten af te staan waarvan het bestaan reeds bekend is of aan een bloedonderzoek mee te werken. In die zin is het recht om niet aan je eigen veroordeling mee te werken (het neme tenetur-beginsel) niet zo heel veel breder dan het zwijgrecht.
Natuurlijk moet een verplichting om ergens aan mee te werken wel weer een basis hebben in het nationale recht. Waar het nationale recht je tot niets verplicht, ben je ook niets verplicht.
|
#8: Vorderen aan verdachte Auteur: Lexus
Geplaatst: di 28 jun 2011 21:49
Het is wel mogelijk om van een verdachte iets te vorderen. Art. 8a Politiewet 1993 geeft de bevoegdheid aan een opsp. ambt. om van 'personen' een wettelijk voorgeschreven identiteitsbewijs ter inzage te vorderen, als daar de noodzaak toe bestaat.
Dat kan dus ook aan de verdachte worden gevorderd.
Verder kan aan iemand die verdacht is van het onder invloed van een voertuig, toch de inzage van diverse bescheiden worden gevorderd en is hij tevens verplicht om de blaastest te volvoeren. Een niet - verdachte is daar ook toe verplicht, maar de wel - verdachte ook !
Maar verder geldt voor zover mij bekend, het beginsel dat de verdachte niet hoeft mee te werken aan zijn veroordeling.
Hoe je ook over de identiteitsplicht denkt: naar mijn mening is het wel doordacht door de NL wetgever om alleen een toonplicht in te stellen en niet een draagplicht van een id bewijs, zoals in andere landen vaak wel verplicht is. Daar kan namelijk niemand aan voldoen. (bed, zwemmen, voetbal, sauna etc)
|
#9: Auteur: bona fides
Geplaatst: di 28 jun 2011 22:14
Uit HR 21 december 2010, LJN BL0666:
HR schreef: | 4.2. Bij de beoordeling van het middel moet worden vooropgesteld dat in het Nederlandse recht niet een onvoorwaardelijk recht of beginsel is verankerd dat een verdachte op generlei wijze kan worden verplicht tot het verlenen van medewerking aan het verkrijgen van voor hem mogelijk bezwarend bewijsmateriaal. Wel brengt het aan art. 29 Sv ten grondslag liggende beginsel mee dat een verdachte niet kan worden verplicht tot het afleggen van een verklaring waarvan niet kan worden gezegd dat zij in vrijheid is afgelegd. Voorts ligt in art. 6 EVRM besloten dat, indien ten aanzien van een verdachte sprake is van een "criminal charge" in de zin van die bepaling, deze het recht heeft "to remain silent" en "not to incriminate oneself" (vgl. HR 19 september 2006, LJN AV1141, NJ 2007/39). Uit de uitspraak van het EHRM in de zaak Saunders (EHRM 17 december 1996, LJN ZB6862, NJ 1997/699) moet worden afgeleid dat art. 6, eerste lid, EVRM zich niet verzet tegen het gebruik voor het bewijs in een strafzaak van onder dwang door de verdachte afgegeven materiaal dat onafhankelijk van de wil van de verdachte bestaat (vgl. HR 21 oktober 1997, LJN ZD0834, NJ 1998/173). Het recht van de verdachte om zichzelf niet te belasten is immers - in de woorden van het EHRM 29 juni 2007, O'Halloran and Francis, LJN BB3173, NJ 2008/25, rov. 47 - "primarily concerned with respecting the will of an accused person to remain silent". |
|
|