Art. 22 lid 2 Grondwet - Huisvesting. Kunnen we er wat mee?
Selecteer berichten van
 # tot #
Afdrukken

Rechtenforum.nl -> Staatsrecht
#1: Art. 22 lid 2 Grondwet - Huisvesting. Kunnen we er wat mee? Auteur: Sopot BerichtGeplaatst: vr 16 mei 2014 20:15
    —
Beste juristen.

Het volgende stoort mij al een tijdje. In hoeverre kunnen wij als burgers nou beroep doen op een sociale grondrecht zoals art. 22 lid 2 GW.

Als je het prachtig uitgewerkt stuk van P. van der Klei moet geloven dan kunnen we ons op zowel 22 lid 2 GW en 11 IVESCR beroepen om een fatsoenlijke woonplaats te krijgen.
http://arno.uvt.nl/show.cgi?fid=80632

Dat het stuk achterloopt wordt duidelijk aan de hand van recente jurisprudentie:
Centrale Raad van Beroep, 15 augustus 2013, ECLI:NL:CRVB:2013:1421.

“[…] dat het IVRK en het IVESCR zich richten tot de overheid en betrokkene daarop niet rechtstreeks een beroep kan doen […].”

Dus de IVESCR valt af. Maar hoe zit het dan met art. 22 lid 2 GW?
Hoe ver reikt deze (sociale) grondrecht?

Hof ’s-Hertogenbosch, 4 maart 2013, ECLI:NL:GHSHE:2013:BZ2872

In deze uitspraak komt naar voren dat er een verschil zit tussen de staat als overheid en de gemeenten. De staat is enkel een bemiddelaar, de gemeenten zijn verantwoordelijk voor de huizing van hun inwoners.

Maar deze mevrouw gaat verder en trekt een hele aparte conclusie: http://www.ru.nl/@898815/pagina/

"Niet de Staat is verplicht om huisvesting te verzorgen, maar de gemeente. De zorgplicht van de Staat houdt in dat zij moet bemiddelen tussen de verschillende instanties en gemeenten. In de Grondwet en verdragen is deze plicht dusdanig breed geformuleerd dat deze niet opgevat kan worden als een specifieke plicht tot het verzorgen van woonruimte voor één persoon, maar moet worden gelezen als het scheppen van de mogelijkheid tot voldoende woonruimte. Van der V. heeft overigens meerdere woningen geweigerd, alleen al dit feit zou zijn hele betoog onderuit kunnen halen."

Volgens haar blijft het dus enkel een streven voor de overheid, geen grondrecht waar we rechtstreeks ons op kunnen beroepen.

Hoe staat het dan met mensen die nergens terecht kunnen? Zoals ongewenste pedofielen? Ik kom er echt niet uit en wend mij dan ook tot jullie wijsheid.
#2:  Auteur: jeroen1989 BerichtGeplaatst: za 17 mei 2014 12:33
    —
C.W. van der Pot, Handboek van het Nederlandse staatsrecht, bewerkt door D.J. Elzinga, R. de Lange, Deventer 2006, p. 460)

Quote:
Het artikel is niet de basis van een grondwettelijk recht op wonen, maar richt zich meer op een algemene zorgverplichting, m.a.w.: bevordering van de woongelegenheid.




Commentaar bij artikel 22 Gw (via Nederlandserechtsstaat)

Quote:
Meer nog dan bij het eerste lid dat zich van de clausule ‘treft maatregelen’ bedient, lijkt bij het tweede lid van artikel 22 vanwege de uitdrukking ‘voorwerp van zorg’ het oog vooral gericht op algemene zorgverplichtingen in de vorm van beleidsvoering op de langere termijn, een aangelegenheid waarbij de overheid een zeer ruime beleidsvrijheid toekomt en politieke overwegingen van velerlei aard doorslaggevend zijn.
Onder “voldoende woongelegenheid” is niet alleen te verstaan een voldoende aantal woningen. De term heeft mede betrekking op het volume, de kwaliteit, de veiligheid, de gezondheid etc. van de woningen.’ Er geldt dus ‘zowel een kwalitatieve als een kwantitatieve taakstelling’, merkt de regering op wanneer ze in de memorie van antwoord nadere uitleg verschaft.
#3:  Auteur: marja.verstralen BerichtGeplaatst: wo 28 mei 2014 20:37
    —
De sociale grondrechten leggen inderdaad een zorgplicht op de overheid; de burger kan er geen rechten aan ontlenen.

Ongewenste pedofielen kunnen beschermd wonen op het terrein van een tbs-kliniek.
Rechtenforum.nl -> Staatsrecht

Tijden zijn in GMT + 2 uur
Pagina 1 van 1

© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl