Verdeling eigen inleg bij einde relatie
#16: Auteur: bona fides
 Geplaatst: zo 26 mrt 2023 16:36
—
Even terug naar een eerdere bijdrage:
| bona fides schreef: | Rechtbank Den Haag 16 februari 2022, ECLI:NL:RBDHA:2022:1217:
| Quote: | 2.1. Partijen hebben een affectieve relatie met elkaar gehad en hebben van 1998 tot februari 2016 met elkaar samengewoond. Zij hebben geen samenlevingscontract gesloten.
(...)
4.10. De rechtbank overweegt als volgt. Partijen hebben de woning gezamenlijk, ieder voor de onverdeelde helft, gekocht. Omdat zij bij de aankoop geen afwijkende afspraken hebben gemaakt, waren zij ten opzichte van de verkoper van de woning hoofdelijk aansprakelijk voor de voldoening van de voor de verkrijging van de woning verschuldigde koopsom en kosten. In hun onderlinge verhouding waren zij ieder verplicht om voor het deel dat hen aanging, namelijk de helft, in de schuld en in de kosten bij te dragen (artikel 6:10 lid 1 BW). De koopsom en de kosten van de verkrijging van de woning zijn betaald met gelden afkomstig uit een hypothecaire lening, waarvoor partijen hoofdelijk aansprakelijk zijn en met een door de man uit privévermogen ingebracht bedrag van € 103.850. De man heeft daardoor ten tijde van de verkrijging (€ 103.850 : 2 = ) € 51.925 meer voldaan dan waartoe hij op basis van artikel 6:10 lid 1 BW gehouden is. Een en ander brengt mee dat de man op grond van het bepaalde in artikel 6:10 lid 2 BW op het moment van betaling, in 2012, jegens de vrouw een regresvordering tot dat bedrag heeft gekregen. |
De man had € 103.850 méér ingebracht dan de vrouw en had daarom een regresvordering van € 51.925 op de vrouw.
In die zaak was de regresvordering inmiddels verjaard:
| Quote: | | 4.12. De man heeft niet gesteld, en dat is ook niet gebleken, dat er tussen het moment van het ontstaan van de regresvordering (de inbreng bij de aankoop van de woning in 2012) en 2017 een rechtsgeldige stuiting heeft plaatsgevonden. Nu meer dan vijf jaar is verstreken tussen het ontstaan van de regresvordering in 2012 en het instellen daarvan, is de regresvordering van de man ten aanzien van de inbreng bij de aankoop van de woning verjaard. Hij kan in rechte dus geen aanspraak meer maken op terugbetaling van het te veel betaalde deel van € 51.925. De rechtbank weegt mee dat de man zijn vorderingen vrij eenvoudig had kunnen waarborgen door met de vrouw afspraken te maken, bijvoorbeeld in een samenlevingscontract of in een overeenkomst van geldlening. Het feit dat partijen dit niet hebben gedaan komt voor rekening en risico van de man. |
|
De redenering van de rechtbank lijkt me twijfelachtig, en in ieder geval maakt de rechtbank een fout gelet op de het arrest van de HR van 6 april 2012. [edit: ik zit fout, zie het volgende bericht]
De rechtbank ziet het moeten betalen van de koopprijs van de woning als een hoofdelijke schuld. De man betaalde uit eigen zak € 103.850, de rest werd voldaan door het aangaan van een hypothecaire lening.
In tegenstelling tot wat de rechtbank beweert, deed die betaling van die € 103.850 niet onmiddellijk een regresvordering van de man op de vrouw van € 51.925 ontstaan. Volgens de HR gaat die € 103.850 af van het deel van de gezamenlijke schuld dat de man aangaat. Een regresvordering ontstaat pas wanneer de man méér dan de helft van de koopprijs van de woning heeft ingebracht. De verjaringstermijn gaat dus pas dan lopen.
Laatst aangepast door bona fides op zo 26 mrt 2023 16:48, in totaal 1 keer bewerkt
|
#17: Auteur: bona fides
Geplaatst: zo 26 mrt 2023 16:47
—
Correctie
| bona fides schreef: | Even terug naar een eerdere bijdrage:
| bona fides schreef: | Rechtbank Den Haag 16 februari 2022, ECLI:NL:RBDHA:2022:1217:
| Quote: | 2.1. Partijen hebben een affectieve relatie met elkaar gehad en hebben van 1998 tot februari 2016 met elkaar samengewoond. Zij hebben geen samenlevingscontract gesloten.
(...)
4.10. De rechtbank overweegt als volgt. Partijen hebben de woning gezamenlijk, ieder voor de onverdeelde helft, gekocht. Omdat zij bij de aankoop geen afwijkende afspraken hebben gemaakt, waren zij ten opzichte van de verkoper van de woning hoofdelijk aansprakelijk voor de voldoening van de voor de verkrijging van de woning verschuldigde koopsom en kosten. In hun onderlinge verhouding waren zij ieder verplicht om voor het deel dat hen aanging, namelijk de helft, in de schuld en in de kosten bij te dragen (artikel 6:10 lid 1 BW). De koopsom en de kosten van de verkrijging van de woning zijn betaald met gelden afkomstig uit een hypothecaire lening, waarvoor partijen hoofdelijk aansprakelijk zijn en met een door de man uit privévermogen ingebracht bedrag van € 103.850. De man heeft daardoor ten tijde van de verkrijging (€ 103.850 : 2 = ) € 51.925 meer voldaan dan waartoe hij op basis van artikel 6:10 lid 1 BW gehouden is. Een en ander brengt mee dat de man op grond van het bepaalde in artikel 6:10 lid 2 BW op het moment van betaling, in 2012, jegens de vrouw een regresvordering tot dat bedrag heeft gekregen. |
De man had € 103.850 méér ingebracht dan de vrouw en had daarom een regresvordering van € 51.925 op de vrouw.
In die zaak was de regresvordering inmiddels verjaard:
| Quote: | | 4.12. De man heeft niet gesteld, en dat is ook niet gebleken, dat er tussen het moment van het ontstaan van de regresvordering (de inbreng bij de aankoop van de woning in 2012) en 2017 een rechtsgeldige stuiting heeft plaatsgevonden. Nu meer dan vijf jaar is verstreken tussen het ontstaan van de regresvordering in 2012 en het instellen daarvan, is de regresvordering van de man ten aanzien van de inbreng bij de aankoop van de woning verjaard. Hij kan in rechte dus geen aanspraak meer maken op terugbetaling van het te veel betaalde deel van € 51.925. De rechtbank weegt mee dat de man zijn vorderingen vrij eenvoudig had kunnen waarborgen door met de vrouw afspraken te maken, bijvoorbeeld in een samenlevingscontract of in een overeenkomst van geldlening. Het feit dat partijen dit niet hebben gedaan komt voor rekening en risico van de man. |
|
De redenering van de rechtbank lijkt me twijfelachtig, en in ieder geval maakt de rechtbank een fout gelet op de het arrest van de HR van 6 april 2012.
De rechtbank ziet het moeten betalen van de koopprijs van de woning als een hoofdelijke schuld. De man betaalde uit eigen zak € 103.850, de rest werd voldaan door het aangaan van een hypothecaire lening.
In tegenstelling tot wat de rechtbank beweert, deed die betaling van die € 103.850 niet onmiddellijk een regresvordering van de man op de vrouw van € 51.925 ontstaan. Volgens de HR gaat die € 103.850 af van het deel van de gezamenlijke schuld dat de man aangaat. Een regresvordering ontstaat pas wanneer de man méér dan de helft van de koopprijs van de woning heeft ingebracht. De verjaringstermijn gaat dus pas dan lopen. |
Mijn fout hier is dat de koopprijs natuurlijk onmiddellijk geheel voldaan is. De man betaalde € 103.850 uit eigen zak, en man en vrouw samen voldeden de rest uit de hypothecaire lening (dus ieder de helft). Er ontstond daardoor in 2012 al een regresvordering van € 51.925 van de man op de vrouw.
|
#18: Auteur: Rexx
Geplaatst: di 28 mrt 2023 11:09
—
| bona fides schreef: | | Rexx schreef: | De relatie is inderdaad verbroken maar verder is er nog niets veranderd. (vandaar mijn opmerking over ontwikkelingen die niet snel gaan).
De situatie is dus nog steeds dat het huis en hypotheek op beider namen staan.
Ik heb nog 2 weken om boetevrij af te lossen maar ik vraag mij dus af of het mogelijk is om b.v bij een notaris vast te leggen dat die 60K van mij blijft. |
Als jij 60k aflost, gaat dit af van jouw deel van de hoofdelijke schuld.
Stel dat de totale schuld 200k is. Jullie zijn ieder hoofdelijk aansprakelijk voor het gehele bedrag tegenover de bank, maar in jullie onderlinge verhouding voor 100k.
Jij lost nu 60k af. Er blijft dan een schuld van 140k, waarvoor jullie ieder hoofdelijk aansprakelijk zijn. Maar jouw deel in de onderlinge verhouding is nu 40k.
Stel dat de totale schuld 100k is (dus in de onderlinge verhouding ieder 50k), en jij lost 60K af. Dan blijf je hoofdelijk aansprakelijk tegenover de bank voor de resterende 40k, maar is je ex in de onderlinge verhouding aansprakelijk voor de 40k én krijg jij een regresvordering van 10k op je ex. (Die regresvordering kan dan na 5 jaar verjaren als je niet oppast.)
Dat dit zo werkt volgt uit art. 6:10 BW en HR 6 april 2012, ECLI:NL:HR:2012:BU3784, rov. 3.6.
In principe is je ex (in de onderlinge verhouding) aansprakelijk voor de rente over haar deel van de schuld, en jij over jouw deel. Dus al het voordeel van de vervroegde aflossing komt jou toe.
Ik sluit echter niet uit dat een rechter gelet op de lange samenleving etc. reden ziet in naam van redelijkheid en billijkheid de scherpe kantjes er voor je ex af te halen. (Maar ik zie niet in hoe dat kan leiden tot het "verlies" van (de helft van) die 60k.) |
Hartelijk dank voor dit antwoord en de uitleg!
|
|