Spaartaks Kerstarrest HR werkingskracht en reikwijdte
Selecteer berichten van
 # tot #
Afdrukken
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5  Volgende  Laat alle berichten zien
Rechtenforum.nl -> Actualiteiten
#16:  Auteur: bremam BerichtGeplaatst: vr 22 apr 2022 8:17
    —
Dat artikel op fullfinance.nl is echt precies wat ik zocht. Alle verwijzingen naar jurisprudentie en een duidelijke toelichting erbij. Dank!

Goed om te weten dat er toch een mogelijkheid is om een afgewezen bezwaar en/of een afgewezen verzoek tot Ambtshalve Vermindering aan de rechter voor te kunnen leggen.
Het oordeel of niet-bezwaarmakers ook voor compensatie in aanmerking moeten komen ligt dan in ieder geval bij de Hoge Raad en niet bij de politiek.

Die route via de ombudsman heb ik ook weinig vertrouwen in. Volgens mij hebben ze in Den Haag een speciale kast - achter in het archief en vlak naast de papierversnipperaar - waar diens rapporten terecht komen Very Happy
[/quote]
#17:  Auteur: MrNP BerichtGeplaatst: za 23 apr 2022 4:54
    —
bona fides schreef:
In beginsel dient de rechter wettelijke bepalingen waarvan de toepassing strijd oplevert met art. 1 EP EVRM buiten toepassing te laten (art. 94 Gw). Dat leidt in deze situatie waarschijnlijk niet tot een bevredigende oplossing. In eerdere uitspraken had de HR het aan de wetgever overgelaten om de wet te repararen, maar de wetgever heeft het laten afweten en nu vond de HR dat het tijd was om in te grijpen. Dat is wellicht nog niet eerder gebeurd (dat heb ik niet bijgehouden), maar komt zeker niet onverwacht.

Tja, een en ander komt er dan toch op neer dat de HR de trias politica laat voor wat deze is en onbevoegd op de stoel van de wetgever gaat zitten.

Niet ondenkbaar dat de wetgever daarop reageert door zijnerzijds dan ook maar even op de stoel van de rechter te gaan zitten en democratisch besluit dat 'n bepaald arrest van de HR niet als rechtspraak maar evident als kromspraak beschouwd dient te worden en de inhoud ervan derhalve naast zich neerlegt zonder er consequenties aan te verbinden.
-
#18:  Auteur: cia76 BerichtGeplaatst: di 26 apr 2022 18:06
    —
bona fides schreef:
Uit dit artikel begrijp ik dat de staatssecretaris wil afwachten hoe de Hoge Raad gaat oordelen in een zaak aangespannen door iemand die niet op tijd bezwaar heeft ingediend:
Quote:
Staatssecretaris Marnix van Rij (Belastingdienst) wil voor het antwoord op deze vraag het liefst wachten op een uitspraak van de Hoge Raad. Daar dient momenteel een zaak waarin een belastingplichtige compensatie eist voor eveneens te veel betaalde vermogensbelasting, maar waarbij de bezwaartermijn is verlopen.

Met andere woorden: misschien hoeft het kabinet helemaal niet iedereen te compenseren van de rechter. De uitspraak wordt uiterlijk 20 oktober verwacht.

Maar het lijkt me niet uit te sluiten dat de Tweede Kamer iedereen gecompenseerd wil zien.

Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat de Hoge Raad zal oordelen dat de overheid verplicht is tot compensatie van iemand die niet tijdig bezwaar heeft gemaakt. En gelet op de enorme totaalbedragen en het feit dat het voor de individuele belastingplichtigen slechts om geld gaat (en blijkbaar niet voldoende om zelf bezwaar te maken), zou ik als regering en Tweede Kamer het daarbij laten. Ook de landsadvocaat wees er in zijn advies op dat mensen regelmatig in situaties die veel schrijnender zijn gewoon aan de bezwaartermijn worden gehouden. In dit geval zit er blijkbaar een miljoen mensen in het niet-tijdig-bezwaar-gemaakt schuitje. Gedeelde smart is halve smart. Maar ik ben niet de politiek Wink

De 60000 mensen die wel bezwaar hebben gemaakt worden natuurlijk gecompenseerd.


De leer van de formele rechtskracht zou dan aan compensatie in de weg staan vanwege het niet tijdig maken van bezwaar, dus moet je een nieuwe ingang zoeken om te ageren. Dat kan de reactie zijn om een verzoek tot ambtshalve vermindering. Dat lijkt mij dan ook een appellabel besluit. Het verzoek lijkt mij ook legitiem nu pas na de bezwarentermijn is gebleken dat het recht door de overheid verkeerd is toegepast. De overheid zou dit natuurlijk niet moeten willen met procedures maar een generale compensatieregeling moeten vaststellen.
#19:  Auteur: MrNP BerichtGeplaatst: vr 29 apr 2022 6:43
    —
Inmiddels is meegedeeld dat de 60.000 indieners van 'n bezwaarschrift compensatie gaan ontvangen.
Kosten voor de overheid ca.2,5 mld.

Wanneer men het arrest nader beziet, dan valt op dat het grotendeels is gebaseerd op de volgende vooropstelling:

"Bij de beantwoording van die eerste vraag moet worden vooropgesteld dat het heffen van belasting een inmenging is in het door artikel 1 EP gewaarborgde recht op ongestoord genot van eigendom".

Het heffen van belasting zou dus gezien moeten worden als 'n inbreuk op het eigendomsrecht.
En dat is dus gewoonweg niet het geval.
't Kan eventueel gezien worden als 'n inbreuk op het vermogen, maar dat is nog iets heel anders dan het eigendomsrecht.
Per slot van rekening kan 't heel goed zijn dat iemand miljoenen of meer aan vermogen bezit, maar geen enkele zaak in eigendom heeft.
-
#20:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: zo 01 mei 2022 11:36
    —
cia76 schreef:
bona fides schreef:
Uit dit artikel begrijp ik dat de staatssecretaris wil afwachten hoe de Hoge Raad gaat oordelen in een zaak aangespannen door iemand die niet op tijd bezwaar heeft ingediend:
Quote:
Staatssecretaris Marnix van Rij (Belastingdienst) wil voor het antwoord op deze vraag het liefst wachten op een uitspraak van de Hoge Raad. Daar dient momenteel een zaak waarin een belastingplichtige compensatie eist voor eveneens te veel betaalde vermogensbelasting, maar waarbij de bezwaartermijn is verlopen.

Met andere woorden: misschien hoeft het kabinet helemaal niet iedereen te compenseren van de rechter. De uitspraak wordt uiterlijk 20 oktober verwacht.

Maar het lijkt me niet uit te sluiten dat de Tweede Kamer iedereen gecompenseerd wil zien.

Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat de Hoge Raad zal oordelen dat de overheid verplicht is tot compensatie van iemand die niet tijdig bezwaar heeft gemaakt. En gelet op de enorme totaalbedragen en het feit dat het voor de individuele belastingplichtigen slechts om geld gaat (en blijkbaar niet voldoende om zelf bezwaar te maken), zou ik als regering en Tweede Kamer het daarbij laten. Ook de landsadvocaat wees er in zijn advies op dat mensen regelmatig in situaties die veel schrijnender zijn gewoon aan de bezwaartermijn worden gehouden. In dit geval zit er blijkbaar een miljoen mensen in het niet-tijdig-bezwaar-gemaakt schuitje. Gedeelde smart is halve smart. Maar ik ben niet de politiek Wink

De 60000 mensen die wel bezwaar hebben gemaakt worden natuurlijk gecompenseerd.


De leer van de formele rechtskracht zou dan aan compensatie in de weg staan vanwege het niet tijdig maken van bezwaar, dus moet je een nieuwe ingang zoeken om te ageren. Dat kan de reactie zijn om een verzoek tot ambtshalve vermindering. Dat lijkt mij dan ook een appellabel besluit.

In het algemeen is een beslissing op een verzoek tot ambtshalve vermindering m.i. geen appellabel besluit, maar als het gaat om een verzoek tot ambtshalve vermindering van een aanslag inkomstenbelasting, dan bepaalt de wet expliciet dat het wél om een besluit gaat (ben ik in deze draad achtergekomen).

Quote:
Het verzoek lijkt mij ook legitiem nu pas na de bezwarentermijn is gebleken dat het recht door de overheid verkeerd is toegepast. De overheid zou dit natuurlijk niet moeten willen met procedures maar een generale compensatieregeling moeten vaststellen.

Grappig genoeg is het precies andersom. Volgens de wet is latere jurisprudentie géén reden tot ambtshalve vermindering. Bij ambtshalve vermindering moet de belastinginspecteur uitgaan van de feiten, fiscale besluiten en rechtspraak die bekend waren op het moment dat de definitieve aanslag is vastgesteld. Dus het gaat puur om het corrigeren van fouten. Maak je niet tijdig bezwaar, dan leg je je dus neer bij de bestaande rechtspraak.

Het arrest van 24 december 2021 is latere jurisprudentie, maar het arrest maakt duidelijk dat de HR al eerder heeft vastgesteld dat de wet niet in de haak was (wat voor de HR de reden was om deze keer zelf tot rechtsherstel over te gaan). Er is dus een vrij sterk argument dat het hier niet om latere jurisprudentie gaat, en de belastingdienst dus ook alle andere aanslagen moet verminderen. Maar die vraag ligt nu dus bij de HR, en blijkbaar zullen we in oktober het antwoord krijgen.
#21:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: zo 01 mei 2022 12:07
    —
MrNP schreef:
Inmiddels is meegedeeld dat de 60.000 indieners van 'n bezwaarschrift compensatie gaan ontvangen.
Kosten voor de overheid ca.2,5 mld.

2,5 miljard over 60.000 bezwaarmakers is ruim 40.000 euro per persoon. Dat zijn dus vooral de mensen met meerdere miljoenen aan spaargeld (niet heel verrassend).

Quote:
Wanneer men het arrest nader beziet, dan valt op dat het grotendeels is gebaseerd op de volgende vooropstelling:

"Bij de beantwoording van die eerste vraag moet worden vooropgesteld dat het heffen van belasting een inmenging is in het door artikel 1 EP gewaarborgde recht op ongestoord genot van eigendom".

Het heffen van belasting zou dus gezien moeten worden als 'n inbreuk op het eigendomsrecht.
En dat is dus gewoonweg niet het geval.
't Kan eventueel gezien worden als 'n inbreuk op het vermogen, maar dat is nog iets heel anders dan het eigendomsrecht.
Per slot van rekening kan 't heel goed zijn dat iemand miljoenen of meer aan vermogen bezit, maar geen enkele zaak in eigendom heeft.

Banksaldos en andere vermogenscomponenten vormen eigendom in de zin van art. 1 EP EVRM. Dit wijkt inderdaad af van "eigendom" in de zin van rechthebbende op een zaak.

EHRM 29 april 2008, Burden v. UK:
Quote:
59. Taxation is in principle an interference with the right guaranteed by the first paragraph of Article 1 of Protocol No. 1, since it deprives the person concerned of a possession, namely the amount of money which must be paid. While the interference is generally justified under the second paragraph of this Article, which expressly provides for an exception as regards the payment of taxes or other contributions, the issue is nonetheless within the Court’s control, since the correct application of Article 1 of Protocol No. 1 is subject to its supervision (see, for example, Orion-Břeclav, S.R.O. v. the Czech Republic (dec.), no. 43783/98, 13 January 2004).
#22:  Auteur: MrNP BerichtGeplaatst: ma 02 mei 2022 3:48
    —
bona fides schreef:

Banksaldos en andere vermogenscomponenten vormen eigendom in de zin van art. 1 EP EVRM. Dit wijkt inderdaad af van "eigendom" in de zin van rechthebbende op een zaak.
EHRM 29 april 2008, Burden v. UK:
Quote:
59. Taxation is in principle an interference with the right guaranteed by the first paragraph of Article 1 of Protocol No. 1, since it deprives the person concerned of a possession, namely the amount of money which must be paid. While the interference is generally justified under the second paragraph of this Article, which expressly provides for an exception as regards the payment of taxes or other contributions, the issue is nonetheless within the Court’s control, since the correct application of Article 1 of Protocol No. 1 is subject to its supervision (see, for example, Orion-Břeclav, S.R.O. v. the Czech Republic (dec.), no. 43783/98, 13 January 2004).

Dient zich de vraag aan in hoeverre het EHRM de bevoegdheid heeft om eigenmachtig de werking van het EVRM uit te breiden (en dus in wezen op de stoel van de Europese 'wetgever' te gaan zitten).
Want dat moet toch wel geacht worden gebeurd te zijn bij het aangehaalde arrest, waarin het BEZIT van geld juridisch maar even gelijkgesteld werd met de EIGENDOM van 'n zaak.
(En dus het opleggen van 'n belastingschuld met het onteigenen van onroerende zaken, waar het desbetreffende Artikel 1 in wezen over gaat).
Nogmaals, 'n verplichting om belasting te betalen tast juridisch bezien het vermogen aan maar geen eigendomsrecht.
-
#23:  Auteur: MrNP BerichtGeplaatst: di 03 mei 2022 3:23
    —
Nog maar wat kritiek op de uitspraak dat hier sprake zou zijn van discriminatie.

Zoals alom bekend betekent discriminatie dat er sprake is van onderscheid dat gemaakt wordt op grond van het een of het ander.
Welnu, in het geval van de spaartaks wordt juist geen onderscheid gemaakt, maar worden allen die 'n bepaald minimum aan spaartegoed bezitten belast met 'n gelijk percentage over inkomsten die ten aanzien van allen op gelijke wijze fictief worden vastgesteld.

Dat lijkt wellicht oneerlijk is die zin dat degenen die geen of weinig inkomsten genereren met hun spaartegoed toch inkomstenbelasting moeten betalen, maar dat is 't niet wanneer men bedenkt dat men geen vermogensbelasting hoeft te betalen over het tegoed onder een vrijgestelde bedrag, terwijl 't ook nog 'ns zo is dat men in de vorm van depositogarantie 'n verzekering geniet zonder dat daar premie voor betaald hoeft te worden.

In zoverre dankt men dus het ongestoorde bezit van z'n spaartegoed mede aan allerlei vormen van overheidsbescherming.
Dat kost de overheid wel het een en ander en daar zou dus normaal gesproken voor betaald moeten worden door degenen die ervan profiteren.
Nu dat niet hoeft kan het voordeel dat de spaarders daardoor genieten bezien worden als 'n vorm van inkomsten.
Vandaar dus dat dit voordeel heel goed door de overheid op een voor alle spaarders gelijke wijze vastgesteld kan worden.

Wel is 't zo dat degenen die met hun spaargeld nog (andere) inkomsten weten te genereren (bijv. door belegging ervan) over die extra inkomsten ook extra inkomstenbelasting zouden moeten betalen, waarvan de hoogte verschilt naar gelang van het werkelijke bedrag dezer inkomsten..
Dat dit bij de huidige regeling echter niet hoeft, kan gevoeglijk als 'n leemte in de desbetrefende belastingwet beschouwd worden.
-
#24:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: di 03 mei 2022 11:29
    —
MrNP schreef:
bona fides schreef:
Banksaldos en andere vermogenscomponenten vormen eigendom in de zin van art. 1 EP EVRM. Dit wijkt inderdaad af van "eigendom" in de zin van rechthebbende op een zaak.
EHRM 29 april 2008, Burden v. UK:
Quote:
59. Taxation is in principle an interference with the right guaranteed by the first paragraph of Article 1 of Protocol No. 1, since it deprives the person concerned of a possession, namely the amount of money which must be paid. While the interference is generally justified under the second paragraph of this Article, which expressly provides for an exception as regards the payment of taxes or other contributions, the issue is nonetheless within the Court’s control, since the correct application of Article 1 of Protocol No. 1 is subject to its supervision (see, for example, Orion-Břeclav, S.R.O. v. the Czech Republic (dec.), no. 43783/98, 13 January 2004).

Dient zich de vraag aan in hoeverre het EHRM de bevoegdheid heeft om eigenmachtig de werking van het EVRM uit te breiden (en dus in wezen op de stoel van de Europese 'wetgever' te gaan zitten).

Daar hebben de staten die partij zijn bij het EVRM mee ingestemd door het verdrag te ondertekenen en te ratificeren. In de praktijk kent het EVRM de lidstaten een ruime "margin of discretion" toe, maar het schrikt er niet voor terug om het EVRM "dynamisch" uit te leggen in het licht van de maatschappelijke ontwikkelingen. (Ik geef toe dat dit niet zonder risico's is.)

Maar ik zie persoonlijk geen relevant verschil tussen het ontnemen van eigendom in de strikt Nederlands-juridische zin van de term eigendom en het ontnemen van andere afdwingbare rechten. Het kan niet zo zijn dat de overheid verplicht is om jou financieel te vergoeden voor het onteigenen van je huis maar dan de volgende dag doodleuk die vergoeding, die nog op je bankrekening staat, weer kan inpikken (want "geen eigendom").

Verder spreekt art. 1 EP EVRM in het Engels van "possession" en dat is alvast ruimer dan "eigendom". Dingen als bezit en eigendom zijn in ieder land weer net wat anders geregeld, maar dat kan niet bepalen wanneer art. 1 EP EVRM wel of niet van toepassing is. Het EHRM moet zelf een invulling geven aan begrippen als "possession".
#25:  Auteur: bremam BerichtGeplaatst: di 03 mei 2022 14:37
    —
Weet iemand hoe ik erachter kan komen welke zaak nu aan de Hoge Raad is voorgelegd en waar in oktober een uitspraak over wordt verwacht?

Deze zaak zou toch ook al aan een lagere rechter moeten zijn voorgelegd. Ik ben benieuwd naar de concrete inhoud en argumentatie in die zaak.
#26:  Auteur: bremam BerichtGeplaatst: di 03 mei 2022 15:20
    —
Ik heb nog wel deze conclusie van de Procureur-Generaal bij de HR gevonden:

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:PHR:2022:293&showbutton=true&keyword=ECLI%3aNL%3aRBNHO%3a2022%3a867

Als ik het goed begrijp dan komt hij tot de conclusie dat mensen die niet tijdig bezwaar hebben gemaakt toch een beroep op het Kerstarrest (en dus rechtsherstel) kunnen doen.

Vooral interessant zijn de volgende overwegingen:

Quote:

2.15
Dat is eens temeer zo omdat bij de invoering van art. 9.6 Wet IB 2001 het rechtsmiddel waar het hier om gaat, van aard is veranderd. Voordien gold ook voor de toepassing van de inkomstenbelasting dat art. 65 AWR de mogelijkheid bood van een ‘ambtshalve vermindering’. Dit hield in dat de wet de mogelijkheid bood om na onherroepelijk worden van de aanslag vermindering daarvan te verzoeken waarbij aan de fiscale autoriteiten een zekere ruimte werd geboden om het verzoek al dan niet in te willigen. Tegen die beslissing stond niet een administratieve rechtsgang open. Na invoering van art. 9.6 Wet IB 2001 is art. 65 AWR niet meer van toepassing in de inkomstenbelasting en is een vergelijkbare regeling ingevoerd in genoemd art. 9.6. Alhoewel in dat artikel nog steeds wordt gesproken van een ‘ambtshalve vermindering’, is de regeling niet meer ambtshalve in de zin dat zij een discretionaire bevoegdheid aan de inspecteur zou verlenen. Par consequence neemt de inspecteur de beslissing op de betreffende ‘verzoeken’ sedertdien - ingevolge art. 9.6 en anders dan bij toepassing van art. 65 AWR - bij voor bezwaar vatbare beschikking.16 Dit brengt mee dat hier sprake is van een afdwingbaar recht met volledige administratieve rechtsgang en niet een louter ter discretie van de fiscus staande beslissing.

2.16
Het gevolg daarvan is dat zolang de weg van art. 9.6 Wet IB 2001 openstaat, niet sprake is van een onherroepelijk geworden aanslag.17 Nieuwe rechtspraak die tot stand komt terwijl de procedure van art. 9.6 Wet IB 2001 loopt, zal derhalve bij de toepassing van dat artikel mede in aanmerking moeten worden genomen. Zo niet, dan zou een belastingplichtige die zich met een rechtsgeldige klacht tot de rechter wendt, worden afgehouden van de lopende het geschil voortgegane rechtsontwikkeling.


Als ik dit goed begrijp dan is er dus geen sprake van een onherroepelijk vaststaande belastingaanslag, ook als je geen bezwaar hebt gemaakt. Dit omdat er beroep mogelijk is tegen een verzoek tot Ambsthalve Vermindering. Hierdoor zouden deze gevallen ook een beroep kunnen doen op het Kerstarrest.
#27:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: za 07 mei 2022 2:49
    —
bremam schreef:
Als ik dit goed begrijp dan is er dus geen sprake van een onherroepelijk vaststaande belastingaanslag, ook als je geen bezwaar hebt gemaakt. Dit omdat er beroep mogelijk is tegen een verzoek tot Ambsthalve Vermindering. Hierdoor zouden deze gevallen ook een beroep kunnen doen op het Kerstarrest.

Inderdaad.

In voetnoot 17 geeft de A-G aan dat de wetgever bij het kopiëren van de tekst uit het Besluit Fiscaal Bestuursrecht er waarschijnlijk niet aan heeft gedacht dat de definitieve belastingaanslag door het invoeren van de bezwaarmogelijkheid tegen een besluit op een verzoek tot ambtshalve vermindering niet langer "onherroepelijk" is.

Misschien zal blijken dat ik ernaast zit, maar ik vermoed dat de HR art. 45aa URIB gaat uitleggen zoals de wetgever het heeft bedoeld: de aanslag wordt onherroepelijk bij het ongebruikt verstrijken van de bezwaartermijn, ook al blijft er dan nog de mogelijkheid van ambtshalve vermindering inclusief mogelijke rechtsgang. Het kerstarrest is dan latere jurisprudentie en geen reden tot ambtshalve vermindering (tenzij de staatssecretaris anders besluit). Dan is er nog wel de eerdere box 3 jurisprudentie waar naar moet worden gekeken.

Ik snap overigens niet waarom de A-G het volgende schrijft:
A-G schreef:
2.12 Ik volsta met de conclusie dat art. 13 EVRM niet ertoe dwingt terug te komen op onherroepelijk vaststaande aanslagen waarvoor een verzoek tot ambtshalve vermindering is ingediend na het wijzen van het Kerstarrest.

2.13 Deze situatie dient naar mijn mening echter te worden onderscheiden van die waarin een belastingplichtige niet tijdig bezwaar heeft gemaakt tegen de belastingaanslag en dit bezwaar vervolgens is aangemerkt als een verzoek tot ambtshalve vermindering in de periode voordat het Kerstarrest werd gewezen (zoals ook het geval is in de onderhavige zaak).

Waarom is het van belang dat het verzoek tot ambtshalve verminering is ingediend voordat het kerstarrest werd gewezen? Als het verzoek vandaag wordt ingediend, is het kerstarrest nog steeds jurisprudentie van vóór het onherroepelijk worden van de aanslag (als we de redenering van de A-G volgen mbt tot de niet-onherroepelijkheid van de definitieve aanslag zolang de 5 jaar voor het verzoeken om ambtshale vermindering nog niet zijn verstreken).

Misschien zie ik iets over het hoofd, maar m.i. blundert de A-G hier.

Het lospeuteren van de knoop waarin de A-G zichzelf heeft verstrikt leidt m.i. tot de conclusie dat de definitieve aanslag "onherroepelijk" is in de zin van art. 45aa URIB zodra de bezwaartermijn ongebruikt is verlopen.
#28:  Auteur: MrNP BerichtGeplaatst: wo 11 mei 2022 6:51
    —
bona fides schreef:
[Maar ik zie persoonlijk geen relevant verschil tussen het ontnemen van eigendom in de strikt Nederlands-juridische zin van de term eigendom en het ontnemen van andere afdwingbare rechten. Het kan niet zo zijn dat de overheid verplicht is om jou financieel te vergoeden voor het onteigenen van je huis maar dan de volgende dag doodleuk die vergoeding, die nog op je bankrekening staat, weer kan inpikken (want "geen eigendom").

Dat laatste kan sowieso niet omdat ze daar geen toegang toe heeft.
't Kan wel via beslaglegging, wanneer er nog 'n belastingschuld open staat.
Maar die schuld kan alleen maar ontstaan zijn onder de voorwaarden bij wet geregeld.
En die (belasting)wet is op democratische wijze tot stand gekomen.
't Kan gezien worden als 'n ernstige inbreuk op de democratie wanneer zo'n wet achteraf ontkracht kan worden door 'n niet gekozen rechtscollege.
Wanneer dit zich inderdaad voordoet en de overheid op discutabele gronden 'n schadepost tot wel 10 mld dreigt op te leveren dan is er naar ondergetekendes mening veel voor te zeggen wanneer die overheid ernstig overweegt om het Europese verdag dat een en ander mogelijk maakt toch maar op te zeggen.
-
#29:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: vr 13 mei 2022 20:41
    —
MrNP schreef:
bona fides schreef:
[Maar ik zie persoonlijk geen relevant verschil tussen het ontnemen van eigendom in de strikt Nederlands-juridische zin van de term eigendom en het ontnemen van andere afdwingbare rechten. Het kan niet zo zijn dat de overheid verplicht is om jou financieel te vergoeden voor het onteigenen van je huis maar dan de volgende dag doodleuk die vergoeding, die nog op je bankrekening staat, weer kan inpikken (want "geen eigendom").

Dat laatste kan sowieso niet omdat ze daar geen toegang toe heeft.

Ik bedoel natuurljk per wet. Bijvoorbeeld een 100% belasting op onteigeningscompensatie.

Quote:
't Kan gezien worden als 'n ernstige inbreuk op de democratie wanneer zo'n wet achteraf ontkracht kan worden door 'n niet gekozen rechtscollege.

Het idee van het EVRM is dat ook democratieën eraan gebonden zijn. Inderdaad kun je het als een beperking op de democratie zien dat Nederland niet bij wet de slavernij kan invoeren.

Quote:
Wanneer dit zich inderdaad voordoet en de overheid op discutabele gronden 'n schadepost tot wel 10 mld dreigt op te leveren dan is er naar ondergetekendes mening veel voor te zeggen wanneer die overheid ernstig overweegt om het Europese verdag dat een en ander mogelijk maakt toch maar op te zeggen.

Dat is inderdaad een mogelijkheid.
#30:  Auteur: MrNP BerichtGeplaatst: vr 20 mei 2022 4:41
    —
bona fides schreef:
Ik bedoel natuurljk per wet. Bijvoorbeeld een 100% belasting op onteigeningscompensatie.

Denk dat dit toch 'n puur politieke aangelegenheid is.

Stel dat de overgrote meerderheid van de bevolking door wat voor oorzaak dan ook ervan overtuigd is geraakt dat alle grond in het land aan de staat toe dient te behoren omdat particuliere eigendom ervan berust op oorspronkelijke agressie ten opzichte van anderen, dan is er veel voor te zeggen dat die politieke overtuiging ook haar weerslag moet kunnen krijgen in 'n wettelijke regeling volgens welke alle grond door de staat onteigend mag worden en de vergoeding daarvoor geleidelijk aan via 'n speciale belasting afgedragen dient te worden.

De grondwettelijke bepaling dat onder wettelijke voorwaarden afgeweken kan worden van het grondrecht betreffende ongestoord genot van eigendom impliceert dat 't de wetgever is die bepaalt hoe ver die afwijking gaat en zegt niets over 'n limiet die hierbij in acht genomen dient te worden.

Vind dat het democratische stelsel er borg voor staat dat een en ander binnen acceptabele grenzen bljjft.
-
Rechtenforum.nl -> Actualiteiten

Tijden zijn in GMT + 2 uur
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5  Volgende  Laat alle berichten zien
Pagina 2 van 5

© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl