|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Internationaal privaatrecht |
Geplaatst: do 29 nov 2018 10:26—
|
Beste,
Na veel speurwerk, zonder tot een antwoord te komen heb ik me aangemeld op deze site. Ik hoop dat u wellicht kunt helpen met een antwoord op mijn vraag. Even een heel lang verhaal iets ingekort om de aanleiding inzichtelijk te maken. Ik heb een klassieke auto te koop aangeboden op diverse websites in Nederland en Duitsland. Een Duitse koper heeft zich gemeld en een bod uitgebracht waarmee ik akkoord ging. Heb de vraag gesteld of we een deal hadden en dat heeft hij beaamt. Omdat hij kopieen van de papieren wilde heb ik gevraagd om handgeld om er zeker van te zijn dat hij de auto zou willen kopen. Hij heeft zelf 500 euro voorgesteld en betaald. Dit is nog geen 10% van de overeengekomen prijs. Ik heb daarop de advertenties verwijderd en andere geinteresseerden laten weten dat de auto verkocht was. Enkele weken later op 5 okt, een dag voordat hij de auto op zou komen halen (en ik een dag op zijn verzoek bezig ben geweest om de auto een beurt te geven voor de reis naar noord Duitsland) is hij afgehaakt omdat zijn vrouw het er niet mee eens zou zijn. Ik heb hem gemeld dat we een bindende koopovereenkomst hadden en dat indien hij er echt vanaf wilde zien dat hij zijn aanbetaling niet terug zou ontvangen. En dat hij er nog een nachtje over moest slapen. Hij meldde dat de koop echt niet door kon gaan en dat hij begreep dat hij geen poot had om op te staan maar dat hij hoopte op coulance. Ik heb daarop aangegeven dat ik kopers heb misgelopen, plus kosten heb gemaakt en ik niet van plan was om de aanbetaling te retourneren. Wel dat, mocht hij erop terugkomen ik bereid was alsnog 500 euro van het aankoopbedrag af te halen. En dat ik genoodzaakt was om de auto opnieuw te koop aan te bieden waarbij ik first come first serve zou hanteren. Ik had een andere auto immers in een stalling staan welke ik al opgezegd had obv de verkoop van deze auto. Mijn stallingsplaats was vergeven en andere stalling vinden is kostbaar en moeilijk. Een week later kwam hij erop terug en gaf aan dat hij zijn vrouw wellicht kon overtuigen om toch akkoord te gaan en dat hij dan (mogelijk) de 20e oktober de auto zou kunnen komen halen. Ik gaf aan dat er zich inmiddels een nieuwe koper gemeld had welke het eerstvolgende weekend zou komen kijken. Dat ik, zoals gezegd, first come first serve zou hanteren. Dat hij of eerder moest zijn of dat ik wederom een aanbetaling zou willen zien. De eerste aanbetaling was immers niet voldoende om meneer de eerste keer aan de koop te houden. Meneer stelt dat ik door het wederom vragen van een aanbetaling zou frauderen en dat hij een advocaat in de arm zou nemen. Dit voelde voor mij als bluf en ik heb hem gemaand te kalmeren en gelieve niet te dreigen. Dat zou de situatie voor beide niet leuker maken. Hij heeft een ultimatum gestelt om de aanbetaling terug te storten. Ben hier niet op in gegaan. Ik heb een ultimatum gestelt om de auto op de 20e op te komen halen tegen betaling van het resterend bedrag. Hij reageerde dat hij afzag van de koop omdat ik met het vragen van een tweede aanbetaling zou frauderen en dat hij een advocaat zou inschakelen. Ik heb hem gevraagd om de gegevens van zijn advokaat zodat ik deze aan mijn advocaat zou kunnen doorgeven zodat zij dit verder konden afhandelen. Ik was de discussie immers beu. (Ik heb geen advocaat maar rechtsbijstand) Ik kreeg een (laatste) reactie dat hij me deze gegevens niet kon geven omdat dit in Duitsland anders werkt. Dat hij me aan zijn ultimatum zou houden en dat hij niet meer bereikbaar zou zijn voor contact. Dit was op 11 oktober. Inmiddels ben ik flink moeten zakken met de verkoopprijs om de auto tijdig te verkopen. Een tijdelijke stalling voor mijn andere auto kostte mij immers ook geld. De auto is begin november uiteindelijk naar een ander goed huisje gegaan. Gisteren stuurde hij me opeens een mailtje dat er een datum voor de rechtbank bekend is. En dat ik 21 januari in de rechtbank in Duitsland verwacht word. Ik twijfel nog steeds aan zijn oprechtheid bij dit soort uitingen. Mijn rechtsbijstand lijkt niet veel te begrijpen van grensoverschrijdende geschillen. En geeft aan dat in de algemene voorwaarden van de advertentiesite mobile.de staat dat de rechtbank in Duitsland bevoegd is. Wat ik zelf lees in die algemene voorwaarden gaat dit om geschillen tussen een adverteerder en de website. Niet tussen twee particulieren welke nav een advertentie op de site verder volledig via email een koopovereenkomst sluiten. Tijdens mijn opleiding heb ik wel wat meegekregen over ict recht en intellectueel eigendomsrecht. Onderlegd in bovenstaand onderwerp ben ik niet. Maar ik meen me wel een vuistregel te herinneren; wie eist die reist. Wat ik hierover heb kunnen vinden is; De hoofdregel van de EEX-Verordening (artikel 2) is de rechter van het land waar de gedaagde partij is gevestigd bevoegd is. De vuistregel zou derhalve kunnen luiden: wie eist, reist. Maar dat is niet in alle gevallen volledig correct http://internationaalprivaatrecht.de/2.html De auto zou in Nederland geleverd worden en overgeschreven worden middels exportpapieren. Dus plaats van uitvoering is mijns inziens ook NL. Mijn belangrijkste vraag is dan ook; klopt mijn aanname dat de Duitse rechter hierin niet bevoegd is en dat meneer echt een zaak wilt aanspannen hij dit bij een rechtbank in Nederland zou moeten doen? Super bedankt voor uw tijd! |
|
Rechtenforum.nl -> Internationaal privaatrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl