Zware criminelen krijgen vaak de beste advocaten.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Vaak krijgen criminelen gemakkelijker een goede of zelfs topadvocaat als ze een ernstig delict of iets spectaculairs hebben gedaan. Topadvocaten maken eerder tijd vrij voor hun dan voor een huis-tuin-keuken crimineel. Een lichtere delinquent daar valt voor sommige prodeoadvocaten geen eer aan te halen? Er zijn zeker veel heel goede gedreven pro-deo advocaten maar er lopen ook veel stagaires rond, die niet echt gemotiveerd zijn.
Zo'n iemand spreekt kort met zijn/haar client. Bij TBS of BOPZ zaken heeft dat verschrikkelijke gevolgen. Mensen, die een licht delict hebben gepleegd of zelfs geen echt delict krijgen een jarenlange dwangbehandeling in het kader van TBS of BOPZ. Laatst was er weer in het nieuws dat sommige TBSers jarenlang onterecht opgesloten waren in een zware TBS kliniek terwijl ze een gemaximeerde TBS van 4 jaar maximaal hadden. Dan kent zo'n "advocaat" bij de verlengingszitting dus niet eens de wet. Dan heb ik het niet over mensen die gedwongen opgenomen worden in een psychiatrische kliniek en 5 minuten voor de zitting van een halfuur door één rechter en griffier een advocaat te spreken krijgen. Zulke slachtoffers van de nederlandse rechtspraak zitten vervolgens jarenlang opgesloten vaak voor niks. Zou elke rechter niet verplicht moeten worden om eerst te vragen of de verdachte tevreden is over zijn/haar verdediging? Zo niet dan mag de verdachte de zaak even uitleggen aan hem. De rechter kan dan eventueel beslissen een andere advocaat toe te wijzen voor hij een definitief vonnis velt. Dit lijkt mij een goede stok achter de deur, aangezien veel verdachten geen kennis hebben van de mogelijkheid van tuchtrecht door de Orde van Advocaten. |
Dat topcriminelen topadvocaten hebben komt niet alleen omdat dit soort advocaten graag dit type zaken doet, maar omdat dit type verdachte een toptarief kan betalen. Als je topadvocaten betaalbaar wil maken voor de kleinere boef zal je daar iets aan moeten doen. In ons systeem is een advocaat ook gewoon commercieel ondernemer, zolang dat zo is zal dit blijven.
Wat wellicht zou helpen als er een objectieve graadmeter komt voor het succes van een advocaat. Als klant zou ik bijv. wel willen weten hoe vaak een advocaat wint, hoeveel zaken hij/zij heeft gedaan etc. Als je rijles gaat nemen zoek je ook een school met een hoog slagingspercentage. Of topadvocaten dan ook altijd als beste uit de bus komen is nog maar de vraag. |
Het kwalijke vind ik dat topadvocaten geregeld ook bij zware spectaculaire delicten van een armoedzaaier, betrokkene willen bijstaan. Ze winnen dan voldoende publiciteit om het tegen een lager of ProDeo tarief te doen. Verder vind ik jouw idee goed om een soort ratingsysteem in te gaan voeren voor advocaten. Hoewel dat bij strafrechtszaken nogal lastig zal worden om criteria daarvoor aan te leggen. In civiele zaken kan het wel natuurlijk, maar ook dan loop je het risico dat advocaten huiveriger worden voor moeilijker te winnen zaken. |
Gewoon een kwestie van vraag en aanbod bij elkaar brengen. Grote criminelen hebben meer geld en dus meer om uit te kiezen, zaken die publiciteit genereren (adagium: slechte publiciteit bestaat niet) bieden ook veel aan om voor een advocaat een lager tarief werkbaar te maken. Ik zie het probleem niet, vooral omdat met je tronie op tv komen niets zegt over je kwaliteiten als advocaat. |
Voor elke strafrecht advocaat is het leuker om een grotere crimineel te verdedigen dan een kruimeldief. Daarom is het ook niet raar dat de grote namen de grote namen verdedigen.
En daarbij, een grote naam in een grote zaak heeft sneller een betere advocaat nodig als een kruimeldief. Ik vind het dus meer als terrecht. |
De verdachte mag altijd de rechter vertellen wat hij van de zaak vindt tijdens het laatste woord. Als de verdachte ontevreden is over zijn advocaat kan hij een klacht indienen bij de deken van de plaatselijke Orde van Advocaten. Het is misschien wel verstandig advocaten te verplichten hun cliënten te wijzen op het bestaan van de Orde en de klachtregeling. Maar de gewone rechter kan de taak van de (deken en de) tuchtrechter in ieder geval niet overnemen. |
Het is in het koninkrijk der Nederlanden gebruikelijk dat advocaten in strijd met de belangen van hun eigen cliënt handelen. Zie de Conflict van plichten uit de gedragsregels, waar is opgenomen dat advocaten de plicht hebben het "Openbaar" boven het belang van hun eigen klant te plaatsen (waarbij "Openbaar" een eufemisme is voor het belang van onze koning).
Het zijn juist vaak de door onze overheid betitelde "zware" criminelen, die het slachtoffer worden van hun eigen advocaat. Al zijn er ook "criminelen" die bereid (en in staat) zijn hun advocaat zo veel te betalen, dat die wel degelijk goed hun werk doen. Advocaten die in strijd met het "Openbaar" belang hun cliënten "te" goed verdedigen, lopen het risico op basis van dekenbezwaren tuchtrechterlijk gestraft te worden door de Raad en het Hof van Discipline. |
Onzin. De gedragsregels voor advocaten vloeien voort uit de kernwaarden van de advocatuur: onafhankelijkheid, partijdigheid, integriteit, deskundigheid en vertrouwelijkheid (zie hier). Deze waarden staan soms op gespannen voet met elkaar, zodat in uitzonderlijke situaties het belang van cliënt moet wijken voor een ander, gerechtvaardigd belang. In de inleiding op de gedragsregels wordt dat spanningsveld onderkend:
Het belang van de cliënt staat dus voorop. Verder is het "openbaar belang" zeker niet hetzelfde als het belang van het Openbaar Ministerie:
Het openbaar belang heeft dus te maken met de bijzondere positie en bevoegdheden van de advocaat. Het belang van de cliënt zal in de meeste gevallen leidend zijn, maar een advocaat is verplicht om steeds zelfstandig een belangenafweging te maken. Dat is wat de gedragsregels duidelijk proberen te maken. Het door Firestarter geschetste beeld is een karikatuur van die genuanceerde gedachte. |
Zelf college gehad van mr. Wim Anker, hij heeft Robert M. bijgestaan. Robert M. is een zware crimineel, maar absoluut geen rijke cliënt. De verdediging kostte Wim meer tijd, energie en doodsbedreigingen dan wat hij ervoor terugkreeg. Maar uiteindelijk heeft iedereen recht op een eerlijke verdediging.
Wat is een zware crimineel? Moet dat per se een drugsbaron zijn? Het kan ook gewoon een simpele conciërge zijn die pedofiel is. Als men leest dat een advocaat een grote crimineel bijstaat, wil dat absoluut niet zeggen dat die advocaat hier ook een dikke bonus aan ontvangt, eerder het tegendeel. |
Ten eerste is die pedofiele conciërge in beginsel helemaal niet strafbaar en dus geen crimineel. Maakt de conciërge zich schuldig aan bepaalde vormen van pedoseksueel gedrag, dan lijkt hij mij naar gangbaar spraakgebruik ook nog geen "zware crimineel". Er bestaat volgens mij geen precieze definitie van het begrip "zware criminaliteit", maar om een idee te geven:
|
Na wat zoeken kwam ik dit topic tegen. Mijn broer heeft zich vrijwillig laten opnemen in een instelling. In de instelling is een ibs aangevraagd en daarvoor is een pro deo advocaat toegewezen. Deze kwam op de dag vd zitting 5 minuten te laat opdagen. Er is dus geen overleg geweest. Er is dus geen overleg geweest en dat heeft geleid tot een ibs. Mijn broer was daar vrijwillig en er was geen sprake van gevaarzetting of stoornis tijdens de zitting. Wel was hij zoals hij het zelf zegt cq ervaren ' dronken' van de medicatie en tevens flink zenuwachtig welke zijn communicatie en denkvermogen beïnvloedde tijdens de zitting. Daarvoor is een advocaat dus.... om in overleg met de client deze te vertegenwoordigen en verdedigen. Ik weet dat het een oud topic is maar ik wilde toch even reageren. |
Het is in het koninkrijk der Nederlanden gebruikelijk dat advocaten in strijd met de belangen van hun eigen cli�nt handelen. Zie de Conflict van plichten uit de gedragsregels, waar is opgenomen dat advocaten de plicht hebben het "Openbaar" boven het belang van hun eigen klant te plaatsen |
Over welke passage heb je het precies? http://regelgeving.advocatenorde.nl/content/gedragsregels-advocatuur Blijkbaar niet regel 2 lid 2:
|
Toen dit onderwerp gestart werd, was er volgens de Gedragsregels wel degelijk sprake van dat advocaten het "Openbaar" belang boven dat van hun eigen klant moesten plaatsen, in ieder geval in situaties waarin de Deken dat vond (opdroeg?). Ben ik TE negatief dat het enkele verwijderen van deze zin uit de Gedragsregels advocatuur in de praktijk niet zo veel uitmaakt? Of moet ik er trots op zijn dat ik daarover jaren geleden heb geklaagd en dat dit nu daadwerkelijk geschrapt is uit deze Gedragsregels? Is het volledig toeval dat ik daarover geklaagd heb en dat dit verwijderd is uit de Gedragsregels? En is het misschien ook toeval dat na de interessante jurisprudentie uit mijn rechtszaak, waarin de HR op 22-6-2012 oordeelde, de volledige wet BBA (wet sinds WW II) geschrapt is?!? Kun je een reden verzinnen dat art. 21 van de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten, volgens welke de misdadigers die voor de geheime diensten zonder voorbehoud criminele activiteiten kunnen uitvoeren net als in de IRT affaire, verwijderd is en is teruggekeerd onder art. 41?
En wie zijn dan de "Zware criminelen" in een Koninkrijk als Nederland?!? |
Natuurlijk krijgen die de beste advocaten. Bij de opsporing zetten we ook de beste rechercheteams in en de beste OvJ's. Het is net als in het 'normale' leven, op de moeilijkste zaken zet je de beste deskundigen. |
Rechtenforum.nl -> Pro - Contra
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|