|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Rechtshulp |
Geplaatst: ma 19 jul 2010 13:04—
|
Ach, het is weer typisch een discussie waarbij iemand zijn gelijk probeert te halen in plaats van een discussie waarin samen naar een oplossing wordt gezocht.
Volgens mij is het duidelijk (juridisch gezien dan  ) dat er sprake moet zijn van nalatigheid waardoor onrechtmatig is gehandeld. Daarop kan het asiel worden aangesproken.
|
Geplaatst: ma 19 jul 2010 14:24—
|
Het asiel kan hierop aangesproken worden enwel om deze reden...
Zij hebben de geregistreerde eigenaar niet gecontacteerd dat het dier gevonden was. Dierenasiel kan niet bepalen of adresgegevens nog relevant zijn. Iemand kan natuurlijk ook op vakantie zijn geweest in de vindplaats. Overigens kwam ik ook nog de beleidslijnen van de dierenbescherming tegen op internet mbt het beleid van asiels... Hieronder een kort stukje daarover en dit beleid is ook bevestigd door de gemeente. Zij behoren dus ook te werken volgens dit beleid... ------------------------------------ Het is voor de gemeente financieel gezien van belang dat gevonden dieren zo snel mogelijk teruggaan naar de eigenaar. De gemeente kan daarom voorlichting geven over dit onderwerp in de gemeentegids of op haar internetpagina. Belangrijke informatie is dat de eigenaar zowel aangifte kan doen bij de politie als melding kan maken bij een centraal meld- en registratiepunt. Denk aan de plaatselijke Dierenbescherming en/of Stichting Amivedi1. Zeker als een dier een identificatie heeft (chip, tatoeage, halsband met naam en adres etc.) is de kans groot dat de eigenaar zijn verloren dier terugkrijgt. Als de eigenaar zich binnen twee weken meldt, zal hij zijn huisdier weer mee kunnen nemen. Hij moet dan wel de kosten van verzorging en opvang vergoeden. Identificatie van honden middels een chip is per 2011 landelijk verplicht. bron: http://www.dierenbescherming.nl/ |
Geplaatst: ma 19 jul 2010 14:50—
| @ Yenna: wat ga je nu doen? |
Geplaatst: ma 19 jul 2010 16:45—
|
Ik stuur alles naar mijn rechtsbijstand en laat hun uitzoeken
wat mijn rechten / kansen zijn en evt het asiel aansprakelijk stellen voor de geleden schade.... Word een spannende tijd dus... Ik hoop dat het recht zege viert... Kijk, voor het dier is het beter om er nu verder niet mee te gaan lopen sollen. Hummer heeft al meer dan genoeg meegemaakt. Aangezien hij hier wederom in de stress zou zitten vanwege het huis en zijn ervaringen met de brand hier. Verder kan hij ook geen dekkater meer zijn, gezien het feit dat hij "zomaar" gecastereerd is. Ik wil zijn geluk en toekomst niet in de weg staan. Ook wil ik zijn nieuwe eigenaresse geen verdriet doen, ondanks de pijn en het verdriet dat wij hier zelf door hebben. Zij wist niet dat het asiel zulke dingen deed en wist niet beter dan dat ze dit dier op een eerlijke manier bemiddelden vanuit het asiel. Helaas is de realiteit dus anders en weet ik ook dat de nieuwe eigenaresse beschermt word omdat ze te goedertrouw heeft gehandelt. Alleen laat dit ons achter met lege handen, terwijl dit dier hier thuis hoorde. Ik kan er zelf nog steeds niet over uit, waarom ze mij of de fokker niet benaderd hebben. Dat steekt echt... Ze willen dieren korter in het asiel hebben en dier en eigenaar weer zo snel mogelijk verenigen zodat ze meer en vaker plaats hebben in de asiels, maar waarom handelen ze daar dan niet naar??? Waarom moet een dier dat een eigenaar heeft, bijna een maand in het asiel blijven? Puur omdat ze de eigenaar niet contacteren.... Ik hoop vooral dat het beleid aangescherpt word en dat deze ellende, pijn, verdriet, frustratie, onmacht, teleurstellingen tot het verleden gaan behoren. Hopelijk kan ik hieraan bijdragen voor de toekomst door ze mogelijk wakker te schudden met [desnoods] juridische stappen... |
Geplaatst: di 20 jul 2010 6:37—
Is niet mijn gelijk halen maar het is hoe het gebeurt. Zelfs in het stukje met beleidslijnen die Yenna van de site van de DB heeft gehaald staan twee van die beleidslijnen en deze zijn dan voor het "publiek" en niet voor de opvangcentra.
Hier bedoelen ze letterlijk mee dat een eigenaar van een dier aangifte van vermissing moet doen. De fokker heeft geen aangifte gedaan dus wordt die niet als eigenaar beschouwd. Yenna heeft slechts telefonisch melding gemaakt van de vermissing. En dan nog geeft de DB aan dat de dieren mogelijk niet teruggeplaatst worden:
Komen we terug op de regels die ik al eerder hier vermeld heb.
Dit gaat ook niet op, niet alleen omdat de eigenaar niet in kennis is gesteld maar ook omdat Yenna niet actief aan het "zoeken" is geweest, ze is nimmer daadwerkelijk bij de opvang verschenen om te kijken of haar dier is teruggevonden. |
Geplaatst: di 20 jul 2010 10:26—
|
Ik ben verschillende malen bij dit asiel langs geweest!
Echter steeds zonder resultaat. En aangifte van een vermist dier kan hier niet. Als je hierover belt om een afspraak te maken, word je keihard uitgelachen en zeggen ze dat je geen aangifte kunt doen van een vermist dier... |
Geplaatst: di 20 jul 2010 10:29—
|
Alles wat gezegd is lijkt gezegd te zijn. Nu begint het op een loopgravenoorlog te lijken.
@Yenna: gewoon vervolgactie instellen en kijken wat eruit komt. |
Geplaatst: wo 21 jul 2010 0:52—
|
weet je wat ik nou eigenlijk heelen maal niet snap is als je je dier per tellefoon heb aan gegeven en elkendag naar het assiel toe beld om te kijken of ie daar zit en vervolgens nee op je orkest krijgt er zijn geen katen binnen ge komen
dan bleekt een paar dagen later dat ie al in het assiel zit maar het assiel ontkent dat wij contakt hebben gezocht terwijl er toch echt telefoon specificaties liggen waar het tel nummer van hun op staat incluzief de tijd en zelf dat is nog niet voldoende bewijs volgens hun dat je contackt heb gezocht  hoe ken dat nou ?
|
Geplaatst: wo 21 jul 2010 1:06—
|
plus wat ik heel raar vind is dat de assiel geen medicen verzorging geven
terwijl er wel een beest binnen word gebracht met mogenlijk nier/ schildklier probleem blijft de kat zo mager dan bloed prikken met dezen informatie doen ze dus ook niks mag dit eigenlijk wel ik bedoel ze kunnen de kosten op de gemenetn verhalen als het goed is en als de eigenaar zig meld dan kunnen ze het verhalen op de eigenaar waarom helpen ze dat zoort beesten niet ?? en mag dat wel om geen hulp te bieden hij had toch duidelijken instuckties van af een dieren arts ik vind het alen maal nog al wat |
Geplaatst: wo 21 jul 2010 9:52—
ai ai ai ... |
Geplaatst: wo 21 jul 2010 10:30—
| Nee op je orkest krijgen....... kunnen we geen boekje maken met absolute toppers? |
Geplaatst: wo 21 jul 2010 11:00—
Maar beleidslijnen overrulen niet het eigendomsrecht en ook niet zomaar wat in het maatschappelijk verkeer van een asiel en/of een gemeente mag worden verwacht. Ik heb niet de hele draad gelezen, maar ik heb de indruk dat het heel eenvoudig zou zijn geweest om een op het eerste gezicht kansrijke poging te doen de eigenaar te achterhalen, terwijl die poging waarschijnlijk inderdaad succesvol zou zijn geweest. Dan had dat gewoon moeten gebeuren, beleidslijn of niet. Je kunt niet zomaar je eigen gedragsregels afkondigen die ingaan tegen wat in het maatschappelijk verkeer van je mag worden verwacht en je vervolgens op die gedragsregels beroepen denkend dat je ermee weg komt. Als onduidelijk is of en hoe de kat is verkocht, kan Yenna zich op het standpunt stellen dat zij eigenaar is van de kat en de kat van de huidige bezitter terugvorderen. De bezitter kan mogelijk een beroep doen op derdenbescherming, maar dan moet hij aantonen dat hij de kat van het asiel heeft gekocht anders dan om niet en ten aanzien van de beschikkingsbevoegdheid van het asiel te goeder trouw was. Art. 5:8 BW geldt natuurlijk niet als de eigenaar eenvoudig kan worden opgespoord. |
|
Rechtenforum.nl -> Rechtshulp
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl