|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Fiscaal recht |
Geplaatst: ma 08 sep 2008 10:29—
|
Op 11 juli 2008 heeft de hoge raad een besluit genomen (BD6826) dat een co-ouder geen recht op alleenstaande-ouderkorting kan doen gelden, nu kind niet op zijn adres is ingeschreven. Geen verboden ongelijke behandeling.
Voor 11 juli was het gebruikelijk dat de belastingdienst e.e.a. wel toekende als je minimaal drie dagen in de week je kind in je eigen huishouding verzorgd.. Nu is mijn vraag werkt deze jurisprudentie met terugwerkende kracht ? Of kan ik nog een bezwaar indienen voor het belasting jaar 2006 en alsnog de alleenstaande ouderkorting verzoeken voor een co-ouderschap ? Immers jurisprudentie van 11 juli 2008 kan toch geen gevolgen hebben voor een belastingjaar 2006 ? |
Geplaatst: ma 08 sep 2008 11:19—
|
In principe maakt de HR geen recht, maar legt hij het recht uit. Wat de HR zegt, is dus (in theorie) altijd al zo geweest.
Hier bestaan wel uitzonderingen op. Soms komt de HR terug op een eerdere uitspraak. Soms geeft de HR volgens mij ook zelf aan wat de gevolgen zijn van een uitspraak. Een bezwaar voor het belastingjaar 2006 zal waarschijnlijk niet kunnen, omdat de bezwaartermijn intussen is verstreken. Wel zou je de fiscus kunnen vragen de aanslag ambtshalve te herzien. De fiscus mag dat doen, maar als hij het niet doet, kun je daartegen niet in bezwaar of beroep. |
Geplaatst: ma 08 sep 2008 11:50—
|
Bedankt Bf.
Inderdaad is het aan de Bd om een herziening in behandeling te nemen als de bezwaar-termijn verstreken is. De praktijk laat zien dat de Bd zulke herzieningen meestal in behandeling neemt. Nu is mijn vraag, als de Bd het herzieningsverzoek in behandeling neemt en het afwijst op grond van de nieuwe jurisprudetie, kan dat dan ? Kan de Bd een herziening over 2006 afwijzen op grond van nieuwe jurisprudentie in 2008 ? |
Geplaatst: ma 08 sep 2008 13:34—
Ah, ik zie nu dat het recente arrest in je nadeel is. Ik ging er in mijn vorige bericht abusievelijk vanuit dat het recente arrest in je voordeel was, en dat je je afvroeg of je er ook over 2006 nog iets aan zou kunnen hebben.
Klopt, en als bezwaar nog wel mogelijk is dan is de fiscus uiteraard verplicht dit te doen.
Ja, dat kan. De herziening wordt afgewezen op grond van de wet die al in 2006 van kracht was, dus van terugwerkende kracht is geen sprake. Bedenk ook dat in het arrest van de HR het beroep van een belastingplichtige tegen een aanslag over het jaar 2001 werd afgewezen (op grond van de wetgeving uit het jaar 2001). Als ik het goed begrijp was er in dit geval ook niet echt twijfel aan hoe de wet moest worden uitgelegd. De vraag was alleen of de wetgever een bepaald onderscheid heeft mogen maken. De HR vindt van wel. Er is dus nooit sprake geweest van een ongerechtvaardigd onderscheid. (Ik geef nu slechts het oordeel van de HR weer; ik heb me zelf niet verdiept in de regeling die bestreden werd.) De belastingdienst heeft - naar ik aanneem - al sinds 2001 de alleenstaande-ouderkorting niet toegekend en zal dit dus ook blijven doen. De uitspraak van de HR verandert dus niets aan de bestaande praktijk. Er is dus geen reden denkbaar waarom oude gevallen opeens afwijkend van de recente uitspraak en de bestaande praktijk zouden moeten worden beoordeeld. In een noot bij het arrest wordt nog een tip gegeven:
|
Geplaatst: ma 08 sep 2008 13:50—
|
Bedankt Bf, moet nu weg, wil je wel graag deze jurisprudentie geven , waar het eerder weer anders werd uitgelegd:
LJN: AF2770, Gerechtshof Amsterdam , 02/470 PV Datum uitspraak: 19-11-2002 Datum publicatie: 09-01-2003 Rechtsgebied: Belasting Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig Inhoudsindicatie: Belanghebbende is gescheiden en heeft twee kinderen die van vrijdag tot maandag bij belanghebbende verbleven en - voor zover de kinderen al niet op school plachten over te blijven - maandag en vrijdag bij belanghebbende plachten te lunchen. Dat brengt mee dat de kinderen bij belanghebbende plachten te verblijven ten minste van vrijdag halverwege de schooltijd tot maandag halverwege de schooltijd, dus drie dagen per week. Daarmee behoorden de kinderen tot het huishouden van belanghebbende. Belanghebbende heeft recht op de alleenstaande-oudertoeslag. |
Geplaatst: ma 08 sep 2008 14:26—
|
Ah, dan lijkt de situatie voorafgaand aan het recente arrest minder duidelijk te zijn geweest dan ik dacht. De HR deed geloof ik uitspraak in een beroep tegen een arrest van het Hof Leeuwarden waarin geen alleenstaande-oudertoeslag werd toegekend. Er lijkt dus sprake te zijn geweest van tegenstrijdige hofuitspraken. Ik weet niet hoe de fiscus in de tussentijd hiermee is omgegaan. Mocht de fiscus tot aan het recente arrest de uitspraak van het Hof Amsterdam hebben gevolgd, dan heb je wel een punt, al durf ik niet te zeggen of dat de doorslag moet geven.
Ik zal er later nog wat beter naar kijken. |
Geplaatst: ma 08 sep 2008 22:52—
|
Ja inderdaad met "mijn" aangehaalde jurisprudentie kreeg men bij de Bd als alleenstaande ouder wel degelijk de alleenstaande ouderkortingen en kinderkortingen.
Dus mijnziens lijkt het erop dat ouders zich rechtmatig kunnen beroepen op deze jurisprudentie (AF2770) voor de periode 2003 tot 11 juli 2008. En dus over de genoemde periode's alsnog in aanmerking kunnen komen voor de 1-ouder en de kinderkortingen (gesteld dat de co-ouderschap regeling aanwezig is) Ben benieuwd naar jouvernieuwde inzichten. |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 1:22—
|
Hof Amsterdam 19 november 2002, LJN AF2770 heeft betrekking op een aanslag voor het jaar 1999. In 1999 was de Wet IB 2001 nog niet van kracht.
HR 11 juli 2008, LJN BD6826 heeft betrekking op een aanslag voor het jaar 2001. Die aanslag is opgelegd op grond van de Wet IB 2001. De aanleiding voor dit arrest is Hof Leeuwarden 1 april 2005, LJN AT3283. Daaruit blijkt dat het om art. 8.15 lid 1 Wet IB 2001 gaat:
Hof Leeuwarden en HR oordeelden dat het vetgedrukte niet wegens strijd met het gelijkheidsbeginsel buiten toepassing dient te blijven. Hoewel ik niet weet hoe de Wet IB 1964 op dit punt luidde, vermoed ik dat het vetgedrukte criterium in die wet niet voorkwam. De uitspraak van het Hof Amsterdam lijkt me dus niets te zeggen over de aanspraak op alleenstaande-ouderkorting onder de Wet IB 2001. Was het anders geweest, dan zou het recente arrest van de HR m.i. nog steeds voorrang hebben. Immers, zou je zelf net zo'n zaak aanspannen als de persoon die voor het Hof Leeuwarden procedeerde, dan zou je die net als die persoon uiteindelijk verliezen. Het kan echter anders zijn als de belastingdienst zelf heeft aangegeven dat het voor de aanspraak op alleenstaande-ouderkorting niet uitmaakt waar het kind staat ingeschreven. |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 9:17—
|
Oke Bf, dank voor je uitleg, welke ik deel.
Echter nu komt het grappige, in 2006 en 2007 heeft de Bd (na een bezwaarprocedure/wijzigingsverzoek welke buiten de termijn viel) over het belastingjaar 2003 op grond van de jurisprudentie (LJN: AF2770) de 1-ouderkorting en kinderkortingen toegepast. Uit jouw redenatie blijkt dat die Bd mogelijk een fout heeft gemaakt, echter het blijft een uitspraak op beroep. Deze uitspraak schept verwachtingen over de uitleg van de belastingwetgeving over het 2003 voor mij als burger. De Bd heeft getoetst en voor mij als burger kenbaar gemaakt dat ouders ook in 2003 recht hebben op 1ouderkorting en allenstaande ouderkorting, terijl hun kind bij de andere ouder staat ingeschreven. Verder dien ik kunnen te rekenen op een eenduidige en duidelijke overheid. Nu blijkt dat op grond van de uitspraak beroep en bezwaar over het jaar 2003, dat dit voor andere burgers de richtlijn is geworden en hier gebruik van hebben gemaakt. Dus kosten maken voor mogelijk een adviesbureau of belastingkantoor om de belasting aangifte op grond van die uitspraak in te vullen. Het lijkt mij dat de Bd deze mensen niet anders kan dan gelijkgeven. En oke vanaf 11 juli 2008 geld dan weer een andere uitleg van de IB wetgeving. Wat jij ? |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 10:44—
Als ik het goed begrijp was het geen uitspraak op beroep (door de rechtbank), maar een ambtshalve herziening door de inspecteur. Dat is tenminste wat je schrijft.
De vraag is of volgens de jurisprudentie aan een ambtshalve herziening vertrouwen kan worden ontleend voor toekomstige gevallen. Ik vermoed van niet. Maar hoe dan ook, als je nu opnieuw ambtshalve herziening vraagt en de inspecteur de alleenstaande-ouderkorting niet toepast, dan is er geen mogelijkheid om dat aan te vechten. Je bent dus volledig afhankelijk van de goede wil van de inspecteur.
Zoals ik je begrijp gaat het dus niet om een "uitspraak beroep en bezwaar", maar om een ambtshalve herziening. Maar ook bij een rechterlijke uitspraak is het niet zo dat jij en anderen daar direct rechten aan kunnen ontlenen. Een uitspraak in een zaak is in principe slechts bindend voor die zaak en niet voor soortgelijke zaken. Belangrijker is de informatie die de belastingdienst bijv. op haar website publiceert over de criteria voor alleenstaande-ouderkorting. Als die in 2006 gunstiger waren dan de criteria die in de wet staan, dan zou je je daar op kunnen beroepen. Maar bijv. hier staat ook "en staat in die periode ingeschreven op uw woonadres". Zie verder ook Hof Amsterdan 11 mei 2005, LJN AT8172, Hof Den Haag 6 maart 2007, LJN BA0503, Hof Amsterdam 2 september 2004, LJN AR2292. Hof Arnhem 24 december 2003, LJN AO4484. Alle uitspraken wijzen dezelfde kant op. Laatst aangepast door bona fides op wo 10 sep 2008 10:56, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 10:55—
|
I stand corrected, inderdaad bedoel ik bezwaarprocedure waar ik schreef beroep.
Edoch, burgers dienen gelijk behandeld te worden. In 2002 erkend het hof de kortingen, in 2005 wijst het hof ze af en in 2006 wijst de Belastingdienst (Bd) ze toe. Met deze laatste feiten zijn we de bezwaarprocedure ingegaan (voor 11 juli 2008) en hebben we onkosten gemaakt. Mijn menig is dat je moet kunnen beroepen op het gelijkheidsbeginsel en een betrouwbare en eenduidige overheid. Zoals je aangeeft, gaan we e.e.a. opnieuw onder de aandacht brengen van de Bd(hebben 14 dagen gekregen). |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 10:59—
Je kunt een uitspraak over de Wet IB 1964 niet betrekken op de Wet IB 2001. Zie dus verder ook de uitspraken van de verschillende gerechtshoven die ik in mijn vorige bericht opsom. De rechtspraak is bepaald eenduidig. |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 11:19—
Maar mijn punt is dus dat ik dat bij de bezwaarprocedure over het belastingjaar 2003 (gevoerd in 2006) dus wel gedaan heb, d.m.v. de motivatie: LJN: AF2770. En de Bd heeft op basis van die jurisprudentie (LJN: AF2770) de kortingen toegewezen ! En dat schept verwachtingen voor andere burgers, die daar ook gebruik van wensen te maken. |
Geplaatst: wo 10 sep 2008 11:49—
Terwijl er geen kinderen op jouw adres waren ingeschreven? Dan is dat erg aardig geweest van de fiscus. Zoals ik al heb aangegeven schept dat vermoedelijk geen juridisch gerechtvaardigd vertrouwen voor volgende jaren. Natuurlijk kun je het wel proberen, wie weet is de fiscus opnieuw aardig.
Ik zie niet in hoe zoiets verwachtingen kan scheppen voor andere burgers. Die zullen geen weet hebben van die voor jou voordelige ambtshalve herziening (hooguit via jou, maar aan uitlatingen van jou kan een andere burger geen gerechtvaardigd vertrouwen ontlenen tegenover de fiscus). Die burgers hebben te maken met de Wet IB 2001 en de informatie die de belastingdienst verstrekt. |
Geplaatst: di 16 sep 2008 9:59—
Bf heb je voor mij een verwijzing naar deze noot ? Oftewel naar deze volledige uitspraak ? Dank. |
|
Rechtenforum.nl -> Fiscaal recht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl