Risico tijdens verzending
Selecteer berichten van
# tot #
Afdrukken
Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende  Laat alle berichten zien
Rechtenforum.nl -> Civiel recht

#1: Risico tijdens verzending Auteur: dof BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 21:27
    —
Op grond van BW7: 9&10 is de verkoper verantwoordelijk voor het pakket tijdens de verzending.
Er zijn echter een aantal internetsite's die het volgende stellen in hun AV: [organisatie] is niet verantwoordelijk voor het zoekraken of beschadigen van het pakket bij verzending via normale pakketpost.

Maar deze bepaling is dan toch ongeldig?

Geldt dit ook bij een koop tussen consumenten?

Als je stelt dat je iets niet ontvangen hebt, moet je dit dan nog bewijzen of kan je ook eisen dat de verkoper bewijst dat hij zijn deel van de overeenkomst heeft volbracht.

#2:  Auteur: Arnoud Engelfriet BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 21:49
    —
Inderdaad, volgens artikel 7:11 BW geldt "Indien bij een consumentenkoop de zaak bij de koper wordt bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder, is de zaak pas voor risico van de koper van de bezorging af".

De verkoper kan daar niet in de algemene voorwaarden verandering in brengen. Artikel 7:6 lid 2 zegt dat bedingen in algemene voorwaarden waarbij ten nadele van de koper wordt afgeweken van o.a. artikel 7:11, als onredelijk bezwarend aangemerkt moeten worden. En dan is het beding vernietigbaar (6:233 BW).

Arnoud

#3:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 22:07
    —
Bij consumentenkoop kan van deze bepalingen niet worden afgeweken (art 7:6 BW). Koop tussen 2 consumenten is geen consumentenkoop, dus daarbij kan wel van art 7:9 en 10 BW worden afgeweken.

Het is me overigens niet duidelijk dat zulke AV bepalingen in strijd zijn met art 7:9 en 10 BW. Zeker ook gezien art 7:11 BW: bij consumentenkoop is de zaak pas voor risico van de koper van de bezorging af, indien bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder.

Als een internetshop de consument de mogelijkheid biedt te kiezen tussen een "veilige" (aangetekend e.d.) en een "onveilige" manier van verzenden, dan kan de shop m.i. het risico voor de onveilige methode op de consument afwentelen.

#4:  Auteur: Arnoud Engelfriet BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 22:15
    —
bona fides schreef:
Bij consumentenkoop kan van deze bepalingen niet worden afgeweken (art 7:6 BW). Koop tussen 2 consumenten is geen consumentenkoop, dus daarbij kan wel van art 7:9 en 10 BW worden afgeweken.

In dit geval gaat het volgens mij om 7:11, en 7:6 lid 2 sluit de werking van lid 1 volgens mij uit voor dat artikel.

Maar moet dan bij toepassing van lid 2 voor "koper" "koper die consument is" gelezen worden? Of geldt 7:6 lid 2 ook voor c2c en b2b koopovereenkomsten?

Quote:
Als een internetshop de consument de mogelijkheid biedt te kiezen tussen een "veilige" (aangetekend e.d.) en een "onveilige" manier van verzenden, dan kan de shop m.i. het risico voor de onveilige methode op de consument afwentelen.

Maar 7:11 dan? Dat is toch precies het artikel dat op die situatie toeziet.

Het blijft vestzak-broekzak natuurlijk; als de verkoper het risico moet dragen, zal hij de kosten daarvoor doorberekenen in de prijs. Maar wellicht stimuleert het hem een betrouwbare vervoerder te zoeken. Alhoewel ik al blij zou zijn met eentje die 's avonds of in het weekend bezorgt. Hoe bedoelt u, u kunt alleen maandag t/m donderdag en u komt ergens tussen half tien en half vijf?

Arnoud

#5:  Auteur: StevenK BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 22:16
    —
bona fides schreef:
Bij consumentenkoop kan van deze bepalingen niet worden afgeweken (art 7:6 BW). Koop tussen 2 consumenten is geen consumentenkoop, dus daarbij kan wel van art 7:9 en 10 BW worden afgeweken.

Het is me overigens niet duidelijk dat zulke AV bepalingen in strijd zijn met art 7:9 en 10 BW. Zeker ook gezien art 7:11 BW: bij consumentenkoop is de zaak pas voor risico van de koper van de bezorging af, indien bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder.

Als een internetshop de consument de mogelijkheid biedt te kiezen tussen een "veilige" (aangetekend e.d.) en een "onveilige" manier van verzenden, dan kan de shop m.i. het risico voor de onveilige methode op de consument afwentelen.

Volgens 7:6 is er sprake van een onredelijk bezwarend beding. Daar is imho geen discussie over mogelijk. Dwingend consumentenrecht is er juist om de consument te beschermen tegen dit soort activiteiten van ondernemers en dat dwingende consumentenrecht is daarmee ook een aantasting van de contractsvrijheid van partijen.

#6:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 23:23
    —
Arnoud Engelfriet schreef:
bona fides schreef:
Bij consumentenkoop kan van deze bepalingen niet worden afgeweken (art 7:6 BW). Koop tussen 2 consumenten is geen consumentenkoop, dus daarbij kan wel van art 7:9 en 10 BW worden afgeweken.

In dit geval gaat het volgens mij om 7:11, en 7:6 lid 2 sluit de werking van lid 1 volgens mij uit voor dat artikel.

Goed punt. Lid 2 zegt echter wel dat afwijking van 7:11 in de AV onredelijk bezwarend is, dus veel maakt het niet uit (voor zover in de AV wordt afgeweken natuurlijk).

Quote:
Maar moet dan bij toepassing van lid 2 voor "koper" "koper die consument is" gelezen worden? Of geldt 7:6 lid 2 ook voor c2c en b2b koopovereenkomsten?

Alleen b2c, consumentenkoop in de zin van art 7:5 BW dus. Ik zie wel dat je het anders kunt lezen, maar dat lijkt me niet de bedoeling.

Quote:
Quote:
Als een internetshop de consument de mogelijkheid biedt te kiezen tussen een "veilige" (aangetekend e.d.) en een "onveilige" manier van verzenden, dan kan de shop m.i. het risico voor de onveilige methode op de consument afwentelen.

Maar 7:11 dan? Dat is toch precies het artikel dat op die situatie toeziet.

Wanneer de consument kiest voor de bezorgmethode, is de bezorger niet meer door de verkoper aangewezen. Dan valt het buiten art 7:11 BW. Het lijkt me wel dat je dit met wat redelijkheid moet toepassen, maar als de consument zich zo nodig een paar euro bezorgingskosten wil besparen, dan zie ik niet in waarom hij verder nog beschermd moet worden. Wanneer 2 bezorgingsmethoden worden aangeboden die beide onbetrouwbaar zijn, vind ik art 7:11 BW weer wel van toepassing.

Ik zie een sterke analogie met art 3:37 lid 3/4 BW, maar misschien ligt dat aan mij.

Overigens ben ik er niet helemáál zeker van dat art 7:9 en 10 BW hier geen rol spelen. Zoals ik die artikelen lees, staan ze het toe om het risico al eerder bij de koper te leggen. Dit lijkt ook te kloppen met wat ik in Hijma's Compendium over 7:10 lees: dit artikel wijkt af van de algemene regel dat het risico ter zake van de tegenprestatie (het verkochte product) eerst op de crediteur (de koper) overgaat wanneer zijn debiteur (de verkoper) volledig aan zijn verplichtingen heeft voldaan. Art 7:10 verschuift deze regel dus in het voordeel van de verkoper, en lijkt mij daarom ook toe te staan dat het risico nog eerder bij de koper komt te liggen (ook wanneer je de tekst letterlijk neemt). Voor consumentenkoop wordt dit dan weer door 7:11 gecorrigeerd.

Voldoende interpretatie van mijn kant om er niet te veel op te vertrouwen...

Quote:
Alhoewel ik al blij zou zijn met eentje die 's avonds of in het weekend bezorgt. Hoe bedoelt u, u kunt alleen maandag t/m donderdag en u komt ergens tussen half tien en half vijf?

Leve de interneteconomie Smile.

#7:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 23:31
    —
StevenK schreef:
Dwingend consumentenrecht is er juist om de consument te beschermen tegen dit soort activiteiten van ondernemers en dat dwingende consumentenrecht is daarmee ook een aantasting van de contractsvrijheid van partijen.

Maar het is niet zo duidelijk dat deze bepaling in strijd is met art 7:11 BW, aangenomen dat de koper ook voor een veiligere bezorgingsmethode heeft kunnen kiezen (waar het heel sterk op lijkt gezien de tekst van de AV bepaling).

Zie trouwens ook deze draad.

#8:  Auteur: StevenK BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 23:42
    —
bona fides schreef:
StevenK schreef:
Dwingend consumentenrecht is er juist om de consument te beschermen tegen dit soort activiteiten van ondernemers en dat dwingende consumentenrecht is daarmee ook een aantasting van de contractsvrijheid van partijen.

Maar het is niet zo duidelijk dat deze bepaling in strijd is met art 7:11 BW, aangenomen dat de koper ook voor een veiligere bezorgingsmethode heeft kunnen kiezen (waar het heel sterk op lijkt gezien de tekst van de AV bepaling).

Waarom zou er geen strijd zijn ? Volgens 7:11 ligt het risico bij consumentenkoop bij de verkoper, tot er bezorgd is.

#9:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: ma 22 jan 2007 23:54
    —
StevenK schreef:
Waarom zou er geen strijd zijn ? Volgens 7:11 ligt het risico bij consumentenkoop bij de verkoper, tot er bezorgd is.

... indien bij een consumentenkoop de zaak bij de koper wordt bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder.

Hier wijst dus de koper de vervoerder aan.

#10:  Auteur: StevenK BerichtGeplaatst: di 23 jan 2007 0:02
    —
bona fides schreef:
StevenK schreef:
Waarom zou er geen strijd zijn ? Volgens 7:11 ligt het risico bij consumentenkoop bij de verkoper, tot er bezorgd is.

... indien bij een consumentenkoop de zaak bij de koper wordt bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder.

Hier wijst dus de koper de vervoerder aan.

Daarvan is pas sprake wanneer de verkoper de keuze biedt tussen DHL en TPG maar de klant vraagt om selectvracht. In de praktijk is het het contract dat de verkoper heeft met één of meer transporteurs daardoor de keuze van de van de consument bepaald wordt en is er daarom sprake van een door de verkoper aangewezen vervoerder.

#11:  Auteur: dof BerichtGeplaatst: di 23 jan 2007 0:43
    —
bona fides schreef:
StevenK schreef:
Waarom zou er geen strijd zijn ? Volgens 7:11 ligt het risico bij consumentenkoop bij de verkoper, tot er bezorgd is.

... indien bij een consumentenkoop de zaak bij de koper wordt bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder.

Hier wijst dus de koper de vervoerder aan.

Ik vind het logischer dat het dikgedrukte deel op de verkoper slaat. Uit 9 en 10 volgt immers ook dat de verkoper verantwoordelijk is voor de aflevering van het product.

#12:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: di 23 jan 2007 1:02
    —
Dat is mij zo duidelijk niet.

Als de verkoper zegt: mijn vervoerder is DHL, maar als je zo nodig normale pakketpost wilt, dan kan dat maar draag jij het risico. (Dit lijkt me de inhoud te zijn van de AV bepaling die dof weergeeft.)

Dan draagt de koper, indien hij pakketpost kiest, m.i. gewoon dat risico. Dat valt binnen art 7:11 BW.

Kiest de koper voor DHL, dan zal de verkoper het risico dragen.

#13:  Auteur: dof BerichtGeplaatst: di 23 jan 2007 1:16
    —
bona fides schreef:
Dat is mij zo duidelijk niet.

Als de verkoper zegt: mijn vervoerder is DHL, maar als je zo nodig normale pakketpost wilt, dan kan dat maar draag jij het risico. (Dit lijkt me de inhoud te zijn van de AV bepaling die dof weergeeft.)

Dan draagt de koper, indien hij pakketpost kiest, m.i. gewoon dat risico. Dat valt binnen art 7:11 BW.

Kiest de koper voor DHL, dan zal de verkoper het risico dragen.

Maar dat is niet de verantwoordelijkheid van de koper, de verkoper moet zelf bepalen hoe hij aan zijn verplichtingen wil voldoen.

De verkoper is verplicht de verkochte zaak met toebehoren in eigendom over te dragen en af te leveren.
De zaak is voor risico van de koper van de aflevering af, zelfs al is de eigendom nog niet overgedragen

Ook in artikel 11:
Indien bij een consumentenkoop de zaak bij de koper wordt bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder, is de zaak pas voor risico van de koper van de bezorging af

Staat dat de koper het eerst moet ontvangen voordat hij het risico draagt. Op het moment dat hij het niet in zijn bezit heeft, is hij er niet verantwoordelijk voor.

#14:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: di 23 jan 2007 1:20
    —
dof schreef:
Ik vind het logischer dat het dikgedrukte deel op de verkoper slaat. Uit 9 en 10 volgt immers ook dat de verkoper verantwoordelijk is voor de aflevering van het product.

Natuurlijk, het dikgedrukte deel slaat op de verkoper: "of een door deze verkoper aangewezen vervoerder". Dit betekent dat art 7:11 BW niet meer van toepassing is wanneer de koper de vervoerder aanwijst. Nu is het de vraag of het bij deze specifieke internetshop zo is dat pakketpost geldt als door de koper aangewezen. Dat lijkt me af te hangen van de precieze keuzemogelijkheden en de presentatie daarvan. Ik sluit ook niet uit dat StevenK gewoon gelijk heeft, maar vooralsnog ben ik daar nog niet van overtuigd.

Wat betreft 9 en 10: hier ben ik ook niet zeker, maar uit de tekst volgt m.i. nog niet dat het risico niet eerder al bij de koper kan liggen. Daarnaast is het mogelijk om "af te leveren" zonder te "bezorgen", namelijk wanneer verkoper en koper afspreken dat de verkoper voor de koper gaat houden (zonder feitelijke overdracht, vooralsnog). Dit zou onderdeel kunnen zijn van de AV. Door voor de koper te gaan houden, komt de zaak in het bezit van de koper, en dat geldt als aflevering (art 7:9 lid 2 BW). Beetje vreemde constructie, maar het werkt wel.

En zonder zo'n constructie: art 7:10 zegt: de zaak is voor risico van de koper van de aflevering af. Art 7:10 zegt niet dat de zaak tot dat moment voor risico van de verkoper is. Ok, misschien moet je het wel zo interpreteren, en op dat punt twijfel ik dus. Maar als ik dan art 7:11 ernaast leg, staat daar "... is de zaak pas voor risico van de koper van de bezorging af". In 7:11 valt er dus niet aan te twijfelen dat de zaak al voor de bezorging voor risico van de koper is (mits 7:11 van toepassing is natuurlijk, zie hierboven).

#15:  Auteur: bona fides BerichtGeplaatst: di 23 jan 2007 1:39
    —
Om te beginnen met 7:11:

dof schreef:
Ook in artikel 11: [...]
Staat dat de koper het eerst moet ontvangen voordat hij het risico draagt. Op het moment dat hij het niet in zijn bezit heeft, is hij er niet verantwoordelijk voor.

Maar 7:11 stelt een duidelijke voorwaarde, namelijk dat de bezorger door de verkoper is aangewezen. Mijn bewering is dus dat dit hier wellicht niet het geval is.

dof schreef:
Maar dat is niet de verantwoordelijkheid van de koper, de verkoper moet zelf bepalen hoe hij aan zijn verplichtingen wil voldoen.

Wanneer de koper staat op een bepaalde bezorgmethode, mag de verkoper de koper best zijn zin geven. Een heel duidelijk voorbeeld waarin 7:11 niet van toepassing zal zijn is wanneer de koper zijn buurman, die op weg van zijn werk naar huis toch langs de shop rijdt, het product laat ophalen. Art 7:9 lid 1 BW staat er beslist niet aan in de weg dat de verkoper in zo'n geval het product aan die buurman mag afgeven, voor risico van de koper.

In dit geval is het niet de buurman, maar pakketpost.
Van deze internetshop ken ik maar 1 AV bepaling, namelijk "[organisatie] is niet verantwoordelijk voor het zoekraken of beschadigen van het pakket bij verzending via normale pakketpost." Hieruit denk ik af te mogen leiden dat die shop een voorkeursbezorger (anders dan normale pakketpost) heeft, laten we zeggen DHL.

Als dit niet klopt en pakketpost de enige mogelijkheid is, dan is die AV bepaling duidelijk in strijd met art 7:11 BW.

Als de aanname wel klopt, dus DHL is de voorkeursbezorger, maar de shop gaat wel akkoord met bezorging per normale pakketpost indien de klant dit verzoekt, dan zitten we m.i. erg dicht tegen "een door de koper aangewezen vervoerder" aan wanneer de koper daar ook voor kiest.



Rechtenforum.nl -> Civiel recht

Tijden zijn in GMT + 2 uur

Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende  Laat alle berichten zien
Pagina 1 van 3

© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl