|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Bestuursrecht |
Geplaatst: ma 04 sep 2006 9:58—
| Volgens de Wet personenvervoer 2000 artikel 93 heeft de minister toezichtbevoegdheden. Wat is de verhouding tussen de minister / publiekrechtelijk rechtspersoon / toezichthouder (BOA) in het openbaar vervoer in het handhavingsproces? |
Geplaatst: ma 04 sep 2006 11:43—
| Art 93 kent aan de minister de bevoegdheid toe middels bestuursdwang handhaving van de wet af te dwingen. Dit maakt hem geen toezichthouder in de zin van de Awb. |
Geplaatst: ma 04 sep 2006 12:00—
De staat is hier het publiekrechtelijk rechtspersoon (artikel 2:1 bw). De minister is als orgaan van de staat bestuursorgaan. De toezichthouder fungeert als "handen en voeten" van de minister maar moet alvorens hij dat kan doen eerst formeel aangewezen worden als toezichthouder en omdat het behoorlijk vergaande bevoegdheden zijn die hij krijgt vanwege zijn toezichthoudersschap moet dat officieel gebeuren. Vaak is het dan zo dat het afdelingshoofd van de toezichthouder namens de minister (middels mandaat dus) brieven sturen en besluiten nemen. BOA is dan weer een vak apart. Daar moet je speciaal voor beedigd worden (na opleiding) en dan kun je daarna ook strafrechtelijk optreden. (dus proces verbaal opmaken en voorleggen aan o.m.) |
Geplaatst: ma 04 sep 2006 20:21—
|
Onze Minister is bevoegd tot toepassing van bestuursdwang ter handhaving van de bij of krachtens deze wet gestelde verplichtingen.
Dit art. geeft de minister toch de bevoegdheden die de toezichthouder o.g.v. art. 70-74 Wp2000 ook heeft? |
Geplaatst: ma 04 sep 2006 22:45—
Nee, de bevoegdheid tot bestuursdwang is van een heel andere aard. |
Geplaatst: wo 06 sep 2006 21:42—
Dan begrijp ik dit hele artikel niet. Waarom is dan expliciet in de Wp2000 opgenomen dat de minister bevoegd is tot toepassing van bestuursdwang? Tot wie richt zich dit artikel? |
Geplaatst: wo 06 sep 2006 23:00—
Het artikel kent de bevoegdheid tot bestuursdwang toe aan de minister. De bedoeling van deze bevoegdheid in de Wp2000 is ongetwijfeld dat de minister de vervoersbedrijven kan dwingen zich aan de wet te houden. Bestuursdwang is niet het zelf controleren of de boel wel loopt zoals het moet lopen, maar het (laten) omzetten van een onrechtmatige situatie in een rechtmatige situatie. Als een gemeente bestuursdwang toepast omdat jij zonder bouwvergunning een schuur hebt gebouwd, laat de gemeente op jouw kosten een sloper die schuur met de grond gelijkmaken. Zoals ik in de andere thread ook zeg: zowel toezichthouden als bestuursdwang hebben betrekking op handhaving van de wet, maar het zijn hele andere begrippen. De minister die bestuursdwang kan uitoefenen is dus geen toezichthouder en geen BOA. Je bent pas toezichthouder als de wet zegt "toezichthouder". |
Geplaatst: di 19 sep 2006 22:01—
| Wat zijn dan wel de wettelijke bevoegdheden van toezichthouders (BOA) in het openbaar vervoer? |
Geplaatst: wo 20 sep 2006 0:23—
De Wet personenvervoer 2000 kent verschillende soorten toezichthouders. Bijvoorbeeld toezichthouders aangesteld door de minister en belast met de handhaving van de bepalingen inzake de concessies voor openbaar vervoer (zie art 87 lid 1), en toezichthouders aangesteld door de vervoersbedrijven en belast met de controle van vervoerbewijzen (art 87 lid 3). En dan zijn er nog toezichthouders aangesteld door de NMa die controleren dat de vervoerbedrijven geen andere activiteiten ondernemen dan openbaar vervoer (art 87 lid 4). Deze toezichthouders hebben niet de bevoegdheid van art 5:18 Awb (nemen van monsters), maar wel de overige bevoegdheden toegekend in de Awb (artt 5:11 t/m 5:20 Awb) en in andere wetten. De toezichthouders zijn bevoegd van reizigers die handelen in strijd met de bepalingen van art 70 t/m 74 het vervoerbewijs in te trekken, en deze reizigers met behulp van de sterke arm het gebruik van het openbaar vervoer te ontzeggen (art 98 Wp2000). Zie art 87 t/m 103 Wet personenvervoer 2000. |
Geplaatst: do 21 sep 2006 19:35—
|
Gezien de verzelfstandiging in het openbaar vervoer heeft de minister zich ook in zeker opzicht op afstand geplaatst en nog maar beperkte mogelijkheden.
dat is ook wel gebleken met de discussie over bijvoorbeeld de NS-dienstregeling 2007. |
Geplaatst: vr 29 sep 2006 15:25—
|
In het Landelijk Veiligheid Arrangement uit april 2004 blz. 50 lees ik onderstaande tekst:
Dat kan anders worden wanneer bepaalde personen zich geregeld schuldig maken aan een overtreding van artikel 52 Bp2000; in dat geval zou na een waarschuwing kunnen worden overgegaan tot het opleggen van een dwangsom. Vraag: Waarom kan nu wel worden overgegaan tot het opleggen van een dwangsom? |
Geplaatst: vr 29 sep 2006 15:39—
Er wordt blijkbaar vergeleken met een andere situatie waarin een dwangsom niet kan worden opgelegd. Om wat voor andere situatie het gaat kunnen wij echter niet raden. Maar in het algemeen: waar de bevoegdheid tot bestuursdwang bestaat, bestaat ook de bevoegdheid tot het opleggen van een dwangsom (zie een artikel ergens in de Awb). De minister kan op grond van zijn bevoegdheid tot bestuursdwang derhalve een dwangsom opleggen. |
Geplaatst: vr 29 sep 2006 17:50—
De gehele passage luidt
Art 52 Besluit personenvervoer 2000 heeft betrekking op ordeverstorend gedrag. Het is van belang om te beseffen dat bestuursdwang en last onder dwangsom niet mogen worden gebruikt om een overtreder te straffen. Deze maatregelen mogen slechts getroffen worden ten einde de rechtsorde te herstellen. In dit geval dus om een eind te maken aan het ordeverstorend gedrag. Waarom het "nu wel" kan ligt voor de hand: - wanneer iemand zich 1 keertje schuldig maakt aan zwartrijden werkt bestuursdwang of last onder dwangsom veel te traag om hier wat aan te doen; - wanneer iemand zich elke dag schuldig maakt aan ordeverstorend gedrag, kan het bestuursorgaan dat bestuursdwang kan uitoefenen (en dus een dwangsom kan opleggen), de overtreder aanschrijven en hem te kennen geven dat hij voor iedere volgende overtreding een bepaald bedrag verbeurt. Zoals de tekst verder aangeeft zal dit bij de gebruikelijke drugsverslaafden en alcoholisten uiteindelijk ook niet veel effect hebben. |
Geplaatst: vr 29 sep 2006 19:57—
|
Waarom het "nu wel" kan ligt voor de hand:
- wanneer iemand zich 1 keertje schuldig maakt aan zwartrijden werkt bestuursdwang of last onder dwangsom veel te traag om hier wat aan te doen; - wanneer iemand zich elke dag schuldig maakt aan ordeverstorend gedrag, kan het bestuursorgaan dat bestuursdwang kan uitoefenen (en dus een dwangsom kan opleggen), de overtreder aanschrijven en hem te kennen geven dat hij voor iedere volgende overtreding een bepaald bedrag verbeurt. Zoals de tekst verder aangeeft zal dit bij de gebruikelijke drugsverslaafden en alcoholisten uiteindelijk ook niet veel effect hebben.[/quote] In deze uitleg kan ik mij vinden. Echter, wie kan/mag deze dwangsom opleggen? Is dat het OV-bedrijf (bestuursorgaan) zelf, is dat de rechter of het bestuursorgaan na tussenkomst van de rechter? |
Geplaatst: za 30 sep 2006 0:55—
Zoals gezegd gaat de bevoegdheid tot het opleggen van een last onder dwangsom samen met de bevoegdheid tot bestuursdwang, zie art 5:32 Awb. Wie bestuursdwang mag uitoefenen volgt uit de bijzondere wet, in dit geval de Wet personenvervoer 2000. In deze wet wordt alleen de minister genoemd. De beslissing om een last onder dwangsom op te leggen is een besluit in de zin van de Awb, waartegen dus bezwaar en beroep open staat. |
|
Rechtenforum.nl -> Bestuursrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl