Universiteit Leiden mag pedofiel weren

[bona fides]

Universiteit Leiden mag pedofiel weren

Wat je hier ook van mag vinden, ik neem aan dat we het op dit forum eens kunnen zijn dat een weigering juridisch in de haak moet zijn.

Ingevolge art. 7.32 lid 1 WHW dient ieder die gebruik wenst te maken van voorzieningen voor hoger of wetenschappelijk onderwijs zich in te laten schrijven als student of extraneus.
Art. 7.37 WHW is getiteld "Voorwaarden inschrijving".

[ergo sum]

Zie de hoofdoverwegingen van het College van Beroep voor het hoger onderwijs.

Hoofdoverwegingen:

2.4. Ingevolge artikel 7.37, eerste lid, van de WHW, voor zover thans van belang, staat inschrijving open voor degene die voldoet aan de in titel 2 van hoofdstuk 7 van de WHW gestelde eisen, onverminderd artikel 7.8b, vijfde lid.
Uit deze bepaling volgt dat een student in beginsel voor de door hem beoogde opleiding wordt ingeschreven, indien aan de gestelde vereisten voor inschrijving is voldaan. Anders dan appellant betoogt, houdt de term 'staat inschrijving open' niet in dat het om een gebonden bevoegdheid gaat. Die bewoordingen van de bepaling brengen mee dat de inschrijving van een student onder bijzondere omstandigheden om dringende redenen kan worden geweigerd, ook indien aan de in die bepaling gestelde eisen voor toelating is voldaan. De toelichting bij de bepaling kan niet leiden tot een uitleg die zich niet met de bewoordingen ervan verdraagt.
2.5. Het in beroep aangevoerde geeft voorts geen grond voor het oordeel dat verweerder zich niet op het standpunt heeft mogen stellen dat de eigenschappen van appellant, die zich als pedofiel bekent en het hebben van pedofiele betrekkingen publiekelijk voorstaat, zozeer haaks staan op hetgeen de wetenschappelijke opleiding in de Pedagogische Wetenschappen als uitgangspunt voor de opleiding hanteert, dat het volgen van de studie pedagogiek door hem zich niet met de essentie van die opleiding verdraagt en de opleiding zal ontwrichten.
Prof. dr. M.H. van IJzendoorn, hoogleraar Pedagogische wetenschappen, werkzaam bij verweerders universiteit, en prof. mr. P.F. van der Heijden, rector magnificus van verweerders universiteit, hebben ter zitting de te verwachten effecten voor de universiteit van een inschrijving van appellant, die zich openlijk in de media als pedofiel afficheert, nader toegelicht. Zo is verweerder intussen gebleken dat de verschillende instellingen op pedagogisch vlak, waarmee het Departement Pedagogische Wetenschappen samenwerkt, het vertrouwen in dat Departement zullen opzeggen en de samenwerking ermee zullen beëindigen, indien het risico bestaat dat zij appellant als stagiair binnen hun instelling zullen krijgen en verwacht verweerder dat ouders hun kinderen bij inschrijving van appellant als student niet meer aan de zorg van het departement zullen toevertrouwen of toestemming zullen geven voor het gebruik van beeldmateriaal van hun kinderen, tengevolge waarvan verplichte practica niet meer kunnen plaatsvinden en geen gebruik meer kan worden gemaakt van zulk beeldmateriaal, dat een belangrijk didactisch middel vormt voor de pedagogische opleidingen. Dat betekent dat studenten die thans een opleiding bij het Departement Pedagogiek volgen of beogen, hun opleiding niet zullen kunnen afronden.
Gezien deze uitzonderlijke te verwachten gevolgen van inschrijving van appellant voor verweerders universiteit en het Departement Pedagogiek in het bijzonder, die het College niet onaannemelijk voorkomen en appellant niet, althans niet gemotiveerd, heeft weersproken, is in dit geval sprake van zodanig bijzondere omstandigheden, dat verweerder de inschrijving van appellant voor de door hem beoogde opleiding orthopedagogiek heeft mogen weigeren, als hij heeft gedaan.
_________________
Vivere est cogitare.

[bona fides]

En zie hier voor de hele uitspraak. Het CBHO oordeelt inderdaad dat art. 7.37 lid 1 WHW ruimte overlaat.

Waar ik echter naar benieuwd ben is of er naast het College van Bestuur van de UL en het CBHO nog anderen zijn die kunnen verdedigen dat de formulering "inschrijving staat open" in art. 7.37 lid 1 WHW ruimte overlaat voor een belangenafweging.

Zo vond de Commissie voor de beroep- en bezwaarschriften van de UL dat art. 7.37 lid 1 WHW een gebonden bevoegdheid geeft. Het CvB trok zich daar niets van aan en beroept zich (als overheid!) zelfs op art. 8 EVRM (zie rov. 2.1). Verder is het CvB simpel gezegd van mening dat art. 2 van het Eerste Procotol bij het EVRM (recht op onderwijs) geen rol speelt. Het CBHO laat zich daar in het geheel niet over uit.

Helemaal kras is dit afsluitende argument van het CvB:

[ergo sum]

Volgens het persbericht van De Jonge stapt hij naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
_________________
Vivere est cogitare.

[ergo sum]

Ook het hele dossier is te vinden.
_________________
Vivere est cogitare.

[bona fides]

Het oorspronkelijke besluit om te weigeren is zo te zien op geen enkele wettelijke bepaling gebaseerd, maar op de constatering dat De Jonge heeft verklaard pedofiel te zijn en (dus?) verklaard pedoseksueel is. Subtiliteit kan het CvB van de UL niet worden verweten.

Blijkens het advies van de Commissie voor de bezwaar- en beroepschriften leidt deze commissie uit de wetsgeschiedenis van de WHW precies hetzelfde af als ik, namelijk dat art. 7.37 lid 1 WHW een gebonden bevoegdheid geeft, terwijl art. 2, Eerste Protocol, EVRM nog eens extra duidelijk maakt dat een wettelijke basis nodig is om de toegang tot het onderwijs te kunnen weigeren.

Wat mij betreft is de uitspraak van het CBHO een regelrechte aanfluiting. Het CBHO neemt een loopje met de rechtsstaat.


Ik zie nog dat het CvB in zijn beslissing op bezwaar het Leyla Sahin-arrest van het EHRM (NJ 2006, 170) en vervolgens stelt:

[arizona]

Mijn EVRM-kennis is een beetje weggezakt maar is de eis van voorzienbaarheid synoniem voor de eis van een (expliciete) wettelijke basis? Mij lijkt het nogal voorzienbaar dat je als verklaard pedofiel geweigerd wordt voor een opleiding waarvoor je stage moet lopen met kinderen. Of is dat te kort door de bocht?

Ik herinner mij wel een uitspraak van het EHRM waar het EHRM akkoord ging met de strafrechtelijke vervolging van een Engelse man die zijn vrouw had verkracht binnen het huwelijk hoewel er een (common law) bepaling was die immuniteit creëerde voor echtgenoten. Hoewel voor strafrechtelijke vervolging zéker een wettelijke basis vereist is, was de vervolging in dit geval wel legitiem volgens het Hof, omdat het (in mijn woorden) voorzienbaar was. Hier ging volgens het Hof, als ik het goed begrijp, wel een jurisprudentiële ontwikkeing mee gepaard, maar toch lijken mij in deze uitspraak aanknopingspunten te zitten waarom de uitspraak van het College tot de toets van het EHRM zal kunnen doorstaan. Ik citeer o.a.

[RonnyJ]

http://www.nieuws.leidenuniv.nl/index.php3?m=&c=2392

[bona fides]

[arizona]

[bona fides]

[arizona]

En wat hiervan te denken: Dader misbruik na straf hinderlijk gevolgd

[bona fides]

Als de rechter het niet nodig vond om TBS op te leggen, de man zijn straf heeft uitgezeten, en Cohen geen enkele wettelijke basis heeft voor hinderlijke verstoringsacties, dan heeft Cohen dat te laten. (Maar ja, als hij de rechters van het CBHO zou treffen wordt zo'n wettelijke basis natuurlijk wel gevonden...)

Ik vraag me af hoe ik "een bestuurlijke strategie van verstoren" moet begrijpen.

Het waarschuwen van bepaalde personen lijkt me wel toegestaan (en verstandig).
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.