Gebruikersnaam:   Wachtwoord:   Gratis Registreren | Wachtwoord vergeten?
Rechtenforum.nl
Rechtenforum.nl Rechtenforum.nl
 
Controle paneel
Registreren Registreren
Agenda Agenda
Help Help
Zoeken Zoeken
Inloggen Inloggen

Partners
Energie vergelijken
Internet vergelijken
Hypotheekadviseur
Q Scheidingsadviseurs
Vergelijk.com

Rechtsbronnen
Rechtspraak
Kamervragen
Kamerstukken
AMvBs
Beleidsregels
Circulaires
Koninklijke Besluiten
Ministeriële Regelingen
Regelingen PBO/OLBB
Regelingen ZBO
Reglementen van Orde
Rijkskoninklijke Besl.
Rijkswetten
Verdragen
Wetten Overzicht

Wettenbundel
Awb - Algm. w. best...
AWR - Algm. w. inz...
BW Boek 1 - Burg...
BW Boek 2 - Burg...
BW Boek 3 - Burg...
BW Boek 4 - Burg...
BW Boek 5 - Burg...
BW Boek 6 - Burg...
BW Boek 7 - Burg...
BW Boek 7a - Burg...
BW Boek 8 - Burg...
FW - Faillissement...
Gemw - Gemeente...
GW - Grondwet
KW - Kieswet
PW - Provinciewet
WW - Werkloosheid...
Wbp - Wet bescherm...
IB - Wet inkomstbel...
WAO - Wet op de arb..
WWB - W. werk & bij...
RV - W. v. Burgerlijk...
Sr - W. v. Strafrecht
Sv - W. v. Strafvor...

Visie
Werkgevers toch ...
Waarderingsperik...
Het verschonings...
Indirect discrim...
Een recht op ide...
» Visie insturen

Rechtennieuws.nl
Loods mag worden...
KPN bereikt akko...
Van der Steur wi...
AKD adviseert de...
Kneppelhout beno...
» Nieuws melden

Snellinks
EUR
OUNL
RuG
RUN
UL
UM
UU
UvA
UvT
VU
Meer links

Rechtenforum
Over Rechtenforum
Maak favoriet
Maak startpagina
Mail deze site
Link naar ons
Colofon
Meedoen
Feedback
Contact

Recente topics
VA loan rates ...
180-dagen rege...
reparatiehuwel...
Res Nullius ?
proces verbaal...

Carrière
Boekel De Nerée
CMS DSB

Content Syndication


 
»
Regelgeving inzake piraterij bevat valkuilen
Geplaatst: ma 04 dec 2006 0:15
Auteur: mr. Evert van Gelderen
Visie  Attendeer mij op nieuwe reacties op deze visie  Maak favoriet  Printvriendelijk  E-mail vriend(in)  Download als PDF
ma 27 nov 2006 15:45 Bruikbare Internetconsultatie  vr 08 dec 2006 17:50 Voorwaarts met het aansprakelijkheidsrecht

Met de zogenaamde (Anti)Piraterijverordening1 heeft de Europese wetgever beoogd een krachtig middel in het leven te roepen om piraterij- en namaakproducten te bestrijden. Deze regelgeving roept een systeem in het leven waarbij de douane dergelijke producten tegenhoudt aan de grens. Uit eigen beweging of op verzoek van rechthebbenden.

De door de Europese Commissie gepubliceerde cijfers laten zien dat deze verordening bijdraagt aan de bestrijding van piraterij- en namaakproducten. In 2005 werden maar liefst ruim 75 miljoen producten aan de grens tegengehouden.

De regelgeving bevat een aantal valkuilen. In dit commentaar beperk ik mij tot de bespreking van twee van deze valkuilen. Voor wat betreft de Piraterijverordening behoeft de reikwijdte van de bescherming van merkhouders aandacht. Op nationaal vlak richt ik mijn pijlen op de zogenaamde (versnelde) vernietigingsprocedure van artikel 11 van de Piraterijverordening en verzoek ik de Nederlandse wetgever in actie te komen. Ik begin met dit laatste aspect.


1. De versnelde vernietigingsprocedure moet nog worden ingevoerd in Nederland

De versnelde vernietigingsprocedure is volgens artikel 11 van de Piraterijverordening:

”een procedure met de instemming van de houder van het recht te volgen vereenvoudigde procedure, die de douaneautoriteiten de mogelijkheid biedt de goederen onder douanetoezicht af te staan voor vernietiging, zonder dat hoeft te worden nagegaan of volgens de nationale rechtsvoorschriften inbreuk is gemaakt op een intellectuele-eigendomsrecht.”.

Deze vernietiging kan plaatsvinden (1) na verkregen toestemming van de aangever, houder of eigenaar van de betreffende goederen of (2) na een termijn van 10 dagen, indien er niets van de aangever, houder of eigenaar wordt vernomen. In het laatste geval wordt geacht toestemming voor vernietiging te zijn gegeven.

Het punt dat ik met betrekking tot deze vernietigingsprocedure wil maken is dat deze naar mijn mening op dit moment in Nederland niet toegepast mag worden. Daartoe is het volgende redengevend.

Doel van het mogelijk maken van deze vernietigingsprocedure is onder meer geweest het voorkomen van langdurige opslag en de daaruit voortvloeiende kosten2. Artikel 11 is een procedure die ingevoerd kán worden door de lidstaten. De lidstaten dienen de procedure en daaraan gestelde grenzen en voorwaarden in de nationale regelgeving in te voeren c.q. te implementeren. Een verordening is in beginsel naar haar aard rechtstreeks van toepassing in alle lidstaten. Een van de karakteristieken van deze specifieke EG-verordening is echter dat een aantal bepalingen in de verordening is opgenomen, dat géén direct effect heeft. Daaronder valt naar mijn mening in ieder geval artikel 11 Piraterijverordening3 .

In eerste instantie was het de bedoeling van de Europese wetgever om artikel 11 rechtstreekse werking te geven en dus verplicht van toepassing te verklaren in alle lidstaten. Deze gedachte is bewust (noodgedwongen) verlaten, in ieder geval op verzoek van Frankrijk en Italië, omdat in die landen de impliciete toestemming tot vernietiging in strijd zou komen met de grondwet4 . Alleen Oostenrijk heeft, voor zover mij bekend, tot dusver artikel 11 geïmplementeerd in haar nationale regelgeving. Nederland is het tweede land waarin deze versimpelde vernietigingsprocedure wordt toegepast, maar zonder nationale wettelijke basis. In België is een wetsvoorstel aanhangig (waarover hieronder meer).

In artikel 11 lid 1 Piraterijverordening is de verplichting tot invoering c.q implementatie in nationale wetgeving neergelegd:

“Wanneer de douaneautoriteiten goederen die vermoedelijk inbreuk maken op een intellectueel eigendomsrecht hebben vastgehouden of wanneer zij het vrijgeven van deze goederen hebben geschorst terwijl deze zich in een van de in artikel 1 lid 1 bedoelde situatie bevonden, kunnen de lidstaten overeenkomstig hun nationale wetgeving voorzien in een met de instemming van de houder van het recht te volgen vereenvoudigde procedure (onderstreping, EvG.)”, die de douaneautoriteiten de mogelijkheid biedt de goederen onder douanetoezicht af te staan voor vernietiging, zonder dat hoeft te worden nagegaan of volgens de nationale rechtsvoorschriften inbreuk is gemaakt op een intellectuele-eigendomsrecht (…).”

De Voorzieningenrechter van de Rechtbank te Rotterdam5 is het niet met mijn mening over de implementatie van artikel 11 eens. In een weblogbericht op Boek9 van 23 augustus 2006 werd de procedure tussen China Shipping en SNB-REACT beschreven6. Tijdens deze procedure kwam de vraag aan de orde of de vernietigingsprocedure van toepassing is in Nederland. De rechter oordeelde (1) dat artikel 11 geen implementatie voorschrijft en (2) dat Nederland een vernietigingsprocedure kent. De Voorzieningenrechter overwoog het volgende:

“De voorzieningenrechter stelt voorop dat uit de in artikel 249 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap gegeven definitie voortvloeit dat “…Een verordening [heeft] een algemene strekking [heeft]. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat. “. Verordeningen werken derhalve naar hun aard en functie in het stelsel van communautaire rechtsbronnen rechtstreeks en verlenen aan particulieren rechten die de nationale rechter moet beschermen, aldus het Europese Hof van Justitie. Alle bepalingen van de Verordening (EG) nr. 1383/2003, dus ook artikel 11, werken rechtstreeks. Daar is geen implementatie voor nodig.

De stelling van China Shipping dat het juist een van de karakteristieken is van de Verordening (EG) nr. 1383/2003 dat een aantal bepalingen die in die verordening zijn opgenomen, waaronder artikel 11, geen direct effect hebben wordt verworpen. Hiervan is de voorzieningenrechter, behoudens de enkele door China Shipping aan¬gehaalde zinsnede uit het boek van O. Vrins en M. Schneider e.a., getiteld ‘Enforcement of intellectual property rights through border measures’, niet gebleken en ligt ook, gelet op het hiervoor overwogene, niet voor de hand.

Bij artikel 11 Vo gaat het echter niet om de vraag of er al dan niet implementatie heeft plaatsgevonden, maar om de vraag of de Nederlandse wetgeving de vereenvoudigde procedure als bedoeld in dat artikel kent.

Artikel 13bis lid 1 BMW, artikel 14bis lid 1 BTMW en artikel 28 lid 1 AW kennen een dergelijke procedure tot vernietiging, zodat in het kader van dit kort geding het bepaalde in artikel 11 Vo toepassing kan vinden, waarbij er, gelet op het vermoeden van de douane dat inbreuk op intellectuele eigendomsrechten wordt gemaakt, van kan worden uitgegaan dat er sprake is van namaakgoederen.“

Naar mijn mening zijn de overwegingen van de Voorzieningenrechter onjuist7 . Een eerste vraagteken kan gesteld worden bij de constatering dat het niet gaat om de vraag of implementatie heeft plaatsgevonden, maar of Nederland een dergelijke procedure kent. Het resultaat is in ieder geval hetzelfde: als Nederland een dergelijke procedure – die voldoet aan de expliciet in artikel 11 opgenomen voorwaarden – kent, dan is implementatie niet nodig.

Naar mijn mening kent Nederland een dergelijke procedure niet. De vernietigingsprocedures waar de Voorzieningenrechter naar verwijst - artikel 13bis lid 1 Benelux Merkenwet (BMW) (oud), artikel 14bis lid 1 Benelux Tekeningen en Modellenwet (BTMW) (oud) en artikel 28 lid 1 Auteursrecht (Aw) – voldoen niet aan de voorwaarden van artikel 11 Piraterijverordening. De procedures voorzien niet in de kern van artikel 11 Piraterijverordening: de vernietiging na toestemming of na een vermoeden van toestemming (zogenaamde “implied consent”), zonder dat geoordeeld wordt over de inbreukvraag. Sterker nog, deze artikelen betreffen nu juist de situatie dat inbreuk (te kwader trouw!) wél is vastgesteld. De artikelen bepalen ook niets over de vernietiging door de douane en op kosten van de houder van het intellectuele eigendomsrecht, zoals bepaald in artikel 11 Piraterijverordening.

Mijn vaststelling dat artikel 11 nog dient te worden omgezet in de Nederlandse wetgeving wordt gesterkt door het Belgische wetsvoorstel7 zijdens de Belgische Minster van Justitie en Minister van Economie (“Voorontwerp van wet betreffende de bestraffing van namaak en piraterij van intellectuele eigendomsrechten”). Het wetsvoorstel beoogt onder meer (de voorwaarden voor toepassing van) de vernietigingsprocedure in de Belgische nationale wetgeving om te zetten. Uit de Memorie van Toelichting8:
Artikel 11 van Verordening Nr. 1383/2003 voorziet overigens in een versnelde procedure voor de vernietiging van goederen bij gebrek aan een gerechtelijke beslissing die de inbreuk vaststelt op het intellectuele-eigendomsrecht waarvan de handhaving wordt gevraagd. Die procedure is voor de lidstaten facultatief en kan vervolgens het nationale recht worden geregeld, in voorkomend geval met afwijking van het door de verordening vastgestelde gemene recht, wat betreft bepaalde modaliteiten (betaling van de vernietigingskosten door houder van het recht, verantwoordelijkheid voor de vernietiging, monsterneming). Daar de algemene wet inzake douane accijnzen geen bepaling bevat die de Administratie der Douana en Accijnzen machtigt zulke procedure te gebruiken, is het nuttig in dit ontwerp van wet een specifieke regel op te nemen die het wettelijk kader voor dit gebruik in het Belgische recht regelt.
Conclusie: in Nederland wordt de vernietigingsprocedure ex artikel 11 Piraterijverordening zonder Nationale wettelijke basis toegepast. De Nederlandse wetgever dient de procedure in de nationale wetgeving om te zetten. Mijn dringende verzoek aan de Nederlandse wetgever: Voer artikel 11 Piraterijverordening zo spoedig mogelijk in!

De huidige situatie schept voor de houders van intellectuele eigendomsrechten een onzekere situatie. Wie is er aansprakelijk als een vermeende inbreukmaker een beroep doet op vernietiging zonder wettelijke basis?

2. Beschermingsomvang van het merk in de Piraterijverordening
De riedel van artikel 2.20 BVIE (13A BMW oud) over de beschermingsomvang van een merk zal iedere (IE-)advocaat kunnen opdreunen. In artikel 2.20 lid 1 sub b is bepaald dat de merkhouder op grond van zijn uitsluitend recht iedere derde - die niet zijn toestemming hiertoe heeft verkregen - het gebruik van een teken kan verbieden:

“b. wanneer dat teken gelijk is aan of overeenstemt met het merk en in het economisch verkeer gebruikt wordt voor dezelfde of soortgelijke waren of diensten, indien daardoor bij het publiek verwarring kan ontstaan, inhoudende het gevaar van associatie met het merk (markering door EvG);”

Artikel 2.20 BVIE biedt dus onder bepaalde voorwaarden mede bescherming tegen het gebruik voor “soortgelijke waren of diensten”. Het tweede punt waarop ik in dit commentaar wil wijzen is dat de Piraterijverordening deze bescherming niet biedt! De Piraterijverordening eist namelijk, dat het merkrecht dat wordt ingeroepen, geregistreerd is voor dezelfde goederen als die welke door de douane zijn tegengehouden9.

Artikel 2 lid 1 sub a van de Piraterijverordening bepaalt dat namaakgoederen goederen zijn waarop zonder toestemming een fabrieks- of handelsmerk is aangebracht dat identiek is aan of daarvan niet wezenlijk kan worden onderscheiden van het geldig geregistreerde fabrieks- of handelsmerk voor dergelijke goederen.

In wat met recht de bijbel over de Piraterijverordening genoemd kan worden – het boek “Enforcement of Intellectual Property Rights Through Border Measures” van O. Vrins en M. Schneider e.a. – wordt hierover het volgende gezegd10:

“Contrary to the situation referred to in Article 9(1)(c) (er wordt verwezen naar de Merkenverordening, EvG), no action can however be taken against goods which are different from most of the cases for which a trade mark with a reputation is registered, whatever the circumstances of the matter, since Regulation 1383/2003 (de Piraterijverordening, EvG.) only applies to counterfeit goods that are of the same type as those subject to the trade mark registration.”

In het hierboven genoemde kort geding tussen China Shipping en Adidas c.s. heeft de Voorzieningenrechter het verweer van China Shipping gehonoreerd dat de Piraterijverordening niet van toepassing is op goederen waarvoor de merken van de merkhouders niet zijn ingeschreven. In dit geding vorderde (onder meer) General Motors afgifte van beweerdelijk inbreukmakende jassen. Uit de door General Motors overgelegde merkinschrijvingen bleek evenwel niet dat General Motors haar merk ook had ingeschreven voor jassen. De vordering werd afgewezen. De relevante overwegingen van de Voorzieningenrechter:

“De voorzieningenrechter volgt China Shipping in haar stelling dat de goederen die mogelijk een inbreuk maken op een intellectueel eigendomsrecht van de merken General Motors, Diesel en Pucca niet onder de beschermingsom¬vang van de Verordening (EG) nr. 1383/2003 vallen. Uit de door Adidas c.s. overgelegde producties 8 (General Motors), 6 (Diesel) respectievelijk 13 (Pucca) blijkt immers niet, althans niet duidelijk, dat bedoelde merken zijn ingeschreven voor jassen, onderbroeken respectievelijk lampjes voor mobiele telefoons waarop in casu het litigieuze merk is aangebracht. De voorzieningenrechter zal dan ook de vordering in conventie voorzover deze ziet op de afgifte ter vernietiging overeenkomstig artikel 11 Vo van de hiervoor bedoelde goederen ten aanzien van eiseressen sub 6, 8 en 13 reeds op die grond afwijzen.”

Vastgesteld kan worden dat (1) de Piraterijverordening toepassing mist bij inbreukmakende goederen waarvoor het merk niet is ingeschreven (“soortgelijke goederen”) en (2) dat de Piraterijverordening in Nederland wel voor deze goederen wordt, althans werd, toegepast. Dit laatste zou kunnen leiden tot aansprakelijkheidsperikelen, indien de beweerdelijke inbreukmakers zich bijvoorbeeld alsnog gaan verzetten tegen de inbeslagname of zelfs vernietiging van deze goederen.

De Piraterijverordening geldt met andere woorden alleen voor namaak- en piraterijgoederen. Niet op inbreuk op intellectuele eigendomsrechten in de brede zin van het woord. Je kan je afvragen of de Piraterijverordening op dit punt aanpassing behoeft. Dat zou in ieder geval de houders van intellectuele eigendomsrechten helpen met een (nog) effectievere bestrijding van inbreukmakers. Ook inbreukmakende “soortgelijke goederen” zouden dan immers kunnen worden vernietigd op grond van de artikel 11-procedure (mits ingevoerd in de nationale wetgeving). De aansprakelijkheidsverklaring van de rechthebbende (zie artikel 6 van de Piraterijverordening) zou de rechthebbende moeten tegenhouden om te lichtzinnig tot vernietiging over te gaan.

Conclusie
Vastgesteld kan worden dat de Piraterijverordening bijdraagt aan de bestrijding van namaak- en piraterijgoederen, door deze al aan de grens tegen te houden. Er zijn (in ieder geval) twee kwesties terzake van deze verordening die aandacht behoeven: (1) de invoerding in de Nederlandse nationale wetgeving van de (versnelde) vernietigingsprocedure uit artikel 11 Piraterijverordening en (2) de beperkte beschermingsomvang van de Piraterijverordening, onder meer terzake van het merkenrecht. Artikel 11 van de Piraterijverordening biedt een procedure die kan leiden tot snelle vernietiging van namaak- of piraterijgoederen. De procedure dient evenwel nog in de Nederlandse nationale wetgeving ingevoerd te worden. België loopt daarin voor. De artikel 11-procedure wordt in Nederland thans toegepast zonder wettelijke basis. Dit zou tot (aansprakelijkheids)problemen kunnen leiden. De Voorzieningenrechter van de Rechtbank Rotterdam is van mening dat de vernietigingsprocedure wel al kan worden toegepast. De Piraterijverordening biedt bescherming tegen namaak en piraterij. Hieruit volgt dat het merkenrecht uitsluitend kan worden ingezet tegen goederen waarvoor de merkhouder een merkinschrijving heeft verkregen en niet tegen “soortgelijke goederen” in de zin van artikel 2.20 lid 1 sub b BVIE.


Mr. E. van Gelderen is advocaat bij De Gier | Stam & Advocaten.
___________________
1. Verordening nr. 1383/2003 van de Raad van 22 juli 2003 inzake het optreden van de douaneautoriteiten ten aanzien van goederen waarvan wordt vermoed dat zij inbreuk maken op bepaalde intellectuele-eigendomsrechten en inzake de maatregelen ten aanzien van goederen waarvan is vastgesteld dat zij inbreuk maken op dergelijke rechten. (PbEG 2004 L 328/16)
2.Zie ook Enforcement of intellectual property rights trough boarder measures, law and practice in the EU, edited by Oliver Vrins and Marius Schneider, Oxford University press, pagina 139: “another objective of this procedure was to “resolve problems of storage and the associated costs”.
3. Zie Vrins en Schneider, pagina 140.
4. Zie Vrins en Schneider, pagina 141.
5. Rechtbank Rotterdam. 22 augustus 2006, KG ZA 06-591. Adidas International, Atomic Austria, BMW, Canon Ferrari e.a. tegen China Shipping Agency.
6. Scheepsrecht
7. Lees hier het commentaar van Vrins en Schneider op deze uitspraak: http://www.bordermeasures.com/spip.php?article40
7. Voorstel van wet - Voorontwerp van wet betreffende bestraffing van namaak en piraterij van intellectuele eigendomsrecht
8. Memorie van toelichting - Voorontwerp van wet betreffende bestraffing van namaak en piraterij van intellectuele eigendomsrecht
9. Enforcement of intellectual property rights true boarder measures, law and practice in the EU, edited by Oliver Vrins and Marius Schneider, Oxford University press, pagina 97.
10. Zie ook Vrins en Schneider, pagina’s 99 en 100.


Visie | Een visie insturen | Maak favoriet | E-mail vriend(in) | Download als PDF
ma 27 nov 2006 15:45 Bruikbare Internetconsultatie  vr 08 dec 2006 17:50 Voorwaarts met het aansprakelijkheidsrecht
Meer visies
Reacties
Plaats reactieGeplaatst: ma 11 dec 2006 18:23 door mossel
prima artikel hoewel iets te zware kost voor mij.
Het plaatje echter die er bij staat is van The Pirate Bay welke een van de grootste zo niet de grootste torrent-tracker ter wereld (op het web) is (met servers in Nederland) deze site derhalve is essentieel in het illegaal online downloaden van muziek, films, en software. Hier doet deze piraterijverordening echter niks aan naar mijn weten of heb ik dat fout?[/url]

Plaats reactieGeplaatst: ma 05 feb 2007 17:37 door Nemine contradicente
Ten eerste, zéér verhelderend artikel.
Ten tweede is het niet verboden om muziek c.q. films te downloaden.
Alleen het uploaden is strafbaar (of correcter kan strafbaar zijn).
Aangezien thepiratebay geen auteursrechtelijk beschermde werken aanbiedt, een torrent is in essentie niets anders als een digitale handtekening, handelt zij dus ook niet in strijd met auteursrechtenwetgeving in Nederland (of Zweden).


Agenda 


Home | Over Rechtenforum.nl | Agenda | Visie | Downloads | Links | Mail deze site | Contact

Sites: Rechtennieuws.nl | Jure.nl | Maxius.nl | Parlis.nl | Rechtenforum.nl | Juridischeagenda.nl | Juridica.nl | MijnWetten.nl | AdvocatenZoeken.nl

© 2003 - 2018 Rechtenforum.nl | Gebruiksvoorwaarden | Privacyverklaring | RSS feeds