wil iemand raad geven over een zaak met mijn ex

[Regin]

[Alfred777]

Regin, je schijft zelf:
"Het lijkt erop dat de schuld vanaf ondertekening opeisbaar was"

en

"Volgens mij hebben partijen met het woord "opeisbaar" iets anders bedoeld, namelijk "uiterlijk betaald"; een andere uitleg is niet logisch. Waarom zou je de opeisbaarheid zelf uitstellen als eenmaal is besloten dat het geld moet worden terugbetaald? Veel waarschijnlijker is dat de schuldeiser de schuldenaar enige tijd wilde gunnen om het geld bij elkaar te verzamelen; de schuldenaar wist immers niet wanneer het geld moest worden terugbetaald. "

en de vraagsteller schrijft:
"En met opeisbaar werd bedoeld (denk ik, zijn tekst) het opeisen van het bedrag met een betalingstermijn van 6 maanden. "


"

[Alfred777]

Ik heb er nog eens over nagedacht.
In de "schuldbekentenis" ontbreekt eigenlijk een reden van de schuld en lijkt op een onvrijwillige getekend stuk in de trant van: of je tekent of de relatie is ten einde. Art 3:44 zou hierop dan van toepassing kunnen zijn.

[Regin]

Excuses voor mijn inconsistente antwoorden. Wat ik eerder schreef klopt niet, volgens mij zit het als volgt.

De schuldbekentenis luidt: "A is B EUR 27.500 schuldig. Op verzoek of bij beëindiging relatie binnen zes maanden opeisbaar." A heeft de volledig handgeschreven schuldbekentenis op 24 juni 2009 ondertekend. B dreigde de relatie te beëindigen als A de schuldbekentenis niet zou ondertekenen.

De schuldbekentenis behelst een verbintenis tot nakoming na onbepaalde tijd. Op verzoek van B of bij beëindiging van de relatie, ontstaat de verbintenis van A om B terug te betalen. Deze verbintenis wordt zes maanden na het onstaan ervan opeisbaar. Volgens art. 3:307 lid 2 is de vordering van B nog niet verjaard. De verjaringstermijn van twintig jaar na het ondertekenen van de schuldbekentenis is nog niet verstreken. Ook de verjaringstermijn van vijf jaar is nog niet verstreken, waarbij ik laat even in het midden of het dan gaat om vijf jaar na het ontstaan van de verbintenis tot terugbetaling of vijf jaar na het opeisbaar worden van die verbintenis. De vordering van B is in ieder geval niet verjaard.

De schuldbekentenis kan, zoals Alfred777 suggereerde, wel worden vernietigd als aan de vereisten van art. 3:44 lid 2 BW is voldaan:

[Alfred777]

Ik kan je verhaal helemaal onderschrijven.

[Alfred777]

Voor de vraagsteller moet dus een feitelijke conclusie worden gegeven.
Op grond van de voorgaande discussie is een beroep op verjaring niet mogelijk.
Wel is het zeer waarschijnlijk dat de overeenkomst vernietigbaar is.
De vraagsteller moet dus tegenover curator het bestaan ervan gewoon ontkennen.
Wanneer de curator een afschrift van die schuldbekentenis opstuurt zou een beroep op de nietigheid door de vraagsteller moeten worden gedaan, waardoor de curator een procedure moet aanspannen. De kans is redelijk groot dat een rechter met de opgegeven tekst van de kwitantie en de omstandigheden waarin de kwitantie is getekend de vordering afwijst.

[helpmemetmijnex]

Curator kwam idd met de verklaring op de proppen vorige week vrijdag, ontkennen heeft dus weinig zin.

Nu is het zo dat we in augustus 2009 ook al enkele maanden uit elkaar zijn geweest. Dat is dus ook meer dan 5 jaar geleden, lijkt me daarmee dat beide opeisingsgronden meer dan 5 jaar geleden zijn. Staat immers niet dat alleen de laatste en definitieve keer relatie beëindigen zou gelden. We zijn destijds enkele maanden van tafel en bed gescheiden geweest, mijn ex had toen zelfs al een nieuwe relatie in oprichting.
Curator antwoordde op de eerste reactie dat eea niet verjaard zou zijn omdat slechts 1 opeisingsgrond langer dan 5 jaar geleden zou zijn. Ik beredeneer dat, als lid 1 van toepassing is omdat de momenten van opeising wel degelijk bepaald zijn, de dag na ondertekening in feite de dag nadat het opeisbaar geworden is zou zijn. Als je de letterlijke tekst van lid 1 leest dan zou het verjaren feitelijk 5 jaar na dit moment zijn. Nu beide opeisingsgronden langer dan 5 jaar geleden zijn (lees 5 jaar voor de brief van de curator) zou dan lid 1/verjaring wel geldig zijn??

Daarnaast is de verklaring wel degelijk onder dreiging en misbruik van omstandigheden tot stand gekomen. Het mist ook iedere grond omdat die er simpelweg niet was!

Daarnaast is het natuurlijk opvallend dat hij nu voor het eerst sinds die juni 2009 hierover begint! Is dat nog iets? Lijkt op pesten nu want die 27.500 dekt bij lange na de schulden niet dus hij krijgt er helemaal niks van!

Is de beste strategie verjaring en aanvraag tot nietigverklaring of hebben jullie andere briljante ideeën? per slot van rekening zijn jullie de juridische breinen! Alvast zeer bedankt!

[Alfred777]

Welke reactie heb je de curator gegeven?
Trouwens je moet niet al je juridische kruit direct verschieten.
Ikzelf zou de verklaring ontkent hebben. Dan moet hij wel een toelichting geven.
Stuurt hij een kopie dan zou ik zeggen, ik kan me er niets van herinneren en het lijkt niet op mijn handschrift.
Een beetje opbouwen dus.

Maar goed als je al over verjaring gesproken hebt, heb je de akte erkent... 1-0 voor de curator.

In principe moet je alles ontkennen, dan moet hij je dagvaarden en dan pas kijkt een onafhankelijke rechter naar de nietigheid. Een curator zal daar niets mee doen, hij wil gewoon geld zien.

[helpmemetmijnex]

Met behoud van alle rechten is er gezegd dat het zowieso verjaard is. Eigenlijk nog geen inhoudelijke reactie gegeven. Maar als je eerst ontkend dan is later toch lastig te melden dat het onder dwang geschreven is of niet? Er is nu nog geen reactie gegeven op de mail.