waarom kinderrechters hun naam niet willen geven
| ||||||||||||||||||||||||
|
De rechtbank was het wel degelijk met verzoekers eens dat er geen uitvoering gegeven kon worden het wrakingsinstrument cfm de WRRA en om die reden werd net zoals in Rotterdam het beleid aangepast dat voorafgaande aan de zitting de naam bekend moet worden gesteld. Het is wel zaak de uitspraak volledig te lezen en juist. de gehele uitspraak treft je hier |
Dat staat dus niet in de wet.
Duh? Ik citeer uit de uitspraak. Dat lukt mij uitstekend zonder erbij te zijn geweest. Waar heb je het over?
Uhhh was jij het niet die over de wrakingskamer van de rechtbank Groningen begon? Ik check de door jou geponeerde feiten, en die blijken niet te kloppen.
En daarmee klopt het opeens in het algemeen? Ga even iemand anders in de maling nemen. Waar je het in deze draad over had was het niet vermelden van de naam op de oproep. Dat is wat anders dan het "niet willen geven" van de naam. Verder mag je hoog en laag springen als je dat graag doet.
Oh ja?
Hoe denk je dat te moeten begrijpen? Je bent niet helemaal serieus te nemen ben ik bang. Je doet uitspraken die feitelijk onwaar zijn en verdraait de rest. Het lukt je vast en zeker uitstekend om allerlei zich om wat voor reden dan ook verongelijkt voelende leken op je hand te krijgen, maar je hebt hier te maken met juridisch geschoolde personen. Het is zeker wenselijk dat de oproep voor de zitting de naam van de rechter vermeldt. Waar dat niet gebeurt zou dat wel moeten gebeuren. Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar dit zaakje heeft niets te maken met donkere krachten en duistere samenzweringen. |
de wet WRRA wel eens gelezen en de memorie van toelichting daarop en de uitspraken die je zelf naar voren hebt gebracht en ik ook waarin dat wordt bevestigd
Je zal toch de uitspraak beter moeten lezen en dan begrijp je dat een appeltje geen peer is en dat hetgeen ik stel wel degelijk in de wet staat.
je checkt een wraking van een anonieme rechter ten opzichte van een rechter die zijn naam niet wil noemen. duhh
je bent toch zo van het checken, ga het checken dan want ik gaf je de hint waar je het kon vinden
ga jij lekker springen, want een rechter die in strijd met het wettelijk bepaalde zijn naam niet vermeld in de oproep wil zijn naam dus niet geven.
Oh ja?
mijn betoog is bij jouw aan dovemansoortjes gericht nu je niet wil erkennen dat het een gevolg van een wettelijke bepaling is. De rest van jouw conclusies die jij er vervolgens aan hangt zijn dan ook zo dom dat je je moet schamen. Een jurist die de WRRA niet kent en dan deze onzin schrijft. duh
het juristje die conclusies trekt. Kijk eens vaker op rechtspraak.nl en lees de kranten die berichten over wrakingen. Waar jij het hebt over donkere krachten en duistere samenzweringen moet toch feitelijk constateren dat de zittende magistratuur zijn zaakjes niet op orde heeft. Dat jij dat zo wil noemen is dan ook typisch voor een juridisch geschoold persoon. pff |
speciaal voor de juridisch geschoolden voor wie dit natuurlijk standaard koek is behalve voor Bona Fides die niet weet dat het huidige wrakingsrecht gebaseerd is op de lex thoria 2.1 Oorsprong wrakingwetgeving Het recht op wraking houdt, globaal gesproken, in dat men een rechter van de zaak af kan halen indien er aan zijn onpartijdigheid wordt getwijfeld. Dit recht bestaat, weliswaar in een andere vorm, al sinds lange tijd. Om het belang van een onpartijdige rechter aan te tonen, volgt hier een korte uiteenzetting over het ontstaan van de wrakingsregeling. Te beginnen met een citaat uit een proefschrift van Philippus Catharinus Elisa Specht Grijp[1] over Wraking van den Rechter ``Ten alle tijde heeft bij hen , die voor eene goede regtsbedeling moesten waken, de zorg bestaan, om gedingvoerende partijen middelen aan de hand te doen, om ook zelve mede te werken ten einde zich eene onpartijdige beslissing over hare belangen te verzekeren.`` Al bij de Romeinen leefde het besef dat burgers het gevoel moesten hebben dat hun geschillen door een onpartijdige rechter moesten worden beslecht. De uiteindelijke acceptatie van het gezag, en daarmee het kunnen bestaan van de rechtstaat, lag hieraan ten grondslag. Een bepaalde vorm van wraking is al te vinden aan het begin van de Romeinse tijd. In het begin van het Romeinse Rijk was wraking in de huidige zin van het woord nog niet mogelijk. Partijen konden onderling een rechter uitzoeken die hun zaak zou beoordelen. Indien men er samen niet uitkwam, dan had de eiser als eerste de bevoegdheid om een rechter aan te wijzen, judicem ferre adversario. De keuze van de eiser was in dit geval beperkt tot een aantal rechters. Nu kon zich het geval voordoen dat een gedaagde geen vertrouwen in de onpartijdigheid van de rechter had. Hij kon dan de gekozen rechter verwerpen. Dit recht had zijn natuurlijke grenzen, het kon niet een oneindig aantal keren ingeroepen worden. Er werd een wet opgesteld, de Lex Thoria, waarin in dit probleem werd voorzien. De eerste soort van wrakingswetgeving was een feit! De Lex Thoria hield in dat: indien partijen geen overeenstemming bereikten over het aanwijzen van een rechter, uit een lijst van 50 rechters elf namen werden gekozen waarvan beide partijen vier rechters mochten wraken. Zo bleven er dus vier rechters over waaruit een keuze werd gemaakt. Het verwerpen van de rechters kon in eerste instantie ongemotiveerd worden gedaan. Langzaam ging dit over in recusare, men moest een reden opgeven waarom men een bepaald persoon als rechter wraakte. Het recht dat justiciabelen hebben om te wraken, is dus gebaseerd op de gedachte dat mensen er vanuit moesten kunnen gaan dat een onpartijdige rechter hun zaak zou beoordelen. Ons huidige wrakingsrecht heeft nog precies dezelfde pretentie. lees de rest van de afstudeerscriptie hier |
Nou vertel me maar eens waar ik moet kijken dan...
Nou vertel me maar eens waar ik moet kijken dan...
Volgens mij had ik precies de uitspraak te pakken waar jij het over had, maar die jij compleet verdraaid weergaf:
Dat gaat dus over gevallen waarin de naam van de rechter niet op de oproep werd vermeld. Geef anders het LJN nummer van een uitspraak die wél exact overeenkomt met wat je hier schrijft, dus waarin de naam niet op de oproep stond, de wraker daar verder ook niet naar heeft gevraagd, en waarin het wrakingsverzoek werd toegewezen. Of verkoop gewoon geen onzin. |
De Memorie van Toelichting toch? Nou, hier is ie dan. Vertel eens waar het staat.
Weet je zeker dat deze rechters het niet hebben begrepen:
Maar blijf gerust jezelf voor de gek houden! |
precies dus kom dan als juridisch geschoolde niet aanzetten met een uitspraakje waarin een anonieme rechter wordt gewraakt
Eerst maar je juridische boekjes beter gaan lezen of nog beter laat de echte juridisch geschoolden maar reageren |
het antwoord staat in de memorie van toelichting en in dit draadje. Maar zoals gesteld kan alleen een echt juridisch geschoold persoon dit vinden.
Het is gewoon lachwekkend Maar wel juridisch geschoold. |
Ik vraag je om de relevante passage aan te wijzen, en jij hebt dus geen antwoord. Goed, dat hebben we ook weer gehad. |
ik had al gezegd andere betere juridisch geschoolden alleen dat kwartje valt bij jou niet echt en inderdaad met jou heb ik het wel gehad. |
Nou, die anderen komen blijkbaar niet op dit forum, dus misschien kun je hier dan ook maar beter wegblijven |
Een rechter mag niet weigeren zijn naam te noemen. Maar het is niet verplicht om op de oproeping de naam van de rechter te vermelden. Als dat niet is gedaan, kunnen partijen bij de rechtbank informeren naar de naam van de rechter. De rechtbank is dan verplicht deze informatie te verstrekken.
Uit het verhaal of de links van "klokkenluider" kan ik niet opmaken dat er een stelselmatige ontwijking van het bovenstaande gaande is bij de sector familierecht van rechtbanken. Volgens mij is er geen probleem. |
Rechtenforum.nl -> Pro - Contra
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|