Verrekening voorschot en minuren bij einde dienstverband

[B.VanGladbach]

Goedemiddag,

Ik ga per 1 april 2016 uit dienst bij mijn huidige werkgever.
Tijdens mijn dienstverband heb ik voorschotten ontvangen ter hoogte van €1450,00. Hier was een afspraak over gemaakt dat ik deze voorschotten terug zou betalen met €100,00 per maand.

Echter heb ik besloten in te gaan op een aanbod van een onderneming om bij hun te komen werken. Hier start ik per 1 april 2016.
Nu heeft mijn nu nog huidige werkgever besloten voorgaande regeling te laten vervallen en hebben besloten om het bedrag van €1450,00 in twee delen in te houden op mijn salaris, namelijk €725,00 op 25 februari 2016 en 25 maart 2016. Toen ik aangaf graag mee te werken, werd er geantwoord dat al zou ik dat niet willen, ze het toch gewoon doen. Op zich geen probleem, maar er speelt nog iets.

Ik heb namelijk door verschillende omstandigheden, zoals een juridische strijd (waardoor ik ook die voorschotten nodig had) met een ex-vriendin, veel verlof moeten opnemen in 2015.
Aan het einde van 2015 werd mij ineens vertelt dat ik veel te veel verlof had opgenomen, wat dus terugbetaalt moet worden.
Het vervelende vind ik dat niemand mij daar in 2015 op gewezen heeft, terwijl ze elke maand mijn timesheet hebben ontvangen waarop zij mijn verlof uren gezien en geregistreerd moeten hebben. Ik ben geen enkele keer op de hoogte gesteld hiervan, tot op december 2015.

Deze minuren hebben een waarde van ongeveer 1300 euro netto.
Ze hebben besloten dit in te gaan houden van mijn vakantiegeld 2016.

Nu heb ik in februari 2016 moeten rondkomen van ongeveer 900 euro en straks eind maart 2016 weer.
Mijn simpele vraag is eigenlijk of dit mag en wat mijn rechten en plichten zijn.

Ik ben bereidwillig mee te werken en betaal graag mijn schuld terug, maar ergens knaagt mij het gevoel dat zij ook een gedeelde verantwoordelijkheid hebben m.b.t. de opgebouwde minuren, doordat zij mij hier geen enkele keer op de hoogte hebben gesteld. Daarnaast heb ik het gevoel dat ze niet zoveel geld mogen inhouden per maand, omdat ik nu twee maanden achter elkaar minder dan de beslagvrije voet overhoud.

Ik hoop dat iemand hier wat licht op deze kwestie zou kunnen schijnen.

Bedankt alvast!

[UwJurist.nl]

U had zelf uw verlofuren kunnen en moeten bijhouden en beseffen dat u er veel te veel opnam. U bouwt dit jaar overigens nog wel over de eerste drie maanden verlof op. Neem niets op is het advies.
En aan het einde van het dienstverband mag de werkgever alles verrekenen. Met het vakantiegeld mag men ook volledig verrekenen (dat is bijna een maandsalaris).
Ik raad u aan om te vragen om enige coulance, inhoudende dat men nu nog niet de laatste paar honderd euro verrekent, nadat u eerste salaris van uw nieuwe werkgever ontvangt, direct dat bedrag overmaakt. Als men dat niet wil, kunt u ook vragen of ze er wel mee akkoord gaan als vastgelegd wordt dat uw nieuwe werkgever een deel van uw eerste salaris naar hen overmaakt. De nieuwe werkgever moet daar uiteraard schriftelijk mee instemmen.
_________________
Met vriendelijke groet,
mr. Monique Doomernik
UwJurist.nl

[UwJurist.nl]

En u kunt natuurlijk geld bij uw naasten lenen om een maand te overbruggen en u kunt aan bijv. verhuurder vragen of u eenmalig later mag betalen.
_________________
Met vriendelijke groet,
mr. Monique Doomernik
UwJurist.nl

[B.VanGladbach]

Als allereerst hartelijk dank voor uw reactie!
Het is fijn om te weten hoe er tegenaan gekeken wordt, echter heb ik ook tegenstrijdige zaken op het internet gelezen.

In dit artikel https://www.hrpraktijk.nl/topics/arbeidsvoorwaarden/nieuws/bij-einde-arbeidsovereenkomst-teveel-vrije-dagen-genoten-hoe-te-verrekenen staat bijvoorbeeld:

"Als een werknemer geen vakantiedagen open heeft staan, dan kan een werkgever weigeren om vrij te geven. Aangenomen wordt dat de werkgever op het moment dat hij de werknemer vrij geeft, terwijl deze hier eigenlijk geen recht op heeft, er ‘blijkbaar’ voor kiest om op de betreffende (vrije) dagen geen gebruik te maken van de door de werknemer aangeboden arbeid. Het feit dat de werkgever van de aangeboden arbeid geen gebruik van maakt ontslaat hem niet van zijn verplichting om loon te betalen."

Is dat niet van toepassing in dit geval? Mijn werkgever heeft nooit mijn vakantieverzoeken afgewezen afgelopen jaar.

[UwJurist.nl]

Ik ben bekend met de rechtspraak. E.e.a. hangt echter af van de specifieke omstandigheden van het geval. In uw situatie schat ik de situatie anders in. Uw werkgevers stelde en stelt zich in alle opzichten zeer loyaal en coulant naar u toe op i.v.m. uw privé omstandigheden. M.i. moet u deze dagen dus wel terugbetalen (goed werknemerschap) en hoeft uw werkgever hiervan niet de dupe te zijn.
_________________
Met vriendelijke groet,
mr. Monique Doomernik
UwJurist.nl

[B.VanGladbach]

Bedankt voor uw reactie. Mijn intentie is niet anders geweest dan te betalen wat ik verschuldigd ben. Ik wilde alleen weten in hoeverre dat ook het geval is, wat nu duidelijker geworden is. Ik laat de afspraak die ik heb met mijn werkgever dan ook gewoon ongewijzigd staan.

[bona fides]

Misschien heb ik het mis, maar ik denk dat van Rb. Haarlem 4 maart 2010, LJN BL5607 niet al te veel precedentwerking moet worden verwacht. Opnemen van niet-bestaande verlofdagen door de werknemer uitleggen als een "in redelijkheid voor rekening van de werkgever" komende oorzaak van het verrichten van minder werk dan overeengekomen lijkt mij in het algemeen een beetje te werknemersvriendelijk.

Een werknemer die verlof opneemt zonder over verlofdagen te beschikken vraagt mijns inziens om problemen en mag van geluk spreken als hij wegkomt met slechts een waarschuwing en inhouding van loon.

Wat in de Haarlemse zaak wellicht een rol speelde is dat de tijdsadministratie door de werkgever blijkbaar nogal rommelig was. Er moest een accountant aan te pas komen om uit te rekenen dat de werknemer alles bij elkaar een negatief verlofsaldo had. Onder die omstandigheden kan ik mij voorstellen dat rijdende rechter mr. Visser de "schuld" bij de werkgever meende te moeten leggen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[DENNIS79]

Ik ben het met de algemene strekking van de reacties wel eens. Artikel 7:627 is het uitgangspunt: geen arbeid betekent geen loon.

Ik ben wel benieuwd hoe een dergelijke casus uitgelegd dient te worden als straks artikel 7:627 is vervallen, en 7:628 de standaard wordt. Mijns inziens ontstaat er dan een soort omgekeerde bewijslast en dient de werkgever aan te tonen dat er geen recht op loon bestaat tijdens de niet gewerkte uren. In dat geval rust er een -in mijn ogen- zwaardere plicht op hem, en kan hij niet zonder meer akkoord geven op een verlofaanvraag als de werknemer daar niet voldoende verlof meer voor heeft...
_________________
"Nusquam est, qui ubique est"