|
|
| Auteur |
Bericht |
Lucas
Leeftijd: 40
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UM
Berichten: 431
|
 Geplaatst: wo 02 jan 2008 11:39 Onderwerp: |
   |
|
De uitspraak is inmiddels binnen. Het beroep is ongegrond verklaard in beide zaken (dus zowel tegen de herziening als de terugvordering). Dat is wel verrassend, gelet op de gang van zaken tijdens de mondelinge behandeling waar de rechter zowat de vloer aanveegde met het UWV.
Wat betreft de herziening stelt de rechter dat "mede gelet op de hoogte van het teveel aan eiseres verstrekte uitkering het eiseres redelijkerwijs duidelijk had kunnen zijn dat haar deels ten onrechte uitkering werd verstrekt, waardoor niet met succes een beroep op het vertrouwens- en rechtzekerheidsbeginsel kan worden gedaan".
Wat betreft de terugvordering is er volgens de rechter ook geen sprake van "dringende redenen waarom op grond van art. 36 lid 4 WW geheel of gedeeltelijk van terugvordering moet worden afgezien. Evenmin is gebleken dat het de in het geding zijnde vordering leidt tot voor eiseres onaanvaardbare consequenties." Het oordeel over de terugvorderingsbeslissing hangt wellicht voor een groot deel samen met het gevelde oordeel over de herziening.
Teleurstellend is wel dat in de uitspraak op geen enkele wijze wordt ingegaan op de aangehaalde jurisprudentie die m.i. toch wel bespreking behoefde. Zeker gelet op het "niet honoreren" van de aangehaalde jurisprudentie had op dat vlak toch wel enige motivering aangebracht kunnen worden.
Overigens kan de zaak niet meer worden voorgelegd aan de CRvB, want de hoger beroepstermijn is inmiddels verstreken (maar eiseres wilde dit ook niet). Ik kreeg de uitspraak overigens door omstandigheden ook pas laat onder ogen. |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: wo 02 jan 2008 16:08 Onderwerp: |
|
|
| Lucas schreef: | | Teleurstellend is wel dat in de uitspraak op geen enkele wijze wordt ingegaan op de aangehaalde jurisprudentie die m.i. toch wel bespreking behoefde. Zeker gelet op het "niet honoreren" van de aangehaalde jurisprudentie had op dat vlak toch wel enige motivering aangebracht kunnen worden. |
Helaas hoeft een uitspraak van een bestuursrechter slechts "de gronden van de beslissing" te vermelden (art. 8:77 lid 1 sub c Awb) en is een werkelijke motivering niet nodig.
Hoe waterdicht je verweer ook is, als de bestuursrechter een manier weet te vinden om de wet in het voordeel van de overheid uit te leggen, dan kan hij je verweer in het geheel negeren.
edit: ik heb de draad even snel teruggelezen. Dat wordt teruggevorderd vind ik op zich niet zo heel vreemd. Het lijkt mij overigens correct dat de rechter op dit punt kijkt naar de consequenties voor de belanghebbende. Dat wordt herzien vind ik problematischer. Herziening vindt hier duidelijk plaats op grond van art. 22a lid 1 sub b WW ("indien anderszins de uitkering ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend"). Het lijkt mij dat bij de beoordeling of er een "dringende reden" (lid 2) bestaat om niet te herzien ook gekeken moet worden naar de verregaande onzorgvuldigheid van de uitkeringsinstantie. Wordt dit gedaan? Als bij sub b het gedrag van de uitkeringsinstantie geen rol zou spelen, zouden de sub a en sub c (herzien op grond van een fout of nalaten van de belanghebbende) totaal overbodig zijn. Een ongelimiteerde bevoegdheid verdraagt zich uiteraard niet goed met het rechtszekerheidsbeginsel. Maar goed, waarschijnlijk heeft de rechter de onzorgvuldigheid afgewogen tegen het feit dat het voor de belanghebbende duidelijk had moeten zijn dat het bedrag te hoog was en geoordeeld dat het laatste zwaarder woog... dat aspect lijkt te missen in de aangehaalde uitspraken. Marco Klok heeft overigens gelijk gekregen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
cia76
Leeftijd: 88
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1828
|
| Geplaatst: do 03 jan 2008 0:00 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | Marco Klok heeft overigens gelijk gekregen. |
Wie is dat nou weer???
 |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: do 03 jan 2008 1:05 Onderwerp: |
|
|
| cia76 schreef: | | bona fides schreef: | | Marco Klok heeft overigens gelijk gekregen. |
Wie is dat nou weer???
|
Een volleyballer. Ik maak die fout echt altijd, maar wist 'm tot nu toe steeds tijdig te herstellen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Lucas
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UM
Berichten: 431
|
| Geplaatst: do 03 jan 2008 1:29 Onderwerp: |
|
|
Ach, Marco Klok zal wellicht ook wel eens gelijk hebben gekregen. Maar Marco Knol dus ook, al lijkt niet uitgesloten dat het rechterlijk oordeel bij andere "cijfers en omstandigheden" anders was geweest. Maar het is ook duidelijk dat een (bestuurs)rechter het zo kan draaien als hij zelf wil (of nodig acht).
Er werd overigens ook met geen woord gerept over het feit dat dit de tweede herziening reeds was. Daarmee wordt wel de indruk gewekt dat het UWV maar onbeperkt kan blijven herzien, zolang het "redelijkerwijs" duidelijk is dat er iets niet klopt (hetgeen door eiseres in dit geval werd betwist!). |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: do 03 jan 2008 3:41 Onderwerp: |
|
|
Ik heb de Memorie van Toelichting maar eens opgezocht. Over art. 22a WW:
| Quote: | Het artikel maakt - anders dan de huidige wet in de terugvorderingsbepalingen doet - geen onderscheid tussen gevallen waarin eigen toedoen van de betrokkene een rol speelt en gevallen waarin geen sprake is van toedoen van de betrokkene maar aan deze wel redelijkerwijs duidelijk kon zijn dat er met de toegekende uitkering iets mis was. In het laatste geval is er immers geen reden voor een verdergaande bescherming; het feit dat de betrokkene zelf geen enkele rol heeft gespeeld in de foutieve toekenning is geen reden om hem eerder te vrijwaren tegen acties tot correctie en hem ongerechtvaardigde voordelen te iaten behouden. Het verdient de voorkeur dat het uitvoeringsorgaan in alle gevallen een afweging maakt met betrekking tot herziening van de toekenningsbeschikking, aan de hand van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, en dat niet bij voorbaat in de wet verschillende gevolgen worden verbonden aan de omstandigheid dat betrokkene wel of niet door eigen toedoen heeft bijgedragen aan de foutieve toekenning.
(...)
Onderdeel b handelt over de gevallen waarin het uitvoeringsorgaan een fout heeft gemaakt die hersteld moet worden. Niet langer wordt uitdrukkelijk bepaald dat zulks alleen kan indien de betrokkene redelijkerwijs kon begrijpen dat hij teveel kreeg; dit laatste is immers reeds in de toetsing aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur begrepen.
(...)
Uitgangspunt van dit artikel is dat in alle gevallen correctie van fouten moet plaatsvinden. Deze verplichting dient het uitvoeringsorgaan met inachtneming van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur uit te oefenen. Deze beginselen kunnen ertoe leiden dat een herziening geheel of gedeeltelijk achterwege moet blijven. |
Als ik dit goed begrijp, geeft art. 22a lid 1 sub b WW slechts een verplichting tot herziening "indien anderszins de uitkering ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend" voor zover de algemene beginselen van behoorlijk bestuur zich daar niet tegen verzetten. Het rechtszekerheidsbeginsel wordt daarbij met name genoemd, maar ik zie niet goed in waarom andere beginselen daar niet ook een rol bij zouden spelen. Dat art. 22 lid 1 sub b niet als discretionaire bevoegdheid maar als een verplichting is geformuleerd lijkt mij daarbij wel onfortuinlijk. De bedoeling van de wetgever lijkt mij te zijn dat de uitkeringsinstantie moet overgaan tot een afweging - aan de hand van de abbb - of herzien moet worden en dus niet mag zeggen "ach, laat ook maar". Er is dus geen ruimte voor beleid, maar wel voor de abbb. Eerlijk gezegd zou ik niet direct weten hoe dit correct en bondig in de wet tot uitdrukking zou kunnen worden gebracht. Maar het gaat m.i. dus meer om een beginselplicht tot herziening dan om een absolute plicht.
Nu maakt de rechter (zoals Lucas zijn overwegingen weergeeft) op zich wel duidelijk dat hij de bepaling niet als een absolute plicht opvat, maar blijkbaar toetst hij alleen aan het rechtszekerheidsbeginsel, en daarbij dan nog alleen aan de vraag of de belanghebbende had kunnen begrijpen dat hij teveel ontving. De MvT laat m.i. echter wel degelijk toe om ook aan bijvoorbeeld het zorgvuldigdheidsbeginsel te toetsen, of aan het rechtszekerheidsbeginsel in een wat ruimere betekenis van het woord. Bijv. zoals in het al vaker aangehaalde CRvB 10 mei 1989, AB 1989/377:
| CRvB schreef: | Aan gedaagde komt de bevoegdheid toe om ten nadele van de betrokkene terug te komen van inmiddels rechtens onaantastbaar geworden beslissingen waarbij in strijd met de wettelijke maatstaven een WAO-dagloon is vastgesteld. De uitoefening van deze bevoegdheid dient echter met inachtneming van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur plaats te vinden. In sommige gevallen kan, zoals de Raad eerder besliste, na een zeer lange uitkeringsperiode en onder invloed van bijkomende omstandigheden de bevoegdheid om alsnog het juiste dagloon te gaan hanteren teniet gaan (uitspraak van 12 okt. 1988, nr. WAO 1986/120).
Buiten deze uitzonderlijke gevallen zal in de regel - zeker wanneer de rechtsvaststelling slechts voor de toekomst gevolgen voor de betrokkene heeft - niettegenstaande betrokkene niet kon of behoefde te bevroeden dat de toegekende uitkering op een te hoog bedrag was vastgesteld, gebruik gemaakt kunnen worden van de correctiebevoegdheid. Uit de algemene beginselen van behoorlijk bestuur vloeien echter een drietal nadere vereisten voort.
In de eerste plaats brengt het zorgvuldigheidsbeginsel mee dat de correctiebevoegdheid - nadat er duidelijk is gebleken van een fout - pas uitgeoefend mag worden wanneer een gedegen onderzoek heeft plaatsgevonden en betrokkene is gehoord over eventueel in het bijzonder voor haar of hem geldende omstandigheden en nadat betrokkene is voorgelicht over de omvang en consequenties van de correctie.
In de tweede plaats mag van het uitvoeringsorgaan verwacht worden dat de zorgvuldigheid van onderzoek in ieder geval zover strekt dat bij correctie van het dagloon in een keer het juiste bedrag becijferd wordt, zodat het ten nadele terugkomen van een beslissing waarbij reeds ten nadele van betrokkene was teruggekomen van een eerdere dagloonvaststelling, slechts in zeer uitzonderlijke gevallen toelaatbaar kan worden geacht.
In de derde plaats brengt het rechtszekerheidsbeginsel mee dat betrokkene, afhankelijk van zijn individuele omstandigheden, in de gelegenheid wordt gesteld zich - voor zover mogelijk - in te stellen op de inkomensachteruitgang en voorts dat de verlaging van het dagloon zo nodig gefaseerd in de tijd wordt gerealiseerd. Bij dit laatste dient rekening te worden gehouden met de bijzondere omstandigheden van betrokkene, alsmede met de hoogte van de uitkering in verhouding tot het bestaansminimum, de inmiddels verstreken uitkeringsduur en het vermogen van betrokkene om de inkomensachteruitgang op te vangen. |
Zoals ik de MvT lees, was het niet de intentie van de wetgever om van deze door de CRvB geformuleerde principes af te wijken.
Blijft nog over de vraag hoe de CRvB zelf art. 22a lid 1 sub b WW tegenwoordig toepast. Als de CRvB ook slechts toetst aan de vraag of het voor de belanghebbende duidelijk had kunnen zijn dat hij teveel ontving, houdt het snel op. (Maar in CRvB 15 augustus 2007, LJN BB2399 werd het besluit op basis van art. 22a lid 1 sub b WW nu juist vernietigd wegens schending van het zorgvuldigheidsbeginsel.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Lucas
Leeftijd: 40
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UM
Berichten: 431
|
| Geplaatst: do 03 jan 2008 15:19 Onderwerp: |
|
|
Schending van de abbb is ook in de procedure aan de orde gesteld, maar (eveneens) genegeerd. En over het zorgvuldigheidsbeginsel valt niets terug te lezen, maar ook de schending daarvan (o.m. in het kader van de tweevoudige herziening) is aan de orde gesteld.
Tja....blijf toch benieuwd wat deze zaak bij de CRvB zou hebben gedaan. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: zo 06 jan 2008 0:07 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | cia76 schreef: | | bona fides schreef: | | Marco Klok heeft overigens gelijk gekregen. |
Wie is dat nou weer???
|
Een volleyballer. Ik maak die fout echt altijd, maar wist 'm tot nu toe steeds tijdig te herstellen. |
En kijk eens wie er op de laatste pagina van het sportkatern van de Volkskrant van vandaag staat... 
Ik wist niet dat hij nog steeds speelde. Hij is nu zelfs aanvoerder van de nationale ploeg. Hij speelde overigens niet in Atlanta.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
cia76
Leeftijd: 88
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1828
|
| Geplaatst: zo 06 jan 2008 0:28 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | bona fides schreef: | | cia76 schreef: | | bona fides schreef: | | Marco Klok heeft overigens gelijk gekregen. |
Wie is dat nou weer???
|
Een volleyballer. Ik maak die fout echt altijd, maar wist 'm tot nu toe steeds tijdig te herstellen. |
En kijk eens wie er op de laatste pagina van het sportkatern van de Volkskrant van vandaag staat...
Ik wist niet dat hij nog steeds speelde. Hij is nu zelfs aanvoerder van de nationale ploeg. Hij speelde overigens niet in Atlanta. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
