|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Bestuursrecht |
Geplaatst: do 17 nov 2016 0:20—
|
Beste lezers en lezeressen.
Ik woon in de gemeente X op een recreatiepark. Ter overbrugging na verkoop van de woning. De gemeente is echter streng aan het handhaven en wel zodanig, dat men letterlijk deur langs deur is gegaan. Op recreatiepark A, waar ik woon, zijn nu al vele lasten onder dwangsom uitgedeeld, incluis mijzelf. Twee kwesties spelen nu: Omdat ik na 1 januari 2015 op dit park ben gaan wonen, heb ik 6 maanden de tijd gekregen om de overtreding ongedaan te maken. Mijn buren, de meesten kopers, wonen al op het park sinds 2005 circa. Mensen die voor 1 januari 2015 op het park woonden, ook huurders, krijgen echter 12 maanden de tijd om de overtreding op te heffen. Ik heb de gemeente gewezen op artikel 1 van de Grondwet en nadere motivatie. De motivatie werd gegeven: Dit is het vastgestelde beleid. Op park B in deze gemeente X wonen grote groepen arbeidsnigranten in tientallen chalets. Zij werken doorgaans in de regio. Busjes van diverse uitzendburo's rijden af en aan van en naar dit park. In de gemeente is enige jaren geleden al besproken dat deze arbeidsmigranten niet meer in dit recreatiegebied mogen wonen, te meer daar er veelvuldig overlast is. Ik heb de gemeente dan ook officieel verzocht te gaan handhaven en voorts enige vragen te willen beantwoorden in het kader van de Wet Openbaarheid Bestuur. Dit is inmiddels ruim 6 weken geleden en antwoord blijft (nog) uit ondanks reclameren. Mijn beleving is dat de gemeente allerminst blij is met mijn officiële verzoek en ze blijven wegkijken. Zoals de handhaver die hier nog dagelijks op het park haast aanwezig is aan mij mededeelde: Waar ben je toch allemaal mee bezig. Kun je niet beter gewoon weg gaan. Ik heb een bezwaarschrift ingediend bij de gemeente inzake de last onder dwangsom die is opgelegd. Motivatie 6 maanden is discrimatie als anderen 12 maanden krijgen Het gelijkheidsbeginsel wordt niet toegepast, daar de arbeidsnigranten niet worden aangepakt. Het bezwaar is afgewezen, het advies aan het gemeentebestuur kwam van dezelfde ambtenaar, dus de uitslag was te voorzien. Ik wil nu echter en dat moet vrij snel naar de Bestuursrechter. Daar zijn hoge kosten mee gemoeid en voorts heb ik nog geen antwoord vanuit de gemeente op mijn vraagstelling, waarom de arbeidsmigranten met rust worden gelaten. Ik vermoed dat de gemeente de kwestie express rekt om voorbij de termijn te geraken dat ik een gemotiveerd schrijven kan richten aan de Bestuursrechter. Wat te doen ? Graag jullie advies hoe ik met deze kwestie beter kan omgaan. Met vriendelijke groet, Hans |
Geplaatst: do 17 nov 2016 11:28—
|
Beste Hans,
Er is m.i. geen schending van het gelijkheidsbeginsel. U woont er minder dan 6mnd, anderen wonen er langer dan 11 jaar. Dat is geen gelijke situatie. Temeer niet daar rond 2003- 2007 handhaving op recreatieterreinen een issue is, ook door aangepaste wetgeving, en daarna hadden nieuwe bewoners kunnen weten dat ze er niet mochten wonen. Kortom: er is geen gelijke situatie, enerzijds vanwege de verschillende termijnen, anderzijds vanwege veranderd beleid en andere kennis. Ik geef u dus zeer weinig kans... Wat betreft park B, het kan zijn dat de gemeente bij het beleid een prioritering/planning heeft gemaakt wanneer welk park wordt aangepakt. In dat geval heeft een beroep op gelijkheidsbeginsel (wel park A, niet B) ook geen kans van slagen. Over dit onderwerp is inmiddels behoorlijk wat jurisprudentie. Gezien de korte periode dat u op het recreatiepark woont, heeft u vermoedelijk zeer weinig kans van slagen. Mijn advies: ga u hier niet in vastbijten en zoek een woning. |
Geplaatst: do 17 nov 2016 12:29—
|
Anderen wonen er vanaf 2005, dat is dus niet voor 2003 (peildatum om een gedoogbeschikking te mogen hanteren)
De anderen, mijn directe buren, kopers van de woningen, wisten op het moment dat ze de koopovereenkomst tekenden, dat ze er niet permanent mochten wonen (vermeld in akte) Voorts rustte destijds het bestemmingsplan voor een recretiegebied ook al op de kavels, waar de woningen op zijn gebouwd. Voorts is er volgens mij jurisprudentie, dat het niet uit maakt of iemand koopt of huurt en de periode dat men er woont (wel na 2003 aanhouden) Voor beide gevallen is er een even grote druk om een andere woning te vinden. Hef feit dat iemand zijn recreatiewoning moeilijk kan verkopen maakt voor de bestuursrechter geen verschil Als het overigens al zo makkelijk uit te leggen was en rechtskracht zou hebben, dat de arbeidsmigranten met rust worden gelaten tot nu toe, dan had ik na ruim 6 weken dat antwoord al kunnen ontvangen van de gemeente. De situatie nu is dat meerdere juristen van de gemeente zich er mee bezig houden en men kennelijk met een dilemma zit, hoe dit nu uit te leggen. Want een antwoord blijft nog altijd uit. Een reden zou bv kunnen zijn de inkomstenpost uit toeristenbelasting of een andersoortige vergoeding welke ik schat op enige tienduizenden euro's per jaar, welke met het verblijf van de arbeidsmigranten jaarlijks aan de gemeentebegroting toe valt. Mocht dat zo zijn, dan is de prioriteitenstelling die een gemeente toekomt, een bijzonder wansmakelijke Dus aanvechtbaar ? blijft mijn vraag |
|
Rechtenforum.nl -> Bestuursrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl