Content Syndication
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Summer
Leeftijd: 39
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 108
|
 Geplaatst: di 16 dec 2008 17:52 Onderwerp: |
   |
|
Ik kom net pas terug van mijn repetitor romeins recht dus ik heb vandaag niets uitgevoerd voor verbintenissenrecht! Gelukkig morgen en donderdag nog. Volgens mij moet het bij mij ook wel goed komen!
Succes! |
|
|
|
|
 |
Nobility
Leeftijd: 37
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UL
Berichten: 315
|
| Geplaatst: wo 17 dec 2008 0:16 Onderwerp: |
|
|
Laat iedereen ook weten hoe het tentamen is gegaan 
Succes iedereen  |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht: 
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: za 20 dec 2008 0:11 Onderwerp: Art. 6:179 |
|
|
De eerste tip die ik kan geven ; wat in het Burgelijk Wetboek staat beschreven daar kun je jezelf in eerste instantie aan houden....
In art. 6:179 staat :
De bezitter van een dier is aansprakelijk voor de door het dier aangerichte schade...
Als de blinde man de eigenaar en bezitter is, wat in de praktijk meestal niet zo is, dan is de hond van een organisatie, dan is de bezitter nog steeds aansprakelijk, maar hij kan de schade weer verhalen bij de eigenaar... Zie ook de uitsluitingsclausule bij kinderen onder de 14 jaar, dan zijn de ouders hoofdelijk aansprakelijk voor de gedragingen van het kind....
Samenvattend: Ja, de blinde man is aansprakelijk...
In de praktijk ligt de bewijslast nog wel eens moeilijk.... Dan zijn getuigen erg belangrijk. Zonder bewijslast krijg ik zelden hondenzaak rond.... Ga maar eens bewijzen dat het jou hond was die de beet veroorzaakt heeft.... |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: za 20 dec 2008 3:03 Onderwerp: Re: Art. 6:179 |
|
|
| Letselschadespecialist schreef: | | Als de blinde man de eigenaar en bezitter is, wat in de praktijk meestal niet zo is, dan is de hond van een organisatie, (...) |
De tentamenvraag lijkt niets te zeggen over wie bezitter/eigenaar van de hond is, dus het lijkt me dat je er bij de beantwoording van moet uitgaan dat Joeri dat is. Dan is Joeri dus aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW, tenzij hij er op één of andere manier onderuit kan komen. We hebben gezien dat hij er niet onderuit kan komen. Het lijkt inderdaad de bedoeling te zijn om art. 6:183 BW te noemen.
Maar als in de praktijk de hond eigendom is van een organisatie, dan is Joeri geen bezitter, maar slechts houder. In dat geval is niet Joeri maar die organisatie aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW. Joeri zou eventueel aansprakelijk kunnen zijn op grond van art. 6:162 BW, maar dat is waarschijnlijk niet het geval.
| Quote: | | dan is de bezitter nog steeds aansprakelijk, maar hij kan de schade weer verhalen bij de eigenaar... |
Dat begrijp ik niet. Als bezitter en eigenaar niet samenvallen, dan is de bezitter aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW. Er is in het algemeen geen reden waarom de bezitter die schade weer zou kunnen verhalen op de eigenaar. (Maar de organisatie zou zowel bezitter als eigenaar zijn.)
| Quote: | | Zie ook de uitsluitingsclausule bij kinderen onder de 14 jaar, dan zijn de ouders hoofdelijk aansprakelijk voor de gedragingen van het kind.... |
Ik zie het verband niet? Een bepaling waarmee de bezitter zijn schade op de eigenaar kan verhalen ken ik niet.
| Quote: | | Samenvattend: Ja, de blinde man is aansprakelijk... |
Als de hond eigendom is van een organisatie lijkt het mij dus niet waarschijnlijk dat de blinde man aansprakelijk is.
Interessant in dit kader is de uitspraak waar arizona naar linkte: Rb. Maastricht 29 januari 2003, LJN AF3872. In die zaak is de hond eigendom van het UWV en heeft (blinde) mevrouw [XXX.] de hond in bruikleen gekregen. Het verschil met de tentamenvraag is dat [XXX.] zelf schade heeft geleden. Volgens de rechtbank mist art. 6:179 BW in dat geval toepassing, omdat art. 7A:1790 BW bij een bruikleenovereenkomst blijkbaar de toepasselijkheid van de wettelijke bepalingen inzake aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad in de verhouding bruikleengever-bruikleennemer uitsluit (terwijl het UWV blijkbaar niet aansprakelijk is op grond van art. 7A:1790 BW omdat het UWV niet op de hoogte was van het gebrek, maar de rechtbank heeft verzuimd dat uit te schrijven). Ik vraag me sterk af of het wel juist is dat art. 6:179 BW in zo'n geval niet van toepassing is. Hoe dan ook, als de hond schade had toegebracht aan een derde (zoals bij de tentamenvraag), zou het UWV in ieder geval aansprakelijk zijn geweest op art. 6:179 BW.
| Quote: | | In de praktijk ligt de bewijslast nog wel eens moeilijk.... Dan zijn getuigen erg belangrijk. Zonder bewijslast krijg ik zelden hondenzaak rond.... Ga maar eens bewijzen dat het jou hond was die de beet veroorzaakt heeft.... |
Waarom zou ik willen bewijzen dat het mijn hond was? Ik wil liever niet aansprakelijk gesteld worden. Maar eerlijk gezegd zou ik niet verwachten dat er bij hondenbeten veel bewijsproblemen zijn. Ten eerste is de beet zelf het bewijs dat er gebeten is. Op basis van de beet kan waarschijnlijk al ongeveer worden vastgesteld wat voor hond het was. Verder zou ik niet verwachten dat er bij een hondenbeet op straat vaak discussie is over de vraag wiens hond heeft gebeten.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: za 20 dec 2008 3:38 Onderwerp: Re: Art. 6:179 |
|
|
| bona fides schreef: | | Het verschil met de tentamenvraag is dat [XXX.] zelf schade heeft geleden. Volgens de rechtbank mist art. 6:179 BW in dat geval toepassing, omdat art. 7A:1790 BW bij een bruikleenovereenkomst blijkbaar de toepasselijkheid van de wettelijke bepalingen inzake aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad in de verhouding bruikleengever-bruikleennemer uitsluit (terwijl het UWV blijkbaar niet aansprakelijk is op grond van art. 7A:1790 BW omdat het UWV niet op de hoogte was van het gebrek, maar de rechtbank heeft verzuimd dat uit te schrijven). Ik vraag me sterk af of het wel juist is dat art. 6:179 BW in zo'n geval niet van toepassing is. |
Ik denk dat ik nu weet waar het UWV en de rechter dit vandaan hebben, namelijk uit HR 22 november 1996, NJ 1998, 567:
| HR schreef: | | 3.3 (...) De strekking van het bepaalde in art. 1790 brengt mee dat, nu - zoals het Hof heeft overwogen - door Bos niet is gesteld en evenmin is gebleken dat enig ander feit dan juist een gebrek van de uitgeleende zaak oorzaak van het ongeval is geweest, die bepaling hier bij uitsluiting van toepassing is. Art. 1790 strekt immers ertoe de uitlener die een zaak om niet aan een ander ten gebruike geeft, alleen aansprakelijk te houden voor de schadelijke gevolgen van een gebrek van de zaak, indien hij dat gebrek kende maar de gebruiker van het bestaan ervan niet in kennis heeft gesteld. Die strekking verzet zich tegen de toepasselijkheid van de bepalingen ter zake van onrechtmatige daad, voor zover deze uitgaan van een verdergaande aansprakelijkheid voor gebreken van een zaak. |
Van belang in de zaak over [XXX.] is wel dat de schade is veroorzaakt door een gebrek van de in bruikleen gegeven blindengeleidehond. Schade aan de lener door een uitgeleend dier zal lang niet altijd door een gebrek worden veroorzaakt. Ik blijf het daarom een curieuze uitzondering op art. 6:179 BW vinden. Eerlijk gezegd lijkt het mij nog steeds denkbaar dat art. 7A:1790 BW wél art. 6:173 BW uitsluit (want dat artikel gaat nu juist over schade door gebrekkige zaken), maar niet art. 6:179 BW... Ik geef echter toe dat NJ 1998, 567, rov. 3.3 daar niet op wijst.
Een voorbeeld van een geval waarin de schade aan de bruiklener van een dier niet is veroorzaakt door een gebrek van het in bruikleen gegeven dier is Rb. Maastricht 20 december 2006, LJN AZ5038 over een in bruikleen gegeven paard. Helaas voor de gedaagde in die zaak had zijn advocaat NJ 1998, 567 wel horen luiden, maar wist hij duidelijk niet waar de klepel hing. Of volgens de rechtbank Maastricht 6:179 BW door art. 7A:1790 BW opzij gezet wordt wanneer er wel sprake is van een gebrek wordt helaas niet duidelijk.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: za 20 dec 2008 22:43 Onderwerp: Re: Art. 6:179 |
|
|
| bona fides schreef: | | Letselschadespecialist schreef: | | Als de blinde man de eigenaar en bezitter is, wat in de praktijk meestal niet zo is, dan is de hond van een organisatie, (...) |
De tentamenvraag lijkt niets te zeggen over wie bezitter/eigenaar van de hond is, dus het lijkt me dat je er bij de beantwoording van moet uitgaan dat Joeri dat is. Dan is Joeri dus aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW, tenzij hij er op één of andere manier onderuit kan komen. We hebben gezien dat hij er niet onderuit kan komen. Het lijkt inderdaad de bedoeling te zijn om art. 6:183 BW te noemen.
Youri is bezitter; maar hoeft niet persé eigenaar te zijn....
Art 179 heeft het over een bezitter; wat onder een bezitter wordt verstaan staat omschreven in art 3:107 in het bijzonder lid 3 is v toepassing !
1.
Bezit is het houden van een goed voor zichzelf.
2.
Bezit is onmiddellijk, wanneer iemand bezit zonder dat een ander het goed voor hem houdt.
3.
Bezit is middellijk, wanneer iemand bezit door middel van een ander die het goed voor hem houdt.
4.
Houderschap is op overeenkomstige wijze onmiddellijk of middellijk.
Dus er is aansprakelijkheid in het kader van 6:179
Maar als in de praktijk de hond eigendom is van een organisatie, dan is Joeri geen bezitter, maar slechts houder.
Joeri is bezitter conform art 3:107 lid 3
In dat geval is niet Joeri maar die organisatie aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW. Joeri zou eventueel aansprakelijk kunnen zijn op grond van art. 6:162 BW, maar dat is waarschijnlijk niet het geval.
Klopt niet! Jouri is bezitter en dus aansprakelijk.... Wie eventueel de schade gaat betalen is nog niet aan de orde, maar Joeri zou dit moeten doen en kan dan regres halen bij de organisatie, maar dat zegt deze case niet. Dus gaan we er vanuit dat Jouri de schade gaat betalen.
| Quote: | | dan is de bezitter nog steeds aansprakelijk, maar hij kan de schade weer verhalen bij de eigenaar... |
Dat begrijp ik niet. Als bezitter en eigenaar niet samenvallen, dan is de bezitter aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW. Er is in het algemeen geen reden waarom de bezitter die schade weer zou kunnen verhalen op de eigenaar. (Maar de organisatie zou zowel bezitter als eigenaar zijn.)
Als je 3:107 door neemt heb je het antwoord.
| Quote: | | Zie ook de uitsluitingsclausule bij kinderen onder de 14 jaar, dan zijn de ouders hoofdelijk aansprakelijk voor de gedragingen van het kind.... |
Ik zie het verband niet? Een bepaling waarmee de bezitter zijn schade op de eigenaar kan verhalen ken ik niet.
| Quote: | | Samenvattend: Ja, de blinde man is aansprakelijk... |
Als de hond eigendom is van een organisatie lijkt het mij dus niet waarschijnlijk dat de blinde man aansprakelijk is.
Ik heb het al uitgelegd. Jouri ia gewoon aansprakelijk.... Hij is bezitter en daar laat art 6:179 en 3:107 geen onduidelijkheid over bestaan.
Interessant in dit kader is de uitspraak waar arizona naar linkte: Rb. Maastricht 29 januari 2003, LJN AF3872. In die zaak is de hond eigendom van het UWV en heeft (blinde) mevrouw [XXX.] de hond in bruikleen gekregen. Het verschil met de tentamenvraag is dat [XXX.] zelf schade heeft geleden. Volgens de rechtbank mist art. 6:179 BW in dat geval toepassing, omdat art. 7A:1790 BW bij een bruikleenovereenkomst blijkbaar de toepasselijkheid van de wettelijke bepalingen inzake aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad in de verhouding bruikleengever-bruikleennemer uitsluit (terwijl het UWV blijkbaar niet aansprakelijk is op grond van art. 7A:1790 BW omdat het UWV niet op de hoogte was van het gebrek, maar de rechtbank heeft verzuimd dat uit te schrijven). Ik vraag me sterk af of het wel juist is dat art. 6:179 BW in zo'n geval niet van toepassing is. Hoe dan ook, als de hond schade had toegebracht aan een derde (zoals bij de tentamenvraag), zou het UWV in ieder geval aansprakelijk zijn geweest op art. 6:179 BW.
Nee, dit klopt niet. Als ik een mes koop en ik leen het uit aan jou en jij pleegt een moord; ben ik dan aansprakelijk omdat ik eigenaar ben van het mes? Nee dus.... Het is niet anders met een dier of goed. De bezitter is aansprakelijk....
| Quote: | | In de praktijk ligt de bewijslast nog wel eens moeilijk.... Dan zijn getuigen erg belangrijk. Zonder bewijslast krijg ik zelden hondenzaak rond.... Ga maar eens bewijzen dat het jou hond was die de beet veroorzaakt heeft.... |
Waarom zou ik willen bewijzen dat het mijn hond was? Ik wil liever niet aansprakelijk gesteld worden. Maar eerlijk gezegd zou ik niet verwachten dat er bij hondenbeten veel bewijsproblemen zijn. Ten eerste is de beet zelf het bewijs dat er gebeten is. Op basis van de beet kan waarschijnlijk al ongeveer worden vastgesteld wat voor hond het was. Verder zou ik niet verwachten dat er bij een hondenbeet op straat vaak discussie is over de vraag wiens hond heeft gebeten. |
Dit heb ik anders geformuleerd dan bedoeld. Ik bedoelde dus de bewijslast om de aansprakelijkheid rond te krijgen van de bezitter van het dier.
Tot slot heb ik een leuke casus voor je; ik ben erg benieuwd of je er uit kan komen en hoe:
De 5 jarige Peter speelt in een zandbak van een camping. De camping grenst aan de duinen. In dit duingebied mogen honden loslopen. Plotseling komen 2 jonge Rottweilers uit de duinen rennen en Peter schrikt en loopt hard weg. Éen van de twee honden bijt Peter flink in het onderbeen en loopt aanzienlijke letselschade op en een PTSS. De honden rennen weer weg en niemand ziet waar de honden heen zijn gegaan en wie de honden onder zich heeft.
Later blijkt dat de honden van de campingeigenaar zijn. Dat geeft deze zelfs mondeling toe en brengt de WA verzekering op de hoogte. Dan volgt er een verklaring van de campingeigenaar. Deze zegt dat hij daar wel was ten tijde van het bijtincident maar dat de beet evengoed van een andere hond kan zijn geweest. De aansprakelijkheid wordt afgewezen.
Hoe gaan we de aansprakelijkheid rond krijgen zonder getuigen?  |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: za 20 dec 2008 23:26 Onderwerp: Re: Art. 6:179 |
|
|
| Letselschadespecialist schreef: | | bona fides schreef: | | Letselschadespecialist schreef: | | Als de blinde man de eigenaar en bezitter is, wat in de praktijk meestal niet zo is, dan is de hond van een organisatie, (...) |
De tentamenvraag lijkt niets te zeggen over wie bezitter/eigenaar van de hond is, dus het lijkt me dat je er bij de beantwoording van moet uitgaan dat Joeri dat is. Dan is Joeri dus aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW, tenzij hij er op één of andere manier onderuit kan komen. We hebben gezien dat hij er niet onderuit kan komen. Het lijkt inderdaad de bedoeling te zijn om art. 6:183 BW te noemen. |
Youri is bezitter; maar hoeft niet persé eigenaar te zijn....
Art 179 heeft het over een bezitter; wat onder een bezitter wordt verstaan staat omschreven in art 3:107 in het bijzonder lid 3 is v toepassing ! |
Jouw aanname is dat Joeri geen eigenaar is omdat de hond eigendom is van een organisatie. Maar in dat geval is Joeri geen bezitter, maar slechts houder voor die organisatie! De organisatie is eigenaar en middellijk bezitter (art. 3:107 lid 3 BW), Joeri is onmiddellijk houder voor de organisatie.
| Quote: | | bona fides schreef: | | Maar als in de praktijk de hond eigendom is van een organisatie, dan is Joeri geen bezitter, maar slechts houder. |
Joeri is bezitter conform art 3:107 lid 3 |
Dat is dus fout. De bruikleennemer is houder voor de bruikleengever. De bruikleengever is bezitter en wel middellijk bezitter.
| Quote: | | Nee, dit klopt niet. Als ik een mes koop en ik leen het uit aan jou en jij pleegt een moord; ben ik dan aansprakelijk omdat ik eigenaar ben van het mes? Nee dus.... Het is niet anders met een dier of goed. De bezitter is aansprakelijk.... |
Nou, allereerst: als ik met een mes een moord pleeg, heeft dat niets te maken met art. 6:173 BW. Het is simpelweg een onrechtmatige daad door mij begaan, en ik ben aansprakelijk voor de schade. De dader is aansprakelijk, niet de bezitter van het mes! Onvergelijkbaar natuurlijk met aansprakelijkheid voor dieren op grond van art. 6:179 BW.
Maar goed, als jij een mes koopt en dat mes aan mij in bruikleen geeft, dan ben jij eigenaar en (middellijk) bezitter. Ik ben als bruikleennemer houder voor jou.
Ik raad je aan om je kennis over bezit en houderschap eens flink op te frissen.
Om dit strijdpunt even kort te sluiten:
| Rb. Amsterdam 25 juni 2008, LJN BD5332 schreef: | | Nu echter eveneens vast staat dat sprake is van een rechtsverhouding tussen partijen - een bruikleenovereenkomst - en de stichting op basis daarvan het 4410 m2 terrein gebruikt, is de Stichting vanaf het begin slechts houder van dat terrein en is de Gemeente steeds (middellijk) bezitter gebleven in de zin van artikel 3:107 BW. |
| Rb. Maastricht 14 december 2000, LJN AB0556 schreef: | | Daarbij overweegt de rechtbank nog dat uit tekst en strekking van artikel 7A:1777 BW, mede in relatie met artikel 7A:1778 BW volgt dat in bruikleen geven moet leiden tot houderschap van de betrokken zaak bij de bruikleennemer en dientengevolge tot middellijk bezit bij de bruikleengever. |
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 0:06 Onderwerp: |
|
|
Ik zit 10 jaar in het "vak"; als je het het niet wilt snappen en alleen maar je eigen mening wilt verdedigen en niet eens de tijd en de moeite neemt het BW er op na te slaan wens ik je veel succes met je toekomst. Ik durf te stellen dat jij het in dit vak echt niet gaat redden als je denkt met een aanvallende houding je standpunt te verdedigen wat nergens op gebaseerd is. Je maakt het allemaal moeilijker dan het is. Het BW is er heel duidelijk over. Succes verder!  |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 0:08 Onderwerp: |
|
|
Oh je zit in het vak, was ik al een beetje bang voor
Lees mijn twee quotes van Rb. Amsterdam en Rb. Maastricht nog eens na. Je kunt toch moeilijk ontkennen dat een bruikleennemer houder is voor de bruikleengever en de bruikleengever middellijk bezitter?
Ik ben bang dat ik niet erg onder de indruk ben van je "ik zit 10 jaar in het vak"-argument...
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 0:17 Onderwerp: |
|
|
Ik adviseer je om nog eens heel goed te gaan bestuderen wat "aansprakelijkheid" is... Wat een "bezitter" is..... En hoe het één en ander in zijn werk gaat met betrekking tot risico aansprakelijkheid.....  |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 0:22 Onderwerp: |
|
|
Vraag aan Letselschadespecialist:
X koopt een fiets en geeft de fiets in bruikleen aan Y.
Wie is nu bezitter van de fiets?
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 1:01 Onderwerp: |
|
|
Bezit is in het Nederlands vermogensrecht het houden van een goed voor zichzelf (art. 107 eerste lid, Burgerlijk Wetboek Boek 3 (BW 3)). Een bezitter heeft meestal de feitelijke macht over een goed en gedraagt zich alsof hij de eigenaar van dat goed is.
De wet onderscheidt bezit van houderschap. Een bezitter houdt een goed voor zichzelf, terwijl een houder een goed voor een ander houdt. Onverminderd de feitelijke beschikking die een houder heeft over een goed weet die houder dat hij niet de bezitter of eigenaar is. Als iemand bijvoorbeeld een boek leent van de bibliotheek is hij geen bezitter van dat boek maar houder namens de bibliotheek (die de eigenaar is; zie ook Houderschap).
Bezit is middellijk of onmiddellijk. Bij onmiddellijk bezit is de bezitter zelf ook houder van het goed, terwijl bij middellijk bezit het goed door een houder namens de bezitter wordt gehouden. In het vorige voorbeeld was de bibliotheek eerst onmiddellijk bezitter van het boek; echter ten tijde dat de lener het in leen heeft is de bibliotheek middellijk bezitter.
Er dient een duidelijk onderscheid te worden gemaakt tussen bezit en eigendom. Meestal is de eigenaar ook de bezitter, maar dat hoeft juridisch niet per se het geval te zijn. Als iemand namelijk een boek uit de bibliotheek steelt dan is de bibliotheek nog wel de eigenaar maar niet langer de bezitter (en dus "eigenaar-niet-bezitter"). De dief is nu "bezitter-niet-eigenaar" van het boek (en dus geen houder). Een dief houdt namelijk het gestolen goed voor zichzelf en kwalificeert zich daarmee als bezitter.
In het dagelijks verkeer is het meestal niet mogelijk om vast te stellen of iemand bezitter of houder is. Als iemand met een boek rondloopt dan kan men eigenlijk niet weten of dat boek hem toebehoort (eigenaar-bezitter) of dat hij het van iemand heeft geleend (houder). Toch is het wel belangrijk om dat te weten, want alleen een beschikkingsbevoegde houder mag een goed overdragen (bijvoorbeeld verkopen). Om toch wat houvast te bieden stelt de wet dat "Wie een goed houdt, wordt vermoed dit voor zichzelf te houden" (art. 109 BW 3).
Zoek het antwoord maar:
Men verkrijgt bezit door inbezitneming (bijvoorbeeld vinden of stelen), door overdracht (zoals bij koop) of door opvolging onder algemene titel (bijv. erven; zie ook art. 113 BW 3).
Een belangrijke wijze van bezitsverkrijging is door overdracht'. Een belangrijke voorwaarde voor overdracht is dat de overdrager bevoegd is om dat te doen. Een overdracht door een onbevoegde (bijv. een houder of een bezitter-niet-eigenaar (zoals een dief)) is in principe niet rechtsgeldig. In deze situatie is sprake van heling. Echter om een koper die te goeder trouw is te beschermen tegen deze situatie zijn er de zogenaamde "derden-beschermende artikelen" die er voor zorgen dat onder sommige omstandigheden een overdracht door een onbevoegde toch rechtsgeldig is. |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 1:02 Onderwerp: |
|
|
Bezit is in het Nederlands vermogensrecht het houden van een goed voor zichzelf (art. 107 eerste lid, Burgerlijk Wetboek Boek 3 (BW 3)). Een bezitter heeft meestal de feitelijke macht over een goed en gedraagt zich alsof hij de eigenaar van dat goed is.
De wet onderscheidt bezit van houderschap. Een bezitter houdt een goed voor zichzelf, terwijl een houder een goed voor een ander houdt. Onverminderd de feitelijke beschikking die een houder heeft over een goed weet die houder dat hij niet de bezitter of eigenaar is. Als iemand bijvoorbeeld een boek leent van de bibliotheek is hij geen bezitter van dat boek maar houder namens de bibliotheek (die de eigenaar is; zie ook Houderschap).
Bezit is middellijk of onmiddellijk. Bij onmiddellijk bezit is de bezitter zelf ook houder van het goed, terwijl bij middellijk bezit het goed door een houder namens de bezitter wordt gehouden. In het vorige voorbeeld was de bibliotheek eerst onmiddellijk bezitter van het boek; echter ten tijde dat de lener het in leen heeft is de bibliotheek middellijk bezitter.
Er dient een duidelijk onderscheid te worden gemaakt tussen bezit en eigendom. Meestal is de eigenaar ook de bezitter, maar dat hoeft juridisch niet per se het geval te zijn. Als iemand namelijk een boek uit de bibliotheek steelt dan is de bibliotheek nog wel de eigenaar maar niet langer de bezitter (en dus "eigenaar-niet-bezitter"). De dief is nu "bezitter-niet-eigenaar" van het boek (en dus geen houder). Een dief houdt namelijk het gestolen goed voor zichzelf en kwalificeert zich daarmee als bezitter.
In het dagelijks verkeer is het meestal niet mogelijk om vast te stellen of iemand bezitter of houder is. Als iemand met een boek rondloopt dan kan men eigenlijk niet weten of dat boek hem toebehoort (eigenaar-bezitter) of dat hij het van iemand heeft geleend (houder). Toch is het wel belangrijk om dat te weten, want alleen een beschikkingsbevoegde houder mag een goed overdragen (bijvoorbeeld verkopen). Om toch wat houvast te bieden stelt de wet dat "Wie een goed houdt, wordt vermoed dit voor zichzelf te houden" (art. 109 BW 3).
Zoek het antwoord maar:
Men verkrijgt bezit door inbezitneming (bijvoorbeeld vinden of stelen), door overdracht (zoals bij koop) of door opvolging onder algemene titel (bijv. erven; zie ook art. 113 BW 3).
Een belangrijke wijze van bezitsverkrijging is door overdracht'. Een belangrijke voorwaarde voor overdracht is dat de overdrager bevoegd is om dat te doen. Een overdracht door een onbevoegde (bijv. een houder of een bezitter-niet-eigenaar (zoals een dief)) is in principe niet rechtsgeldig. In deze situatie is sprake van heling. Echter om een koper die te goeder trouw is te beschermen tegen deze situatie zijn er de zogenaamde "derden-beschermende artikelen" die er voor zorgen dat onder sommige omstandigheden een overdracht door een onbevoegde toch rechtsgeldig is. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 1:07 Onderwerp: |
|
|
Kun je niet gewoon antwoord geven op mijn vraag?
| bona fides schreef: | X koopt een fiets en geeft de fiets in bruikleen aan Y.
Wie is nu bezitter van de fiets? |
X of Y?
edit: ah, ik zie dat je tekst een soortgelijk voorbeeld bevat:
| Letselschadespecialist schreef: | Als iemand bijvoorbeeld een boek leent van de bibliotheek is hij geen bezitter van dat boek maar houder namens de bibliotheek (die de eigenaar is; zie ook Houderschap).
(...) In het vorige voorbeeld was de bibliotheek eerst onmiddellijk bezitter van het boek; echter ten tijde dat de lener het in leen heeft is de bibliotheek middellijk bezitter. |
Precies.
Nu gaan we weer terug naar Joeri die de hond in bruikleen heeft gekregen van de organisatie. De organisatie is middellijk bezitter. Joeri is houder voor de organisatie.
Als de hond nu schade toebrengt aan een derde, is de bezitter van de hond op grond van art. 6:179 BW aansprakelijk voor die schade. Dus de organisatie is aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW. Joeri is niet aansprakelijk op grond van art. 6:179 BW.
En dat is precies het standpunt dat ik steeds heb verdedigd.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Letselschadespecialist
Leeftijd: 53
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): EUR
Studieomgeving (MA): EUR
Berichten: 12
|
| Geplaatst: zo 21 dec 2008 16:09 Onderwerp: art 6:179 |
|
|
 Ga zo door jongen, je komt er wel.... |
|
|
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
