Content Syndication
|
|
|
|
| Auteur |
Bericht |
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Berichten: 61
|
 Geplaatst: za 20 dec 2014 7:45 Onderwerp: |
   |
|
In ECLI:NL:GHSHE:2014:4205 vond ik nog een fraaie passage:
zie Kamerstukken II, 2005/06, 30 322, nr 7, blz. 24:
| Quote: | | ‘Ik [geheimhoudingskamer: staatssecretaris van Financiën] wil allereerst een misverstand uit de weg ruimen over de geheimhoudingsplicht in relatie tot gegevens waarop de belastingheffing en -invordering gebaseerd is. Het huidige en het voorgestelde eerste lid van artikel 67 AWR en IW bepalen kort gezegd dat de geheimhoudingsplicht niet geldt als bekendmaking van de gegevens noodzakelijk is voor de heffing of invordering van belasting. De inspecteur en de ontvanger verstrekken dus uit eigen beweging de gegevens die noodzakelijk zijn voor de heffing respectievelijk de invordering van belasting. Daarnaast codificeert het voorgestelde tweede lid, onderdeel a, de regel dat een wettelijke verplichting tot gegevensverstrekking in andere wetten vóór gaat op de fiscale geheimhoudingsplicht. Voorbeelden van zulke wettelijke verplichtingen zijn te vinden in artikel 7:4, tweede lid, en artikel 8:42, eerste lid, Awb. Deze bepalingen verplichten de inspecteur of de ontvanger de op de zaak betrekking hebbende stukken voor de belanghebbende ter inzage te leggen respectievelijk aan de rechter te sturen. (De belanghebbende zal waarschijnlijk al over een groot deel van deze stukken beschikken, omdat bekendmaking daarvan in het algemeen noodzakelijk is voor de heffing of invordering van belasting.) (…).’ |
| Quote: | | 3.18 Voorts faalt de stelling van de Inspecteur, omdat ingevolge artikel 67, lid 1, van de AWR de geheimhoudingsplicht niet geldt als bekendmaking noodzakelijk is voor de uitvoering van de belastingwet of voor de heffing of de invordering van enige rijksbelasting. (Kamerstukken II, 2005/06, 30 322, nr 7, blz. 24 en Hoge Raad 16 januari 1974, 17 234, BNB 1975/26, Hoge Raad 2 maart 1988, 25 062, BNB 1988/135 en Hoge Raad 30 maart 2004, 00733/03, ECLI:NL:HR:2004:AO1755, r.o. 4.4.) Bekendmaking aan belanghebbende van de op de zaak betrekking hebbende stukken is noodzakelijk voor de uitvoering van de belastingwet of voor de heffing van de in geding zijnde belastingen. |
|
|
|
|
|
 |
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 61
|
| Geplaatst: za 20 dec 2014 7:57 Onderwerp: |
|
|
Wat ook nog wel interessant is, is ECLI:NL:PHR:2003:AF2343
| Quote: | | 10. Voor zover het middel moet worden verstaan als een herhaling van het in feitelijke instantie gehouden betoog dat verzoekers geheimhoudingsplicht zich niet kan hebben uitgestrekt tot gegevens die degene aan wie hij ze mededeelde ook langs andere weg verkregen zou kunnen hebben kan het geen doel treffen, aangezien - naar het Hof kennelijk en terecht heeft aangenomen - de in art. 67 AWR opgenomen geheimhoudingsplicht van degene die bij de uitvoering van de belastingwet is betrokken niet wordt opgeheven door de omstandigheid dat gegevens voor derden langs andere weg toegankelijk zijn. |
|
|
|
|
|
|
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 61
|
| Geplaatst: za 20 dec 2014 8:02 Onderwerp: |
|
|
| Ik heb volgens mij ook ergens gelezen of gehoord dat bijvoorbeeld prijslijsten (met weglating van kortingen voor specifieke partijen) altijd verstrekt of openbaar kunnen worden gemaakt omdat zij niet voor nadelige gevolgen in de sfeer kunnen zorgen. Weet iemand dan waar ik op doel? |
|
|
|
|
|
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 61
|
| Geplaatst: za 20 dec 2014 8:24 Onderwerp: |
|
|
Als laatste heb ik het volgende nog gelezen, waarvan ik ook denk dat het invloed heeft op mijn zaak:
ECLI:NL:RBZLY:2006:AY3801
ECLI:NL:GHSHE:2014:1944
http://arno.uvt.nl/show.cgi?fid=134956
Ik ben benieuwd naar jullie reacties en vooral ook welke volgende stappen jullie zouden nemen.
Alvast bedankt! |
|
|
|
|
|
ArneL
Leeftijd: 35
Geslacht:
Sterrenbeeld: 
Berichten: 118
|
| Geplaatst: za 20 dec 2014 22:21 Onderwerp: |
|
|
| Barman_Anton schreef: | | ArneL schreef: | | Barman_Anton schreef: | | Even voor de duidelijkheid: in de beslissing op mijn verzoek is de volgende rechtsmiddelenverwijzing opgenomen: "Voor de goede orde wijs ik u erop dat u tegen deze beschikking op grond van afdeling 6.2 van de Algemene wet bestuursrecht binnen zes weken na dagtekening van dit besluit een bezwaarschrift kunt indienen bij [...] Ten aanzien van de geheimhoudingsplicht van artikel 67 van de AWR staat geen bezwaar op beroep open op grond van de Algemene wet bestuursrecht. Dit betekent dat het bezwaar zich beperkt tot de vraag of uw verzoek om openbaarmaking op grond van de Wob terecht is afgewezen met een beroep op artikel 67 van de AWR.". |
En m.i. had deze rechtsmiddelenverwijzing er helemaal niet onder mogen staan omdat er geen bezwaar mogelijk was. Op zich is het juist dat als er dan toch bezwaar/beroep wordt ingesteld, slechts de vraag aan de orde kan komen of toepassing van art. 67 AWR juist was, maar dat betekent niet dat er ook daadwerkelijk bezwaar/beroep mogelijk is, dat impliceert namelijk inhoudelijke behandeling. |
@ArneL: ik snap niet zo goed wat je hier zegt.
Ik begreep de door de belastingdienst geschreven bezwaarclausule op de volgende manier (maar of ik het juist begrepen heb wat ze bedoelde te schrijven en of wat ze schrijven juist is, weet ik niet): Dat er wel bezwaar open staat tegen of de geheimhoudingsplicht maar niet tegen de Wob omdat deze niet aan de orde is gekomen. (Heb ik dat goed begrepen? En is dat wettelijk juist?) Als dat overigens zou kloppen weet ik vervolgens overigens niet wat er zou gebeuren als er geoordeeld zou worden dat art. 67 toepassing mist cq. geheimhouding achterwege moet blijven; komt dan automatisch de Wob weer aan de orde? (Volgens mij wel) Wordt dan terugverwezen of wordt dan meteen in bezwaar de Wob ook bekeken?
Ik ben totaal de weg kwijt en naarstig op zoek naar antwoorden... Please help!
Alvast weer ontzettend bedankt! |
Ik begrijp de rechtsmiddelenverwijzing als: er staat geen bezwaar open tegen deze beslissing, tenzij ten onrechte aan art. 67 AWR is getoetst. Is het een besluit ex art. 67 AWR dan staat tegen het besluit geen bezwaar en beroep open, is art. 67 AWR ten onrechte ten grondslag gelegd aan het besluit (maar had dit de Wob/Wbp etc. moeten zijn), dan staat wel bezwaar en beroep open. Even voor de duidelijkheid: tegen een op grond van een belastingwet genomen besluit staat nooit bezwaar/beroep open, tenzij het een aanslag betreft of een beschikking die expliciet aangewezen is als vatbaar voor bezwaar/beroep.
| Barman_Anton schreef: | | ArneL schreef: | De geheimhoudingsplicht geldt ook niet altijd voor verstrekking aan de belastingplichtige zelf (art. 67 lid 2 onder c AWR). Overigens vraag jij niet om verstrekking aan jouzelf, maar om openbaarmaking voor een ieder. Laten we daarbij ook niet vergeten dat jouw persoonlijke belang niet ter zake doet bij toepassing van de Wob (vgl. ABRvS 13 augustus 2003, ECLI:NL:RVS:2003:AI1031).
| Barman_Anton schreef: | | Ik zie dit compleet anders. Overal kun je terugvinden dat art 67 een openbaarmakingsregeling met een uitputtend karakter is die prevaleert boven de Wob. Dus daaruit volgt m.i. dat het een regeling is die de openbaring van gegevens regelt. Openbaar maken van gegevens wil zeggen dat de gegevens voor iedereen beschikbaar worden. Openbaar maken naar 1 groep mensen bestaat m.i. niet. |
Daar kom je alleen bij de ABRvS niet erg ver mee.
De geheimhoudingsplicht ex art. 67 AWR geldt voor iedereen en die noodzakelijkheid verwijst inderdaad waarschijnlijk niet naar alleen naar bestuursorganen en ambtenaren. Als art. 67 AWR dan niet aan verstrekking aan jou in de weg staat omdat jij de informatie nodig hebt om uitvoering aan de belastingwet te geven, dan heb je daar in het kader van de Wob niets aan: openbaarmaking op basis van die wet leidt immers ook tot bekendmaking aan anderen die die informatie niet nodig hebben om uitvoering aan de belastingwet te geven. |
Uit wat je zegt begrijp ik (correct me if I'm wrong) dat ik de gegevens wel gekregen zou hebben (mits noodzakelijk voor mijn belastingaangifte) maar dat een verzoek om openbaarmaking daarmee niet ook gehonoreerd hoeft te worden. |
Inderdaad, wellicht dat 'openbaarmaking' alleen aan jou wél tot de mogelijkheid had behoord.
| Barman_Anton schreef: | | Had de belastingdienst mij dan niet aan moeten bieden om de gegevens wel aan mij te verstrekken maar niet openbaar te maken? |
Was misschien wel netjes geweest, maar daartoe is men niet verplicht.
| Barman_Anton schreef: | | Hoe pak je een verzoek om gegevens aan die jij wel als belanghebbende verstrekt zou moeten krijgen maar niet openbaar gemaakt zullen worden? |
"Kunt u mij een afschrift van document XYZ toesturen?" |
|
|
|
|
|
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 61
|
| Geplaatst: ma 22 dec 2014 12:24 Onderwerp: |
|
|
Het is niet zo dat ik het er niet mee eens ben, maar ik begrijp het gewoon niet. Daarom heb ik eens een schematische weergave gemaakt. Deze wil ik op basis van de antwoorden verder uitwerken.
Bestaan al deze 4 mogelijkheden?
 |
|
|
|
|
|
ArneL
Leeftijd: 35
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 118
|
| Geplaatst: ma 22 dec 2014 14:47 Onderwerp: |
|
|
Komt niet toe aan de WOB
Volgens de ABRvS (r.o. 2.2 en 2.5 van ECLI:NL:RVS:2010:BM1041 zoals eerder aangehaald) kan er op een Wob-verzoek een besluit volgen dat niet is gegrond op de Wob maar op art. 67 AWR. Opvallend is trouwens dat in een andere belastingwet (Wet WOZ) een aan de Wob derogerende openbaarmakingsregeling is opgenomen, maar dat de ABRvS de bestuursrechter wel bevoegd acht bij besluiten op basis van die regeling (ABRvS 2 april 2014, ECLI:NL:RVS:2014:1161).
Komt niet toe aan de WOB
Staat art. 67 AWR niet in de weg aan openbaarmaking, dan kan een besluit volgen ex art. 6 Wob.
Document wordt niet verstrekt obv art 67
Het weigeren van verstrekking van documenten is niet altijd een besluit in de zin van de Awb, maar of het in een zodanig geval gaat om een besluit is ook niet bijzonder van belang, al was het maar dat je in beide gevallen (geen besluit maar feitelijke handeling of wel besluit) bij de civiele rechter moet zijn.
Document wordt verstrekt obv art 67
Het verstrekken van documenten is niet altijd een besluit in de zin van de Awb. Aangezien ook hier de bestuursrechter niet bevoegd is, is dit ook in deze situatie niet zo van belang.
Welke hoger beroepsinstantie is i.c. de juiste?
Als ik al eerder aangaf is dat m.i. het Hof. Ook de ABRvS laat zien dat een beroep tegen een weigering ex art. 67 AWR feitelijk thuishoort bij de belastingrechter (ABRvS 14 april 2010, ECLI:NL:RVS:2010:BM1041, r.o. 2.5). Dit is ook juist gezien art. 2 lid 1 onder a AWR jo. art. 26 AWR. Het hoger beroep hoort dan thuis bij het Hof ingevolge art. 12 van de Bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak. De ABRvS zendt het hoger beroep in die zaak echter niet door, omdat wegens het gesloten stelsel van rechtsmiddelen ook de belastingrechter niet inhoudelijk kennis kan nemen van het beroep. |
|
|
|
|
|
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 61
|
| Geplaatst: ma 22 dec 2014 20:10 Onderwerp: |
|
|
Arne, weer erg bedankt voor je inspanning om op mijn vragen antwoord te geven. Helaas zijn mijn vragen kennelijk niet gemakkelijk te beantwoorden. Ik had meer ja/nee verwacht, maar twee belangrijke facetten komen toch aan de orde. Misschien heb ik het niet goed begrepen, maar klopt het dat je aangeeft dat ook na toetsing aan 67 AWR nog een beslissing obv de WOB kan volgen? Die beslissing die aan 67 AWR getoetst is, maar op basis van de WOB genomen is, is dan dus appelabel, toch?
Als je dan een zaak hebt waarvan de toetsing aan 67 AWR verkeerd gedaan is waardoor je niet bij de WOB bent uitgekomen, maar waarvan je vind dat de toetsing aan 67 AWR wel bij de WOB uit had moeten komen, dan is de beslissing toch gewoon appelabel? Natuurlijk kan er dan alleen gericht worden tegen of het juist is dat het WOB-verzoek de toetsing van 67 AWR niet heeft doorstaan. En dat is, nu de bestuursrechter zich onbevoegd heeft verklaard, toch gewoon een zaak voor de hogere belastingrechter (wie dat ook moge zijn - daar heb ik al helemaal geen verstand van)? Die, nu de bestuursrechter zich onbevoegd heeft verklaard, zich wel bevoegd zal achten en uitspraak doet en terugverwijst naar het bestuursorgaan of de bestuursrechter om uitspraak te doen op basis van de WOB?
Ik snap niet goed wat je bedoelt te zeggen met het niet doorsturen. Ik begrijp ook niet goed dat je een rechtsmiddelenverwijzing van de rechtbank in twijfelt kunt trekken. Zij geven immers aan dat je naar de RvS moet. Ergens bekruipt mij het gevoel dat ik na onterecht naar de RvS te zijn gegaan nog altijd naar het hof kan, maar andersom niet. Kun je daar nog wat uitgebreider over zijn?
Ik heb ondertussen het hele dossier bij elkaar gevoegd. Hier kun je het downloaden: http://we.tl/IXaJxhrPbO
Ik hoor graag weer! |
|
|
|
|
|
ArneL
Leeftijd: 35
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 118
|
| Geplaatst: ma 22 dec 2014 22:56 Onderwerp: |
|
|
| Barman_Anton schreef: | | Misschien heb ik het niet goed begrepen, maar klopt het dat je aangeeft dat ook na toetsing aan 67 AWR nog een beslissing obv de WOB kan volgen? Die beslissing die aan 67 AWR getoetst is, maar op basis van de WOB genomen is, is dan dus appelabel, toch? |
Ja, als blijkt dat art. 67 AWR niet van toepassing is (het gaat niet om informatie die bekend is geworden ivm. de uitvoering van de belastingwet bijvoorbeeld), dan kan op het Wob-verzoek een Wob-beschikking volgen.
| Barman_Anton schreef: | | Als je dan een zaak hebt waarvan de toetsing aan 67 AWR verkeerd gedaan is waardoor je niet bij de WOB bent uitgekomen, maar waarvan je vind dat de toetsing aan 67 AWR wel bij de WOB uit had moeten komen, dan is de beslissing toch gewoon appelabel? |
Ja, dan wel (als de rechter het tenminste daarmee eens is).
| Barman_Anton schreef: | | Natuurlijk kan er dan alleen gericht worden tegen of het juist is dat het WOB-verzoek de toetsing van 67 AWR niet heeft doorstaan. |
In eerste instantie wel ja.
| Barman_Anton schreef: | | En dat is, nu de bestuursrechter zich onbevoegd heeft verklaard, toch gewoon een zaak voor de hogere belastingrechter (wie dat ook moge zijn - daar heb ik al helemaal geen verstand van)? Die, nu de bestuursrechter zich onbevoegd heeft verklaard, zich wel bevoegd zal achten en uitspraak doet en terugverwijst naar het bestuursorgaan of de bestuursrechter om uitspraak te doen op basis van de WOB? |
Tegen de uitspraak van de rechtbank staat gewoon hoger beroep open bij een hogere belastingrechter (het Hof Arnhem-Leeuwarden). Als dit Hof oordeelt dat art. 67 AWR niet van toepassing is, dan ontstaat een wat vreemde situatie. Het eenvoudigste lijkt mij na vernietiging van de uitspraak van de rechtbank, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en terugverwijzing naar de staatssecretaris. Na een nieuwe uitspraak op bezwaar kan dan de weg via de rechtbank naar de ABRvS volgen.
| Barman_Anton schreef: | | Ik snap niet goed wat je bedoelt te zeggen met het niet doorsturen. |
De ABRvS oordeelt in de aangehaalde uitspraak dat het om een besluit ingevolge de belastingwet gaat. Een beroep hoort dan bij de belastingrechter thuis (en in eerste aanleg bij de rechtbank). Door het gesloten stelsel van rechtsmiddelen (art. 26 AWR) staat tegen een besluit ex art. 67 AWR echter geen beroep open omdat het geen voor bezwaar vatbare beschikking is. Doorsturen naar de belastingrechter heeft dus geen zin. Was een besluit ex art. 67 AWR wél een voor bezwaar vatbare beschikking geweest, dan had de ABRvS in die uitspraak het hoger beroepschrift moeten doorzenden naar het hof (art. 6:15 Awb).
| Barman_Anton schreef: | | Ik begrijp ook niet goed dat je een rechtsmiddelenverwijzing van de rechtbank in twijfelt kunt trekken. Zij geven immers aan dat je naar de RvS moet. |
Met het twijfelen aan de rechtsmiddelenverwijzing heb ik geen enkel probleem  . Die verwijzing heeft geen bindende kracht en ook bij de rechtbank maakt men wel eens fouten.
| Barman_Anton schreef: | | Ergens bekruipt mij het gevoel dat ik na onterecht naar de RvS te zijn gegaan nog altijd naar het hof kan, maar andersom niet. Kun je daar nog wat uitgebreider over zijn? |
Als de ABRvS oordeelt dat de onbevoegdverklaring van de rechtbank juist is, dan is de procedure daarmee afgelopen aangezien er geen hogere instantie is. Je kunt daarna dus niet meer naar het hof. Ga je in hoger beroep bij het hof, dan kun je daarna alleen nog terecht bij de belastingkamer van de Hoge Raad, niet bij de ABRvS. |
|
|
|
|
|
Barman_Anton
Leeftijd: 44
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 61
|
| Geplaatst: di 23 dec 2014 10:40 Onderwerp: |
|
|
| ArneL schreef: | | Barman_Anton schreef: | | Misschien heb ik het niet goed begrepen, maar klopt het dat je aangeeft dat ook na toetsing aan 67 AWR nog een beslissing obv de WOB kan volgen? Die beslissing die aan 67 AWR getoetst is, maar op basis van de WOB genomen is, is dan dus appelabel, toch? |
Ja, als blijkt dat art. 67 AWR niet van toepassing is (het gaat niet om informatie die bekend is geworden ivm. de uitvoering van de belastingwet bijvoorbeeld), dan kan op het Wob-verzoek een Wob-beschikking volgen.
|
Zonde dat je juist dit voorbeeld aanhaalt want het gaat dus juist wel om informatie die bekend is geworden ivm. de uitvoering van de belastingwet.
Misschien dat ik de woorden "niet van toepassing" niet goed begrijp. Want zoals ik schetste wordt wel (terecht) aan art. 67 AWR getoetst alleen levert dat geen weigeringsgrond op. Bedoel je met "niet van toepassing" dat het geen weigeringsgrond oplevert maar er wel terecht aan getoetst is? |
|
|
|
|
|
ArneL
Leeftijd: 35
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 118
|
| Geplaatst: di 23 dec 2014 11:26 Onderwerp: |
|
|
Als art. 67 lid 1 AWR geen weigeringsgrond oplevert, is die bepaling m.i. niet van toepassing (in de zin van: vindt geen toepassing) op het verzoek. Immers, art. 67 AWR schept geen positieve verplichting tot openbaarmaking, maar slechts een negatieve (het vormt een beperking): | Kamerstukken II 2005/06, 30 322, nr. 7, p. 29 schreef: | | Zoals ik hiervoor al heb aangegeven, kan een belastingplichtige die bepaalde gegevens van de Belastingdienst wenst te ontvangen, geen recht ontlenen aan de fiscale geheimhoudingsbepalingen. |
| Barman_Anton schreef: | | Bedoel je met "niet van toepassing" dat het geen weigeringsgrond oplevert maar er wel terecht aan getoetst is? |
Zoiets dan ja. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: di 23 dec 2014 19:03 Onderwerp: |
|
|
| ArneL schreef: | | Als art. 67 lid 1 AWR geen weigeringsgrond oplevert, is die bepaling m.i. niet van toepassing (in de zin van: vindt geen toepassing) op het verzoek. Immers, art. 67 AWR schept geen positieve verplichting tot openbaarmaking, maar slechts een negatieve (het vormt een beperking): |
Zodra iets onder het bereik van art. 67 Awr komt, verdwijnt de Wob uit beeld.
| Afdeling schreef: | " (...) De verwachting is daarom dat de toepassing van de Wob op informatie over individuele belastingplichtigen wordt uitgesloten." (Kamerstukken II 2005/06, 30 322, nr. 3, blz. 20-21).
2.4. Uit het bovenstaande volgt dat met de wijziging is beoogd te voorkomen dat door toepassing van de Wob afbreuk zou kunnen worden gedaan aan de goede werking van onder meer artikel 67 van de Awr. De rechtbank heeft met juistheid overwogen dat artikel 67 van de Awr, zoals deze bepaling sinds 1 januari 2008 luidt, een bijzondere openbaarmakingsregeling met een uitputtend karakter is die prevaleert boven de Wob en dat de staatssecretaris het verzoek terecht heeft getoetst aan artikel 67 van de Awr. |
Je moet dus bij de civiele rechter zijn als het gaat om gegevens die onder art. 67 Awr vallen en de belastingdienst verstrekking ervan weigert. Dat art. 67 Awr geen positieve verplichting schept betekent dat de gang naar de civiele rechter wellicht weinig kansrijk is, maar niet dat de Wob dan alsnog van toepassing wordt.
Alleen als je van mening bent dat de art. 67 Awr niet ziet op de gevraagde gegevens heeft het zin om in beroep te gaan tegen de weigering van (naar jouw mening:) het Wob-verzoek. Omdat je je dan dus op het standpunt moet stellen dat art. 67 Awr er niet toe doet, is de Raad van State de juiste rechter. Maar dit is vrij kansloos, want de gegevens vallen nu juist wel onder art. 67 Awr. Dat zegt TS met zoveel woorden zelf ook. Simpel dus: ga nog eens de discussie met de belastingdienst aan (leg uit waarom je die gegevens nodig hebt voor je belastingaangifte en vraag de belastingdienst je uit te leggen hoe het zonder die gegevens zou moeten), of stap naar de civiele rechter, of accepteer dat de gegevens niet verstrekt worden. Hiermee valt iedere vraag van TS met "ja" of "nee" te beantwoorden.
Of de belastingdienst terecht van mening is dat art. 67 Awr verstrekking van de gevraagde gegevens verbiedt, is NIET iets dat je bij de bestuursrechter kunt aanvechten. De bestuursrechter kan slechts toetsen of de Wob van toepassing is. En dat is alleen als art. 67 Awr irrelevant is voor de gevraagde gegevens.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: wo 24 dec 2014 0:53 Onderwerp: |
|
|
In ABRvS 23 oktober 2013, ECLI:NL:RVS:2013:1625 (reeds genoemd door TS in zijn openingspost) legt de Afdeling het zo uit:
| Afdeling schreef: | | 4.3. Zoals de Afdeling eerder, onder meer in de uitspraak van 14 april 2010, heeft overwogen, is in artikel 67 van de Awr, zoals deze bepaling sinds 1 januari 2008 luidt, een bijzondere openbaarmakingsregeling met een uitputtend karakter vervat die prevaleert boven de Wob. Nu de brief van 22 augustus 2007 onder het toepassingsbereik van artikel 67, eerste lid, van de Awr valt, heeft de staatssecretaris zich terecht op het standpunt gesteld dat voor toepassing van de Wob geen ruimte meer is en heeft hij het verzoek van [wederpartij] om informatie krachtens de Wob terecht afgewezen. |
Zodra de gevraagde informatie (hier: de brief van 22 augustus 2007) onder het toepassingsbereik van art. 67 lid 1 Awr valt, is er voor toepassing van de Wob geen ruimte meer. Het verzoek is dan dus geen Wob-verzoek meer.
Op de formulering "heeft hij het verzoek van [wederpartij] om informatie krachtens de Wob terecht afgewezen" valt m.i. wel iets af te dingen. Wijs je een verzoek krachtens de Wob af, dan zou je daartegen in bezwaar en beroep moeten kunnen. Punt is nu juist dat het verzoek geen verzoek krachtens de Wob is.
Mogelijk is de belastingdienst toch verplicht om de gevraagde informatie te verstrekken, maar dat staat dan los van de Wob en moet bij de civiele rechter worden uitgevochten.
De bestuursrechter kan slechts toetsen of de gevraagde informatie inderdaad onder het toepassingsbereik van art. 67 Awr valt:
| Afdeling schreef: | 4.1. De vraag die aan de orde is, is of de brief van 22 augustus 2007 valt onder de reikwijdte van de in artikel 67, eerste lid, van de Awr vervatte geheimhoudingsplicht. Daartoe dient beoordeeld te worden of de brief betrekking heeft op hetgeen uit of in verband met enige werkzaamheid bij de uitvoering van de belastingwet over de persoon of zaken van een ander blijkt of wordt medegedeeld. De rechtbank heeft een onjuiste maatstaf aangelegd, door tevens te toetsen of de brief wetsuitleg bevat of gegevens die fiscale gevolgen kunnen hebben.
De Afdeling heeft met toepassing van artikel 8:29, vijfde lid, van de Awb van de brief van 22 augustus 2007 kennis genomen. De Afdeling stelt vast dat de brief betrekking heeft op hetgeen uit of in verband met enige werkzaamheid bij de uitvoering van de belastingwet over de persoon of zaken van een ander blijkt of wordt medegedeeld. De rechtbank heeft dan ook ten onrechte geoordeeld dat de staatssecretaris ten onrechte artikel 67, eerste lid, van de Awr aan de weigering tot openbaarmaking van de brief ten grondslag heeft gelegd. |
De door de bestuursrechter te beantwoorden vraag is dus slechts of de gevraagde informatie "betrekking heeft op hetgeen uit of in verband met enige werkzaamheid bij de uitvoering van de belastingwet over de persoon of zaken van een ander blijkt of wordt medegedeeld". Is het antwoord "ja", dan is dat wat de bestuursrechter betreft direct einde verhaal. Aan verdere toetsing aan art. 67 Awr komt de bestuursrechter niet toe.
TS zelf betwist niet dat in zijn geval het antwoord "ja" is. Dan moet hij dus de civiele weg kiezen. (Of in het kader van een procedure over een belastingaanslag o.i.d. de weigering indirect aanvechten.) De uitspraak van de rechtbank is geheel juist.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
ArneL
Leeftijd: 35
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Berichten: 118
|
| Geplaatst: wo 24 dec 2014 12:14 Onderwerp: |
|
|
| bona fides schreef: | | TS zelf betwist niet dat in zijn geval het antwoord "ja" is. Dan moet hij dus de civiele weg kiezen. (Of in het kader van een procedure over een belastingaanslag o.i.d. de weigering indirect aanvechten.) De uitspraak van de rechtbank is geheel juist. |
Hierover was bij mij geen onduidelijk, maar wellicht wel bij de ts?
| ArneLH schreef: | Document wordt niet verstrekt obv art 67
Het weigeren van verstrekking van documenten is niet altijd een besluit in de zin van de Awb, maar of het in een zodanig geval gaat om een besluit is ook niet bijzonder van belang, al was het maar dat je in beide gevallen (geen besluit maar feitelijke handeling of wel besluit) bij de civiele rechter moet zijn. |
Overigens is mij het onderscheid tussen een weigering ex art. 67 AWR of art. 40 Wet WOZ niet duidelijk (hiervoor al opgemerkt). Beide bepalingen bevatten een regeling die de Wob opzij zet. Beide bepalingen zijn onderdeel van 'de belastingwet' en op een basis van beide bepalingen genomen besluiten zijn geen voor bezwaar vatbare beschikkingen (art. 26 AWR is van overeenkomstige toepassing op grond van art. 30 lid 1 Wet WOZ). Echter, bij besluiten ex art. 40 Wet WOZ verklaart de ABRvS de bestuursrechter niet onbevoegd (oa. ABRvS 7 augustus 2013, ECLI:NL:RVS:2013:629 en ABRvS 17 september 2003, nr. 200300659/1). |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: wo 24 dec 2014 13:33 Onderwerp: |
|
|
| ArneL schreef: | | Overigens is mij het onderscheid tussen een weigering ex art. 67 AWR of art. 40 Wet WOZ niet duidelijk (hiervoor al opgemerkt). Beide bepalingen bevatten een regeling die de Wob opzij zet. Beide bepalingen zijn onderdeel van 'de belastingwet' en op een basis van beide bepalingen genomen besluiten zijn geen voor bezwaar vatbare beschikkingen (art. 26 AWR is van overeenkomstige toepassing op grond van art. 30 lid 1 Wet WOZ). Echter, bij besluiten ex art. 40 Wet WOZ verklaart de ABRvS de bestuursrechter niet onbevoegd (oa. ABRvS 7 augustus 2013, ECLI:NL:RVS:2013:629 en ABRvS 17 september 2003, nr. 200300659/1). |
In ABRvS 7 augustus 2013 was de afwijzing van het oorspronkelijke verzoek ook geen appellabel besluit. Met zijn brief van 13 november 2011 gaf de belanghebbende te kennen dat zijn verzoek moet worden opgevat als een Wob-verzoek. Volgens de Afdeling was die brief wél een Wob-verzoek (en de afwijzing ervan een appellabel besluit), ook al is de Wob niet van toepassing op de gevraagde informatie.
Dit is inderdaad vreemd. In de zaak van 14 april 2010 had de appellant "met een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur (hierna: de Wob) verzocht om inzage in zijn volledige fiscale dossier". Dat verzoek was ondanks die uitdrukkelijke verwijzing naar de Wob geen Wob-verzoek, omdat de gevraagde informatie onder art. 67 Awr viel.
Ik heb geen verklaring voor deze inconsistentie.
Praktisch gezien maakt het geen verschil: de afwijzingen van de verzoeken worden door de bestuursrechter niet inhoudelijk getoetst. Er wordt slechts vastgesteld dat de bijzondere regeling voorgaat op de Wob, daarmee is de kous af. Of de weigering terecht is, komt niet aan de orde. Maar de inconsistente benadering is niet fraai.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
