Afwikkeling nalatenschap

[adammer]

Mijn vader is overleden in 2001,dus zijn erfenis ging naar mijn moeder.
Ik heb een broer die is overleden in 2000,hij heeft twee kinderen.
De kinderen ziet mijn moeder nooit,dus ze heeft in 2002 een nieuw testament gemaakt met mij als enige erfgenaam.Dus ze hebben alleen recht op hun legetieme portie.Mijn moeder ging verleden jaar naar een verzorgingshuis omdat zei dementeerde.Vandaag kreeg ik post van een notaris die in opdracht van die twee kleinkinderen om een vordering te doen over hun erfdeel,gebaseerd op een testament van mijn vader uit 1990,omdat er instaat [ kan het niet terugvinden] dat een vordering opeisbaar is zodra mijn moeder in een verzorgingstehuis is opgenomen.
Nu is mijn vraag hebben ze daar recht op? Ze weten niet dat mijn moeder haar testament heeft veranderd

[bona fides]

Het testament uit 1990 is kennelijk nooit herroepen, dus was geldig op het moment van overlijden van vader. Blijkbaar zijn de bezittingen van vader naar moeder gegaan, maar hebben de kinderen op basis van dat testament nog ergens recht op (en anders hadden ze nog recht op een legitieme portie). Dat moeder haar testament heeft veranderd heeft daar niet zoveel mee te maken. Het gaat nog om de erfenis van vader.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[adammer]

Ik weet niet of het wat uitmaakt maar ik bheb wel een notarieel volmacht van mijn moeder.

En in mijn moeders testament staat wel dat alle wilsbeschikkingen die voor deze zijn gemaakt komen te vervallen,en kunnen notarissen testamenten opvragen als iemand nog leeft?
Ik vind het zo zuur als iemand nooit naar zijn oma omkijkt gewoon achter haar rug hun deel opeisen,en wat is dan de kracht van het testament van mijn moeder.

[tikSimone]

Je verontwaardiging kan ik me goed voorstellen.

De crux van jullie probleem zit volgens mij hier:

[bona fides]

Waarschijnlijk betreft het testament van vader een vruchtgebruik testament of een ouderlijke boedelverdeling. In beide gevallen kan in het testament zijn bepaald dat het erfdeel van de kinderen van de overleden zoon vrijkomt wanneer de partner van de erflater (dus de moeder) naar een verzorgingstehuis gaat.

Wat in moeders testament staat doet er niet toe. Toen vader overleed bepaalde zijn testament waar zijn vermogen (of zijn helft van het gezamenlijke vermogen) naartoe ging. Moeders testament staat los van het overlijden van vader. Moeder en vader zijn voor de wet gewoon twee personen, die ieder bij hun overlijden hun vermogen nalaten aan hun erfgenamen. Het testament van de één staat los van het testament van de ander. De zin over vervallen wilsbeschikkingen heeft alleen betrekking op eerdere wilsbeschikkingen van moeder zelf, niet op die van haar (overleden) man.

Als je het goed bekijkt is het ook niet oneerlijk. De kinderen van de overleden zoon hebben al sinds het overlijden recht op hun erfdeel. Dat de kleinkinderen sindsdien geen contact met hun oma hebben mag (en kan) niet tot gevolg hebben dat ze een erfdeel verliezen waar ze al recht op hebben gekregen. (Wel had moeder al het geld op kunnen maken zodat er feitelijk niets voor hen zou overblijven.)

Het staat moeder uiteraard vrij om de kinderen van haar overleden zoon te onterven (en dat heeft ze ook gedaan). Dat heeft echter alleen gevolg voor de verdeling van haar eigen vermogen. De onterfde kleinkinderen kunnen dan echter nog wel hun legitieme portie opeisen.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet.

[tikSimone]

Maar denk je dan niet dat die vordering inmiddels is verjaard?
_________________
Nait soez'n, moar doun!

[bona fides]