20 jarig zoon op kamers, wie draagt de verantwoordelijkheid?

[bezorgde ma]

Hoi, even juridisch vraagje ..

Mijn zoon die volgende maand 20 word, wil op kamers gaan.. Is zijn goed recht natuurlijk, maar rijzen bij mij als moeder zijnde enkele vragen.
Mocht blijken dat het zelfstandig wonen niet lukt van mijn zoon, en dat ie in financiele problemen komt niet lukken, wie is dan de verantwoordelijke? Ik leef rond bijstand nivo, en ben volgens wet tot 21 jaar verplicht om hem te verzorgen , dak boven hoofd etc. Maar heb geen zin voor zijn schulden op te draaien.
Als blijkt dat op kamers wonen uitloopt op fiasco ben ik dan verplicht hem wer terug te nemen in huis? Hoe zit de wetgeving daarmee in elkaar?

Mijn vriend trekt volgende maand bij mij in, als op kamers wonen van mijn zoon fiasco gaat worden, hoe zit dan de wetgeving in elkaar?
Hij is niet zijn zoon, maar moet ie hem wel dan onderhouden??

Ben benieuwt naar jullie antwoorden.

groetjes een bezorgde ma

[Michèle]

Hallo bezorgde mama,

als ouder ben je financieel aansprakelijk voor je kind tot de leeftijd van 16. Dat wil zeggen, wanneer hij iets sloopt of om andere redenen schadevergoeding moet betalen. Daarna is het kind juridisch gezien zelf aansprakelijk, maar een goede WA verzekering van ouders voor het hele gezin wordt wel gewaardeerd door de rechter. Van een kale kip kan je immers ook geen veren plukken.

Ik weet niet zeker hoe het zit met die 'verplichte' verzorging tot de 21e. Ik had daar eens een discussie over met een docent, die zei dat daar helemaal geen strakke leeftijdsgrens aan zit. Vanaf de 18e is het kind volwassen, en hoewel de zorg van ouders voor hun zelfstandig wordend kind daar niet mee ophoudt zijn er ook geen regels die ouders daartoe verplichten. De docent en ik hebben toen niet met wetsartikelen gesmeten, dus ik kan het niet keihard onderbouwen met relevante artikelen. Misschien klopt het ook niet, maar deze prof wist op zich wel waar ie het over had.

Oftewel: als je kind zelfstandig gaat wonen en hij maakt er een financieel potje van is dat zijn eigen zaak. Jij bent niet verplicht voor de schade op te draaien.
Echter, ik kan daar wel een persoonlijke noot bij plaatsen, namelijk dat op kamers gaan met alle verantwoordelijkheid van dien best lastig is. Het is dan heel fijn als je ouders bereid zijn je te steunen, niet door klakkeloos alle rekeningen voor je te betalen, maar door je te helpen met die verantwoordelijkheid om te gaan zonder je eigenwaarde of eigen kunnen te bekritiseren. En ja, áls je dan een keer je huur niet kunt betalen, je wat geld mee geven. (Maar ja, niet elke ouder kan dat natuurlijk zomaar.)

Groeten en succes met deze nieuwe, leuke en spannende fase,

Michèle
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[bezorgde ma]

Tuurlijk zal ik hem zoveel mogelijk begeleiden als mogelijk is.. ware het niet dat er straks ruim 120 km tussen ons in komt te zitten, finaciel ondersteunen kan ik hem niet, daartoe is mijn alleenstaande uitkering niet geschikt voor helaas.

Vraagje, is er iemand dan die het antwoord weet op deze zaak, omdat ik hem tot zijn 21e jaar juridisch gezien moet voorzien van eten en onderdak, etc, bij een uitkering via sociale dienst word je gekort zodra ie 18 is, en ze dan achten dat ie zichzelf kan verzorgen .. het is kromme wet maar, kunnen wij weinig aan doen.

Hoe zit dat juridisch in elkaar, als ie schulden maakt bij evt bank, of bij ziektekosten, door onverzekerd rond te lopen etc..

[bona fides]

Krijgt hij vanaf 18 jaar dan niet zelf een beetje geld (uitkering of studielening etc.)?

[bezorgde ma]

Hij werkt voor uitzendbureau's.

[bona fides]

Onverzekerd (voor ziektekosten) rondlopen kan dacht ik niet zo heel veel kwaad, aangezien je verplicht verzekerd bent. Dus als je wat overkomt is een verzekeraar verplicht je aan te nemen, maar moet je wel alsnog alle achterstallige premie betalen. En als je niets overkomt maar uiteindelijk besluit om toch maar een verzekering te nemen, zul je ook alle achterstallige premie moeten betalen. Vermoedelijk ben je uiteindelijk wel duurder uit. De details ken ik verder niet, maar ik dacht dat het systeem ongeveer zo in elkaar zit. (Maar waarom zou hij onverzekerd gaan rondlopen?)

Verder heeft Michèle al uitgelegd dat de financiele aansprakelijkheid juridisch ophoudt bij 16. Dit heeft volgens mij vooral betrekking op onrechtmatige daden en dergelijke.

Tot 21 jaar geldt wel art 1:395a BW:
Ouders zijn verplicht te voorzien in de kosten van levensonderhoud en studie van hun meerderjarige kinderen die de leeftijd van een en twintig jaren niet hebben bereikt.

Bij de vaststelling van het bedrag wordt rekening gehouden met de draagkracht van de ouders (art 1:397). Je kunt je van deze onderhoudsplicht kwijten door het kind in huis te nemen, eventueel op bevel van de rechtbank (art 1:398).

Deze onderhoudsplicht houdt dus niet in dat je moet opdraaien voor alle schulden. Zie ook deze pagina:

http://www.bodemloos.com/informatie/wet.html

[bezorgde ma]

Heb net de pagina gelezen, als ik goed heb begrepen, ben ik dus niet verantwoordelijk voor zijn evt"daden". Hij gaat toch wel zeer verantwoord te werk,.. en ik heb hem al de wetgeving van ziekenfonds bij gebracht.. geen werk, geen werkgever die ziekenfonds betaald, dus niet via ziekenfonds verzekerd, dus verplicht verzekert, wat dubbele onkosten mee brengt.

Voor de rest, het is maar jaar ter overbruging tot ie 21 word, zal hem zo veel mogelijk adviseren en begeleiden, naar goed zelfstandig wonen.

Studie is geen optie meer, dus hij moet echt werken gaan. Gelukkig is dat kwartje ook gevallen bij hem. Bedankt voor doorsturen van website.

bezorgde ma

[Eva]

Jij bent uiteraard niet verantwoordelijk voor de schulden van je zoon. Hij is gewoon volwassen en is zelf verantwoordelijk. Zoals je zei heb je wel de plicht te voorzien in zijn levensonderhoud. Ik wil je niet veroordelen maar je komt een beetje over alsof je blij bent als hij 21 wordt zodat je kort gezegd, financieel niks meer met hem te maken hebt. Maar zoals Michele al zei, zo simpel ligt dat natuurlijk niet. Het lijkt me dat je altijd de zorg over je kind draagt, hoe oud hij ook is. Dit is dan alleen financieel misschien niet meer af te dwingen door het kind maar dat is een andere kwestie. Ik snap dat je zelf nogal krap bij kas zit maar een kind heb je je hele leven lang, sorry dat ik het zeg.

Je vriend is iniedergeval niet verplicht tot bijdrage in de kosten, zolang hij geen gezagsdrager is over je zoon.

[Michèle]

Dat iemand graag wil weten hoe hij/zij er juridisch voorstaat wil niet zeggen dat diegene ook van plan is het absolute minimale te doen dat verplicht is.
Ik kan me goed voorstellen dat je wilt weten wat je juridisch en financieel kunt verwachten als je kind op zichzelf gaat wonen, zeker als je het zelf niet zo breed hebt. Dan nog kan je goed voor je kind willen zorgen en alles doen wat in je macht ligt om hem/haar te begeleiden en te steunen, maar dan heb je daar in ieder geval zekerheid over.

Vreemd dat van die 21e... ik dacht toch echt dat dat een fabeltje was. Zo zie je maar, het wetboek zit vol verrassingen!
(Kan er wel de kanttekening bij plaatsen dat in de praktijk de meeste kiddo's van die leeftijd al grote eigen verantwoordelijkheid hebben.)
_________________
www.breiwinkeltje.nl

[Eva]

Ik vind het gewoon raar overkomen als een moeder zegt dat ze gelukkig nog maar een jaartje financieel bij hoeft te springen en daarna overal vanaf is... Ik kan absoluut geen oordeel geven over deze moeder want ik weet niks van hun situatie, maar een kind heb je gewoon je hele leven zoals ik al zei. En ik vind het raar dat je dan denkt dat als je kind 21 is je niks meer met hem te maken hebt financieel. Bovendien, het artikel is niet alleen bedoeld voor levensonderhoud maar ook voor geestelijke zorg enzo. Dat stopt toch niet als iemand 21 is!

dit gevoel komt een beetje omdat ik nu nogal veel met jeugdrecht te maken hebt en nogal wat schrijnende situaties langs heb zien komen, maar dat is een ander verhaal

[bezorgde ma]

Mag ik ook even hier op antwoorden?

Ik heb mijn zoon jaren lang met bijstand uitkering opgevoed, hem keurig groot gebracht, en ben er trots op met hoe ie is geworden..

Als je kind 18 is gworden, word je door de sociale dienst uit betaald als alleenstaande, je moet dus alles zien te doen van rond de 769 euro in de maand, je huur water gas licht je etc. Je mag al blij zijn als je rond de 35 euro voor 2 personen, moeder en zoon dus over houd voor boodschappen in de week.
Vind je gek dat ik als ie op kamers wilt, dat ik na pluis hoe wetgeving in elkaar zit? Stel dat ie schulden maakt, en dat word verrekent op mijn bijstand uitkering hou ik nog minder over om van rond te komen!

Vandaar dit soort vragen. Als ie zelfstandig wilt gaan wonen keur ik het goed, maar het moet wel verantwoordelijk zijn, hij werkt via uitzendburos en heeft geen vast inkomen, heb hem al voor gewaarschuwt dat ie totaal niet onverzekerd voor ziektekosten moet rondlopen, toevallig moest ie vorig week voor klein ongelukje naar ehbo toe, dus zijn we allbei blij dat ie goed verzekerd is.

In prinipce ben ik bereid hem te ondersteunen in zelfstandig wonen, maar kan financieel geen bijdrage doen, zoals vele van jullie ouders wel doen.

Hij weet dat, en verwacht dat ook niet, vandaar dat ik met zijn goedkeuring dit had uitgezocht hoe de wetgeving in elkaar zit.

Geen achterdocht, maar gewoon goed voor bereid het huis uit gaan!
Hij kiest er zelf voor om uit huis te gaan.. niemand die hem dwingt of wat dan ook..


dan nog even over verdere verzorging van een kind die 21 is, wel leuk, maar geld niet voor bijstanduitkering, als je kind die 18 jaar is en ouder word als ie boven 500 euro werkt, word ik gekort op de 769 euro, ..
Tuurlijk betaalt ie kostgeld etc, maar hoe meer hij verdient, hoe meer ik moet inleveren, aan huursubsidie etc, .. Komt er dus uiteindelijk op neer, dat ik geld aan mijn zoon moet vragen om evt boodschappen te moeten kunnen doen!

is dat dan gezonde situatie? Dat is ook wat wij proberen te voorkomen, kans op werk is er voor mij niet , door ziekte, maar vind de wetgeving krom in elkaar zitten, dat sociale dienst vind dat jongeren vanaf 18 jaar, al totaal voor hun zelf moeten kunnen zorgen. ..

Als jullie er over twijfelen, lees dan dit maar..

of stel het daar als vraag, hoe de wetgeving in elkaar zit!

Ken moeders met oudere kinderen die ver onder minimum leven, en amper hooft boven water kunnen houden door deze regeling!

Vaak is dan de beste oplossing, om je kind of zogenaamd op kamers te doen, of bij iemand anders laten in te wonen, om enigszins kop boven water te kunnen houden..

hoop zo voldoende uitleg te geven.. en niet boos worden om deze uitleg, maar de vraag was niet bedoelt, om te juigen dat ik niet meer voor hem wil zorgen of zo..
http://www.vragenforumbijstand.nl/index.html

[Eva]

Ik zei al dat ik geen oordeel over jou als moeder wilde geven, dat kan ik helemaal niet, ik ken jullie situatie niet. Ik snap dat je wilt weten hoe alles juridisch zit en het is alleen maar goed dat je dat uitzoekt. Het enige wat ik wil zeggen is dat je je hele leven de zorg over een kind draagt. Je kwam in je berichten over alsof je nog maar een jaartje voor je kind hoefde te zorgen en dan ervanaf was. Dat wou ik even corrigeren.

Ik snap dat het voor bijstandsmoeders moeilijk is financieel voor hun kinderen te zorgen. Ik zal wel iedereen over me heen krijgen als ik dit zeg, maar ik heb zoiets van bedenk dat even vóórdat je aan kinderen begint. Tuurlijk, als er later in je leven iets gebeurd, zoals ziekte, kan je er niks aan doen maar er zijn genoeg mensen die amper voor zichzelf kunnen zorgen ( of dat nou financieel of geestelijk is) en toch bewust kinderen krijgen. Ga dan niet achteraf zeuren dat je geen geld voor alles hebt, dit is niet voor jou bedoeld bezorgde ma, maar in het algemeen. Als je kinderen krijgt en een bijstandsuitkering hebt zul je je echt moeten afvragen of je dan je kind wel alles kan bieden waar een kind recht op heeft. En in zo'n geval vind ik dus dat de rechten van het kind voor het recht van de ouders gaat die zo graag kinderen willen.

Zoals ik al zei verdiep ik me nu wat meer in het jeugdrecht en kom daar dus heel schrijnende gevallen tegen. Jouw berichtje kwam op mij heel cru over, met die ervaringen dus in mijn achterhoofd. En zoals ik al zei, mijn kritiek is niet perse op jou gericht maar in het algemeen.
Ik hoop dat jullie eruit komen en dat je ook ná het 21e jaar van je zoon hem nog bij zult staan!

Moderatie: Kinderen neem je niet maar krijg je.

[bona fides]

Uhm ik vind niet dat bijstand gelijk betekent dat je niet het besluit kunt nemen om kinderen te krijgen... (Overigens is het interessant hoe de algemene opinie de laatste tijd zichtbaar aan het omslaan is: een jaar of 10 geleden was het een ongehoord schandaal toen bleek dat Zweden jarenlang bepaalde groepen vrouwen tegen hun wil had gesteriliseerd, terwijl in Nederland nu zelfs de rechters daar om beginnen te roepen. Ok beetje off-topic.)

Ik vind het trouwens wel redelijk dat bijstand wordt gekort zodra de zoon 18 is en zelf geld verdient. De zoon kan dan gewoon kostgeld gaan betalen, nog altijd een stuk goedkoper dan op kamers.

Moderatie: Kinderen neem je niet maar krijg je.