|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Bestuursrecht |
Geplaatst: vr 13 mrt 2015 12:38—
|
Recentelijk is door de bestuursrechter mijn beroep tegen een besluit van een bestuursorgaan (bo) gegrond verklaard, en heeft de bestuursrechter aanleiding gezien zelf in de zaak te voorzien en het primaire besluit te herroepen.
Tot dus ver het goede nieuws, want naar aanleiding daarvan heeft het BO een nieuw besluit genomen (betreffende dezelfde hoofdzaak), met uiteindelijk dezelfde beslissing als in het eerste primaire besluit. Ik verbaas me hier nogal over, want ik dacht dat het BO twee keuzes had: de uitspraak naleven of in hoger beroep gaan. Ik ben nu dus een beetje "flabbergasted" en vraag me af wat ik hier mee moet. Moet ik nu tegen dit nieuwe besluit in bezwaar, of zijn er andere opties? Uit ervaring weet ik inmiddels dat dit BO alle termijnen altijd maximaal rekt en zichzelf in de bezwaarfase altijd gelijk geeft, dus dan zijn we zo weer een jaar verder tot we voor de bestuursrechter zouden staan. Wat zouden dan mijn gronden (in grote lijnen) zijn in bezwaar? Gewoon dat het in strijd is met de uitspraak van de bestuursrechter en verder niets? Of eventueel ne bis in idem beginsel? Of moet ik echt inhoudelijk op het besluit in gaan? Verder: moet ik me aan dit nieuwe besluit houden? Want het is in strijd met de uitspraak van de bestuursrechter. |
Geplaatst: vr 13 mrt 2015 12:51—
|
De mogelijkheden van een BO zijn niet beperkt tot de twee die u noemt.
Als het BO een nieuw besluit moet nemen, omdat het primaire besluit vernietigd is, moet het nieuwe besluit uiteraard wel in lijn zijn met de uitspraak, maar kan het besluit toch hetzelfde zijn, maar bijvoorbeeld via de correcte procedure, of met verbeterde motivering, of anderszins verbeterd/aangepast. Maar zonder uitleg over de specifieke casus, of een verwijzing naar de uitspraak is hierover eigenlijk weinig concreets te zeggen. |
Geplaatst: vr 13 mrt 2015 13:07—
De specifieke casus: ik ben betrokken geraakt bij een terugvordering van uitkering i.v.m een vermeende gezamenlijke huishouding (ik ontvang zelf geen uitkering overigens, maar ben mede hoofdelijk aansprakelijk gesteld). In haar uitspraak zegt de rechtbank:
En
EDIT: en voor de volledigheid, het nieuwe besluit van het BO is wederom een terugvordering van uitkering, waarbij ik wederom hoofdelijk aansprakelijk gesteld ben. |
Geplaatst: vr 13 mrt 2015 18:37—
| Sorry, maar nog steeds te weinig informatie. |
Geplaatst: vr 13 mrt 2015 20:55—
Ik zie niet helemaal welke informatie er nog mist, de rest van de uitspraak bestaat uit overwegingen die tot de genoemde overwegingen in mijn vorige post leiden, dan nog wat bijzaken en dan staat er vervolgens onder Beslissing
Meer is er gewoon niet. |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 13:35—
|
Een dergelijke casus heb ik zelf nooit mee gemaakt. Ik moet het even doen met vluchtig in de Awb doorbladeren. Ik heb drie suggesties.
1. Verzoeken om bezwaar over te slaan (7:1a Awb); 2. Opnieuw in bezwaar gaan tegen het nieuw genomen besluit; 3. De tijd laat het niet om uitvoerig bij titel 8.5 Awb (hoger beroep) stil te staan, maar kijk daar even in. Besef daarbij wel dat, voorzover je kan worden ontvangen in een evt. hb, een dergelijke procedure minimaal één jaar in beslag neemt, tenzij een stafjurist de zaak reeds oppakt en hem terugverwijst.. Succes! |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 16:25—
Maar als dat de bedoeling was van de rechter, zou er normaal gesproken geen reden zijn geweest om (niet alleen de beslissing op bezwaar maar ook) het primaire besluit te vernietigen. In dit geval heeft de bestuursrechter blijkbaar het primaire besluit tot terugvordering vernietigd. Ik zie niet in hoe het bestuursorgaan op een rechtmatige manier opnieuw tot dezelfde terugvordering kan besluiten. Het bestuursorgaan had in hoger beroep moeten gaan. Dat heeft het bestuursorgaan niet gedaan (of dat beroep is verloren), dus nu is er m.i. sprake van res judicata. Ik zou in bezwaar gaan en direct via een voorlopige voorziening de rechtbank vragen het bestuursorgaan een flinke draai om de oren te geven. (Tenzij het niet gaat om dezelfde terugvordering, maar bijv. om een terugvordering van bedragen die in een andere periode zijn uitgekeerd.) |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 21:24—
|
Dank voor de antwoorden.
En V&VD, nee ik ook niet, en verbaasde me er daarom ook nogal over. Ik vraag me wel af in hoeverre optie 3 überhaupt mogelijk zou zijn, want in feite zou je hoger beroep in stellen tegen de uitspraak van de rechtbank, maar daar heb ik verder weinig op aan te merken. Dus dat voelt een beetje vreemd. Wat Bona fides zegt leek mij ook een optie, maar ik vraag me af hoe ik dan de vereiste onverwijlde spoed zou kunnen aantonen. En nee, het bestuursorgaan heeft geen hoger beroep ingesteld. (Ik denk dat ze zich ook wel gerealiseerd hebben dat ze dat niet zouden winnen, want de rechtbank heeft het besluit volledig met de grond gelijk gemaakt) |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 22:06—
|
Laat mijn opmerking over hb maar voor wat het is.
Vovo had ik zelf niet aan gedacht maar is een goed rechtsmiddel in deze zaak. Zo ik vlug de feiten lees gaat het om een betalingsplicht die het bo ten opzichte van jou/je cliënt heeft/hebt. Reeds om die reden heb je recht op stipte uitvoering daarvan conform uitspraak, als het BO dat nalaat, en jij daardoor geld misloopt heb je een spoedeisend belang. Je rekening moeten immers betaald worden en het geschil is reeds beslecht. Ik wil daarbij wel opmerken dat dit mijn mening is en ik nog geen juridisch onderzoek heb gedaan. Kan me zo voorstellen dat er vold. literatuur/jur over het criterium 'spoedeisend belang' is. Kijk ook even op pgawb.nl en art. 8:81 |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 22:21—
|
Ik zou beginnen met het BO te vragen waarom ze opnieuw een besluit hebben genomen, terwijl de rechtbank al in de zaak heeft voorzien.
Daarnaast zou ik bezwaar instellen en als het BO op enigerlei wijze haar beslissing probeert te executeren een VoVo vragen. |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 22:50—
Het BO zegt dat het besluit herroepen is, dus dan mogen ze een nieuw besluit nemen, volgens hen. Heel apart dus allemaal, vooral om dat uit de mond van de senior jurist, de hoogste leidinggevende van de afdeling juridische zaken, van een grote gemeente te horen... V&VD & StevenK, dat is een goed punt voor een VoVo, ga ik doen. Eerst nog even proberen van de week of ze het nieuwe besluit vrijwillig zouden willen intrekken. |
Geplaatst: za 14 mrt 2015 23:32—
Het feit dat het bestuursorgaan zich zo onbetamelijk gedraagt zowel jegens jou als jegens de rechtbank lijkt mij ruim voldoende voor de vereiste onverwijlde spoed. De zaak is al helemaal uitgeprocedeerd, dus nu moet het voor het bestuursorgaan klaar zijn. In veel andere landen is contempt of court strafbaar. (En ik begrijp uit je antwoord aan StevenK dat er ook geen sprake is van een slordige fout.) |
Geplaatst: ma 16 mrt 2015 11:32—
|
De informatie die iontbreekt betreft het nieuwe besluit.
[/quote]het nieuwe besluit van het BO is wederom een terugvordering van uitkering, waarbij ik wederom hoofdelijk aansprakelijk gesteld ben.
|
Geplaatst: ma 16 mrt 2015 22:39—
Het lijkt mij dat een verbeterde motivering niet kan helpen. Het bestuursorgaan is niet in hoger beroep gegaan en zit nu vast aan het dictum. Als het gaat om een andere periode dan is de zaak natuurlijk anders, maar TS schreef "een nieuw besluit genomen (betreffende dezelfde hoofdzaak), met uiteindelijk dezelfde beslissing als in het eerste primaire besluit". |
Geplaatst: di 17 mrt 2015 13:09—
| Wat bona fides zegt, klopt: het gaat over exact dezelfde periode, zelfde terugvorderingsbedrag. De achterliggende motivering staat overigens niet in het besluit (niet meer dan "wij hebben geconstateerd dat er sprake is van een gezamenlijke huishouding" enzovoort). Om achter de achterliggende motivatie te komen, zal ik het dossier op moeten vragen (voor zover dat niet hetzelfde is als bij het vorige besluit), maar ik kan me niet voorstellen dat de gemeente in een paar weken tijd allerlei nieuw bewijs heeft weten te vergaren over een periode die uitsluitend in het verleden ligt (2013). De rechter heeft immers geoordeeld dat het onderliggende bewijs absoluut niet voldoende was. |
Geplaatst: di 17 mrt 2015 14:21—
|
In dat geval sluit ik me aan bij de eerdere opties:
bezwaar maken of verzoeken bezwaar over te slaan/beroep instellen en indien mogelijk een voorlopige voorziening. |
Geplaatst: di 17 mrt 2015 22:44—
|
Als het om exact hetzelfde feitenrelaas gaat, sluit ik mij aan bij de vorige bijdragen.
Ik betwijfel evenwel of een voorlopige voorziening hier wel mogelijk is. Hoewel sprake is van een manifeste onrechtmatigheid, is de laakbaarheid van het handelen geen grondslag voor een spoedeisend belang. Een VoVo zal daarom alleen kunnen slagen als de terugvordering tot gevolg heeft dat essentiële bestaansmiddelen niet meer kunnen worden aangeschaft, dan wel onmiddelijk onherstelbare schade dreigt als facturen niet worden voldaan. Dat zal niet snel het geval zijn, zeker niet als in de eerste rechtszaak ook geen VoVo is aangevraagd (en verkregen). Ik zou inderdaad aanraden opnieuw direct bezwaar te maken met een beroep op de uitspraak van de rechtbank (dat kan dus heel kort zijn), verzoeken aan het b.o. om met toepassing van artikel 7:1a de bezwaarfase over te slaan en vervolgens in beroep te gaan bij de rechter, waar gevraagd kan worden om een vereenvoudigde behandeling. Doe dit al wel in het bezwaarschrift omdat dit bezwaarschrift automatisch je beroepschrift wordt als het b.o. met het overslaan van de bezwaarfase instemt. Uit je verhaal maak ik bovendien op dat het nieuwe besluit ook geenszins deugdelijk is gemotiveerd. Als het om hetzelfde feitenrelaas gaat als waarin een onherroepelijke uitspraak van de rechter is verkregen, zal het b.o. toch op zijn minst moeten aangeven waarom het opnieuw een besluit heeft genomen. |
Geplaatst: wo 01 apr 2015 14:02—
| rolfv1, is er al nieuws? |
Geplaatst: zo 05 apr 2015 17:09—
| Ja dat is er, afgelopen week heeft het bestuursorgaan (na het inwinnen van extern juridisch advies) besloten het nieuwe besluit in te trekken en daarmee het vonnis van de rechtbank na te leven. |
Geplaatst: ma 20 apr 2015 11:49—
|
Ik heb dit onderwerp met belangstelling gevolgd. Een ongelofelijke gang van zaken. Het is dat u hier uw informatie vandaan heeft gehaald hoe te handelen richting gemeente in zo'n geval. Anderen zijn misschien niet zo slim en worden op die manier behoorlijk in een hoekje gedreven.
Er is een programma De monitor (zondagavond) dat misschien interesse zou hebben in uw verhaal. Daar wordt veel aandacht besteed aan hoe er met uitkeringsgerechtigden wordt omgegaan op dit moment. Hangt het er natuurlijk ook vanaf of u met uw gezicht op de tv wilt. (ik ben overigens niet gelieerd aan dat programma, het is zomaar een ingeving) |
Geplaatst: wo 22 apr 2015 11:45—
|
Welkom in het Nederland, dat nooit door Kafka beschreven is (Franz Kafka was trouwens een jurist).
Op grond van artikel 8:72 van de AWB kan de bestuursrechter een besluit van een bestuursorgaan vernietigen, met de “veroordeling” dat het orgaan een nieuw besluit moet nemen. Nergens is voorgeschreven dat dit “nieuwe” besluit ook een “ander” besluit moet zijn. Het gevolg is dat je op grond van de AWB geen daadwerkelijk rechtsmiddel hebt, wat in strijd is met artikel 13 van het EVRM. Je kunt nu wel opnieuw bezwaar en beroep instellen en als je dat maar lang genoeg volhoudt, bestaat de kans dat er ooit een ander besluit genomen wordt, waardoor je minder benadeeld wordt. Als je verliest, kun je in (hoger) beroep blijven gaan tot de hoogste instantie, die in principe ook “gewoon” kan besluiten dat het orgaan een nieuw besluit moet nemen. Als de hoogste gerechtelijke instantie van Nederland je in het ongelijk stelt, kun je een verzoekschrift indienen bij het Europese Hof “voor” de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden. Het EHRM wordt betaald door de lidstaten om mensenrechtenschendingen in West-Europa in de doofpot te stoppen (het lijkt wel Amnesty International of Human Rights Watch). Zo is dan je enige “rechtsmiddel” informatie op internet plaatsen over hoe krom de Nederlandse rechtspraak is. Een andere mogelijkheid is de Nederlandse kudde in actie proberen te brengen tegen mensenrechtenschendingen. Misschien kun je burgers helpen met het instellen van bezwaar en beroep, want daar ben je blijkbaar toe in staat. |
Geplaatst: wo 22 apr 2015 23:30—
Dat heeft de rechter hier niet gedaan. De rechter heeft met toepassing van art. 8:72 lid 3 Awb zijn uitspraak in de plaats gesteld van het vernietigde besluit op bezwaar. Het nieuwe besluit op bezwaar houdt de herroeping in van het primaire besluit. Daarmee is het besluit geheel van de baan en is er voor het bestuursorgaan ook geen mogelijkheid meer om (rechtmatig) een nieuw besluit tot intrekking te nemen voor zover dat op dezelfde feiten betrekking zou hebben. Dat het bestuursorgaan zich in dit geval, in ieder geval aanvankelijk, weinig heeft aangetrokken van de uitspraak van de rechter is buitengewoon betreurenswaardig, maar dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Als de rechter bepaalt dat iemand X moet doen, belet dat die persoon niet om de volgende dag Y te doen. Of het vonnis zou met door de overheid toe te passen lijfsdwang ten uitvoer moeten worden gelegd, maar dat is een beetje zinloos wanneer je tegen de overheid zelf procedeert. Onder normale omstandigheden zal de overheid zich aan rechterlijke uitspraken houden (of er langs de normale weg tegen in beroep gaan). Hier ging dat even mis. Ik vermoed niet uit kwaadaardigheid maar uit onbenulligheid, maar de details ken ik niet. Het lijkt me dat TS kan overwegen een klacht in te dienen (vooral met het idee dat het betrokken bestuursorgaan daarvan kan leren).
Wanneer het bestuursorgaan een nieuw besluit moet nemen, zal het bestuursorgaan daarbij rekening moeten houden met de uitspraak. Het is inderdaad mogelijk dat het bestuursorgaan min of meer weer hetzelfde besluit kan nemen (maar deze keer bijvoorbeeld beter gemotiveerd).
Theoretisch zou je tot in het oneindige door kunnen gaan, maar de rechter hoeft dat niet te laten gebeuren. En de rechter zal dat ook niet mogen laten gebeuren gelet op bijvoorbeeld art. 6 en 13 EVRM.
Het EHRM, en niet jij, bepaalt wat een schending van het EVRM is. |
Geplaatst: do 07 mei 2015 11:36—
Ik denk ook dat het uit onbenulligheid was, zoals gezegd hebben ze extern juridisch advies in moeten winnen om de uitspraak echt te begrijpen. (En dat is niet voor het eerst deze procedure) Daarnaast lopen er al meerdere klachten tegen deze gemeente, zowel over zaken die tijdens het onderzoek naar de vermeende gezamenlijke huishouding hebben gespeeld, zoals een poging van het BO om mijn vriendin te dwingen met mij te gaan samenwonen, op straffe van gehele intrekking van haar WWB uitkering; als over zaken die na de uitspraak zijn voorgevallen, zoals recentelijk de verplichting die aan mijn vriendin is opgelegd dat ze wekelijks een briefje inlevert wanneer ik wel en niet bij haar ben geweest, zodat de gemeente beter kan controleren of er sprake is van een gezamenlijke huishouding, op straffe van oplegging van een maatregel, dus inhouding van 100% van het uitkeringsbedrag gedurende 1 maand. |
Geplaatst: vr 08 mei 2015 13:13—
Heeft uw vriendin bezwaar aangetekend tegen deze mate van controle? Een bijstandsgerechtigde is nl verplicht om aan te geven als er iets in haar/zijn leven gebeurt wat de uitkering 'in gevaar' zou kunnen brengen. Bijv. flink wat spullen verkopen op Marktplaats. Het is niet de bedoeling dat een uitkeringsgerechtigde iedere week loopt te bewijzen dat ze niets doet wat haar uitkering zou doen verminderen. Iedere week een briefje inleveren met wanneer u wel en niet bij haar bent geweest, op straffe van het stoppen 1 maand uitkering is buitensporig en lijkt me bij een rechter meteen te worden afgeschoten. Vooral als dit voor onbepaalde tijd is vastgelegd. Is deze maatregel als besluit naar uw vriendin gestuurd, dan moet ze rekening houden met de 6 weken die staan voor het indienen van een bezwaar. Wellicht is het mogelijk om een advocaat in te schakelen, zij komt immers in aanmerking voor een toevoeging, dwz dat zij recht heeft op gesubsidieerde rechstbijstand. Er moet dan een eigen bijdrage worden betaald, maar via het juridisch loket kan zij daar 50 euro korting op krijgen. Bovendien als zij het bezwaar wint dan krijgt zij via een proceskostenvergoeding dit bedrag dubbel en dwars terug. Er hoeft dus geen beroepsprocedure te worden gevolgd voor het verkrijgen van een proceskostenvergoeding. Die wordt ook bij bezwaar uitgekeerd. |
Geplaatst: vr 08 mei 2015 18:50—
Er ligt nog geen daadwerkelijk besluit, ik heb daarom namens haar een klacht ingediend, en verzocht om het daadwerkelijke besluit. Dit besluit lijkt niet te bestaan, en daarom heeft mijn vriendin op mijn advies nog geen gevolg gegeven aan de opgelegde verplichting, om zo een maatregel uit te lokken. Dat is even pijnlijk, maar dan hebben we iets concreets, waar we tegen in bezwaar kunnen gaan.
Niet bij deze gemeente, die wijst proceskostenvergoedingen standaard af helaas. |
Geplaatst: za 09 mei 2015 9:03—
|
Uw gemeente heeft niets te willen. Ze zijn verplicht de proceskosten te vergoeden bij het gegrond verklaren van een bezwaar. Als u een advocaat in de arm neemt komt u daar snel achter. In het bezwaar moet hij dan al aanspraak maken op de proceskosten.
Verklaren ze het bezwaar ongegrond, dan krijgt u natuurlijk geen proceskosten vergoed. Dus dan naar de rechter en als die uw beroep wel gegrond verklaart, dan zal de rechter de gemeente veroordelen in de proceskosten. Ik vraag me overigens af hoe u daarbij komt dat de gemeente de proceskosten standaard afwijst. Heeft u dan eerder een advocaat in de arm genomen en zijn de proceskosten toen niet vergoed bij een gegrond verklaard bezwaar? Dat lijkt mij onmogelijk. |
Geplaatst: za 09 mei 2015 9:55—
|
In deze situatie zijn 2 wetten relevant: de AWB en WWB.
Het nadeel van de AWB is dat deze praktisch onleesbaar is, het voordeel dat (in de meeste gevallen) maar enkele wetsartikelen van belang zijn. Dan hoef je alleen maar eventjes het goede artikel te vinden… Wat het lastiger maakt, is dat bestuursrechters en andere ambtenaren graag de volgende term gebruiken: “een niet voor bezwaar en beroep vatbaar besluit”. In denk dat dit in veel gevallen onzin is. Ik adviseer om “gewoon” de gevraagde informatie te (blijven) leveren. Je hebt namelijk de plicht om relevante informatie te leveren. Ik heb zelf herhaaldelijk per mail (dus geen klacht of bezwaar) als volgt gereageerd op brieven met verzoeken op informatie: “Geachte …, Op ..-..-2015 heeft .. bij brief met kenmerk … verzocht om aanvullende informatie. In algemene zin verzet ik me tegen deze (door DWI gewenste) inbreuk op mijn persoonlijke levenssfeer op grond van artikel 4:3 van de AWB. Mijn wellicht overvloedige toelichting luidt: - In algemene zin maakt u met uw wens tot inbreuk op … al een te grote inbreuk op mijn persoonlijke levenssfeer. Meer in specifieke zin heeft u geen recht om inbreuk te maken op …, aangezien … - Daarenboven heeft deze informatie volgens de Wet Werk en Bijstand geen enkele waarde in relatie tot het door DWI te nemen besluit, waarmee de waarde van deze informatie voor DWI te klein is om inbreuk te maken op mijn persoonlijke levenssfeer. Met vriendelijke groet, Firestarter”. De gemeente Amsterdam besloot binnen 3 maanden nadat ik een uitkering aangevraagd had, dat ze mij beter voor gek konden verklaren dan mij te verplichten 4 keer in de week te solliciteren. Ik ben overigens niet altijd even verstandig. |
Geplaatst: zo 10 mei 2015 15:20—
Dat is niet helemaal waar. Het e.e.a. hangt af van de reden waarom het bezwaar gegrond wordt verklaard. De heroverweging in de bezwaarfase ziet immers niet alleen op de rechtmatigheid maar ook op de doelmatigheid van het primaire besluit. Bij een herroeping/gegrondverklaring wegens doelmatigheid is een proceskostenvergoeding niet aan de orde. Veel gemeenten noemen dit dan ook standaard als reden om geen proceskosten te vergoeden, ook al is de herroeping in werkelijkheid op rechtmatigheidsgronden geschied. Het is dan aan de bezwaarmaker om weer verder te procederen (anders dan in de beroepsfase bestaat er nog wel procesbelang als de bezwaarmaker alleen procedeert om een niet toegekende, maar wel expliciet in het bezwaarschrift gevraagde, kostenvergoeding). |
|
Rechtenforum.nl -> Bestuursrecht
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl