|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Advocatuur |
Geplaatst: di 14 jan 2014 15:46—
|
Ik heb op 21-7-2012 een klacht ingediend tegen mijn cassatie-advocaat. Het belangrijkste klachtonderdeel is dat hij tegen mij gepleit had. Ik heb - na diverse verzoeken aan de deken deze klacht ter beoordeling aan de Raad van Discipline te zenden - een beroepsprocedure gestart; de Raad van State heeft op 9-1-2014 het eindoordeel uitgesproken dat deze deken niet verplicht kan worden die klacht te laten beoordelen door de Raad van Discipline.
Op 14-9-2005 stuurde mijn advocaat een brief om de nietigheid van mijn ontslag door Abn amro in te roepen (normaal had dat binnen 6 maanden moeten gebeuren). Na kort geding op 27-1-2006 is mijn advocaat een bodemprocedure gestart; beide kantonrechters (in kort geding en bodemprocedure) wezen mijn vordering af: dat mijn vordering op 14-9-2005 al verjaard was. Mijn advocaat is tegen de uitspraak in de bodemprocedure in hoger beroep gegaan bij het Gerechtshof. Op 21-7-2009 wees het Hof een arrest (met LJN BO9813), dat is samen te vatten met: "Wij bevelen een comparitie aan om de mogelijkheid tot een schikking te onderzoeken". Op 12-10-2010 werd er eindelijk door het Hof een tweede tussentijds arrest gewezen (met LJN BO4969), waarin het oordeelt dat het naar maatstaven van "redelijkheid en billijkheid" onaanvaardbaar zou zijn als mijn loonvordering verjaard zou zijn (en dat mijn vordering verminderd was tot 1-6-2006). De Abn amro stelde op 12-1-2011 Principale cassatie in; ik nam op 10-2-2011 een cassatieadvocaat in dienst om verweer te voeren en Incidentele cassatie in te stellen (tegen de vermindering van mijn eis); op dat moment stond zijn collega in een andere rechtszaak Abn amro bij (zie het arrest met LJN BM8906). Op 21-2-2011 verscheen een annotatie in Kluwer, die kritisch is over het arrest van het Hof in mijn rechtszaak, waar mijn cassatieadvocaat hoofdredacteur arbeidsrecht is. Op 7-10-2011 diende mijn cassatieadvocaat een Schriftelijke toelichting in, waarin hij tegen mij pleitte. Ik ben vanaf januari 2012 op zoek gegaan naar een vervanger voor mijn advocaat in de feitelijke instanties, de cassatieadvocaat had mij namelijk op 10-2-2011 verteld alleen in dienst te kunnen werken in opdracht van die advocaat. Op 12-3-2012 ben ik overgestapt naar een nieuwe advocaat in de feitelijke instanties. Op 23-3-2012 ontving ik de conclusie A-G, die bevestigde dat mijn cassatieadvocaat tegen mij gepleit had. Op 5-4-2012 kreeg ik een mail dat mijn nieuwe advocaat, nadat ik deze had opgedragen een vervanger voor mijn cassatieadvocaat te zoeken, inmiddels gestopt was mij te vertegenwoordigen. Op 4-5-2012 heeft mijn cassatieadvocaat in overleg met de lokale deken een Borgersbrief ingediend, waarin hij opnieuw tegen mij pleitte. Op 22-6-2012 gaf de Hoge Raad mij in zowel de principale als incidentele cassatie gelijk (gepubliceerd met LJN BW5695). De Hoge Raad oordeelde dus niet dat - zoals Abn amro en mijn cassatieadvocaat bepleitte - het Hof ten onrechte in mijn voordeel maar in mijn nadeel besloten had (door de vermindering van eis). Deel van het gepubliceerde arrest is de conclusie A-G, die in het verlengde van mijn cassatieadvocaat lag (hij verwijst zelfs bij noot 24 naar de annotatie in Kluwer). Op 21-7-2012 heb ik bij de lokale deken een klacht ingediend tegen de cassatieadvocaat (die daarin wordt bijgestaan door een voormalig deken). Op 22-9-2012 reageerde ik op zijn verweer en verzocht de deken de klacht te sturen aan de Raad van Discipline. Op 5-11-2012 verzocht ik opnieuw de deken deze klacht ter kennis te brengen van de Raad van Discipline. Op 17-1-2013 heb ik de deken in gebreke gesteld; op 2-2-2013 startte ik een beroepsprocedure bij de bestuursrechter. Op 28-3-2013 oordeelde de bestuursrechter zich onbevoegd; de kerngedachte achter deze uitspraak is dat mijn klacht te beschouwen is als een klacht tegen een bestuursorgaan, waarin op grond van artikel 9:3 van de AWB geen beroep kan worden ingesteld. Op 6-4-2013 ben ik daartegen in verzet gegaan. Op 29-8-2013 oordeelde de bestuursrechter mijn verzet ongegrond, omdat er geen sprake is van een rechtsgevolg in de klacht ik geen beroep in kan stellen (de bestuursrechter had binnen 6 weken na het verzet moeten oordelen). Om dit arrest te krijgen moest ik eerst op 2-9-2013 een klacht indienen tegen PostNL, omdat het postkantoor weigerde deze te overhandigen. Op 16-10-2013 ging ik in beroep tegen de uitspraak van de bestuursrechter bij de Raad van State (dit had binnen 6 weken gemoeten). Op 30-10-2013 oordeelde de Raad van State zich onbevoegd op grond van artikel 8:104 van de AWB. Op 20-11-2013 ging ik daartegen in verzet, waarbij ik benadrukte dat ik op grond van artikel 13 van het EVRM recht heb op een "daadwerkelijk rechtsmiddel". Op 21-11-2013 deed ik een wrakingsverzoek van de Raad van State; op 28-11-2013 werd mijn wrakingsverzoek niet behandeld, omdat dit verzoek de gehele Raad van State betreft. Op 9-1-2014 sprak de Raad van State het eindoordeel uit dat deze deken niet verplicht kan worden de klacht tegen de advocaat te laten beoordelen door de Raad van Discipline (dus dat mijn verzet van 20-11-2013 ongegrond is). Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:31, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: di 14 jan 2014 22:06—
Dat jouw cassatieadvocaat toevallig hoofdredacteur is van een blad waarin toevallig een artikel verschijnt van een heel andere advocaat die van mening was dat het Hof het niet goed heeft gezien, is compleet irrelevant. Uit welk punt van de conclusie zou blijken dat je advocaat tegen je heeft gepleit? Ik zie het niet. |
Geplaatst: za 18 jan 2014 13:42—
|
Het arrest van het gerechtshof (met LJN BO4969) heeft als eindoordeel dat mijn eigen protest tegen mijn ontslag (op 14-9-2005) "naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid" tijdig is, omdat:
1) Abn amro wist dat ik psychisch ziek was toen ze mij ontsloeg (en wist dat mijn familie me op wilde laten sluiten in een psychiatrisch ziekenhuis). 2) Dat ik vanwege ziekte pas kort voor september 2005 zelf in staat was te protesteren tegen mijn ontslag op staande voet (en Abn amro dit niet heeft weersproken). 3) Waarbij - zoals ik gesteld had - het eerdere protest door mijn ouders in het midden blijven. Een cassatieadvocaat, die verweer voert in cassatie bij de Hoge Raad, moet onderbouwen dat het arrest van het Gerechtshof correct is en mag daarbij geen nieuwe feiten of stellingen inbrengen. Mijn cassatieadvocaat heeft namens mij o.a. het volgende bepleit: A) Dat het Hof alleen maar tot dit arrest had kunnen komen als Abn amro verwijtbaar gehandeld had (verwijtbaar in dit verband betekent dat Abn amro mij gek gemaakt heeft). B) Het protest door mijn ouders mijn primaire en mijn eigen protest (op 14-9-2005) mijn subsidiaire betoog was. In de "annotatie" in Kluwer (waar hij redacteur is) van februari 2011 is betoogd dat het arrest van het Hof tekort geschoten is v.w.b.: C) Hoe lang ik zelf niet in staat was te protesteren tegen mijn ontslag. D) Het oordeel om niet te matigen. Deze 4 punten spreken het arrest van het Hof tegen in mijn nadeel. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:32, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: za 18 jan 2014 14:23—
Misschien vind je de argumenten subjectief niet fijn om te horen, maar ze waren wel degelijk in jouw voordeel. Ze dienden ertoe om de zaak te winnen. Dat de deken jouw klacht niet in behandeling neemt is zonder meer terecht. |
Geplaatst: vr 07 mrt 2014 14:34—
|
Een deken heeft op grond van artikelen 46d en 46e van de advocatenwet de wettelijke plicht om klachten tegen advocaten ter kennis te brengen van de Raad van Discipline. Op grond van artikel 6:12 van de AWB (en na ingebrekestelling) kan iemand een overheidsinstantie via de bestuursrechter sommeren een verzuim te herstellen.
In mijn verzoekschrift van 5-2-2014 aan het EHRM heb ik dit een schending van artikel 13 van het EVRM (recht op een daadwerkelijk rechtsmiddel) genoemd. Laatst aangepast door Firestarter op wo 06 mei 2015 12:10, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: ma 10 mrt 2014 17:08—
|
Geplaatst: za 11 okt 2014 11:10—
|
Op 9-1-2014 oordeelde de Raad van State dat deken K. niet verplicht is de klacht tegen cassatieadvocaat S. aan de Raad van Discipline te zenden (volgens artikelen 46d en 46e van de advocatenwet moet hij dat wel). Zo blijft de klacht tegen de advocaat wel in de doofpot, maar is de affaire niet ten einde: ik ben (nog) niet vermoord of opgesloten en de cassatieadvocaat komt nog steeds alleen op voor de grote bedrijven. De effectiefste manier om de grote bedrijven te dienen is zorgen voor jurisprudentie in het nadeel van werknemers. Ik heb op 28-4-2014 verzocht mijn verzoekschrift van 5-2-2014 te laten beoordelen door de Grote Kamer van het EHRM (ik heb nog steeds geen reactie gekregen).
In het verlengde van deze klacht heb ik 4 klachten ingediend tegen deken K. (zie: http://rechtenforum.nl/forum/thread/title/Klachten+tegen+deken/t/41812/). Op 24-10-2013 startte ik een beroepsprocedure tegen Orde van advocaten, om deken M. te dwingen de klachten tegen deken K. ter kennis te brengen aan de Raad van Discipline. De bestuursrechter oordeelde zich op 28-2-2014 onbevoegd (dit had binnen 8 weken gemoeten). Ik ging op 20-3-2014 in verzet (de bestuursrechter had binnen 6 weken moeten oordelen en heeft dat nog steeds niet gedaan). Mijn voornaamste toevoeging op dit verhaal, is niet cassatieadvocaat S. (of deken K.) maar de gang van zaken rond advocaat W., die mij vanaf 26-7-2012 (in de feitelijke instanties) vertegenwoordigde in mijn Rechtszaak zonder einde en op 3-10-2014 haar werk neerlegde, omdat ik van haar eis dat zij - na het eindelijk bij voorbaat uitvoerbare arrest van 16-9-2014 van het Hof - mijn werkgever Abn amro sommeert te betalen. Er is een verband tussen advocaten S. en W.: beiden werken voor Kluwer uitgevers. Een ander verband kan ik niet hard maken, al heb ik het idee dat sommige mails van W. geschreven zijn door cassatieadvocaat S. (ik dacht hetzelfde van mails die ik eind maart / begin april 2012 ontving van mijn toenmalige advocaat V.). Op 22-6-2012 wees de Hoge Raad arrest in mijn voordeel, waarna ik in 2 weken ongeveer 20 mails stuurde aan (arbeidsrecht)advocaten; de meesten reageerde helemaal niet. Totaal 4 advocaten toonde interesse: 2 daarvan vielen voor mij af (de ene omdat die werkt als opleider voor de Orde van advocaten en de ander omdat die pas 1 jaar ervaring had als advocaat). Ik sprak dus 2 advocaten, waarvan 1 na het gesprek toch niet wilde en advocaat W. overbleef. Op 26-7-2012 maakten we afspraken dat zij mij zou bijstaan v.w.b.: 1) het vervolg van de rechtszaak tegen Abn amro, 2) mij mijn personeelsdossier zou doen toekomen en 3) diverse publicaties in Kluwer en SDU (waarin mijn naam staat en dat ik 6 maanden ben opgesloten in een psychiatrische instelling). We spraken ook af dat ik haar pas na de financiele afwikkeling van de rechtszaak zou betalen, zij mij maandelijks zou informeren over de gedeclareerde uren en zij ongeveer 11 uur nodig zou hebben tegen een uurtarief van EUR 200,- (excl. BTW). Het eerste onderwerp dat "afgehandeld" werd: de niet-anonieme publicaties in Kluwer en SDU. Ik stuurde eerst zelf brieven op 30-7-2014 en 22-8-2012. Op 28-8-2012 reageerde Kluwer dat het alleen mijn naam verwijderde uit de online publicaties en geen nieuwe publicatie met mijn naam zou uitgeven en SDU reageerde helemaal niet. Op 7-9-2012 stuurde ik een brief aan W. met de brieven, met daarbij mijn opmerking dat ik niet tevreden was dat Kluwer alleen mijn naam verwijderde uit de online publicaties (omdat deze op papier nog steeds verkocht werden) en SDU helemaal niet had gereageerd. Op 14-9-2012 sprak ik W., die niets wilde doen behalve contact opnemen met de uitgevers. Ik kwam er een dag later achter dat zij zelf voor Kluwer werkt. Ik nam zelf per mail (wat zij mij uitdrukkelijk adviseerde) nogmaals contact op met Kluwer, die mij per mail op 18-9-2012 precies bevestigde wat W. mij op de mouw gespeld had en bood aan de hele papieren voorraad te vernietigen. W. heeft me helemaal niet geinformeerd over haar contacten met SDU, die op 10-10-2012 aangaf mijn naam alleen te verwijderen uit de online publicaties. Vanzelfsprekend betekent dit dat zowel de publicaties van SDU als die van Kluwer nog steeds "gewoon" verkocht worden. In november 2012 verscheen ook nog een nieuwe publicatie bij Kluwer met mijn naam. Op 10-12-2012 beklaagde ik me bij W. dat ze mij wilde bijstaan v.w.b. deze publicaties maar zelf voor Kluwer werkt. W. beweerde dat ze niet had aangeboden mij herin bij te staan. Het is zinloos om te discussieren met een beroepsleugenaar, dus heb ik hierover geen contact meer met haar opgenomen. Het tweede onderwerp, waarin ze niets voor mij deed: mijn personeelsdossier. Ik heb W. bij herhaling aangemaand actie te nemen om mijn personeelsdossier te krijgen: vanaf 7-9-2013 gemiddeld iedere 4 weken. W. reageerde dat ze actie zou gaan nemen, door contact op te nemen met de advocaat van Abn amro (zonder mij over deze contacten te informeren). Nadat ik vanaf 29-1-2013 in een week 3 mails hierover stuurde, gebeurde op 14-2-2013 eindelijk iets: W. gaf inhoudelijke uitleg over de juridische mogelijkheden, dat: 1) binnen de huidige procedure afdwingen niet verstandig was omdat ik geen belang had (nadat op 8-1-2013 mijn Memorie ingediend was) en dit de zaak alleen maar zou vertragen en 2) een nieuwe procedure alleen voor mijn dossier starten de beste methode was. Zo'n nieuwe procedure duurt makkelijk 5 jaar. Na nog diverse mails stuurde W. op 27-2-2013 (met mijn toestemming) een brief aan het Hof. Op 6-3-2013 deed de rolraadsheer dit af met de opmerking: "Verzoek afgewezen. Niet te beschouwen als incident". Ik heb hierna hierover geen contact meer met haar opgenomen, dus heeft W. ook niets meer gedaan. Het derde onderwerp: de rechtszaak zelf. Op 20-9-2012 belde W. mij, waarbij zij aangaf dat ze de originele versie van het arrest van de Hoge Raad nodig had voor de dagvaarding en ik deze persoonlijk op kantoor moest brengen. Ik dacht dat dit onzin was (en een opzetje was samen met cassatieadvocaat S.) en stuurde dit origineel op 1-10-2012 per aangetekende post. Op 1-11-2012 informeerde W. me dat op 11-12-2012 de Memorie na verwijzing ingediend moest worden en ik deze tijdig in concept zou krijgen. Om 15:21 uur op 9-12-2012 stuurde ik een mail aan W. dat ik haar niet vertrouw, omdat ze me nog steeds geen concept had gestuurd. Na diverse mails en een telefoongesprek vroeg W. op 10-12-2012 uitstel voor het indienen van de Memorie. Op 21-12-2012 stuurde W. mij het eerste afgeronde concept van de Memorie. Het "enige" in mijn nadeel was dat ze schreef dat ik mij in 2008 onmogelijk had gemaakt bij mijn (toenmalige) werkgever, om vervolgens zelf ontslag te nemen. Op 23-12-2012 stuurde ik correcties op de Memorie, waarna ze mij op 28-12-2013 de versie toezond, die op 8-1-2013 ingediend werd. Op 5-3-2013 moest de Abn amro zijn Memorie van antwoord indienen. Op 6-3-2013 mailde W. dat Abn amro deze niet had ingediend bij het Hof, hem zelf ook niet ontvangen had, maar dat "we" ervan uit moesten gaan dat deze tijdig ingediend was. Daarna gebeurde in wezen niets meer (behalve het 10 keer aanhouden van het arrest door het Hof, waartegen W. vanzelfsprekend geen actie nam), totdat op 16-9-2014 het Hof (finaal) arrest wees. Het arrest van het Hof bevat diverse onjuiste rechtsopvattingen, die mij ruim EUR 350.000,- kosten; W. adviseerde op 24-9-2014 dat het alleen zinvol is cassatie in te stellen, v.w.b. 3 maandsalarissen die het Hof van maart tot juni 2006 op mijn vordering in mindering gebracht heeft. Vanaf 18-9-2014 maande ik W. bij herhaling aan dat ze Abn amro moest sommeren te betalen. Op 26-9-2014 stuurde W. een conceptbrief, die een regelrechte aanfluiting is, niet in de laatste plaats vanwege een berekening die EUR 350.000,- te hoog is. Op 27-9-2014 stuurde ik W. een gedetailleerde uitwerking (van het relevante deel) van deze brief. Op 2-10-2014 sommeerde ik W. dat zij de Abn amro moest sommeren te betalen; op 3-10-2014 staakte W. haar werkzaamheden "voor" mij. Op 6-10-2014 heb ik zelf mijn sommatiebrief verstuurd. Het vierde onderwerp: haar rekening. Op 13-1-2014 stuurde W. voor hett eerst een overzicht van de tijdsbesteding (i.p.v. 1 keer per maand), die al opgeklopt was tot: bijna 30 uur. Blijkbaar moet ik extra betalen voor de tijd die zij extra besteedt om in strijd met mijn belangen te handelen. Op 10-10-2014 stuurde W. mij de rekening, die van de oorspronkelijke 11 uur opgeblazen is tot bijna EUR 10.000,-. En wat er nu nog gaat gebeuren. Zo lang ik geen advocaat vind die voor mijn belangen opkomt, twijfel ik of Abn amro ook nog eens betaalt en vanwege de publicaties (o.a. in Kluwer) kan ik geen betaalde baan vinden. Dan moet ik dus een rechtszaak gaan voeren tegen advocaat W., waarin ik mij verzet tegen de rekening die ik niet kan betalen, waarna haar collegae rechters (W. is plaatsvervangend kantonrechter) daarover oordelen en ik misschien wel incassobureaus achter me aan krijg. Mijn enige "rechtsmiddel" in een dictatuur als Nederland is het plaatsen van informatie op internet. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:36, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: za 11 okt 2014 11:39—
|
Het gebeurt helaas nogal eens dat er veel 'lucht' in declaraties zit. Een mogelijkheid voor u is fee litigation: onderbouwd aan (laten) geven) geven de hoogte van de facturen en de besteedde tijd te betwisten en - als de nota niet gematigd wordt - aan te dringen op een zogenaamde 'begrotingsprocedure'. De advocaat is dan verplicht de nota's te laten begroten bij de Raad van Toezicht van de Orde van Advocaten.
Mijn ervaring is dat veel advocaten het niet zover willen laten komen en bereid zijn de nota's (fors) te matigen. Het is aan de hand van de specificaties in combinatie met een goed beeld van het dossier snel te zien hoeveel tijd alles heeft gekost, of dat redelijk is of niet, of er onterechte posten in rekening zijn gebracht enz. |
Geplaatst: za 25 okt 2014 11:50—
|
Op 22-10-2014 heb ik advocaat W. aansprakelijk gesteld voor de door mij geleden schade, wegens het leveren van Onrechtmatige daad (art. 6:162 BW) en/of Wanprestatie (art. 6:74 BW). W. en haar kantoor zijn schadeplichtig op grond van: art. 7:407 BW, 7:407 lid 2 BW en/of 7a:1680 BW.
Ik heb bovendien bezwaar gemaakt tegen haar rekening, omdat: 1) zij in strijd met mijn belangen handelde, 2) ik in aanmerking kom voor gefinancierde rechtsbijstand en 3) het einde van onze overeenkomst aan haar te wijten is (zie art. 7:411 lid 2 BW). Nu is het wel interessant om een advocaat aansprakelijk te stellen voor EUR 500.000,-, maar dan heb ik nog steeds een advocaat nodig. Ik mag (in een civiele procedure) alleen procederen bij de kantonrechter (voor maximaal EUR 25.000,-), nog afgezien dat verzekeringen advocaten in bescherming nemen. En waarom een advocaat vinden, die voor mijn belangen opkomt, te vergelijken is met het zoeken naar een speld in een hooiberg?! In de sectie Conflict van plichten van de Gedragsregels advocatuur is opgenomen:
Hier staat dat advocaten de plicht hebben het "openbaar" belang boven dat van hun eigen klant te stellen (en dat ze de plicht hebben de deken te laten bepalen wat het openbaar belang is). Het openbaar belang moet gelezen worden als het belang van de elite. Er wordt eerst voor gezorgd dat alleen juristen, die het belang van de elite voorop stellen, advocaat mogen worden (geselecteerd door Orde van advocaten en Ministerie van veiligheid en justitie). De zekerste manier om dat te bereiken, is alleen de elite advocaat te laten worden. Om te voorkomen dat dit wat al te duidelijk wordt, moet er soms ook wat gepeupel beedigd worden als advocaat. Advocaten, die ondanks de voorzorgsmaatregelen, te goed opkomen voor de belangen van hun klanten, worden via dekenbezwaren tuchtrechterlijk gestraft (bij voorkeur openlijk, zodat deze als afschrikwekkend voorbeeld dienen). In een dictatuur waar alle rechters benoemd worden door de dictator en advocaten in strijd met de belangen van hun klanten handelen, zijn alle gedetineerden per definitie politieke gevangenen. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:38, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 12 dec 2014 13:23—
|
Op 11-12-2014 sprak ik een advocaat over het aansprakelijk stellen van W.. Deze raadde me af om W. aansprakelijk te stellen, maar wel Kluwer en SDU voor de publicaties met mijn naam. Niet voor de door mij geleden inkomensschade, doordat ik geen betaalde baan kan vinden, maar voor smaad (waarbij ik schijnbaar moet bewijzen dat ik niet 6 maanden ben opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis).
Hij vertelde verder dat civiele procedures DE manier is om dekens K. en M. te dwingen mijn klachten tegen cassatieadvocaat S. en deken K. ter kennis te brengen van de Raad van Discipline. Hij toonde zich bovendien graag bereid om advocaat O. - die mij van september 2005 tot maart 2012 vertegenwoordigd heeft - aansprakelijk te stellen voor een niet door hem gemaakte beroepsfout. Toen ik hierna het gesprek beeindigde, reageerde hij dat het ontzettend "raar" is, dat ik hem verder niet wil spreken, alleen maar omdat ik het oneens met hem ben. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:39, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: do 02 apr 2015 16:04—
|
Nadat ik in januari 2005 vertegenwoordigd werd door advocaat H., werd ik in februari / maart van dit jaar vertegenwoordigd door advocaat nummer 9.
Van deze 9 advocaten heeft alleen advocaat O., die bepleitte dat mijn ontslag door Abn amro onrechtmatig was omdat zij wisten dat ik leed aan een ernstige psychische stoornis, niet in strijd met mijn belangen gehandeld. Ik betwijfel of ik daar tevreden over kan zijn, maar weet wel dat het in mijn nadeel was dat H. in 2005 betoogde dat ik gedetineerd moet worden, omdat ik lijd aan een ernstige psychische stoornis. Op 7-2-2015 sprak ik advocaat E., om mij bij te staan in: 1) Executie van arrest van 16-9-2014 tegen Abn amro, 2) Verzoek aanvulling arrest van 16-9-2014, 3) Nieuwe bodemprocedure tegen Abn amro, 4) Aansprakelijk stellen cassatieadvocaat V.. E. adviseerde om snel zelfstandig een verzoek te doen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Na diverse mails, liet ik op 18-2-2015 E. weten dat Abn amro de ontslagprocedure zou starten (ik had moeten zeggen ontbindingsprocedure), E. adviseerde om hem nog voor het weekend een verzoek te laten doen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Op 25-2-2015 spraken we af dat E. mij zou bijstaan. Op 26-2-2015 verzocht E. ineens om toestemming om de volgende dag een deurwaardersexploot bij Abn amro te bezorgen (een deurwaardersexploot is niet veel meer dan een brief bezorgd door een deurwaarder). Op 6-3-2015 verzocht Abn amro de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Op 10-3-2015 meldde E. dat hij aan de advocaat van ABN AMRO door zou geven dat hij mij vertegenwoordigt in de ontbindingsprocedure, omdat hij nog steeds niet in het bezit was van het verzoekschrift. Op 15-3-2015 meldde E. voor hett eerst dat hij het verzoekschrift ontvangen had en wilde de ontvangst daarvan bij "schrijven d.d. 06.03.2015" aan Abn amro bevestigen. Voor zover ik nog vertrouwen had in E., was dit nu toch wel verdwenen. Op 16-3-2015 gaf ik aan dat E. me eerst het verzoek van Abn amro moest opsturen, wat hij dezelfde dag toezegde. Op 21-3-2015 en 22-3-2015 beklaagde ik me dat ik nog steeds niet het verzoekschrift ontvangen had. Op 23-3-2015 ontving ik eindelijk het verzoek. Na nog enkele mails meldde ik op 30-3-2015 om 11:06 uur dat ik inmiddels geen andere keuze meer had dan zelf persoonlijk verweer te voeren in de ontbindingsprocedure en verzocht E. om toezending van zijn correspondentie met de rechtbank en actie te nemen in: 1) Executie van het arrest van 16-9-2014, 2) Verzoek aanvulling van het arrest van 16-9-2014 en 3) De nieuwe bodemprocedure. Op 30-3-2015 om 21:02 uur reageerde E. het niet te accepteren dat ik zelf verweer zou voeren. Op 31-3-2015 om 11:05 uur herhaalde ik mijn verzoeken aan E., die om 12:38 uur accepteerde dat ik zelf verweer zou voeren, maar daarom te weigeren verder iets te doen, het dossier te sluiten met een toezending van een declaratie van 12-13 uur, behalve voor de bespreking en deurwaardersexploot: voor het lezen van het uitgebreide dossier. Op 31-3-2015 om 14:31 uur verzocht ik opnieuw 1), 2) en 3) uit te voeren en constateerde dat een tijdsbesteding van 12 uur wel wat erg belachelijk is, aangezien hij helemaal niets "voor mij" gedaan had. Op 2-4-2015 om 10:49 uur verzocht ik nogmaals om toezending van de correspondentie met de rechtbank. Op 2 april 2015 om 12:29 uur weigerde E. opnieuw, waarbij hij aangaf:
"Gelukkig" lijd ik wel eens aan grootheidswaan, dan denk ik dat ik niet alleen nog makkelijk 15 jaar de pogingen van de georganiseerde misdaad mij te vergiftigen en detineren kan weerstaan, maar dat ik bovendien met een soort van magische truc West-Europa kan bevrijden tot een democratische rechtsstaat. Dan maak ik mezelf wijs, dat ik het schier onmogelijke gepresteerd heb, door onze dictator en zijn corrupte bende te leren dat er belangrijkere dingen in het leven zijn dan geld. Helaas kom ik altijd weer tot het nuchtere besef dat ik helemaal niet zo uitzonderlijk begaafd ben, als ik graag zou willen en alleen sprookjes goed aflopen. Op die momenten realiseer ik me dat ik in 2015 waarschijnlijk de pijp uitga. Ik dacht altijd dat de mogelijkheid van gasvergiftiging niet zo gevaarlijk is, aangezien: een raam openzetten dit oplost en vanzelf ook mijn omgeving daar last van krijgt. Sinds een week tijd moet ik als ik thuis ben, de gehele tijd hoesten en komt er een aanzienlijke hoeveelheid slijm uit mijn longen (de acteurs die mijn buren spelen, blijken ineens allemaal op vakantie). Ik merk dat het openzetten van ramen en dichten van kieren te weinig helpt. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:41, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: za 04 apr 2015 16:51—
|
Op 2-4-2015 verzond E. mij nog zijn declaratie van 16 uur. De meest opvallende activiteit is: bestuderen van dossier/ontbindingsverzoek met maar liefst 8 uur. Het is niet erg waarschijnlijk dat E. 8 keer zo veel tijd nodig had als ik om het ontbindingsverzoek te lezen.
Alleen als ik deze rekening binnen 7 dagen betaal, is E. bereid zijn declaratie te verminderen tot 13 uur. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:42, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: di 05 mei 2015 15:39—
|
Na mijn verzetschrift van 20-3-2014 tegen het niet ontvankelijk oordeel van de bestuursrechter in het beroep, omdat deken M. weigert mijn klachten tegen deken K. aan de Raad van Discipline te zenden, heeft de bestuursrechter op 9-4-2015 ook dat verzet niet ontvankelijk beoordeeld. De bestuursrechter heeft hiermee bijna 1 jaar te laat geoordeeld, dat had namelijk binnen 6 weken gemoeten (art. 8:55e lid 1 van de AWB).
De uitspraak stelt (opnieuw) dat omdat mijn tuchtklacht tegen deken K. een klacht tegen een bestuursorgaan is, ik wegens art. 9:3 van de AWB geen beroep in kan stellen, waarbij niet relevant is dat de bestuursrechter de eerdere uitspraak van 28-2-2014 niet binnen 8 weken had gewezen (art. 8:55b lid 1 van de AWB). Op 4-5-2015 heb ik cassatie ingesteld bij de Raad van State. Advocaat E. heeft inmiddels de grosse van het arrest van 16-9-2014 en weigert deze terug te geven. Advocaat W. heeft na mijn bezwaar van 22-10-2014 tegen haar rekening me niet meer aangemaand, ik ben benieuwd of de ordinaire dief E. - na mijn bezwaar van 14-4-2015 tegen zijn rekening - wel verdere actie neemt. |
Geplaatst: wo 06 mei 2015 22:53—
|
Eigenlijk begrijp ik al uw commotie niet. De HR heeft uw gelijk gegeven.
Ook uw mening dat een Deken altijd klachten moet doorverwijzen naar door de raad van dicipline deel ik niet. Een Deken moet juist proberen een klacht tegen een advocaat door bemiddeling af te doen. Bovendien zie ik uw belang niet meer nu U een positief arrest van de HR hebt, iets waar velen jaloers op zullen zijn en voor U een prachtige afsluiting zou moeten zijn. Wellicht nog wat geharrewar over declaraties, maar dan zou het toch allemaal voorbij moeten zijn. |
Geplaatst: za 09 mei 2015 10:00—
Nadat ik op 21-7-2012 een klacht indiende tegen cassatieadvocaat S., stuurde voormalig deken Harro Knijff (die het verweer van S. op zich nam) op 9-8-2012 het volgende briefje aan (de medewerker van) deken K.:
Bizar genoeg stapte gedurende de procedure in cassatie naaste collega van S. - Rogier Duk - over van De Brauw Blackstone Westbroek (dat "namens mij" pleitte) naar BarentsKrans (dat Abn amro vertegenwoordigt). Ik vind dat het niet aan het dagelijks bestuur van de grote advocatenkantoren is om onschuldige slachtoffers van de georganiseerde misdaad de toegang tot de "onafhankelijke" rechter te ontzeggen. Tantum justitia potuit suadere malorum. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:45, in totaal 2 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 03 jun 2015 16:51—
|
Op 2-6-2015 ontving ik tot mijn schrik een exploot van de deurwaarder van advocaat E.
E. verzocht op 14-5-2015 de voorzieningenrechter om conservatoir beslag te leggen voor een bedrag van EUR 7.000,- op mijn achterstallig salaris van Abn amro, dan wel mijn bankrekening (bij een andere bank). Op 15-5-2015 wees mr. drs. A.P. Schoonbrood-Wessels bij beschikking het verzoek toe. Schoonbrood-Wessels is de voorzitter van de Raad van Discipline, die ik op 12-12-2012 wraakte. Wat op 3-4-2013 werd afgewezen door jonkheer mr. Th.S. Roell (kamerheer van koningin Beatrix). Op 1-6-2015 had E. eerst de grosse van 15-5-2015 en zijn verzoekschrift (inclusief vertrouwelijke gegevens) bij exploot aan zowel Abn amro als mijn (huidige) bank laten bezorgen, met de eis om informatie over mijn kredietwaardigheid. Ik dacht - blijkbaar ten onrechte - dat er zoiets was als hoor en wederhoor. Ik hoef me gelukkig geen zorgen te maken dat E. zich niet gedraagt als een advocaat betaamt, hij vraagt namelijk de deken om hierbij te bemiddelen! Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:45, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 05 jun 2015 11:11—
|
Op 3-6-2015 liet Rabobank weten dat ze niet alleen beslag legt op EUR 7.000,-, maar op al mijn banktegoeden. Het gevolg hiervan is, behalve afsluiting van gas en licht en verlies van mijn woning, waarschijnlijk de hongerdood (als ik ten minste niet nog een truc uit de hoge hoed weet te toveren).
Als ik op de korte termijn sterf, zullen de autoriteiten ongetwijfeld bijzonder overtuigend aantonen, dat dit het gevolg is van een ernstige psychische ziekte. |
Geplaatst: di 16 jun 2015 14:47—
|
Ik heb inmiddels bij diverse instanties geprobeerd het derdenbeslag op te laten heffen en word daarbij - zoals verwacht - van het kastje naar de muur gestuurd.
Op 5-6-2015 deed ik een aanvraag voor bijstand uit hoofde van broodnood bij DWI, wat door B & W van de gemeente Amsterdam werd afgewezen. Op 5-6-2015 ging ik langs bij het kantoor van Amnesty International aan de Keizersgracht in Amsterdam, die me vertelde dat Amnesty niets doet tegen dit soort mensenrechtenschendingen, met het advies de Ombudsman of het Juridisch loket om hulp te vragen (gezien mijn ervaringen met deze organisaties neem ik dit advies maar niet over). Op mijn opmerkingen dat ik voedsel niet meer kan betalen, kreeg ik het advies om te bedelen bij het Leger des Heils. Op 12-6-2015 ging ik langs bij het kantoor van de Rabobank aan de Admiraal de Ruijterweg in Amsterdam, met het verzoek mij geld te verstrekken (desnoods in de vorm van een lening), aangezien ik veel meer geld heb dan EUR 7.000,-. Rabobank vertelde dat het beslag 28 dagen voortduurt en het niet uitmaakt dat ik over veel meer geld beschik. Op 15-6-2015 ging ik langs bij de schulddienstverlening van ABC alliantie, die vertelde dat: het onmogelijk is dat: 1) beslag gelegd wordt op een hoger bedrag dan een schuld, 2) een beslag 28 dagen duurt en 3) beslag gelegd wordt zonder dat ik de kans krijg me te verweren. Deze telefoneerde voor mij met de Rabobank, die toezegde mij binnen 2 werkdagen terug te bellen. Op mijn klachten dat ik daar niet mee geholpen ben, kreeg ik het advies om aan te kloppen bij het Juridisch loket. Op 9-6-2015 kreeg ik een dagvaarding van advocaat E. (in de hoofdzaak). Mijn enige hoop lijkt een (andere) advocaat, die me op 12-6-2015 en 15-6-2015 liet weten, dat hij op de korte termijn regelt dat het beslag opgeheven wordt. Als ik het goed begrijp zou deze voor mij een Kort geding moeten starten (art. 705 lid 2 Rv) waarin deze namens mij bepleit dat de beslaglegging ondeugdelijk is of dat ik voldoende zekerheid stel. Helaas stelt dit me niet gerust, omdat ik niet weet hoe lang dit nog duurt en zelfs als dit op korte termijn opgelost wordt, kan ik verwachten dat nog meer van deze schaamteloze misdaden tegen mij gepleegd zullen worden. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:46, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 19 jun 2015 16:33—
|
Sinds 15-6-2015 is er druk overlegd tussen diverse advocaten, Rabobank en Abn amro om mij zo misdadig mogelijk te behandelen.
Op 15-6-2015 legde advocaat O. mij voor om een bankgarantie af te geven voor (bijna) EUR 8.000,-, zodat het beslag opgeheven zou worden. Ik ging daarmee dezelfde dag akkoord. Op 16-6-2015 werd dat plan overboord gegooid en stelde O. voor dat advocaat E. het derdenbeslag vrijwillig zou beperken tot (bijna) EUR 8.000,-. Op 18-6-2015 is voor plan 3 gekozen: het kort geding. Op 19-6-2015 kwam ik bij het Rabobankkantoor schuin tegenover De Nederlandse Bank. Aan mijn melding van "verdachte zaken", dat ik slachtoffer ben van afpersing c.q. chantage, werd verder geen aandacht besteed. Na mijn opmerking dat ik een bankgarantie af wil geven om het beslag op te heffen, begon de bankmedewerker heel druk te doen met zijn telefoon om mij te vertellen dat hij werkelijk alle nummers geprobeerd had, maar dat helemaal niemand opnam. Op 17-6-2015 verzocht ik het Nederlandse Rode Kruis om hulp; blijkbaar heb ik ook al geen recht op humanitaire hulp. Uit art. 705 lid 2 Rv blijkt dat in zowel het verzoekschrift als beschikking bij een conservatoir derdenbeslag een (maximaal) bedrag vastgesteld moet worden. Een beschikking voor mijn volledige banksaldo voor een geschatte schuld van EUR 7.000,- is dus compleet illegaal. |
Geplaatst: di 23 jun 2015 16:01—
|
Ik ben erachter gekomen dat het derdenbeslag alleen betrekking heeft op mijn betaalrekening.
Dit zou betekenen dat mijn acute hongersnood verholpen zou zijn, als Rabobank: 1) mij een contant bedrag van mijn spaarrekening op laat nemen, 2) ik een tegenrekening (betaalrekening) bij een andere bank opgeef of 3) ik mijn spaarrekening ophef (waarna ik dus het geld contant of op een rekening van een andere bank gestort krijg). Op 23-6-2015 kwam ik eerst bij het Rabobankkantoor aan de Appololaan en daarna op het Frederiksplein (in Amsterdam). De Rabobank beweert dat ik geen betaalrekening van een andere bank aan de spaarrekening kan koppelen (terwijl dat niet staat in de algemene voorwaarden) en dat, "omdat" er beslag gelegd is op mijn betaalrekening, helemaal niets kan doen met mijn spaarrekening. Op 23-6-2015 kwam ik bij de schuldhulpverlening van Centram, die bevestigde dat de Rabobank transacties toe moet staan op mijn spaarrekening, omdat er alleen beslag gelegd is op mijn betaalrekening. Op mijn opmerking dat ik hulp nodig heb tegen een illegaal handelende Rabobank, kreeg ik het antwoord: "ik kan niets voor je doen". Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:47, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: di 23 jun 2015 21:24—
|
En ik ook niet, anders dan "doe eens normaal". Je kunt niet je hele leven de geflipte querulant blijven spelen, tenzij dat het enige doel in je leven is...
Werk eens aan jezelf. |
Geplaatst: do 25 jun 2015 13:51—
|
Op 25-6-2015 heeft advocaat O. advocaat E. gedagvaard voor het kort geding op 3-7-2015, zonder dat ik zelfs maar deze dagvaarding had gelezen.
Op 24-6-2015 liet Rabobank aan O. weten dat ze geen bankgarantie verstrekken, omdat ze dat bij particulieren alleen doen als iemand via de Rabobank een hypotheek afsluit om een woning te kopen. |
Geplaatst: za 27 jun 2015 12:47—
|
Mijn klacht van 21-7-2012, die in de doofpot gestopt is, heeft betrekking op een partner van De Brauw Blackstone Westbroek (die zich inmiddels professor, hoogleraar arbeidsrecht mag noemen). De Brauw Blackstone Westbroek en de Rabobank werken innig samen op meerdere vlakken. Het kan dus nauwelijks verrassing wekken, dat Rabobank de beslaglegging op mijn betaalrekening misbruikt om me ook geen geld van mijn spaarrekening op te laten nemen.
Misschien is mijn levensfilosofie wat kinderlijk: als de Nederlandse kudde opkomt voor een betere wereld (i.p.v. slaafs alle mensenrechtenschendingen te dulden), heeft een corrupt kantoor als De Brauw Blackstone Westbroek geen kans. |
Geplaatst: wo 01 jul 2015 16:38—
|
Op 29-6-2015 telefoneerde ik met mijn huisarts, omdat ik honger lijd. Pas na flink aandringen, nam deze voor mij contact op met Centram, die hem beloofde mij hierbij te helpen, maar dat vervolgens niet is nagekomen.
Op 30-6-2015 maakte ik bezwaar tegen het Amsterdamse College van Burgemeester en Wethouders over het afwijzen van mijn verzoek om bijstand uit hoofde van broodnood. Op 23-6-2015 en 27-6-2015 wees ik "mijn" advocaat O. erop dat de Rabobank onrechtmatig handelt, door niet alleen beslag te leggen op mijn betaalrekening, maar ook op mijn spaarrekening. Hierop kreeg ik geen enkele reactie. Dat de beslaglegging van E. alleen betrekking heeft op mijn betaalrekening blijkt bijvoorbeeld uit het volgende citaat van het exploot van 1-6-2015 aan de Rabobank:
O. heeft in de dagvaarding van 25-6-2015 bepleit dat de beslaglegging opgeheven moet worden, dan wel beperkt tot EUR 7.000,-, omdat ik daarbij belang heb. Ik zie niet in hoe dit succes kan hebben. Zo is dan mijn enige kans (ik mag zonder advocaat geen Kort geding voeren), de door mijzelf opgestelde Incidentele Conclusie, die ik op 2-7-2015 indien (bij vervroegde roldatum). Ik kan nog nauwelijks op mijn benen staan van de honger, dus zal geen bijster sterke indruk maken bij het Kort geding op 3-7-2015. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:48, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 03 jul 2015 12:04—
|
Vanmorgen vond het Kort geding plaats, waarvoor E. zijn broertje (ook advocaat) had meegenomen.
Mijn advocaat O. verraste positief door daadwerkelijk argumenten in mijn voordeel in te brengen. De belangrijkste: de beschikking is toegewezen voor Rabobank Nederland, terwijl beslag gelegd is onder Rabobank Amsterdam (dat zijn 2 verschillende rechtspersonen!). De voorzieningenrechter zei dat een vormfout als beslaglegging onder een compleet verkeerd rechtspersoon te moeilijk is om zo maar eventjes in Kort geding te beoordelen en het onmogelijk is een maximum bedrag te stellen aan het conservatoir derdenbeslag. Maandag volgt een voorlopig vonnis en 2 weken later de definitieve uitspraak. |
Geplaatst: za 04 jul 2015 13:50—
|
Op 3-7-2015 kreeg ik van de Voedselbank als rantsoen voor de hele week: 1 brood, 1 krop sla en 1 komkommer, met daarin genoeg gif om een hele week diarree te krijgen.
Dit kan geen verbazing wekken. In artikel 52 van de Drinkwaterwet staat, dat de inspecteur bepaalt op wat voor "wijze" "aan te geven" "consumenten" "drinkwater" geleverd wordt, dat schadelijk is voor "de volksgezondheid". Dan heb je dus poging tot moord met voorbedachten rade: 1) Advocaat E. maakt (met steun van de deken) een conflict met mij om vervolgens EUR 5.500,- in rekening te brengen voor 1 brief. 2) De voorzitter van de Raad van Discipline te Amsterdam wijst een onrechtmatig conservatoir derdenbeslag toe. 3) De Rabobank handelt onrechtmatig door niet alleen beslag te leggen op mijn betaalrekening maar ook op mijn spaarrekening. 4) Mijn nieuwe advocaat O. doet niets voor mij (in opdracht van de deken). 5) DWI van de gemeente Amsterdam wijst bijstand af, ondanks broodnood. 6) Centram en abc-west van de gemeente Amsterdam weigeren hulp. 7) De Voedselbank van de gemeente Amsterdam levert giftig voedsel. 8) Mensenrechtenorganisaties steunen misdaden tegen de menselijkheid. 9) Mijn huisarts helpt niet (met steun van de Inspectie voor de Gezondheidszorg). Dan lijken mijn enige kansjes: - Een massale verontwaardigde reactie op internet. - Mijn Incidentele Conclusie in de hoofdzaak. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:49, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: zo 05 jul 2015 12:57—
|
Op 3-7-2015 heeft de kantonrechter in de hoofdzaak geweigerd bij onmiddellijke voorlopige voorziening het conservatoir derdenbeslag op te heffen of te beperken. E. kan op 31-7-2015 reageren op de Incidentele Conclusie.
Op 3-7-2015 ontving ik van mijn huisarts de volgende mail, die deze waarschijnlijk niet zelf geschreven heeft:
Blijkbaar vindt de schrijver hiervan: 1) Ik mag niet zelf voedsel kopen. 2) Ik mag niet zelf kleding kopen. 3) Ik heb geen recht op een woning. 4) Als ik door ondervoeding of dehydratie zo ernstig ziek ben, moet het ziekenhuis de moord met voorbedachten rade afmaken. TrosRadar heeft dit onderwerp van zijn Forumoverzicht verwijderd, omdat niet bekend mag worden dat ik de Hongerdood sterf. Als argumenten voor het verwijderen van mijn onderwerp noemt Trosradar: 1) ik mag iemand niet aanduiden met de eerste letter van de achternaam. 2) ik mag dit geen poging tot moord noemen. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:51, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 08 jul 2015 14:02—
|
De enige advocaat van de 9 die bij vertegenwoordigd hebben, die ik nog het voordeel van de twijfel gaf - O. - heeft inmiddels duidelijk gemaakt aan welke kant hij staat. Hij heeft in Kort geding geen zekerheid gesteld of redenen ingebracht dat het conservatoir derdenbeslag ondeugdelijk is.
Ook heeft hij geen actie genomen tegen Rabobank Amsterdam, die helemaal geen beslag kon leggen (dat is alleen Rabobank Nederland) en zonder enige reden ook beslag legde op mijn spaarrekening. Het is dus eigenlijk logisch dat de voorzieningenrechter (bij verkort vonnis) op 6-7-2015 oordeelde dat het derdenbeslag wordt gehandhaafd. Dan kan ik nu een opsomming maken van de bijzondere acties van O. van september 2005 tot januari 2012. - Bepleiten dat ik me vreselijk misdragen heb op mijn werk (bij Abn amro). - Geen aandacht besteden aan de Arbodienst van Abn amro, die uitgebreid met diverse managers overlegde over hoe ik weggepest kon worden en mijn huisarts en psychiater voorlogen. - Dezelfde psychiater, die op basis van de informatie van Abn amro, op 27-12-2004 de geneeskundige verklaring opstelde op grond waarvan ik met Rechterlijke Machtiging gemarteld werd, de deskundigenverklaring op laten stellen. Deze psychiater is een vriendje van een advocaat, die op zijn beurt een vriend is van O. - De dagvaarding in Kort geding voor 95% overnemen als dagvaarding in de bodemprocedure. - In september 2005 aanbieden deze zaak "No cure, no pay" te doen, om in januari 2012 aan te geven dat hij bij verlies genoegen zou nemen met EUR 15.000,-. - Steeds hoger wordende uurtarieven noemen gedurende de looptijd van de procedure. - Me niet het deel van mijn personeelsdossier toesturen, dat hij ontving van Abn amro. - Bij Memorie van grieven bevestigen dat mijn vorderingen verjaard zijn op basis van art. 7:683 BW. - Zeggen dat ik EUR 2.500,- aan de rechtbank moest betalen voor een rechtszitting. - Mij vragen de Akte na comparitie voor te bereiden en dat voor 85% overnemen. - Zeggen dat wat hij bij de comparitie hoorde hem deed denken aan nineteeneightyfour. - In oktober 2011 met cassatieadvocaat S. een schikkingsvoorstel afspreken voor EUR 120.000,-, waarvan ik NA aftrek van belasting hem EUR 30.000,- loon moest betalen. - Op praktisch iedere vraag antwoorden: ik weet het niet. - Antidateren van brieven. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:52, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: do 16 jul 2015 11:04—
|
Op 15-7-2015 ontving ik 2 betekende uitspraken van de deurwaarder van E.
De eerste betreft het bij voorraad uitvoerbare verkorte vonnis in kort geding van 6-7-2015, voor EUR 1.300,- (incl. EUR 200 nasalaris). Die had ik al verwacht. De tweede had ik ook al verwacht. Op 6-7-2015 verzocht E. om conservatoir derdenbeslag te leggen op mijn spaarrekening onder Rabobank Amsterdam voor een schuld van bijna EUR 20.800,- (voor het versturen van 1 brief!). Op 8-7-2015 oordeelde de voorzieningenrechter, dat E. ook beslag mag leggen op mijn volledige spaarrekening voor een geschatte schuld van ruim EUR 7.000,-. Ik ging op 15-7-2015 in verzet bij de deurwaarder tegen dit verhaal op mijn eigendom (art. 708 lid 2 Rv). Op 14-7-2015 legde E. de volgende voorwaarden neer bij "mijn" advocaat:
Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:54, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: za 01 aug 2015 13:23—
|
Op 28-7-2015 ontving ik het besluit (d.d. 24-7-2015) op mijn bezwaar van 30-6-2015. B & W oordeelde dat mijn bezwaar gegrond is, zodat ik op grond van art. 52 Participatiewet recht heb op voorschotten en mijn aanvraag van 5-6-2015 opnieuw in behandeling genomen wordt. Op 31-7-2015 heeft DWI EUR 1.400,- gestort. Op 4-8-2015 volgt de intake bij DWI.
Op 31-7-2015 diende ik mijn Conclusie van antwoord in de hoofdzaak tegen E. in, waarbij ik bij nieuwe Incidentele conclusie ook eiste dat de tweede beslaglegging (van 8-7-2015) opgeheven wordt. Sinds 15-7-2015 krijg ik voedsel bij "inloophuizen" voor daklozen. Ik ben sindsdien "maar" 2 kg gewicht verloren. De organisatie Regenboog groep heeft daadwerkelijk geprobeerd te voorkomen dat ik mijn huis verlies. Maatschappelijk werk telefoneerde achtereenvolgens met: Rabobank, de deurwaarder van E., advocaat E., advocaat O. en DWI. Ik betwijfel of DWI geld gestort had zonder deze hulp. Regenboog heeft me zelfs EUR 100,- geleend voor de ergste nood. |
Geplaatst: wo 12 aug 2015 14:25—
|
De rechter die op 14-8-2015 oordeelt over de Incidentele conclusie in de bodemprocedure tegen advocaat E. werkt voor Delta Lloyd, die samen met Abn amro verzekeringen verkoopt.
Ik heb op 11-8-2015 verzocht om diens wraking. Mijn cassatie bij de Raad van State over het afwijzen van mijn beroep over het niet aan de Raad van Discipline toezenden van mijn tuchtklachten tegen deken K., is op 9-6-2015 niet ontvankelijk beoordeeld (zonder dat mijn rechtsklachten beoordeeld zijn). Op 16-7-2015 ging ik tegen deze uitspraak in verzet. |
Geplaatst: do 03 sep 2015 15:13—
|
Op 19-8-2015 heeft de Raad van State ook mijn verzet van 16-7-2015 ongegrond beoordeeld.
Blijkbaar kunnen advocaten met steun van de deken misdaden plegen, zonder dat je daar iets tegen kan doen. De situatie is dus als volgt. Mijn eigen advocaat (of advocaten) pleegt met steun van de deken misdaden tegen mij. De door mij ingediende tuchtklachten tegen deken en advocaat worden niet ter beoordeling van de Raad van Discipline gestuurd, waarna ik de deken in gebreke stel en beroep instel. Vervolgens oordeelt de bestuursrechter - rechtens onjuist - dat ik geen rechtsmiddel heb, als de deken weigert de klachten ter kennis te brengen van de Raad van Discipline, "omdat" ik geen beroep in kan stellen. Uiteindelijk oordeelt de Raad van State dat ik geen cassatie in kan stellen, "omdat" het niet uitmaakt of de uitspraak van de bestuursrechter rechtens onjuist (en/of onvoldoende gemotiveerd) is. Dan kan ik nog wel een verzoek doen bij het EHRM, die dan dus oordeelt dat het niet uitmaakt of ik het slachtoffer ben van mensenrechtenschendingen. Dit komt mooi naar voren in de uitspraak van de Raad van State van 19-8-2015:
Je hebt misschien wel eens gehoord: alles wat je zegt, kan tegen je gebruikt worden. Je bent een grote stommeling als je een advocaat vertrouwt. Oh ja... cassatieadvocaat S. heeft een mooie promotie gemaakt naar professor, hoogleraar arbeidsrecht gemaakt naar de Universiteit van Leiden, terwijl ik de hongerdood dreig te sterven (misschien kan ik de laatste periode van mijn leven als dakloze of in het gekkenhuis doorbrengen). Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:57, in totaal 2 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 16 sep 2015 14:10—
|
Mijn wrakingsverzoek in de bodemprocedure tegen advocaat E. is nog steeds niet behandeld, dit had met spoed afgehandeld moeten worden.
In een omgekeerde wereld: Komen advocaten alleen op voor het (openbaar) belang van de overheid. Zijn rechters corrupte beroepsleugenaars. Blokkeren banken je eigen spaargeld. Bewaken deurwaarders de incorrecte uitvoering van vonnissen. Is democratie ondergeschikt aan de door erfopvolging bepaalde dictator. Wordt massamoord gepleegd uit naam van vrede. Maken massamoordenaars een relatief grote kans op de Nobelprijs voor de vrede. Beschermt politie de georganiseerde misdaad. Noemen duivelsaanbidders hun satan: God. Wordt staatspropaganda verspreid door de pers. Maakte educatie de jeugd dom. Helpen hulpverleners niet. Zijn psychiaters stapelgek. Maken ziekenhuizen patienten ziek. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:58, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 14 okt 2015 15:55—
|
Op 12-10-2015 werd ik eindelijk uitgenodigd voor de zitting van 16-10-2015 in mijn wrakingsverzoek van mr. E.R.S.M. Marres van 11-8-2015, met wrakingskamer: N.C.H. Blankevoort, M.V. Ulrici en P.B. Martens.
Mr. M.V. Ulrici is als redacteur van de RAR een directe collega van cassatieadvocaat S. bij Kluwer en heeft bovendien gewerkt voor BJU, die publiceerde dat ik een half jaar gedetineerd ben geweest in het gekkenhuis. Mr. P.B. Martens werkt ook al voor Kluwer. Op 14-10-2015 kreeg ik een mail van advocaat O., waarin deze meldt: "We zijn voornemens de declaratie binnenkort te sturen". Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:58, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: zo 18 okt 2015 19:18—
|
Die onderlinge verbondenheid tussen rechters en advocaten, vooral op HB en cassatie niveau is overal te zien.
Bijna onvermijdelijk omdat het kringetje relatief erg klein is. Beter zouden wrakinsverzoeken door een andere rechtbank behandeld moeten worden. Zelf ben ik tegen de situatie opgelopen dat een Advocaat-Generaal een advies uitbracht in een cassatiezaak waarbij zijzelf in dezelfde adviescomissie voor het Burgelijk Procesrecht zit als de cassatie advocaat van de tegenpartij. Uiteraard speelde de overal voorkomen Kluwerwerkzaamheden hier ook een rol. De PG zag echter geen reden om daar iets aan te doen en de HR trok zich daar ook al niets van aan en volgde de AG in haar vreemde advies. Afgezien van rechters die een rechte rug hebben, zijn er ook te vinden die voor kenissen en vrienden de beoordeling van haar zuiverheid ontdoen. |
Geplaatst: di 20 okt 2015 13:35—
Vind je het echt een goed idee om een naar alle waarschijnlijkheid verwarde persoon te sterken in zijn complottheorie? |
Geplaatst: vr 23 okt 2015 16:42—
|
Een overeenkomst tussen de Kunst van het oorlogsvoeren en de Koran, is het standpunt dat 1 man een leger van 1.000 kan verslaan. Ik denk dat Sun-Tzu en Mohammed niet wisten waar ze het over hebben.
Dan is de stelling van Lev Tolstoj in Oorlog en vrede, dat 1 soldaat beslissender kan zijn dan de generaals, al veel sterker. Ik ben zelf meer een aanhanger van het boeddhisme. Dit komt uit de Dhammapada: "Wie enig mens kwaad doet, die zelf geen kwaad doet, een rein en schuldeloos mens: op die dwaas valt het kwaad terug als fijn stof dat tegen de wind in wordt geworpen". Ik voeg hier aan toe: 1) voor iemand die de grootste dwaas van Nederland tegen een rein en schuldeloos mens helpt, wordt zijn leven bepaalt door de grillen van een dwaas. 2) voor iemand die een rein en schuldeloos mens helpt, wordt zijn leven bepaalt door zichzelf. Het klink filosofisch aardig, het verschil tussen optie 1 en 2 is eigenlijk alleen maar, behalve goed karma, je zelfrespect terugverdienen. Feit is dat er maar een paar duizend Nederlanders nodig zijn om die dwaas weg te jagen. |
Geplaatst: zo 01 nov 2015 16:01—
|
Op 31-10-2015 ontving ik de afwijzing (d.d. 23-10-2015) van mijn wrakingsverzoek van 11-8-2015. Het enkele feit dat mr. E.R.S.M. Marres voor Delta Lloyd werkt, die een joint venture met Abn amro is aangegaan, betekent niet dat hij niet onafhankelijk is van Abn amro. Daarbij heb ik niet bewezen dat advocaat E. voor de belangen van Abn amro opgekomen is.
Ik ben inmiddels toe aan mijn elfde advocatenkantoor (sinds januari 2005). De advocaat, die ik op 30-10-2015 sprak, beloofde dat ik binnen 2 weken weer kan beschikken over het grootste deel van mijn eigen geld. En dat het wat langer duurt, voordat Abn amro mij betaalt. |
Geplaatst: wo 04 nov 2015 18:06—
|
Ik ben wat afgedwaald van mijn oorspronkelijke onderwerp: cassatieadvocaat S. van De Brauw Blackstone Westbroek, die"namens mij" van februari 2011 t/m juni 2012 opkwam voor de belangen van de tegenpartij, de staatsbank Abn amro. Dit gebeurde met steun van de Amsterdamse deken mr. G.J. Kemper. De klachten die ik hierover indiende zijn eigenhandig in de doofpot gestopt door de Orde van advocaten met goedkeuring van de Raad van State.
Ik ben zeker niet de enige klant die vertegenwoordigd is door De Brauw Blackstone Westbroek in een rechtszaak tegen Abn amro. Bij een grote hoeveelheid corrupte belangenverstrengelingen verdient keer op keer De Brauw Blackstone Westbroek allerlei grote sommen geld. ABN AMRO In maart 2007 werd bekend dat Barclays en Abn amro wilde fuseren. Op 13-4-2007 werd bekend dat de Royal Bank of Schotland (RBS), Fortis en Banco Santander: Abn amro wilde overnemen. Op 10-10-2007 werd bekend dat dit bankentrio de overnamestrijd had gewonnen, bijgestaan door De Brauw Blackstone Westbroek. In november 2008 werd bekend dat De Brauw Blackstone Westbroek ook Fortis adviseert over de integratie van de verschillende bedrijfsonderdelen met Abn amro. Na de kredietcrisis, waarbij de staat zowel eigenaar werd van Fortis als Abn amro, adviseerde De Brauw Blackstone Westbroek Abn amro in oktober 2012 met de aankoop van het Braziliaanse Banco Real. In juli 2014 werkten De Brauw Blackstone Westbroek, Abn amro en J.P. Morgan samen bij de verkoop van het verzekeringsdeel van SNS Reaal. De Brauw Blackstone Westbroek begeleidt op dit moment Abn amro bij de binnenkort te verwachten beursgang. Banken, die hierbij betrokken zijn: Rabobank, ING Bank, Barclays Bank, Citigroup Global Markets Limited, J.P. Morgan en Merrill Lynch. NS Ook is gebleken dat De Brauw Blackstone Westbroek zich schuldig maakte aan belangenverstrengeling door de NS zowel bij te staan in het conflict met Autoriteit Consument en Markt als een "onafhankelijk onderzoek" verrichtte naar de onregelmatigheden bij de verwerving van het contract voor openbaar vervoer in Limburg Nu wordt er dus "onderzoek" gedaan naar dit schandaal door: 1) de Orde van advocaten, die eigenhandig mijn klachten tegen De Brauw Blackstone Westbroek en deken Kemper in de doofpot stopte en 2) Alex Brenninkmeijer, die als Nationale ombudsman op 11-9-2012 weigerde mijn klachten tegen deken Kemper te onderzoeken, "omdat" de Orde van advocaten deze niet onderzoekt. Imtech Van hetzelfde laken een pak, is de rol van De Brauw Blackstone Westbroek bij het faillissement van de Royal Imtech in augustus 2015. De Brauw Blackstone Westbroek was/is de huisadvocaat van Imtech. De Brauw Blackstone Westbroek was in 2014 adviseur van Imtech bij de verkoop van de ICT-divisie aan het Franse VINCI. Bankroet of niet, Imtech betaalde tussen 1-7-2015 en 5-8-2015 18 miljoen euro aan externe adviseurs van: De Brauw Blackstone Westbroek, Clifford Chance en Freshfields Bruckhaus Deringer. Enigszins bizar is dat er bij het faillissement een bod was van 250 miljoen euro op Imtech Nordic, maar dat de banken dit verkochten voor 131 miljoen euro. Rabobank, ABN Amro, Commerzbank en RBS namen deze beslissing en bezaten samen ruim 47,4% van Imtech. Rabobank Rabobank, de enige Nederlandse bank met een mooie triple A rating, verdient wel een speciale vermelding binnen het misdaadsyndicaat dat Nederland bestiert, niet alleen omdat deze organisatie op onrechtmatige wijze mijn Rabobank-rekeningen blokkeert, maar vooral door de grote betrokkenheid bij belangenverstrengelingen (vaak nog samen met Abn amro en De Brauw Blackstone Westbroek). Op 28-2-2012 werd de verkoop door de Koninklijke BAM aangekondigd van Tebodin aan het Duitse Bilfinger Berger. BAM werd hierbij op financieel gebied geadviseerd door Rabobank en op juridisch vlak door De Brauw Blackstone Westbroek. De Brauw Blackstone Westbroek adviseerde Rabobank over de verkoop van Robeco aan ORIX. Bij de verkoop van vleesconcern VION van activiteiten in Wales en Schotland aan de 2 Sisters Food group (van Boparan Holdings) werd VION geadviseerd door De Brauw Blackstone Westbroek en Rabobank. In maart 2014 werd bekend dat Albert Heijn geadviseerd werd door Rabobank, De Brauw Blackstone Westbroek en Deloitte. Rabobank financierde in oktober 2011 ook nog de Nieuw-Zeelandse restaurantketen Antares toen deze gekocht werd door de Blackstone groep, die op zijn beurt geadviseerd werd door De Brauw Blackstone Westbroek toen deze het Nederlandse Intertrust kocht. Er is ook een affaire van de Amerikaanse vestiging van Rabobank in Calexio, waar drugsgeld is witgewassen. Libor Het Libor schandaal draait om de manipulatie van de Libor (London Interbank Offered Rate), die op de internationale markten de rente, die banken rekenen, bepaalt. Banken hebben er belang bij om deze rente te manipuleren, omdat ze een hoge rente willen als ze geld in kas hebben om uit te lenen, terwijl ze een lage rente wensen als ze geld moeten lenen vanwege een tekort (bij ongestoorde marktwerking gebeurt precies het omgekeerde). De Libor wordt bepaald door een gemiddelde te nemen van de rentes die geselecteerde banken zelf opgeven (die dus niet overeen hoeft te komen met de werkelijk in rekening gebrachte rente). In 2012 werd het onderzoek naar Libor gestart, waarbij manipulatie van de rente vanaf 2003 bleek. Als belangrijkste schuldige banken zijn genoemd: Rabobank, RBS, Barclays, Citigroup, J.P. Morgan Chase, Deutsche Bank en UBS. Rabobank schikte het onderzoek hiernaar in de Verenigde Staten en Groot-Brittannie voor 1 miljard dollar. De directeur van Rabobank - Piet Moerland - moest om deze reden opstappen. Bilderberg / CFR Waar De Brauw Blackstone Westbroek zich verkoopt aan de hoogste bieder, zijn ze nog steeds afhankelijk van het geld van anderen. Zo kun je dan zeggen, dat zij de vuile zaakjes uitvoeren voor het geld van de banken, maar niets te zeggen hebben over diezelfde banken. De banken apart hebben dan weer niets over elkaar te zeggen, dat is voorbehouden aan een groepering als de Bilderberg groep (en de Amerikaanse Council on Foreign Relations (CFR)). Interessant is dat Jaap W. Winter van De Brauw Blackstone Westbroek de Bilderberg-conferentie van 2011 bijwoonde (toen ze mij vertegenwoordigden), terwijl Herman Wijffels, toen deze voorzitter was van de directie van Rabobank, bij de Bilderberg-conferentie van 1997 aanwezig was. En Abn amro-directeur Gerrit Zalm is zelfs lid van de machtige Bilderberg groep. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 18:59, in totaal 2 keer bewerkt |
Geplaatst: zo 08 nov 2015 14:01—
Op 6-11-2015 oordeelde de voor Delta Lloyd werkende kantonrechter mijn incidentele vordering (tot opheffing of beperking van de limietloze beslaglegging) niet ontvankelijk, omdat:
Per slot van rekening mag het doel van de beslaglegging, dat ik vermoord kan worden, niet missen. Voor de zoveelste keer negeert een rechter de door mij ingebrachte stellingen. Op 27-11-2014 kan advocaat E. zijn repliek nemen (in de hoofdzaak). Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:00, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: ma 09 nov 2015 0:06—
| Niet om het een of ander, maar dit oordeel van de kantonrechter is juist: het is immers niet denkbaar dat door het incidenteel vonnis het beslag wordt opgeheven en dat het beslag vervolgens 'herleeft' met het eindvonnis in de hoofdzaak. |
Geplaatst: ma 09 nov 2015 14:27—
| Het tegenovergestelde is waar: de onrechtmatige beslaglegging, voor een aanzienlijk hoger bedrag dan de geschatte schuld van ruim EUR 7.000,- (voor het sturen van 1 brief), gaat juist het kader van de bodemprocedure in de hoofdzaak te buiten. |
Geplaatst: wo 11 nov 2015 20:12—
Op 11-11-2015 deed ik bij de kantonrechter een verzoek om aanvulling van de beschikking van 6-11-2015 (ex art. 32 Rv). De kantonrechter heeft immers niet geoordeeld over mijn vordering tot beperking van de beslagleggingen.
Het elfde bendelid van de Orde van advocaten, dat namens mij optreedt... Op 30-10-2015 stelde bendelid 11 voor om zekerheid te stellen of beter nog de declaratie betalen. Ik liet nog dezelfde dag weten dat ik niet bereid ben de rekening te betalen, maar wel om zekerheid te stellen (maar dan weer niet voor het door E. geeiste bedrag van EUR 50.000,-). Op 8-11-2015 vroeg ik om de voortgang, toen bendelid 11 helemaal niets meer van zich had laten horen. Op 9-11-2015 liet bendelid 11 ineens weten dat hij niet bereid is om zekerheid te stellen, maar alleen dat ik de nota betaal:
Na 2 mails van mij vroeg bendelid 11 op 10-11-20-15 mijn toestemming om advocaat E. aan te bieden, dat ik de zekerheid "betaal" op een rekening van een notaris:
Nadat ik aangaf, dat ik niet akkoord met deze mail met daarin "betaalt", kreeg ik als reactie: "Ik begrijp dit semantische verschil nog altijd niet, maar vooruit maar". Bendelid 11 had bij zijn antwoord, uit de lijst van voorgaande mailberichten juist "betaalt" aangepast naar "parkeert". Ik heb vervolgens nog niet gereageerd. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:03, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 13 nov 2015 17:16—
|
Op 13-11-2015 stuurde ik een mail aan het elfde bendelid van de Orde van advocaten, dat mij vertegenwoordigt, met de zin: "Een "betaling tot zekerheid" is juridische wartaal en ik ben dus niet akkoord met jouw conceptmail".
Bendelid 11 legde binnen 10 minuten het werk neer, omdat: "Ik ben niet gewend dat iemand mij van juridische wartaal beticht". |
Geplaatst: wo 02 dec 2015 13:15—
|
Het nadeel van mijn voorgaande opsomming is dat een overzicht ontbreekt. Ik zal nu eens een samenvatting geven van de acties van de inmiddels 11 bendeleden van de Orde van advocaten, die weigerden voor mijn belangen op te komen (in dit overzicht geef ik nauwelijks informatie over de declaraties voor ongeveer 60.000 euro).
Bendelid 1, advocaat H.: dit vertegenwoordigde mij vanaf januari tot mei 2005 en bepleitte dat ik gedetineerd moest worden, omdat ik gevaarlijk ben door een psychische stoornis. Bendelid 2, advocaat O.: dit vertegenwoordigde mij vanaf september 2005 tot februari 2012 en in juni, juli 2015. Dit bepleitte tot oktober 2010 dat, omdat ik me zo ontzettend misdragen had, Abn amro wist dat ik psychisch ziek was, zodat mijn loonvordering niet verjaard was. Vanaf januari 2011 wilde hij bendelid 4 helpen. In juni, juli 2015 bepleitte dit dat de onrechtmatige beslaglegging van bendelid 10, waardoor ik ernstige hongersnood leed, gehandhaafd moet blijven. Bendelid 3: dit vertegenwoordigde mij in januari 2008 en bepleitte dat ik gedetineerd moest worden, omdat ik gevaarlijk ben door een psychische stoornis. Bendelid 4, cassatieadvocaat S.: dit vertegenwoordigde mij vanaf februari 2011 tot juni 2012. Dit bepleitte dat mijn loonvordering verjaard was, omdat Abn amro niet verwijtbaar gehandeld had. Bovendien was dit betrokken bij meerdere niet-anonieme publicaties, waaruit blijkt dat ik een half jaar ben gedetineerd in het gekkenhuis (o.a. als hoofdredacteur arbeidsrecht van Kluwer). Bendelid 5, advocaat V.: dit vertegenwoordigde mij in maart, april 2012. Dit wilde bendelid 4 helpen. Dit was als redacteur arbeidsrecht bij SDU betrokken bij meerdere niet-anonieme publicaties, waaruit blijkt dat ik een half jaar gedetineerd ben in het gekkenhuis. Bendelid 6, advocaat W.: dit vertegenwoordigde mij vanaf juli 2012 tot oktober 2014. Dit heeft een Memorie van verwijzing ingediend en wilde mij graag "helpen" bij de niet-anonieme publicaties; toen ik leerde dat dit een collega van bendelid 4 bij Kluwer is, heb ik hierover geen contact meer opgenomen. Nadat op 16-9-2014 het gerechtshof het bij voorraad uitvoerbare arrest wees, gooide dit op 3-10-2014 het werk neer, schijnbaar omdat ze niet wil dat Abn amro ook daadwerkelijk betaalt. Bendelid 7, advocaat B.: dit vertegenwoordigde mij in oktober, november 2013. Hiermee maakte ik afspraken over het nemen van maatregelen tegen de niet-anonieme publicaties. Nadat we al afspraken gemaakt hadden, liet dit mij ineens weten dat ze liever niet "namens mij" wilde bepleiten dat deze publicaties niet onrechtmatig zijn. Bendelid 8, cassatieadvocaat L.: ik weet niet zeker of dit mij vertegenwoordigde in oktober, november 2014. Dit stuurde mij een rekening "ter zake van beslommeringen", waarna ik een toelichting vroeg en hij "niet meer geinteresseerd" was in mijn opdracht. Bendelid 9, cassatieadvocaat V.: dit vertegenwoordigde mij in november, december 2014. Dit declareerde bij mij een voorschotnota van ruim 3.000 euro om geen cassatie in te stellen tegen het arrest van 16-9-2014. Deze truc wordt met regelmaat door de bendeleden van de Orde van advocaten toegepast, onder de naam cassatieadvies. Bendelid 10, advocaat E.: dit vertegenwoordigde mij in februari, maart 2015. Dit stuurde 1 brief aan Abn amro; toen ik vroeg wanneer dit rechtsmaatregelen zou nemen, gooide hij de opdracht neer, waarvoor dit ruim EUR 5.400,- declareerde. Sinds 3-6-2015 houdt dit met steun van de voorzitter van de Raad van Discipline te Amsterdam als voorzieningenrechter, Rabobank en deurwaarder, op onrechtmatige wijze mijn bankrekeningen geblokkeerd (met ruim 2 ton). Bendelid 11, advocaat W.: dit vertegenwoordigde mij in oktober, november 2015. Dit wilde namens mij aanbieden, dat ik bendelid 10 EUR 8.500,- "zekerheid betaal". Toen ik liet weten, dat ik niet "betaal", smeet dit de opdracht neer. Overigens zijn de enige bedragen die Abn amro mij betaald heeft (in oktober, november, december 2014), niet door een advocaat bewerkstelligd, maar door mijzelf. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:06, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: di 08 dec 2015 13:37—
Opvallend dat bendelid 10 melding maakt van mijn verzoek van 11-11-2015, dat immers teruggestuurd werd. Bendelid 10 stelt in repliek dat hij zich zo tegen mij gedraagt, omdat ik mij als een querulant heb gedragen tegen maar liefst een elftal ontzettend zielige advocaatjes. Enig idee waar bendelid 10 deze informatie gevonden heeft? Op 24-11-2015 sprak ik een bendelid van het kantoor MES. Ik had het wat druk, waarom ik pas op 7-12-2015 om 11:04 uur de eventuele opdracht annuleerde met:
Enkele uren daarna stuurde dit bendelid een brief aan (de advocaat van) Abn amro, waarin hij aangeeft mij te vertegenwoordigen. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:08, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: ma 14 dec 2015 17:13—
|
Bendelid 2, advocaat O., heeft een mooie beloning gekregen om in strijd met mijn belangen te handelen: dit mocht vanaf 1-7-2015 plaatsnemen in de Raad van Discipline.
Bendelid 10, advocaat E., heeft in zijn repliek van 26-11-2015 onderbouwd dat hij geen wanprestatie geleverd heeft. Dit is wat dit van plan was in verband met het verzoek ex art. 32 Rv:
"dat het Hof voor verwijzing niet beslist had op toewijzing van de wettelijke rente (was immers niet gevorderd)" Ik citeer rov. 2.2 van het tweede tussentijds arrest van 12-10-2010 (voor verwijzing):
Ik citeer rov. 2.22 van het arrest van 12-10-2010:
Alsof deze lariekoek nog niet genoeg is, stelt bendelid 10 dat hij recht heeft op compensatie voor vermogensschade, omdat ik hem van de opdracht heb "beroofd:
Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:12, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 08 jan 2016 13:04—
|
Op 6-1-2016 nam ik mijn Dupliek in de bodemprocedure. Ik heb hierin het volgende beschreven over de schendingen van de Gedragsregels advocatuur door E. (bendelid 10).
Van een advocaat mag verwacht worden, dat deze zich aan de Gedragsregels advocatuur houdt en indien hij zich daaraan niet houdt, heeft deze per definitie wanprestatie geleverd. E. heeft meerdere gedragsregels geschonden, zodat vaststaat dat hij wanprestatie en/of onrechtmatige daad gepleegd heeft, onder anderen: Gedragsregel 1: E. heeft zich zo ernstig misdragen, dat het vertrouwen van Firestarter niet alleen in E. maar tevens in de Orde van advocaten geschonden is. Gedragsregel 3: E. heeft helemaal niet getracht om het geschil over zijn declaratie of het geschil met ABN AMRO in der minne te schikken. Gedragsregel 4: E. heeft zich hoogst onzorgvuldig gedragen. Gedragsregel 5: E. heeft gedurende (het niet vervullen van) de opdracht in strijd met de belangen van Firestarter gehandeld en ook nog daarna. Na het einde van de opdracht in het bijzonder door: i) niet het procesdossier terug te sturen en zelfs geen voorstel te doen onder wat voor voorwaarden hij daartoe bereid zou zijn en ii) de onrechtmatige beslaglegging waardoor Firestarter bijna dakloos is geworden en ernstige hongersnood heeft geleden. Overigens is Firestarter door de handelswijze van E. niet alleen belemmerd in zijn rechtsmogelijkheden tegenover hem, maar kon zich bovendien niet behoorlijk verweren in de rechtszaak tegen ABN AMRO. Gedragsregels 6 en 10: E. heeft middels betekening van het verzoekschrift vertrouwelijke gegevens prijsgegeven aan zowel Rabobank als ABN AMRO. Dus ook zo blijkt dat E. ABN AMRO heeft geholpen. Gedragsregel 7 lid 4: E. heeft misbruik gemaakt van de vertrouwelijke gegevens die deze gestolen heeft, om vervolgens misbruik van procesrecht te kunnen maken. Gedragsregel 8: E. heeft pas te laat het verzoekschrift van ABN AMRO verzonden en de zittingsdatum in de ontbindingsprocedure verzwegen. Gedragsregel 9 lid 3 en gedragsregel 11: E. heeft in strijd met de belangen van Firestarter gehandeld en de opdracht neergegooid zonder zijn belangen te respecteren. Gedragsregel 19: E. heeft bij herhaling executoriale maatregelen genomen zonder waarschuwing. Firestarter wist niet eens van de twee door E. verzochte conservatoir derdenbeslagen (op 14 april 2015 en 6 juli 2015). Gedragsregels 23 en 25: E. heeft geen nauwkeurige declaratie opgeleverd, terwijl hij ook geen toestemming heeft gevraagd voor de (niet) door hem verrichte activiteiten. E. heeft onnodige kosten gemaakt met het deurwaardersexploot en middels de beslagleggingen. Gedragsregel 24: Firestarter kwam in 2013 (wat het peiljaar is voor 2015) in aanmerking voor gefinancierde rechtsbijstand, zodat E. niet had mogen overgaan tot het conservatoir derdenbeslag (als ook de bodemprocedure). Gedragsregel 26: E. heeft op geen enkele wijze voorafgaand aan de door hem achteraf beweerde activiteiten een urenbegroting opgeleverd. Gedragsregel 27: E. heeft Firestarter niet geinformeerd over de mogelijkheden de declaratie ter begroting in te dienen bij de deken of de mogelijkheid het bedrag bij de deken te deponeren als zekerheidsstelling. Gedragsregel 30: E. heeft bij herhaling feitelijk onjuiste gegevens verkondigd. Gedragsregel 31: E. heeft vele grievende opmerkingen gemaakt. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:14, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: ma 08 feb 2016 12:57—
Op 5-2-2016 reageerde bendelid 10 (advocaat E.) op mijn Dupliek, terwijl hij alleen mocht reageren op de nieuwe producties. Bendelid 10 stelt dat het niet relevant is of hij wanprestatie geleverd heeft:
De - of een - uitspraak kan ik verwachten op 12-2-2016. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:15, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 17 feb 2016 12:21—
| Op 12-2-2016 heeft de kantonrechter de uitspraak in de bodemprocedure tegen advocaat E. aangehouden tot 11-3-2016. |
Geplaatst: za 05 mrt 2016 13:00—
Nadat ik er op 15-10-2015 over klaagde dat hij ervoor gezorgd had, dat het conservatoir beslag in stand gehouden werd, kreeg ik op 24-11-2015 de volgende verklaring:
In het kort geding op 3-7-2015 stelde Oberman de volgende zekerheid:
Christiaan Oberman werkt, als hij niet bedrijven helpt om personeel te ontslaan, voor de liefdadige organisatie War Child, die bij voorkeur getraumatiseerde kinderen "helpt", die niet gemist worden als ze spoorloos verdwijnen. Bendelid 10, advocaat E., die mijn bankrekeningen liet blokkeren, zodat ik de hongerdood kon sterven, werd op 2-2-2015 als volgt getypeerd door zijn kantoorgenoot:
Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:17, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: zo 13 mrt 2016 14:50—
| Op 11-3-2016 heeft de kantonrechter de uitspraak in de bodemprocedure tegen advocaat E. uitgesteld tot 8-4-2016. |
Geplaatst: di 12 apr 2016 14:41—
| Op 8-4-2016 besloot de kantonrechter in mijn rechtszaak tegen HRE advocaten om de uitspraak uit te stellen naar 6-5-2016. |
Geplaatst: di 10 mei 2016 14:09—
|
Ik heb nog geen uitspraak ontvangen...
Op 7-5-2016 klaagde ik bij de fietsenmaker dat mijn hele achterwiel wiel krom is nadat hij 2 1/2 week daarvoor 5 nieuwe spaken in mijn wiel had gezet. Hij reageerde dat de enig mogelijke verklaring dat er nu 12 spaken gebroken zijn, dat ik te wild stoepjes op en af ben gereden. Sinds ik deze fiets in 2008 nieuw kocht, ben ik al toe aan mijn vierde achterwiel, terwijl ik ook al 3 keer een nieuw zadel heb moeten kopen. Op 9-5-2016 brak de zijkant van mijn bed helemaal doormidden, zie de foto: http://www.lawfulpath.com/forum/download/file.php?id=310 Het volgende citaat komt uit John Marks - The Search for the Manchurian Candidate: The CIA and Mind Control (1979): http://www.whale.to/b/m/10.htm
Ik denk dat er geen mensen bestaan, zonder potentiele mentale instabiliteit. Vraag van moderator: gaat ook deze draad richting off-topic? Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:19, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 13 mei 2016 11:37—
| Op 6-5-2016 besloot de kantonrechter in mijn rechtszaak tegen HRE advocaten de uitspraak uit te stellen naar 3-6-2016. |
Geplaatst: zo 05 jun 2016 15:03—
| Op 3-6-2016 besloot de kantonrechter in mijn rechtszaak tegen HRE advocaten om de uitspraak uit te stellen tot 1-7-2016. |
Geplaatst: zo 03 jul 2016 13:51—
| Op 1-7-2016 is de uitspraak in mijn rechtszaak tegen HRE advocaten uitgesteld naar 29-7-2016. |
Geplaatst: zo 31 jul 2016 15:47—
| Op 29-7-2016 is de uitspraak in mijn rechtszaak tegen Hehenkamp Van Riessen & Eisenberger advocaten uitgesteld tot 26-8-2016. |
Geplaatst: wo 17 aug 2016 11:15—
De grondslag van deze uitspraak is dat Unive geen bewijs moet leveren voor de declaratie en dat al het door mij ingebrachte bewijs onvoldoende is. De bewijslast ligt dus niet bij de (criminele) organisatie die de rekening declareert, maar bij mij. Dit laat zich mooi illustreren met de volgende citaten uit de uitspraak:
Vanzelfsprekend zijn alle feitelijke onjuistheden in de dagvaarding van 26-10-2015, de termijn van 1 week van art. 119 Rv (die immers pas op 27-10-2015 begon te lopen) en mijn verzoek om uitstel van 29-10-2015 niet relevant. Kort samengevat kan dus iedere (criminele) organisatie - als bank, verzekering en overheidsorgaan - een rekening bij mij innen, zonder dat ik daar wat tegen kan doen. Zonder advocaat kan ik niet in hoger beroep gaan en: in een dictatuur als Nederland zijn rechters, advocaten, deurwaarders, politici en psychiaters grotere criminelen dan gedetineerden. Sinds eind februari 2016 zijn mensen in 12 internetcafes in Amsterdam, waar ik informatie zoek, berichten op forums plaats en juridische documenten maak, vervangen door dubbelgangers. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:21, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: za 03 sep 2016 10:41—
| Op 26-8-2016 is de uitspraak in mijn rechtszaak tegen Hehenkamp Van Riessen & Eisenberger advocaten uitgesteld naar 23-9-2016. |
Geplaatst: zo 25 sep 2016 16:57—
| Mijn bankrekeningen bij Rabobank worden nog steeds onrechtmatig geblokkeerd: op 23-9-2016 heeft de kantonrechter de uitspraak in mijn rechtszaak tegen Hehenkamp Van Riessen & Eisenberger advocaten uitgesteld naar 21-10-2016. |
Geplaatst: di 01 nov 2016 16:43—
|
Op 31-10-2016 ontving ik van deurwaarder Van der Meer Philipsen de betekende uitspraak van kantonrechter J. Thomas van 21-10-2016 in mijn rechtszaak tegen advocaat Ruud Eisenberger.
Kort samengevat oordeelt de rechter dat ik ruim 7000 euro moet betalen (voor 1 brief) en heeft voor het gemak simpelweg mijn stellingen genegeerd. ONRECHTMATIGE DAAD (art. 6:162 BW), WANPRESTATIE art. 6:74 BW) - GENEGEERD Ik heb gesteld dat omdat Eisenberger zich misdragen heeft, ik hem op grond van art. 7:401, 7:402, 7:408 en 7:411 BW geen loon verschuldigd ben. De rechter heeft de door mij ingebrachte feiten en stellingen genegeerd. Enkele voorbeelden. 1- Het schenden van een hele lading aan regels uit de gedragsregels advocatuur. 2- Hij heeft expliciet laten weten dat hij Abn amro wilde helpen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden. 3- Weigeren om rechtsmaatregelen te nemen tegen Abn amro, ondanks dat deze geen gehoor gaf aan het arrest van 16-9-2014 en weigerde mijn salaris te betalen. 4- Stelen van het procesdossier (inclusief de grosse van 16-9-2014), zodat ik ook zelf geen rechtsmaatregelen tegen Abn amro kan nemen. 5- Hij mailde me op 10-3-2015 dat hij aan Abn amro wilde doorgeven dat hij mij vertegenwoordigt in de ontbindingsprocedure, omdat hij anders niet het ontbindingsverzoek zou ontvangen. Later bleek dit verzoek van 6-3-2015 (zodat hij deze al had), hij stuurde deze pas naar mij op 23-3-2015. Op 30-3-2015 liet hij weten dat hij nog niet weet wanneer de zitting in de ontbindingsprocedure is, op 31-3-2015 informeerde hij dat de zitting op 28-4-2015 is; de uitnodiging is van 27-3-2015 (terwijl advocaten zelfs kunnen inloggen op een applicatie waar ze de zittingsdatums kunnen zien). 6- Hij heeft Abn amro willen helpen, om toen dit niet lukte mij te chanteren met een onrechtmatige beslaglegging met steun van deurwaarder Van der Meer Philipsen. 7- Weigeren om rechtsmaatregelen te nemen tegen de (cassatie)advocaten, die geen cassatie instelde tegen het arrest van 16-9-2014, terwijl zelfs studenten arbeidsrecht zonder kennis van het dossier rechtsklachten tegen dit arrest kunnen formuleren. Ik heb deze onrechtmatige daden ook als reden genoemd voor schadevergoeding (ex art. 7:683 BW). ONRECHTMATIGE BESLAGLEGGING Franz Kafka had het niet beter kunnen verzinnen: de rechter oordeelt dat de beslaglegging niet onrechtmatig is, omdat deze in het kort geding niet opgeheven werd, waarin advocaat Karol Hillebrandt van Palthe Oberman dus "namens mij" bepleitte dat deze niet opgeheven moest worden. Het is dus irrelevant dat ik bijna de hongerdood stierf, de beslagleggingen niet overeenstemmen met de vonnissen van de voorzieningenrechter of dat er geen reden was voor deze beslagleggingen (omdat ik niet mijn spaartegoeden van ruim 2 ton kan laten verdwijnen). RAUWELIJKS NEMEN RECHTSMAATREGELEN Ik heb wel eens gelezen dat advocaten niet zo maar rechtsmaatregel mogen nemen. Nadat Eisenberger in februari en maart 2015 niets voor mij deed, wist hij op 31-3-2015 te verzinnen dat hij 12-13 uur aan mijn zaak besteed had (ik liet dezelfde dag weten dat dit buitensporig is), op 2-4-2015 een declaratie van EUR 4266 voor 16 1/2 uur (binnen 7 dagen te betalen), nadat ik bezwaar maakte tegen deze rekening op 15-4-2015, stuurde hij mij een brief (geantidateerd op 14-4-2015) waarin zijn declaratie verhoogd is naar EUR 5410, omdat ik zijn eerdere declaratie nog steeds niet betaald had. Op 10-5-2015 stuurde hij een mail dat hij met "verbijstering" had kennis genomen van mijn brief van 15-4-2015 en dat ik kon kiezen of deze klacht door een kantoorgenoot behandeld wordt of dat hij dit direct aan de rechter voorlegt. Op 14-5-2015 verzocht hij conservatoir derdenbeslag te leggen op mijn vermogen voor een geschatte schuld van EUR 7873. Om vanaf 3-6-2015 mijn bankrekeningen op onrechtmatige wijze te blokkeren met steun van Rabobank Amsterdam. HOOGTE DECLARATIE / VERMOGENSSCHADE De declaratie van 16 1/2 uur heeft 2 grote posten. 1- Lezen dossier 8 1/2 uur. Hij hoefde niet het dossier te kennen voor die ene hele dure brief (waarin hij meldde dat Abn amro geen gehoor had gegeven aan uitvoering van het arrest van 16-9-2014), terwijl hij op 31-3-2015 aangaf dat hij 3 dagen nodig had om een "verweer" in de ontbindingsprocedure op te stellen, dus is het onzinnig hiervoor in maart 2015 8 1/2 uur aan te besteden (hij wilde me ook nog een keer spreken voor de zitting), nog afgezien dat deze rechtszaak al afgerond was. Tijdens het Kort geding over het (niet) opheffen van het conservatoir beslag stelde Eisenberger dat hij 4,75 uur nodig had om die dagvaarding te lezen; inclusief producties 45 bladzijden (bijna 7 minuten per pagina). 2- Salarisberekening 3 1/2 uur. Op 22-2-2015 liet hij weten dat dat hij alleen een globale berekening gemaakt had van de wettelijke rente (een kwartiertje werk voor iemand met ervaring). Gedurende de procedure bij de kantonrechter heeft hij ingebracht dat ik ook moet betalen voor de bij deurwaardersexploot bezorgde brief van februari 2015 aan Abn amro (EUR 80). Zelfs de rechter vond de eis van EUR 20756 inclusief "vermogensschade" (de tijd die hij verwacht had te kunnen declareren als ik hem niet van de opdracht "beroofd" had) wat al te ver gaan, wat ik onderbouwd had met art. 7:408 lid 3 BW (dwingend recht). Als Eisenberger dit niet geeist had, had de rechter hem misschien ook nog een proceskostenvergoeding toegekend. BIZARRE KROMSPRAAK De meest bizarre voorbeelden van Kafkaeske rechtspraak vind ik de volgende rechtsoverwegingen.
De rechter geeft aan dat ik deze posten gemotiveerd heb bestreden, maar dat dit niet uitmaakt omdat ik dit niet "afzonderlijk" heb gedaan en dat ik daarom dus ook nog Eisenberger moet compenseren voor de bezorgkosten d.m.v. een exploot (i.p.v. per post) en beide conservatoire beslagleggingen. Er zijn ongetwijfeld juristen die begrijpen wat het betekent dat ik niet beschik over de grosse van het vonnis van 21-10-2016. Misschien dat er ook intelligente mensen zijn, die begrijpen wat het betekent dat overheid, rechters, advocaten, ziekenhuizen en supermarkten mij proberen te vermoorden in opdracht van de bankiers. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:25, in totaal 1 keer bewerkt |
Geplaatst: vr 09 dec 2016 13:04—
|
Ik verzocht op 16-11-2016 de griffie van de kantonrechter om de grosse van het vonnis van 21-10-2016; op 26-11-2016 ontving ik deze (eindelijk).
Op grond van art. 722 Rv heeft een slachtoffer van een conservatoir derdenbeslag een maand nadat een executoriale titel is verkregen weer de beschikking over zijn tegoeden. Op 28-11-2016 ging ik eerst langs bij de criminele deurwaarderskantoren Van Roon, Saly en Syncasso. Deze weigerden het vonnis van 21-10-2016 te betekenen. Blijkbaar hebben in een dictatuur als Nederland slachtoffers van de georganiseerde misdaad (lees: overheid en grote bedrijven) geen enkel rechtsmiddel. Op 29-11-2016 ging ik langs bij het deurwaarderskantoor Cohen de Lara, dat aangaf wel degelijk bereid te zijn om het vonnis van 21-10-2016 te betekenen aan de Rabobank. Ik had alleen verkeerd begrepen dat er geen executoriale titel verkregen was op het moment van het wijzen van het vonnis (21-10-2016), maar op het moment dat deze aan mij betekend was (31-10-2016); waarmee er dus nog geen maand verstreken was. Op 5-15-2016 verstuurde ik per aangetekende brief het vonnis en het exploot (van 21-10-2016 en 31-10-2016), met het verzoek deze te betekenen aan Rabobank Amsterdam. Op 6-12-2016 ontving ik ineens een misleidende mail van het criminele deurwaarderskantoor Van der Meer Philipsen:
Op 9-12-2016 stuurde ik een mail aan het deurwaarderskantoor Cohen de Lara met het verzoek mij te informeren over de voortgang in het uitvoeren van de ambtshandeling, nadat ik helemaal niets meer gehoord had. Ik ben in november 2016 ook nog naar de Wetwinkel Amsterdam gegaan, die bereid was mij te "helpen". Dit hield blijkbaar in contact opnemen met advocaat Eisenberger en deurwaarder Van der Meer Philipsen om te overleggen hoe ik het beste misleid kan worden. Zie de volgende mails 7-11-2016 -
17-11-2016 -
Ik heb herhaaldelijk aangegeven dat er geen andere partij beslag gelegd heeft... In zo'n vreemde toevalligheid, hebben advocaten voor het advocatenkantoor Palthe Oberman, bij de Wetwinkel Amsterdam gewerkt (ik dacht hierbij ook aan Karol Hillebrandt, maar dat is verwijderd van internet...). Ik had in 2015 al de Rechtswinkel Amsterdam (van studenten recht; net als de Wetwinkel) om juridische bijstand gevraagd, die mij op een vergelijkbare (misleidende) manier "geholpen" hebben. Het is jammer dat studenten recht zo verblind zijn door de psychische stoornis narcisme, dat ze niet inzien dat het onverstandig is om de georganiseerde misdaad te steunen. Als ze iets verder kijken dan hun neus lang is, zouden ze zien dat ze uiteindelijk ook zelf de dupe zijn van een dictatoriaal regime dat geen mensenrechten respecteert. Laatst aangepast door Firestarter op zo 18 feb 2018 19:32, in totaal 2 keer bewerkt |
Geplaatst: wo 21 dec 2016 11:58—
|
Dat had ik wel eens wat eerder mogen doen.
Afgelopen vrijdag ging ik naar een kantoor van Rabobank, opende internet bankieren en zag dat deurwaarder Van der Meer Philipsen, voor advocaat Eisenberger, de ruim 7000 euro (voor 1 brief) van het vonnis van 21-10-2016 van mijn rekening afgehaald heeft op 7-12-2016. Daarmee is sinds die datum het conservatoir beslag geklaard en heb ik weer de beschikking over mijn eigen spaargeld. Wie zal nu op 6-12-2016 ineens Van der Meer Philipsen aangespoord hebben om het vonnis te executeren (nadat ik op 5-12-2016 een deurwaarder vroeg om een exploot aan Rabobank te betekenen)? Ik was eigenlijk wel benieuwd hoe een betekeningexploot om betalingen weer van waarde te laten worden met een conservatoir beslag (art. 722 Rv) in zijn werk zou gaan. Ik heb vermoedelijk enige aandacht getrokken door aan een bankmedewerkster te vragen hoe ik ruim een ton kan overboeken, terwijl de transactielimiet maar 50.000 is... |
Geplaatst: ma 22 okt 2018 17:42—
|
Op vrijdag 19 oktober is mijn gas afgesloten, “omdat” ik niet thuis was.
Op 11 oktober stuurde mijn huisbaas sinds 2016, Draijer makelaardij en vastgoedbeheer, mij een brief dat ineens besloten was om op 19 oktober van 8:00-12:00 niet nader gespecificeerde “werkzaamheden” te laten verrichten door Liander en Heijmans, waarvoor ik per se thuis moest zijn. Het is vreemd dat deze brief niet verstuurd is door Liander, maar door Draijer. Het is net alsof Draijer de opdrachtgever is. Het is ronduit onbeschoft dat ik pas een week van te voren geinformeerd wordt en dat niet aangegeven wat voor werkzaamheden verricht “moeten” worden. In 2010 werd ik door Liander 3 keer per brief geinformeerd dat ik thuis moest blijven, omdat mijn gas- en elekriciteitsmeter vervangen werden. De eerste 2 keer besloot Liander (toen) om de werkzaamheden af te blazen, omdat 1 van mijn buren niet thuis was. Het is dus ook vreemd dat ze nu meteen de eerste keer mijn gas hebben afgesloten. Op 19 oktober ben ik de deur uitgegaan; het ergste vrezend. Toen ik ’s avonds thuiskwam, was de gasleiding, die mijn appartement ingaat, verbroken. Ze hadden blijkbaar nieuwe meters geinstalleerd op de verdieping boven mij. Omdat de (nieuwe) gasleidingen volledig buiten mijn appartement lopen, hadden ze dit prima kunnen doen zonder mijn gas af te sluiten. Dit wordt bevestigd doordat in het andere appartement op mijn verdieping, ze soortgelijke activiteiten hebben gedaan maar de gasleiding die dat appartement ingaat is nog dezelfde oude gasleiding. Toen ik ’s avonds thuiskwam, was er een briefje van Liander, dat mijn gas was afgesloten met 2 telefoonnummers. Toen ik deze nummers vanochtend probeerde, werd op het ene nummer dat opgenomen werd mij doodleuk verteld dat ik teruggebeld zou worden op een niet nader gespecificeerd moment. Ik heb vervolgens (ook) mijn emailadres doorgegeven. Op grond van art. 41 van de "Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten" kunnen Intelligentie- en Veiligheidsdiensten zonder voorbehoud valse identiteiten aannemen, onder het mom van beschermen van de nationale veiligheid. Toen ik ’s avonds thuiskwam was er nog een briefje, van mijn “vader”. Dit is waarschijnlijk degene, die zich vanaf 2003 mijn “vader” noemt. Waarschijnlijk dezelfde die in 2015, toen ik ernstige hongersnood leed doordat mijn bankrekening onrechtmatig geblokkeerd waren door de Rabobank, dezelfde dag dat ik mijn huisarts bezocht om hulp, contact opnam om mijn huisarts te overtuigen dat deze onrechtmatige daad reden is om aangifte tegen mij te doen bij het Mentrum (die gespecialiseerd is in het martelen van onschuldige mensen onder het mom van geestelijke gezondheidszorg). Mijn vader had onmogelijk in 2015 de naam van mijn huisarts kunnen weten, laat staan dat deze op de hoogte had kunnen zijn van mijn bezoek. Het is ook niet goed verklaarbaar hoe, zoals hij in zijn briefje schreef, Liander met hem contact had kunnen opnemen. Op 19 oktober stuurde Draijer mij een mail, die ik pas later las, dat mijn gas en elektra afgesloten wordt als ik niet voor 11:00 thuis ben. Ik heb Draijer nooit mijn mailadres gegeven... Mijn “sociale” huurwoning lijkt niet helemaal in het aanbod van Draijer makelaardij en vastgoedbeheer te passen, die gespecialiseerd is “in het bemiddelen bij aan- en verkoop van onroerend goed en het uitvoeren van taxaties”. De woningen op internet van Draijer in een straal van 15 km tot Amsterdam zijn 13 (mijn adres staat er niet tussen, wat vreemd is aangezien 1 appartement leegstaat)... Het zijn 10 koopwoningen: 239.000 tot 2.5 miljoen Euro (gemiddeld 916.000 Euro) En 3 huurwoningen: 1500, 1300 en 190 Euro huur per maand. Dit zijn voor het grootste deel “dure” woningen: 8 van de 10 dure koopwoningen en 2 van de 3 dure huurwoningen (mijn maandelijkse huur is trouwens lager dan 400 Euro). In een vreemde samenloop van omstandigheden schrijft “Draijer makelaardij en vastgoedbeheer” op zijn website, dat de Draijer die het bedrijf oprichtte een langdurige handelsrelatie is van de overheid en de familie Brenninkmeijer heeft begeleid bij het opzetten van de winkelketen C&A: http://www.draijer.com/overons/geschiedenis/ De familie Brenninkmeijer staat bekend als een van de rijkste miljardairs van ons land en is de eigenaar van C&A. De Brenninkmeijers zijn ook al jaren een goede relatie van ons Koninklijk huis. Een telg van deze familie, Alex Brenninkmeijer, was als Ombudsman betrokken bij het in de doofpot stoppen van mijn klacht tegen (Amsterdamse deken van) de Orde van advocaten, “omdat” de orde weigerde mijn klacht behoorlijk te behandelen. De Ombudsman heeft de plicht om klachten te onderzoeken, als deze niet (tijdig) worden behandeld... Een klacht tegen een deken moet direct doorgestuurd worden naar de Raad van Discipline, die de klacht moet doorsturen aan een andere deken voor onderzoek, waarna de klacht door een andere Raad van Discipline beoordeeld moet worden. Mijn klachten tegen deken Kemper en advocaat (momenteel ook professor) Stefan Sagel, die ik in 2012 indiende, zijn nog altijd niet beoordeeld door de (of een) Raad van Discipline… |
Geplaatst: ma 29 okt 2018 12:11—
|
Op maandag 22-10-2018 ontving ik om 13:30 een telefoontje en SMS met het verzoek terug te bellen. Ik kon niet opnemen, omdat ik mijn telefoon thuis had “vergeten” (daarom had ik mijn e-mailadres doorgegeven).
Op 23-10-2018 belde ik om 8:30 met Liander, die me vertelde dat er een gaslek in mijn huis geconstateerd was. Ik maakte een afspraak 24-10-2018 om 9:00 uur. De 2 mannen van Heijmans die waren ingehuurd voor het werk, lieten zien dat er inderdaad een gaslek bij mijn kookgasstel zat. Ze weigerden de betreffende moer aan te draaien, wat ongeveer 10 seconden van hun kostbare tijd gekost zou hebben. Ik belde met huisbaas Draijer, waarna ik gebeld werd door zijn loodgieter, met wie ik om 11:45 een afspraak maakte. Na het vastdraaien van de moer bij mijn gasstel, constateerde de loodgieter nog een gaslek bij mijn gaskachel. Hij weigerde de betreffende moer aan te draaien, wat ongeveer 10 seconden van zijn kostbare tijd gekost zou hebben. Zaterdag 29-10-2018 kwam er iemand met “verstand” van gaskachels, die de moer aandraaide, zodat ik nu weer (volledig) gas heb (ik heb geen geiser). Ik vind het nog steeds schandalig dat ik pas een week van tevoren geïnformeerd werd door mijn huisbaas over niet gespecificeerde werkzaamheden. Ik ben niet verbaasd dat Nederlandse loodgieters weigerden de moeren aan te draaien (waarin ze formeel gelijk hadden). Dit verklaart dan wel dat Liander mijn gas had laten afsluiten maar niet hoe die 2 moeren in mijn gastoevoer losgedraaid waren. Ik vind het ook schandalig dat Liander mij maar liefst 31,40 Euro per maand in rekening brengt voor “gebruik van het netwerk”. Een snelle rekensom levert op dat, zelfs zonder bedrijven, 5,7 miljoen woningen hiervoor 2,15 miljard Euro per jaar betalen. Voor dat bedrag kan Alliander 40.000 werknemers een jaarsalaris van 50.000 Euro betalen en nog 148 miljoen Euro per jaar overhouden voor overige “kosten”… Hoe het mogelijk is dat volgens officiële cijfers Alliander in 2017 een omzet had van 1.7 miljard Euro en ruim 1700 werknemers is een groot raadsel… |
Geplaatst: di 18 jun 2019 15:47—
In de “nieuwe” Gedragsregels advocatuur van 2018, is de sectie “Conflict van plichten” geheel verwijderd (of het in de praktijk veel uitmaakt, weet ik niet): http://regelgeving.advocatenorde.nl/content/gedragsregels-advocatuur Op 30-3-2018 werd aangekondigd dat Evert-Jan Henrichs, partner bij De Brauw Blackstone Westbroek, de nieuwe Amsterdamse deken is. Henrichs was direct betrokken bij de fusie van ABN AMRO en Fortis en was ook adviseur van Rabobank toen deze de Friesland Bank overnam. Hiermee is het dus zo ongeveer geformaliseerd dat De Brauw Blackstone Westbroek bepaalt hoe advocaten in Amsterdam zich behoren te gedragen... Stefan Sagel (momenteel ook hoogleraar, professor arbeidsrecht in Leiden), die “namens” mij in cassatie de zaak van de ABN AMRO bepleitte, heeft o.a. Evert-Jan Henrichs en Harro Knijff bedankt:
Misschien kan ik een andere keer wat schrijven over advocaat #12... |
Geplaatst: wo 26 jun 2019 16:00—
|
Op 27-5-2019 heb ik een deurwaarder het arrest van 16-9-2014 laten betekenen inclusief dwangbevel. Missien kinderachtig, maar ik beschouw het al als een soort van “prestatie”, dat ik daarin geslaagd ben.
ABN AMRO vond de situatie in ieder geval “bedreigend” genoeg om advocaat Keulaerds nogmaals op te trommelen, die 2 faxen naar de deurwaarder stuurde dat het allemaal belachelijk is dat ik de betaalde bedragen niet accepteer. De ABN AMRO heeft de totale wettelijke rente over mijn salaris van maart 2004 t/m februari 2006, vermeerderd met de wettelijk verhoging in november 2014 vastgesteld op EUR 3.320,81! Op 7-6-2019 kreeg ik de deurwaarder zelfs zover over te gaan tot beslaglegging... om deze direct weer op te heffen. Na mijn mail van 10-6-2019, kreeg ik op 13-6-2019 als toelichting:
Deurwaarders hebben weliswaar een ambtelijke “ministerieplicht”, maar in de praktijk is dit een wassen neus! Sinds 2005 heeft ABN AMRO me geen cent betaald in alle periodes dat ik vertegenwoordigd werd door een advocaat.
Misschien stom, maar ik heb op 11-6-2019 afspraken gemaakt met advocaat #12. Hij toonde zich verbaasd dat deze zaak al zo ontzettend lang speelt (sinds 2004) en dat de ABN AMRO geen voorwaardelijke ontbinding had gevraagd (een simpele procedure). Advocaat 12 nam eerst contact op met de deurwaarder en vervolgens met advocaat Keulaerds. Op 24-6-2019 heeft hij een “brief” als PDF attachment gemaild aan Keulaerds met het verzoek te betalen: 1) Voor het arrest van het Hof van 16-9-2014: € 44.837,47 aan achterstallig salaris en € 89.781,81 aan wettelijke rente. 2) Wettelijke verhoging en wettelijke rente over mijn achterstallig salaris van 1-3-2006 tot 16-9-2014 (waarover het Hof “vergeten” was te oordelen). 3) Achterstallig salaris van 16-9-2014 tot 30-11-2015 (in welke periode ABN AMRO alleen salaris heeft betaald in december 2014): € 60.000,-, vermeerderd met de wettelijke verhoging en de wettelijke rente. 4) Uitbetaling niet genoten vakantieuren: € 47.400,- 5) Pensioenopbouw van maart 2004 tot december 2014. 6) Fiscale schade: de schade dat ik te veel belasting heb moeten betalen omdat al mijn salaris vanaf maart 2004 t/m 2014 volledig in 2014 belast is. 7) Juridische kosten sinds september 2014. Zal advocaat #12 de eerste worden die de ABN AMRO laat betalen of zal ik opnieuw teleurgesteld worden? |
Geplaatst: ma 22 jul 2019 18:14—
Nadat advocaat Vincent Rutgers (Flexadvocaten) zonder mijn toestemming de executie van het arrest van 16-9-2014 stopzette en daar meteen de advocaat van ABN Amro (Keulaerds) over informeerde, sprak ik hem telefonisch op 14-6-2019. In dit gesprek vertelde hij dat als de “ABN Amro niet gewoon betaalt, ik binnen een week de executie zal vervolgen”. Om één of andere reden is Rutgers niet (uiterlijk) 21-6-2019 overgegaan tot beslaglegging. In plaats daarvan verzocht Rutgers op 24-6-2019 in de mail bij de PDF-brief:
Rutgers is schijnbaar “vergeten” te sommeren... maar voor executie is dat niet nodig. “Netjes” binnen 7 dagen stuurde advocaat Keulaerds de volgende reactie dat ze 4 weken nemen:
Het vorige bericht verbaasde me niet, al vind ik het wat vreemd dat Rutgers deze termijn van 4 weken om te reageren schijnbaar “redelijk” vindt:
Ik was nog meer verbaasd over de mail van 19-7-2019 van Keulaerds, dat ze nog meer tijd nemen dan 4 weken:
Blijkbaar is de ABN Amro (terecht) niet bang dat Rutgers overgaat tot beslaglegging. Rutgers vond ook dit geen reden om actie te ondernemen:
Het mag geen verbazing wekken dat advocaten alleen voor de elite en grote organisaties opkomen, in een “democratische rechtsstaat” als het Koninkrijk der Nederlanden, die immers opgericht is door en voor de oorlog voerende, slaven- en opium-handelende bankiers van Nassau: http://web.archive.org/web/20190517035636/http:/wlym.com/archive/oakland/brutish/TheModernAngloDutchEmpire.pdf |
Geplaatst: ma 02 sep 2019 17:36—
Tot op heden heeft ABN AMRO, sinds ik vertegenwoordigd wordt door Rutgers, nog geen cent betaald, terwijl Rutgers ook geen aanstalten maakt om verder te gaan met executie van het arrest van 16-9-2014. Op 16-9-2019 is dat arrest verjaard... Vanmorgen heeft corrupte advocaat Vincent Rutgers, aan advocaat Dekkers van BarentsKrans aangegeven dat in het kader van een schikking:
Vanzelfsprekend heb ik niet aangegeven dat ik afzie van die bedragen, snel ingeschat ruim anderhalve ton!, maar gisteren uitdrukkelijk per mail aangegeven dat ik niet bereid ben om daarvan af te zien. Dit is immers Nederland, waar advocaten systematisch in strijd met de belangen van hun clienten handelen, het platste land op aarde! |
Geplaatst: wo 04 sep 2019 18:02—
Zijn advocaten stapelgek?!? Daar lijkt het wél op! Nadat ik op 2-9-2019 om 17:25 uur advocaat Rutgers opdracht gaf om het voorstel in te trekken, stuurde deze op 2-9-2019 om 17:59 uur de mail dat het voorstel ingetrokken is.
Hierop is niet voor 12:00 uur de volgende dag (gister) een reactie gekomen... Vandaag (4-9-2019) om 15:31 uur kwam de mail van advocaat Frank Dekker, dat:
Volgens corrupte advocaat Rutgers is hier helemaal niets meer aan te doen...
Uit art. 6:219 lid 2 BW blijkt dat beroepsleugenaar Vincent Rutgers me opnieuw voorliegt:
In ieder geval heeft Rutgers wel bij nader inzien aangegeven dat ik nooit vooraf akkoord ben gegaan met het door hem gedane schikkingsvoorstel.
|
Geplaatst: vr 13 sep 2019 17:14—
Ik heb sinds 4-9-2019 veel getwijfeld (wat is wijsheid waard in een rechtszaak?). Ik heb overwogen om Vincent Rutgers te ontslaan maar ben blij dat ik dit niet gedaan heb... Op 13-9-2019 heeft ABN Amro namelijk EUR 83.664 netto overgemaakt aan wettelijke rente, met de belofte nog 111.107 bruto over te maken binnen 2 weken!
Toen ik op 5-9-2019 inlogde op mijn mailaccount met het plan om een niet zo vriendelijke mail te sturen, had Rutgers (gelukkig) net, 5-9-2019 10:47 uur, een mail aan advocaat Frank Dekker van BarentsKrans verstuurd:
Nu klopt het wat hij schrijft, maar is het niet een beetje vreemd dat hij “vergeet” te refereren aan art. 6:219 lid 2 BW? Frank Dekker heeft geantwoord dat, “omdat” ABN Amro vasthoudt aan het schikkingsvoorstel, ze datgene betaalt wat (niet) afgesproken is, omdat ik geen beroep kan doen op de “clausule”, die blijkbaar “eenzijdig” door ABN Amro gesteld kan worden, omdat mijn advocaat daar niet expliciet naar verwezen (Rutgers had in zijn voorstel wel in algemene zin naar het voorstel van ABN Amro verwezen)!
Volgens Rutgers is een arrest pas na 20 jaar verjaard; alleen de “rente” is verjaard na 5 jaar (maar dat deze inmiddels ook is gestuit):
Rutgers vond het niet nodig om beslag te leggen, omdat ABN Amro dus “vrijwillig” betaalt (waarbij de deurwaarder 2-5% van het geincasseerde zou innemen). Ik had hier grote twijfels bij, maar na de eerste betaling verwacht ik dat ook de tweede betaling binnen 2 weken zal volgen... |
Geplaatst: ma 10 feb 2020 18:49—
Op 1-10-2019 stuurde ik aan Rutgers de “zieke grap die cassatieadvocaat Vermeulen cassatieadvies noemde” d.d. 8-12-2014… Na enkele mails, waaronder mijn eigen mail waarin ik Vermeulen aansprakelijk stelde op 9-12-2014, gaf Rutgers mij op 3-10-2019 in overweging om Vermeulen aansprakelijk te stellen voor het slechte, misleidende advies. Op 9-10-2019 stuurde Rutgers een concept voor de brief om Vermeulen aansprakelijk te stellen, waar ik pas op 14-10-2019 op reageerde met 2 kleine voorgestelde toevoegingen. Op 21-10-2019 ging ik akkoord met verzending van het aangepaste concept van 18-10-2019, die pas op 30-10-2019 verzonden werd… Vermeulen reageerde daar direct op met dat ik nog genoeg tijd had om een andere cassatieadvocaat te vinden (om uiterlijk 16-12-2014 cassatie in te stellen), zodat ik geen schade kan hebben geleden, en het bericht door te sturen naar zijn verzekeraar. Na geen enkele reactie, stuurde Rutgers op 4-12-2019 een herinneringsmail aan Vermeulen, waarin Vermeulen reageert met, “ontbreekt het causaal verband omdat er nog vier dagen zijn resteerden na mijn advies om alsnog cassatieberoep in te stellen”. Volgens mij is het snelst mogelijke, hypothetische scenario na het afwijzende cassatieadvies van 8-12-2014… Stel dat ik op dag 1, een mail stuur aan een cassatieadvocaat, en na de vraag waarom ik zo lang gewacht heb, op dag 2 afspraken maak en het dossier toezend, die op dag 3 ontvangen wordt. De cassatieadvocaat stuurt mij op dag 4 (16-12-2014) het cassatieadvies toe, dat er valide redenen zijn om cassatie in te stellen, maar onvoldoende tijd. Sneller kon/kan volgens mij niet! Ik denk dat 2 weken voor het verstrijken van de cassatietermijn van 3 maanden de uiterste mogelijkheid is… Ook in oktober 2019, stuurde advocaat Rutgers mij op 11-10-2019 een concept toe voor een Verzoek art. 31 Rv, na het arrest van het Hof van 16-9-2014, waarin het “vergeet” te oordelen over de door mij gevorderde wettelijke verhoging en rente vanaf 2006 tot 2014 (een bedrag van honderden duizenden Euro’s) in mijn “Rechtszaak zonder einde” tegen de ABN Amro: https://rechtenforum.nl/forum/thread/t/40841/postdays/0/postorder/asc/?start=15 Dit concept was zo tenenkrommend slecht, dat ik werkelijk niet wist hoe te reageren. In de begeleidende mail bij het concept schrijft Rutgers “Bijgaand een concept brief aan het Hof met het verzoek tot verbetering van een kennelijke voor eenvoudige verbetering vatbare fout”. Ik heb tot 21-10-2019 gewacht, voordat ik dit concept afkeurde, met de volgende motivatie:
Wat dit concept van 11-10-2019 zo tenenkrommend slecht maakt, is dat werkelijk alles ontbreekt wat er in zou moeten staan. Veruit de belangrijkste fout, is dat er een verzoek art. 32 Rv. gedaan moet worden, omdat het Hof “vergeten” is te oordelen over een deel van mijn vorderingen, terwijl Rutgers alleen een verzoek voor correctie van een “fout” doet (art. 31 Rv.). Bovendien ontbrak jurisprudentie; ik heb daadwerkelijk jurisprudentie gevonden, zie het vervolg van dit bericht. Wat verder ontbrak, is een onderbouwing dat: i) ik dat wel gevorderd had, ii) het Hof oordeelt dat er geen reden is voor matiging van mijn vorderingen en iii) vervolgens “vergeet” om dit toe te wijzen! Dit is des te vreemder, omdat dit wel beschreven is in Rutgers’ concept om Vermeulen aansprakelijk te stellen van 9-10-2019 (grotendeels op basis van het door mij opgestelde concept cassatieberoep van december 2014). Op 5-12-2019 bespraken we dat ik een deskundigenverklaring nodig heb voor het aansprakelijk stellen van cassatieadvocaat Vermeulen. Ik dacht dat het doel van het concept van 11-10-2019 was, om mijn mogelijkheid op een verzoek art. 32 Rv. te torpederen… Nadat Rutgers dan eindelijk met de hem bekende cassatieadvocaat Hoeksma had overlegd, kreeg ik op 30-1-2020 een mail met de opmerking dat een Verzoek artt. 31/32 Rv gedaan moet worden, voordat ik het aansprakelijk stellen van Vermeulen kan vervolgen. Ik heb vervolgens op 31-1-2020 verzocht om 5 aanvullingen, verbeteringen. Zelfs met deze aanvullingen, verbeteringen zou het nog steeds een tenenkrommend slecht concept zijn, maar ik zag niet zo goed in wat voor goeds het zou doen om zelf een helemaal nieuw concept op te stellen… Eén van mijn 5 aanvullingen is jurisprudentie, waarin de Rechtbank Overijssel alsnog buitengerechtelijke kosten toewees, nadat eerder “vergeten” was daarover te oordelen – RB Overijssel 28 april 2016, ECLI:NL:RBOVE:2016:1555: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOVE:2016:1555 Ook interessant is dat het rechtsmiddel van cassatie niet openstaat, als dezelfde rechter de fout/omissie kan herstellen (behalve als er ook nog andere valide cassatieklachten zijn) - zie Rov 4.2 van HR 10 april 2009, NJ 2009, 183: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2009:BH2465 Tot mijn verrassing was het aangepaste concept van 7-2-2020 redelijk goed, met meer dan alleen mijn 5 aanvullingen daarin verwerkt. Rutgers schrijft in zijn begeleidende mail over zijn eerdere tenenkrommend slechte concept van 11-10-2019: “De eerste opzet was een ruwe opzet van het verzoek”. Na mijn goedkeuring van het concept, heeft Rutgers op 7-2-2020 het verzoek verstuurd aan het Hof en de advocaat van ABN Amro. De volgende PDF is een interessante bespreking van L.V. van Gardingen en P.A. Fruytier (waar Rutgers 13 jaar gewerkt heeft) over art. 31 en 32 Rv, die bepleiten dat de mogelijkheid van artt. 31 en 32 Rv. ruim uitgelegd moet worden: http://web.archive.org/web/20200131141425/https://www.houthoff.com/-/media/Houthoff/Publications/pfruytier/PAFruytierDeaanvullingenverbeteringvanuitsprakeneenonderzoeknaarhettoepassingsbereikvanart31en32Rv.PDF?la=en&hash=5E5D243C38DBC8905C8076115BE57CE16E59D3EB |
Geplaatst: ma 02 mrt 2020 17:46—
Na het arrest van de Hoge Raad van 20-12-2019 over mijn beroep tegen de aanslag van 2014, stuurde ik eerst een mail naar mijn advocaat Rutgers, die mijn mail doorstuurde naar fiscale advocaat Diana Jansen (die ook voor Flexadvocaten gewerkt heeft), met de reactie op 8-1-2019:
Vervolgens stuurde ik op 13-1-2020 een mail naar LexxTax. Op 27-1-2020 sprak ik advocaat belastingrecht Santosh Nandram, die wel mogelijkheden zag om een verzoek te doen vanwege de schendingen van het recht op een eerlijk proces (art. 6 EVRM). De eerste activiteit zou het opstellen van een advies zijn over de kans op zo’n verzoek. Op 26-2-2020 kreeg ik in plaats van dat advies de melding dat hij bij nader inzien de opdracht weigerde (waarbij ik de indruk heb dat iemand Nandram op andere gedachten gebracht heeft…):
Volgens mij hebben advocaten de plicht om een dossier 5 jaar te bewaren… Dit doet me denken aan wat gebeurde met Wendela Bierman.
ABN Amro heeft al op 26-2-2020 gereageerd op mijn verzoek en stelt kort samengevat: 1) Het Hof heeft geoordeeld over de wettelijke rente en wettelijke verhoging sinds 1-6-2006. Ik had alleen cassatie kunnen instellen als ik het niet eens was met het arrest van het Hof van 16-9-2014. 2) Ik ben te laat met het doen van het verzoek, ook al kennen artikelen 31 en 32 Rv. geen termijn, omdat ik de ABN Amro daarover al in 2015 geinformeerd heb, had ABN Amro er geen rekening meer mee kunnen houden dat ik alsnog zo’n verzoek zou laten doen. 3) We hebben al minnelijk geschikt. |
Geplaatst: wo 18 mrt 2020 18:54—
Op 12-3-2020 heeft het Hof in zijn oneindige “onafhankelijkheid” besloten dat er geen aanleiding is voor verbetering, dan wel correctie, van het arrest van 16-9-2014, “omdat” ik zogenaamd geen wettelijke rente en verhoging gevorderd zou hebben vanaf 6-6-2006. Dit is weliswaar in tegenspraak met zijn eigen arrest, waarin de wettelijke rente en verhoging niet toegewezen wordt VANAF 1-6-2006; maar ja… dit is immers het Koninkrijk der Nederlanden! In één van die vreemde omstandigheden, is dit DE reden die cassatieadvocaat Vermeulen noemde om geen cassatie in te stellen tegen het arrest van het Hof van 16-9-2014. De ABN Amro heeft sinds terugverwijzing naar (hetzelfde) Hof Amsterdam bij herhaling erkend dat wel degelijk de wettelijke rente en verhoging gevorderd is, ook vanaf 1-6-2006… Zelfs uit het tweede tussentijds arrest van 12-10-2010 (ECLI:NL:GHAMS:2010:BO4969) blijkt dat ik dit wel degelijk gevorderd had, rov. 2.2:
De brief van 12-3-2020 is ondertekend door ene “E.P. Kost”, "namens het hof", die blijkbaar geen officiële functie heeft bij het Gerechtshof Amsterdam (die ontbreekt in ieder geval in deze brief). Wat is dat voor een achternaam “Kost”?!? Op internet heb ik helemaal geen informatie kunnen vinden over “Dhr. E.P. Kost”… Ik heb vandaag “mijn” advocaat Vincent Rutgers gevraagd om de Nederlandse Staat aansprakelijk te stellen op basis van art. 41 Wrra (en artt. 6 en 13 EVRM) voor deze onrechtmatige daad van het Hof Amsterdam. De volgende PDF is een interessante bespreking van het aansprakelijk stellen van rechters (of dat niet kunnen) in het Koninkrijk der Nederlanden: http://web.archive.org/web/20200318143233/http://www.sanctierecht.eu/onrechtmatige_rechtspraak_in_nederland_coulanter_compenseren.pdf |
Geplaatst: wo 25 mrt 2020 17:49—
Op 30-1-2020 (na zijn eerdere tenenkrommend slechte concept) onderbouwde advocaat Vincent Rutgers de reden om een verzoek voor aanvulling van het arrest aan het Hof te doen, met dat hij anders niet cassatieadvocaat Vermeulen aansprakelijk kon stellen.
Nadat het Hof, het verzoek niet in behandeling heeft genomen, omdat ik schijnbaar geen wettelijke rente en verhoging gevorderd had (in strijd met de de eigen overwegingen), weigert Rutgers blijkbaar om de procedure om Vermeulen aansprakelijk te stellen, door te zetten (tot mijn geringe verrassing). Dit schreef Rutgers gisteren:
Helaas heb ik geen idee wat de 2e alinea betekent (of wat de relevantie is)… |
Geplaatst: di 23 jun 2020 18:14—
Op 20-6-2020 was de uiterlijke dag dat ik een verzoek kon laten indienen bij het EHRM over het volledig belasten van mijn achterstallig salaris van 2004-2014 in 2014 (ruim 2 ton). Nadat Santosh Nandram op 26-2-2020 toch maar niet bereid was om mij bij te staan, heb ik nog zo’n 10 advocatenkantoren gevraagd om assistentie bij het indienen van een verzoekschrift bij het EHRM. Sommigen reageerden helemaal niet, de meest voorkomende reactie is niet in staat vanwege “geen expertise”. 2-3-2020 vulde ik een contactformulier in van FT advocaten; op 3-3-2020 kreeg ik per mail van Dick Barmentlo de uitnodiging voor een gesprek. Na mijn reactie dezelfde dag, niets meer gehoord. Na mijn herinneringsmail van 6-3-2020, kreeg ik op 9-3-2020 een uitnodiging voor 10-3-2020 (waarbij Barmentlo beweerde ziek te zijn geweest). Dick Barmentlo onderscheidt zich door zich laatdunkend in de pers uit te laten over belastingadviseurs, nadat hij zelf jarenlang belastingadviseur geweest is voor onder anderen KPMG Meijburg & Co en EY. Barmentlo heeft een mooie bijverdienste door opleidingen voor SDU te verzorgen. Ik vond Barmentlo moeilijk te volgen en weinig overtuigend, omdat hij zichzelf herhaaldelijk tegensprak, waarbij hij iedere keer als uitgangspunt en conclusie koos voor de opvatting dat een verzoek bij het EHRM kansloos is. Zijn eindconclusie is het vermelden waard en is dat een verzoek bij het EHRM “kansloos” is op grond van schendingen van art. 6 EVRM, omdat het EHRM bij voorkeur landen die “minder geciviliseerd” zijn dan Nederland veroordelen! Op 25-3-2020 heb ik nog Arthur Kan (KanPiek Fiscale Advocatuur) gesproken, die zei dat een gang naar het EHRM kansloos is, omdat art. 6 EVRM helemaal n.v.t. in een belastingzaak. Op 21-4-2020 stuurde ik een mail naar cassatieadvocaat Jeroen van Weerden, die wel bereid was om een adviesje voor bijna EUR 4000 in te vullen. Op 23-4-2020 stuurde ik hem het volledige dossier, waarna hij na ontvangst, de ontvangst 2 maal ontkende (zelfs nog nadat ik hem de link met de track & trace code stuurde)! Op 4-5-2020 gaf ik de betaalopdracht. Vervolgens niets meer gehoord. Op 12-6-2020 stuurde ik maar een herinneringsmail. Op 14-6-2020 stuurde Van Weerden een reactie van 2 zinnen waarvan de stelling is “morgen kom ik erop terug”. Op 16-6-2020 22:35 uur stuurde Van Weerden dan (eindelijk) per mail zijn adviesje, waarvan ik schat dat hij er ongeveer 1 ½ uur aan heeft besteed. Zonder nadere onderbouwing waarom een verzoek bij het EVRM kansloos is in deze situatie, kwam de volgende algemene argumentatie, die in iedere belastingzaak als motivatie gebruikt kan worden, dat dit geen kans maakt.
De A-G verwees in 3.22 overigens naar de middelingregeling… Op 18-6-2020 heb ik Jeroen van Weerden aansprakelijk gesteld voor mijn schade, die ik begroot op EUR 237.496. Van Weerden ontkende vanzelfsprekend dat ik een zaak tegen hem heb. Wat klopt, aangezien ik (nog steeds) geen advocaat kan vinden die voor mijn belangen opkomt… |
Geplaatst: vr 18 sep 2020 18:31—
|
Op 11-8-2020 stelde ik de Nederlandse Staat aansprakelijk (tijdig binnen 6 maanden) door een aangetekende brief te sturen aan minister van Justitie en Veiligheid, voormalig advocaat Ferdinand Grapperhaus.
Ik stelde de Nederlandse Staat aansprakelijk voor het plegen van een onrechtmatige daad, doordat het Gerechtshof Amsterdam in september 2014 “vergat” om te oordelen over de door mij gevorderde wettelijke verhoging en rente over mijn achterstallig salaris bij de ABN Amro bank van 1-6-2006 tot 2014: https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2014:4060 Dit was na mijn verzoek van 7-2-2020 voor aanvulling (of correctie) van het arrest van 16-9-2014 (artt. 32 en/of 31 Rv). Waar het Gerechtshof op 12-3-2020 simpelweg met een leugenachtig briefje op reageerde dat ik dit zogenaamd niet gevorderd had. Helaas bestaat in ons platte Nederland geen rechtsmiddel tegen zo’n onrechtmatige daad van een rechter. Als ik het goed begrijp, is het ook niet mogelijk om de rechter aansprakelijk te stellen, maar dus wel de Staat op grond van art. 42 WRRA en/of art. 6:162 BW en/of artt. 6 en 13 EVRM. Na dat briefje weigerde “mijn” advocaat Vincent Rutgers om de Staat voor mij aansprakelijk te stellen, terwijl hij ook ineens weigerde om cassatieadvocaat Ton Vermeulen aansprakelijk te stellen, die had geweigerd om cassatie in te stellen tegen de uitspraak van het Hof van 16-9-2014. Als reactie op mijn brief 11-8-2020, liet minister Grapperhaus me op 25-8-2020 een briefje sturen, dat hij “begreep” dat ik het Gerechtshof aansprakelijk had gesteld en mijn brief had doorgestuurd aan de Raad voor de rechtspraak, die weliswaar bevoegd is om de aansprakelijkheid van het Hof af te wimpelen, maar niet voor de Nederlandse Staat. Vanzelfsprekend is deze handelswijze van Grapperhaus ook een schending van mijn privacy. Dus op 8-9-2020 ontving ik de verwachte brief van de Raad voor de rechtspraak (d.d. 2-9-2020), die mijn claim afwijst, met (opnieuw) de leugen dat ik dit niet gevorderd had. Als ik nu een advocaat zou kunnen vinden, die daadwerkelijk voor mijn belangen zou komen, dan… |
Geplaatst: do 11 apr 2024 9:16—
Diezelfde Germ Kemper vertegenwoordigde vanzelfsprekend ook prinses Margarita in haar juridische beslommeringen (inclusief de periode toen hij deken van Amsterdam was?!). http://web.archive.org/web/20121128073314/http://www.dejaap.nl/2012/09/26/moszkogate-hoe-zuiver-is-deken-germ-kemper/ Germ Kemper vertegenwoordigde tevens de advocaten John Engelsma en Cees Korvinus in een rechtszaak over publicatie van hun betrokkenheid bij de Bruinsma / Urka organisatie. John Engelsma was blijkbaar betrokken bij de activiteiten van drugsbaron Klaas Bruinsma, en nam samen met Urka en pornobaas Charles Geerts de misdaadorganisatie van Bruinsma over na diens dood. Zie John Engelsma de marathon van New York lopen in het gevolg van Willem-Alexander, achter de beroemde wielrenner Gerrie Knetemann met het oranje petje (november 1992). 
Zie Bart Middelburg & Kurt van Es - Operatie Delta (1994). Zie ook: https://isgp-studies.com/joris-demmink-and-prince-bernhard-s-alleged-westerflier-cult |
|
Rechtenforum.nl -> Advocatuur
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl