|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Pro - Contra |
Geplaatst: do 04 aug 2011 16:43—
|
Kan iemand mij vertellen hoever je wettelijk mag gaan als je een kinderleven wilt redden?
Indien iemand die al eerder een kind heeft gedood b.v. een tweede kind heeft ontvoert en opgesloten en vervolgens zelf wordt gearresteerd en niets zegt over de locatie van het kind? Hoe ver mag de politie gaan? Mag de politie vloeken tegen deze persoon om het leven te redden van dit kind? Wat laat de Nederlanse wetgeving toe in zo een geval? |
Geplaatst: do 04 aug 2011 17:17—
| In Duitsland mag de politie in ieder geval niet dreigen met marteling, aldus nu.nl |
Geplaatst: do 04 aug 2011 18:51—
| Waarom zou vloeken niet mogen, is niet strafbaar.. |
Geplaatst: do 04 aug 2011 21:49—
Misschien ervaren sommigen het als marteling? 
Wat betreft hoe ver de politie mag gaan: als er heel duidelijk levens op het spel staan zou de politie kunnen besluiten iets verder te gaan dan eigenlijk mag. Wellicht verliest het OM daarmee zijn recht op strafvervolging, maar als daarmee een leven kan worden gered... Strafrechtelijk gezien zouden de betrokken opsporingsambtenaren een beroep kunnen doen op noodsituatie als rechtvaardigingsgrond. |
Geplaatst: vr 05 aug 2011 10:32—
|
Ja, vind het zo'n rare vraag:
Hoe ver mag de politie gaan en het dan hebben over vloeken..... 
|
Geplaatst: vr 05 aug 2011 18:18—
Die lui van de Bond tegen het vloeken wellicht wel. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 11:29—
|
Mag de politie ook slaan?
Wat laat de wet toe in zo een geval? Is dit niet zwart op wit beschreven in de wetgeving? Hoever mag je gaan als er 1 op 1 een duidelijk verband is (zonder twijfel) tussen jou acties en het wel of niet eindigen van het leven van een kind. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 13:03—
|
Als het leven van een kind afhangt van mijn inzet, doe ik ALLES, ongeacht of ik daar bevoegd voor ben of niet.
Overmacht. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 14:06—
Natuurlijk is dat vastgelegd. En het kan er bijvoorbeeld toe leiden dat er geen strafvervolging kan plaatsvinden, of dat bewijs niet toelaatbaar is, of strafvermindering, of schadevergoeding, of vervolging/berisping van de betreffende agent. Die zal daarbij de afweging moeten maken of dat iets is waar hij mee kan leven (inclusief een afweging of het zal helpen, wat vaak niet het geval zal zijn). Op de grens van het toelaatbare zit wel een grijs gebied en het is natuurlijk niet ondenkbaar dat een rechter onder omstandigheden aan de uiterste rand van dat grijze gebied gaat zitten met wat mag en wat niet mag in zo'n geval. En er zijn ook situaties waarin politie/justitie worden teruggefloten, een bekend voorbeeld is bijvoorbeeld de Zaanse verhoormethode. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 14:59—
| Maar de zaanse verhoormethode gebruiken om een leven te redden is iets anders dan de methode gebruiken om een verdachte te laten bekennen. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 15:27—
|
Maar wat als je over de streep gaat omdat je zeker weet dat de verdachte weet waar het kind is, en achteraf blijkt dat hij niet de dader is en van niets wist? Als dat mij zou overkomen, zou ik voor een scheldpartij nog wel begrip op kunnen brengen (mijn klacht zou er voornamelijk over gaan hoe ze bij mij terecht zouden zijn gekomen en waarom ze zoveel tijd aan mij verspild zouden hebben).
Bij fysiek geweld zou ik echter alle registers open trekken, ongeacht hoeveel kinderen het opsporingsapparaat daarmee ook dacht te kunnen redden. Kortom, omdat je (bijna) nooit 100% zekerheid hebt, zul je je altijd aan de regels moeten houden. Zeker omdat men nog wel eens denkt meer zekerheid te hebben dan er daadwerkelijk is, dat heb ik zelf een aantal keer in mijn omgeving mogen meemaken, inclusief een zeer integere big-4-fiscalist (en oud-inspecteur) die zijn stropdas, riem en schoenveters in mocht leveren - hij kreeg als enige overigens wel achteraf een excuusbrief van de FIOD, de rest moest het met een mededeling doen dat er niet vervolgd zou worden (punt). |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 16:52—
|
Ik heb het over waneer er geen twijfel is.
Dat de dader heeft bekend uit te zijn op het beeindigen van het leven van het ontvoerde kind door te zwijgen. En er geen kwestie is van een verkeerde arrestatie. Ik vraag me af wat de wet toelaat in zo een geval. De Zaanse verhoormethode (wat al niet meer mag) is niets meer dan actief liegen tegen de verdachte en kwetsende opmerkingen maken. Is het werkelijk zo dat de huidige Nederlandse wetgeving men niet toelaat een dader zover te brengen om een kind niet het leven te laten beroven? Dit is merkwaardig omdat indien er een direct acuut verband is (de dader met een mes op het keel van het kind) het leven van de dader wel beeindigd mag worden door vuurwapen gebruik om het kind te redden. Echter de dader laten leven maar b.v. pijn laten lijden om hetzelfde kind te redden mag niet? |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 19:49—
|
De wet zegt dat je in een noodsituatie niet strafbaar bent.
Of pijn laten lijden het leven van het kind gaat redden lijkt me maar de vraag. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 20:35—
|
Zoals ik in het begin al aangaf:
art. 40 Sr: overmacht. |
Geplaatst: ma 08 aug 2011 21:02—
Ik was eerder 
|
|
Rechtenforum.nl -> Pro - Contra
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl