|
Afdrukken Rechtenforum.nl -> Rechtsgeschiedenis |
Geplaatst: zo 25 jan 2009 20:03—
|
Hey,
Ik heb nog geen tijd gehad om alles langs te lopen, maar in het bestuderen van eht boek 'Prota' van Prof. Mr. Lokin, ben ik tegen een aantal dingen aangelopen, waarbij ik hoop dat iemand wat kan ophelderen voor mij. Het is namelijk zo, heb net gelzen over de 'iusta causa' maar door het verhaal ben ik eigenlijk zicht kwijt geraakt op wat nu wel een geldige titel is, en wat niet. Zou iemand het voor me kunnen ophelderen? Mijn tweede vraag is, of het mogelijk is voor dat een 'interdict' heeft plaatsgevonden dat iemand die een bezit heimelijk heeft verkregen, ook bezitter is, of dat hij nooit bezitter is/wordt/is geweest? |
Geplaatst: zo 25 jan 2009 20:32—
|
Wat betreft de iusta causa lijk je te vragen of iemand wil herhalen wat je al in het boek kunt vinden. Dat heeft niet zoveel zin, want de kans is groot dat je het dan nog niet begrijpt. Het is onwaarschijnlijk dat ik het bijvoorbeeld beter zou kunnen uitleggen dan in een leerboek wordt gedaan.
Als de uitleg in het boek niet duidelijk is, probeer dan zo specifiek mogelijk aan te geven wat je er niet van begrijpt. Geef bijvoorbeeld een voorbeeld en geef daarbij aan tussen welke twee mogelijke interpretaties je twijfelt. Misschien kun je je tweede vraag opnieuw formuleren. Het is nu een spaghettizin waar ik niet veel van begrijp. Iemand die bezit heeft verkregen is bezitter, maar dat is waarschijnlijk niet wat je bedoelt te vragen. Als student rechten zul je grammaticaal goed lopende zinnen moeten kunnen vormen, dus het kan geen kwaad daar een beetje tijd in te steken. |
Geplaatst: zo 25 jan 2009 21:51—
|
Het Iusta Causa is me ondertussen duidelijk geworden, het lag hierbij vooral aan de insteek van het boek.
Mijn vraag over het bezit was alsvolgt; Als iemand een bezit heimelijk of met geweld heeft verkregen, is hij dan de rechtmatige bezitter totdat er een interdict heeft plaatsgevonden, of wordt hij nooit de rechtmatige bezitter? |
Geplaatst: zo 25 jan 2009 22:41—
Dat is op zich een duidelijke vraag, alleen vraag ik me af of je wel kunt spreken van "(on)rechtmatige bezitter". In Prota nr. 37 lees ik over bezit dat met geweld of heimelijk (vi aut clam) is verkregen. Dat wordt "ongeoorloofd bezit" genoemd. Zoals ik het begrijp is een bezitter B die het bezit met geweld of heimelijk heeft verkregen (bijv. door de zaak te stelen van A) gewoon bezitter. Het verschil met "geoorloofd bezit" is dat als de oorspronkelijke bezitter A het boek "terugsteelt", B zich niet jegens A op interdictenbescherming kan beroepen omdat A zo'n interdict kan afweren door de exceptie van gebrekkig bezit op te werpen. B geniet in zo'n geval dus bezitsbescherming tegen iedereen behalve A. Ik denk dat je beter niet kunt spreken van "rechtmatig bezit" of "onrechtmatig bezit". Bezit is bezit, maar "ongeoorloofd bezit" heeft de processuele consequentie dat de bezitter wiens bezit wordt verstoord te maken kan krijgen met de exceptie van gebrekkig bezit wanneer hij die verstoring middels een interdict ongedaan probeert te krijgen. |
Geplaatst: ma 26 jan 2009 13:28—
| hmm, ok dank je wel |
Geplaatst: ma 26 jan 2009 14:47—
| Of bedoel je met "rechtmatige bezitter" de eigenaar? |
Geplaatst: ma 26 jan 2009 15:16—
|
nee, want iemand die een bezit met geweld of heimelijk heeft verkregen, kan, ook niet door verjaring, geen eigenaar worden, net zoals hij het eigendom ook niet kan overdragen. Dus dat gedeelte was me wel helder.
Het zat me meer in het fenomeen, of iemand die een bezit heimelijk of met geweld had verkregen of hij dan, totdat er sprake is van een interdict, wel bezitter is van het goed |
Geplaatst: ma 26 jan 2009 17:30—
Mooi. (En klopt inderdaad.)
Ok, dan heb ik denk je vraag inderdaad beantwoord. Hij is dus echt bezitter, maar kan zijn recht op bezitsbescherming (interdicten) niet uitoefenen jegens de persoon van wie hij de zaak heimelijk of met geweld heeft afgenomen. Jegens anderen kan hij dat wel. De bezitter vi aut clam heeft dus een actie tegen een ieder die zijn bezit afpakt, maar de persoon van wie hij het zelf vi aut clam heeft afgepakt kan die actie onschadelijk maken middels een exceptie. |
Geplaatst: ma 26 jan 2009 17:35—
mooi, in ieder geval nogmaals bedankt, begrijp ik het goederenrecht gedeelte zo goed als helemaal 
|
Geplaatst: ma 26 jan 2009 19:11—
|
ben net tegen de volgende casus aangelopen:
"Appius is bezig om door middel van verkrijgende verjaring (usucapio) eigenaar te worden van een boek dat eigendom is van Bavius. Nog voordat de verjaringstermijn is verstreken, verkoopt en levert hij (Appius) het boek aan Cassius die weet dat het boek ooit eigendom was van Bavius, maar van mening is dat Appius daarvan immidels door middel van verkrijgende verjaring eigenaar is geworden. Cassius leent het boek direct nadat het door Appius aan hem is geleverd uit aan Didius aan wie hij het hele verhaal over de herkomst van het kostbare manuscript vertelt. Didius neemt het boek mee naar huis en schrijft, daar aangekomen, een brief aan Bavius waarin hij deze meedeelt het boek voortaan voor hem (Bavius) onder zich te houden. Een paar dagen nadien is de verjarignstermijn verstreken na ommekomst waarvan het boek de eigendom zou zijn geworden van Appius." de vraag bij deze casus was alsvolgt: Wie is naar Romeins Recht eigenaar van het boek nadat de verjaringstermijn is verlopen? Hierbij kwam ik uit op de volgende mogelijkheden: - Cassius is eigenaar, want hij heeft het goed onder goede trouw verkregen, en mag het termijn van Appius bij zijn eigen termijn optellen. - Bavius blijft eigenaar omdat bij Cassius zijn oordeel over de verstreken termijn gebaseerd is op zijn mening en niet op basis van de rechtsfeiten. waardoor er sprake is van rechtsdwaling, en daarmee ook van een stuiting van het verjaringstermijn, waarmee er een neiuw termijn zou moeten aanvangen, ivm bezitsvernieuwing. De rol van Didius is beperkt, gezien hij houder worst van het boek, en dus geen bezitter en daarmee geen stuiting veroorzaakt. En gezien hij dit bij beide mogeljike eigenaren wordt, heeft zijn brief ook geen impact op de verjaring. Gaarne uw mening en toelichting... |
Geplaatst: ma 26 jan 2009 20:42—
|
beste didonus,
Misschien een beetje offtopic, maar weet jij misschien antwoord op mijn casus? Gaat over een procesovk welke tot stand komt voor het einde van de termijn welke in de leenovereenkomst tot stand is gekomen. |
Geplaatst: di 27 jan 2009 12:42—
Ik vermoed dat Cassius niet dwaalde over de duur van de verjaringstermijn, maar over het moment waarop de verjaring is aangevangen. Hij dacht dat de verjaring is gaan lopen op een moment langer geleden dan de duur van de verjaringstermijn, zodat die verjaring inmiddels was verjaard. Dus het lijkt me een dwaling over de feiten. Of hij hiermee te goeder trouw was, is me nog niet helemaal duidelijk (misschien had hij navraag moeten doen?), maar dat lijkt wel de bedoeling te zijn van de vraag.
Ik neem aan dat je met rechtsdwaling bedoelt dat die niet verschoonbaar is, zodat er geen sprake is van goede trouw, zodat de verjaringstermijn niet doorloopt? Het is me niet helemaal duidelijk waarom je schrijft dat de verjaringstermijn is gestuit en dus opnieuw aanvangt. Verkrijgende verjaring is toch alleen mogelijk als de bezitter te goeder trouw is? |
Geplaatst: di 27 jan 2009 13:00—
Dat klopt, de stuiting is heirbij niet van toepassing, gezien de eisen genoemd in G 52 hier niet overeenkomen. Wat inderdaad het gewicht van de hele vraag neerlegt bij het ofwel goeder trouw, dan wel het kwader trouw zijn van Cassius... |
Geplaatst: di 01 aug 2017 0:48—
|
Ik kan mij niet verenigen met deze uitleg: het antwoord op deze vraag is veel simpeler.
Lees G49 en dan G52 opnieuw en besteed aandacht aan de vraag welke status het recht toekende aan res furtiva, gestolen zaken. |
|
Rechtenforum.nl -> Rechtsgeschiedenis
Tijden zijn in GMT + 2 uur |
|
|
© 2003 - 2005 Rechtenforum.nl