Content Syndication
|
|
|
|
|
|
  |
Pagina 2 van 2 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2 |
|
|
| Auteur |
Bericht |
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht: 
Sterrenbeeld: 
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
 Geplaatst: ma 25 feb 2008 12:47 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
   |
|
| bona fides schreef: | | Quote: | | Stel ik vind zo'n werk met zo'n briefje. Ik ga iets doen dat normaal inbreuk is, maar dat binnen de grenzen valt van wat op het briefje staat. Nu komt de auteursrechthebbende langs en die klaagt mij aan wegens inbreuk. Hoe praat ik mij vrij? |
Je wijst op het briefje dat je toestemming geeft. (Uiteraard was dit briefje gericht tot een ieder die het leest.) |
Oftewel, ik betoog dat ik een aanbod heb gehad en dat aanvaard heb.
Waar biedt de wet de mogelijkheid om "toestemming te geven" anders dan door het aangaan van een verbintenis om niet te doen, om te dulden?
| Quote: | | Nee hoor, toestemming is een eenzijdige rechtshandeling. |
Wat is het rechtsgevolg van toestemming geven? En waar staat dat in de wet?
| Quote: | | AH kan je verwijderen als je je niet aan de toestemmingsvoorwaarden (=huisregels) houdt. Er is geen wilsovereenstemming nodig om je aan de huisregels te houden. Maar AH kan je in deze constructie niet beboeten. |
Als AH een mannetje bij het klaphek zou neerzetten dat iedereen vroeg "aanvaardt u ons aanbod tot binnentreden en belooft u zich aan de huisregels te houden", dan was er evident sprake van een overeenkomst bij mensen die "ja da's prima" zeggen en naar binnen gaan.
Nu heeft AH geen mannetje maar is slechts sprake van een gedraging, het openen van het klaphek. 3:37 lid 1 erkent expliciet de mogelijkheid dat aanvaarding uit een gedraging volgt. Waarom zou dat niet op kunnen gaan bij AH's klaphek?
Moeten ze echt een sticker "Door het betreden van deze AH gaat u akkoord met onze huisregels" op het klaphek plakken?
| Quote: | | Kun je werkelijk volhouden dat iemand die de AH binnenloopt dit doet met de wil zich aan de huisregels te binden? |
Ik zou niet weten waarom niet. Er staat een aanbod geadverteerd, er staat een klaphek en als ik daar doorheen ga, kan dat maar om één reden zijn: ik wens dat aanbod te aanvaarden en de winkel te betreden. En dan zit ik vast aan de algemene voorwaarden die aan de muur hangen.
| Quote: | | Dan kan Frans Bauer ook zeggen in een tv-spotje dat een ieder die zijn liedjes downloadt dit doet met de wil het liedje te kopen. |
Nee, je kunt niet iemand een wil opleggen. Je kunt wel uit een feitelijke handeling een wil afleiden. Of dat zal opgaan, hangt af van de feiten van het geval. Door een hekje bij de AH gaan lijkt me evident een aanvaardingshandeling, want er is geen redelijke andere verklaring waarom ik door het hekje zou gaan.
Had je al uitgezocht hoe het zat met het betreden van de tram? Wat is deze gedraging als het geen aanvaardingshandeling (3:37 lid 1) is? En wanneer is er dan wel sprake van een vervoersovereenkomst tussen de trammaatschappij en de persoon die in de tram gaat zitten?
Hoe dan ook, Bauer kan het proberen: hij deed een aanbod, dat heeft mij bereikt ik verrichte een gedraging die hij bij het aanbod als aanvaarding had aangemerkt. Ik verdedig mij door te zeggen dat ik het aanbod wel heb gezien maar dat mijn wil tot aanvaarding ontbrak. Bauer moet dan met 3:35 alsnog mijn aanvaarding zien af te leiden.
De vraag is dus of hij redelijkerwijs tot de opvatting mocht komen dat ik aanvaard heb door te downloaden na zijn spotje gezien te hebben.
Een liedje downloaden van internet kan ik ook doen op grond van mijn recht op een kopie voor eigen gebruik. De handeling hoeft daar dus niet redelijkerwijs gezien te worden als aanvaarding van het aanbod.
En vergeet niet dat deze voorwaarden te kwalificeren zijn als algemene voorwaarden, en daarmee dus niet onredelijk bezwarend mogen zijn. Dat zou de al te maffe bordjes en aankondigingen in bedwang moeten houden.
Arnoud |
|
|
|
|
 |
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 25 feb 2008 15:10 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
|
|
| Arnoud Engelfriet schreef: | | Waar biedt de wet de mogelijkheid om "toestemming te geven" anders dan door het aangaan van een verbintenis om niet te doen, om te dulden? |
Toestemming is een afstand van recht, een waiver, een eenzijdige rechtshandeling. Je doet afstand van de bevoegdheid het auteursrecht of het eigendomsrecht jegens de geadresseerde(n) in te roepen.
edit: zie ook HR 20 april 2007, LJN AZ8167, punt 2.8 en noot 3 van de conclusie.
| Quote: | | Nu heeft AH geen mannetje maar is slechts sprake van een gedraging, het openen van het klaphek. 3:37 lid 1 erkent expliciet de mogelijkheid dat aanvaarding uit een gedraging volgt. Waarom zou dat niet op kunnen gaan bij AH's klaphek? |
Als je je hand opsteekt op een veiling heb je normaal gesproken de wil om te bieden (3:33). En mocht je die wil niet hebben, dan mag de veilingmeester de gedraging toch opvatten als een bieding (3:35).
Je kunt heel goed de AH binnenlopen zonder de wil (3:33) te hebben je aan de huisregels te binden. Ik zie verder niet in waar AH het gerechtvaardigde vertrouwen aan kan ontlenen dat mensen die alleen aan hun boodschappenlijstje denken de wil zouden hebben om zich aan de huisregels te binden. (Niet dat men de wil heeft om zich er niet aan te houden, maar men heeft m.i. niet de wil om zich juridisch te binden.)
| Quote: | | Moeten ze echt een sticker "Door het betreden van deze AH gaat u akkoord met onze huisregels" op het klaphek plakken? |
Dat zou niet helpen. Je kunt niet voorschrijven dat iemand iets wil. Hooguit kan uit de hele context volgen dat er gerechtvaardigd vertrouwen is. Op een veiling zie ik dat wel, bij het klaphekje van de AH zie ik dat niet.
Bovendien: het is bij de AH ook niet nodig, AH kan immers op basis van het eigendomsrecht de huisregels handhaven.
Tram heb ik nog niet uitgezocht.
| Quote: | De vraag is dus of hij redelijkerwijs tot de opvatting mocht komen dat ik aanvaard heb door te downloaden na zijn spotje gezien te hebben.
Een liedje downloaden van internet kan ik ook doen op grond van mijn recht op een kopie voor eigen gebruik. De handeling hoeft daar dus niet redelijkerwijs gezien te worden als aanvaarding van het aanbod. |
Het downloaden van software zou dan wel gelden als aanvaarding? Ik denk dat je mensen de mogelijkheid niet kunt ontzeggen om doelbewust inbreuk te maken op andermans rechten 
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: ma 25 feb 2008 15:42 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
|
|
| Quote: | | Je kunt heel goed de AH binnenlopen zonder de wil (3:33) te hebben je aan de huisregels te binden. Ik zie verder niet in waar AH het gerechtvaardigde vertrouwen aan kan ontlenen dat mensen die alleen aan hun boodschappenlijstje denken de wil zouden hebben om zich aan de huisregels te binden. (Niet dat men de wil heeft om zich er niet aan te houden, maar men heeft m.i. niet de wil om zich juridisch te binden.) |
Men heeft de juridische wil om het aanbod tot binnentreden en winkelen bij de AH te aanvaarden. Aanvaarding van DAT aanbod wordt afgeleid uit het passeren van het klaphek. AH mag er redelijkerwijs vanuit gaan dat wie binnenkomt tijdens de winkeluren, komt winkelen.
De huisregels zijn algemene voorwaarden bij dit aanbod. Of de klant deze nu gekend heeft of niet, hij zit er aan vast door het aanbod tot binnentreden te aanvaarden.
| Quote: | | Bovendien: het is bij de AH ook niet nodig, AH kan immers op basis van het eigendomsrecht de huisregels handhaven. |
Dat kan AH niet: ze kunnen mensen uit de winkel zetten, maar nakoming kan alleen worden gevorderd als de huisregel een verbintenis is voor de bezoeker. En vanwege 6:1 BW is dat alleen het geval als er een overeenkomst is tussen AH en bezoeker waar de huisregel onderdeel van is.
Zo kan AH in jouw systeem b.v. niet afdwingen dat tassen mogen worden doorzocht. Dat is een huisregel, en als je die opvat als algemene voorwaarde dan kun je nakoming vorderen en de inhoud van de tas bekijken. In jouw benadering kan AH de persoon alleen de winkel uit (laten) zetten wanneer de persoon weigert zijn/haar tas te openen.
AH heeft weinig belang bij het met tas en al de winkel uitzetten van winkeldieven. AH wil in die tas kunnen kijken, daar gestolen waar aantreffen en dan een burgeraanhouding op heterdaad kunnen doen. Dat kan AH alleen als de klant een verbintenis tot het dulden van die doorzoeking heeft aangegaan, en daarom moet AH met de klant een overeenkomst sluiten.
(Even daargelaten of een dergelijke algemene voorwaarde onredelijk bezwarend zou zijn wegens strijd met art. 8 EVRM of zo)
(En ook dat AH misschien andere middelen heeft zoals cameratoezicht om winkeldieven te kunnen betrappen op heterdaad)
| Quote: | | Het downloaden van software zou dan wel gelden als aanvaarding? Ik denk dat je mensen de mogelijkheid niet kunt ontzeggen om doelbewust inbreuk te maken op andermans rechten |
De vraag is of het redelijk is om aan te nemen dat de downloader van een stuk software van plan was inbreuk te plegen. Mij lijkt van niet.
Bij software (auteursrecht) zal het trouwens vaker de beweerdelijk inbreukmaker zijn die het bestaan van een licentieovereenkomst wil aantonen, omdat de schade voor hem dan minder is dan bij inbreuk op auteursrecht. Al was het maar omdat bij wanprestatie uit licentieovereenkomst geen volledige proceskostenveroordeling gevorderd kan worden.
Arnoud |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: ma 25 feb 2008 17:00 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
|
|
| Arnoud Engelfriet schreef: | | Men heeft de juridische wil om het aanbod tot binnentreden en winkelen bij de AH te aanvaarden. Aanvaarding van DAT aanbod wordt afgeleid uit het passeren van het klaphek. AH mag er redelijkerwijs vanuit gaan dat wie binnenkomt tijdens de winkeluren, komt winkelen. |
Het binnenlopen is een feitelijke handeling, er is geen aanvaarding van een aanbod voor nodig.
| Quote: | | De huisregels zijn algemene voorwaarden bij dit aanbod. Of de klant deze nu gekend heeft of niet, hij zit er aan vast door het aanbod tot binnentreden te aanvaarden. |
Dus het binnenlopen is volgens jou de aanvaarding van een "winkelovereenkomst", zodat de algemene voorwaarden gelden op grond van art. 6:232 BW.
Ik kan daar toch niet in meegaan. AH kan zijn huisregels gewoon afdwingen op grond van het eigendomsrecht, er is geen noodzaak om in het binnenlopen een aanvaarding van een aanbod te lezen.
Waarom zou de klant zich juridisch aan de AV willen binden als hij weet dat hij rustig kan winkelen door zich te gedragen volgens de huisregels? Het binnenlopen is heel goed op die manier uit te leggen, en dat moet AH ook begrijpen. AH kan dus niet gerechtvaardigd vertrouwen dat de klant zich - in zijn nadeel - wél bindt.
| Quote: | | Quote: | | Bovendien: het is bij de AH ook niet nodig, AH kan immers op basis van het eigendomsrecht de huisregels handhaven. |
Dat kan AH niet: ze kunnen mensen uit de winkel zetten, maar (...) |
Handhaven door anders uit de winkel te zetten lijkt mij een geschikte vorm van handhaving.
| Quote: | | Zo kan AH in jouw systeem b.v. niet afdwingen dat tassen mogen worden doorzocht. Dat is een huisregel, en als je die opvat als algemene voorwaarde dan kun je nakoming vorderen en de inhoud van de tas bekijken. In jouw benadering kan AH de persoon alleen de winkel uit (laten) zetten wanneer de persoon weigert zijn/haar tas te openen. |
Precies! Dus wie heeft er nu gelijk? 
Volgens mij wordt vrij algemeen aanvaard dat uit de winkel zetten de enige sanctie is op het geen inzage geven in de tas. Dat valt ook wel te verdedigen via AV, onredelijk bezwarendheid en horizontale werking van grondrechten, maar met mijn insteek is het veel eenvoudiger.
| Quote: | | AH heeft weinig belang bij het met tas en al de winkel uitzetten van winkeldieven. AH wil in die tas kunnen kijken, daar gestolen waar aantreffen en dan een burgeraanhouding op heterdaad kunnen doen. Dat kan AH alleen als de klant een verbintenis tot het dulden van die doorzoeking heeft aangegaan, en daarom moet AH met de klant een overeenkomst sluiten. |
AH kan dit niet afdwingen. AH kan slechts vragen om in de tas te kijken. AH kan tot burgeraanhouding overgaan bij ontdekking op heterdaad, maar een klant die niet in zijn tas laat kijken geeft geen ontdekking op heterdaad.
| Quote: | | Quote: | | Het downloaden van software zou dan wel gelden als aanvaarding? Ik denk dat je mensen de mogelijkheid niet kunt ontzeggen om doelbewust inbreuk te maken op andermans rechten |
De vraag is of het redelijk is om aan te nemen dat de downloader van een stuk software van plan was inbreuk te plegen. Mij lijkt van niet. |
Dus een downloader sluit een overeenkomst (als er ooit een aanbod is gedaan, natuurlijk)? Lijkt mij niet.
| Quote: | | Bij software (auteursrecht) zal het trouwens vaker de beweerdelijk inbreukmaker zijn die het bestaan van een licentieovereenkomst wil aantonen, omdat de schade voor hem dan minder is dan bij inbreuk op auteursrecht. |
Ligt eraan, de werkelijke schade zal m.i. vaak lager zijn dan de prijs van een licentie. Bovendien kan zo'n licentie een boetebeding inhouden en daar heb je als inbreukmaker ook geen behoefte aan.
Wie veel winst maakt door de inbreuk zal wel een licentieovk willen, om zo een vordering tot winstafdracht te voorkomen.
| Quote: | | Al was het maar omdat bij wanprestatie uit licentieovereenkomst geen volledige proceskostenveroordeling gevorderd kan worden. |
Dat lijkt mij zeer de vraag.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
Arnoud Engelfriet
Leeftijd: 49
Geslacht:
Sterrenbeeld:
Studieomgeving (BA): UvA
Studieomgeving (MA): UvA
Berichten: 1385
|
| Geplaatst: di 26 feb 2008 11:06 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
|
|
| bona fides schreef: | | Dus het binnenlopen is volgens jou de aanvaarding van een "winkelovereenkomst", zodat de algemene voorwaarden gelden op grond van art. 6:232 BW. |
Inderdaad. Een overeenkomst tot betreden van andermans eigendom, als je het iets algemener wilt zeggen.
| Quote: | | Ik kan daar toch niet in meegaan. AH kan zijn huisregels gewoon afdwingen op grond van het eigendomsrecht, er is geen noodzaak om in het binnenlopen een aanvaarding van een aanbod te lezen. |
AH kan zijn huisregels niet afdwingen, betoog ik hieronder nu juist, tenzij AH kan laten zien dat de klant gebonden is aan de huisregels. AH kan in jouw benadering alleen mensen doen verwijderen van haar eigendom. Dat vind ik volstrekt niet "afdwingen van de regels". Afdwingen impliceert dat de wederpartij nakomt wat zij moet doen, desnoods met dwang.
En de vraag was niet of er een noodzaak is om een overeenkomst te construeren. De vraag is of AH redelijkerwijs de feitelijke handeling als aanvaarding mag opvatten (3:35 lid 3). Die grens ligt een stuk lager dan "noodzaak" (wat je daar ook mee moge bedoelen).
| Quote: | | Handhaven door anders uit de winkel te zetten lijkt mij een geschikte vorm van handhaving. |
Niet wanneer specifiek gedrag van de klant in de winkel meer gewenst is dan de klant uit de winkel mogen zetten. Los daarvan is de vraag wat de meest geschikte remedie is tegen ongewenst gedraag irrelevant voor de vraag of een overeenkomst tot stand is gekomen.
| Quote: | | Volgens mij wordt vrij algemeen aanvaard dat uit de winkel zetten de enige sanctie is op het geen inzage geven in de tas. Dat valt ook wel te verdedigen via AV, onredelijk bezwarendheid en horizontale werking van grondrechten, maar met mijn insteek is het veel eenvoudiger. |
Beetje makkelijke argumentatie. Volgens mij wordt dat niet "vrij algemeen aanvaard". Laat maar eens zien waar dan.
Als je een kaartje moet kopen om een gebouw te mogen betreden, en bij de koop van dat kaartje worden jou algemene voorwaarden getoond, dan lijkt het mij evident dat er een overeenkomst tot stand is gekomen. Op grond van die overeenkomst mag de eigenaar naleving van de algemene voorwaarden afdwingen. Niet alleen maar via ontbinding van de ovk wegens wanprestatie en vervolgens de persoon laten verwijderen: ook door nakoming van de overeengekomen algemene voorwaarden.
Een voorbeeld is de bioscoop die toegangskaartjes verkoopt met als algemene voorwaarde dat je niet mag filmen in de zaal.
Wat is hier het wezenlijke verschil met de AH? Het enige verschil dat ik zie is dat er een kaartje gekocht wordt en dus geld betaald wordt. Maar een tegenprestatie, laat staan een in geld, is geen vereiste om een overeenkomst tot stand te brengen.
| Quote: | | Quote: | | Al was het maar omdat bij wanprestatie uit licentieovereenkomst geen volledige proceskostenveroordeling gevorderd kan worden. |
Dat lijkt mij zeer de vraag. |
Mij niet. Het is geen geschil inzake intellectuele eigendomsrechten (1019h Rv) maar een contractueel geschil. Zie b.v. B9 4210 overweging 3.3.
Ik ga het hier trouwens bij laten want de discussie komt niet echt meer vooruit.
Arnoud |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: di 26 feb 2008 17:07 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
|
|
Volgens mij hebben we maar één echt twistpunt: is het binnenlopen bij de AH een stilzwijgende aanvaarding van een overeenkomst.
We kunnen lang praten over de definitie van afdwingen, maar volgens mij begrijpen we allebei wat we bedoelen. AH kan in mijn systeem een overtreding van de huisregels sanctioneren. AH kan in mijn systeem inderdaad geen nakoming van de huisregels vorderen.
Als we nu "for the sake of argument" voor een moment aannemen dat het binnenlopen geen aanvaarding van een overeenkomst is (of alternatief, dat AH op zo'n aanvaarding geen beroep doet), dan zijn we het volgens mij wel eens dat mijn systeem zou kunnen werken. In de zin dat AH je wel kan verwijderen als je je niet aan de regels houdt, en je niet kan verwijderen als je je wel aan de regels houdt.
Dat vind ik in ieder geval een interessante alternatieve juridische verklaring van het hanteren van huisregels door een supermarkt. Ik vermoed dat dit systeem ook wel sluitend is te krijgen, al zijn er misschien wel wat plooien om glad te trekken, zoals bijv. wat nu precies de aard is van zo'n toestemming. Een verbintenis? Dan is daar toch een overeenkomst voor nodig.
Hetzelfde systeem zou ik willen gebruiken om een juridische verklaring te geven van de precieze betekenis van de tekst in een boek die aangeeft wat auteursrechtelijk is toegestaan en wat niet. In dit geval heb ik er veel moeite mee om er een overeenkomst in te zien.
Idem voor de "I accept"-knop in een programma dat je van internet hebt gedownload (van een willekeurige site, niet van de maker van de het programma zelf). Een "I accept" in een programma dat geen verbinding maakt met de rechthebbende op het programma kan m.i. geen overeenkomst opleveren. De gebruiker is dan in mijn ogen gehouden zich aan de opgegeven regels te houden op straffe van (slechts) inbreuk op het auteursrecht op het programma.
Overigens dacht ik dat we in een oude draad al eens naar die laatste situatie hebben gekeken. Daar ga ik nog naar op zoek (tram/vervoersovk moet ik ook nog steeds nakijken).
Wat betreft kaartje kopen in de bioscoop, ik heb nooit beweerd dat dat geen overeenkomst oplevert. Dat is een koopovk, en de AV zijn van toepassing. Het verschil met AH is dat kopen onmiskenbaar een aanvaarding inhoudt, terwijl binnenlopen in ieder geval ook op een andere manier kan worden opgevat. Misschien houdt het binnenlopen in een supermarkt in de context van de Nederlandse samenleving inderdaad een aanvaarden in, maar het is toch minder duidelijk dan je hand opsteken op een veiling. Mijn uitleg dat het geen aanvaarding is, lijkt mij in ieder geval verdedigbaar. De implicatie van mijn uitleg is niet dat AH juridisch machteloos zou staan.
Wat betreft tassencontrole, hier wordt het bijv. een van toepassing zijnde verkoopvoorwaarde genoemd waar de klant stilzwijgend mee akkoord gaat. Echter, de sanctie op niet laten kijken is dat de toegang kan worden geweigerd. Dan vind ik mijn verklaring meer bevredigend.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: di 26 feb 2008 18:21 Onderwerp: Re: Contractuele zeggenschap vereist een wettelijk recht |
|
|
| bona fides schreef: | | Overigens dacht ik dat we in een oude draad al eens naar die laatste situatie hebben gekeken. |
Deze oude draad. Over de mogelijkheid om in de EULA een verbod op reverse engineering te nemen, terwijl de Auteurswet dat nu juist toestaat.
Deze lange zijtak van de oorspronkelijke discussie is overigens ontstaan toen ik probeerde uit te leggen wat ik bedoelde met "zuivere licentievoorwaarden". Ik sluit zeker niet uit dat het bestaan van die dingen binnen het Nederlandse recht te weerleggen is, maar voorlopig blijf ik het een bruikbaar figuur vinden. (Bijv. bruikbaar om de twee vonnissen aan het begin van de draad mee te verklaren.)
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
bona fides
Geslacht:
Studieomgeving (BA): UL
Studieomgeving (MA): UL
Berichten: 22893
|
| Geplaatst: zo 02 mrt 2008 3:12 Onderwerp: |
|
|
Grappig, je hebt vrijwel dezelfde discussie een paar dagen eerder al gehad. De juridische verklaring van een licentie die ik hier probeer te verdedigen kende je dus al, dezelfde als die van Pamela Jones en Eben Moglen voor het Amerikaanse recht, en die van Branko Collin op jouw blog.
Ik heb nog eens nagedacht over hoe je een licentie nu precies juridisch moet verklaren. Volgens mij ben ik er nu uit. Laat ik het auteursrecht nemen.
Het auteursrecht geeft de rechthebbende het exclusieve recht bepaalde handelingen te verrichten. Als een ander zo'n handeling verricht, geeft dat een inbreuk op het auteursrecht van de rechthebbende.
Een inbreuk op een recht geeft een onrechtmatige daad van de inbreukmaker jegens de rechthebbende. De onrechtmatigheid wordt echter opgeheven door het hebben van toestemming.
In de Groene serie privaatrecht op Kluwer Plaza vind ik bij toestemming als rechtvaardigingsgrond voor een anders onrechtmatige gedraging onder (veel) meer:
| Quote: | | Een toestemming tot een bepaalde gedraging geeft op zichzelf nog niet een bevoegdheid tot die gedraging tegenover iedereen. Vergelijk ook hieronder aant. 192. Zo'n toestemming heeft met andere woorden geen zakenrechtelijk karakter. Zij bewerkstelligt slechts een persoonlijke rechtsband in dier voege dat, als degene aan wie de toestemming werd verleend zich dienovereenkomstig gedraagt, dit tegenover de toestemmer geen onrechtmatige daad kan opleveren. Die persoonlijke rechtsband kan in een overeenkomst zijn neergelegd zodat de toestemming onderdeel uitmaakt van een overeenkomst (vergelijk HR 21 juni 1996, NJ 1997, 327). Meestal is echter de toestemming - hoezeer ook gericht tot een of meer bepaalde personen - eenzijdig. Zie de rechtspraak en literatuur, vermeld in Onrechtmatige Daad I (oud), nr. 201 sub 1 en 2, alsmede Bloembergen, Toestemming, p. 5 e.v. |
Een licentie moet dus worden gezien als een eenzijdige rechtshandeling. Uiteraard kan het verlenen van een licentie een bij overeenkomst bedongen prestatie zijn.
Om werking te hebben moet de toestemming de inbreukmaker hebben bereikt:
| Quote: | | Wil de dader zich op een toestemming kunnen beroepen, dan moet de toestemming hem, althans in beginsel, op het tijdstip van zijn handelen hebben bereikt. Zie art. 3:37 lid 3 BW en voorts Bloembergen, Toestemming, p. 11-12 en 13. |
Toestemming kan onder voorwaarde worden verleend:
| Quote: | | Een onder voorwaarde verleende (stilzwijgende) toestemming kan de onrechtmatigheid van een daarop gebaseerde gedraging slechts wegnemen voor zover aan de voorwaarde is voldaan. Vergelijk Bloembergen, Toestemming, p. 18-19. Mutatis mutandis geldt hetzelfde voor een onder tijdsbepaling verleende toestemming. |
Ook bij een licentieovereenkomst lijkt het mij dat de licentie in beginsel wordt verleend onder de voorwaarde dat de licentienemer zich aan de overeenkomst houdt. Wanprestatie levert dan ook een inbreuk op het onderliggende intellectuele eigendomsrecht op (dus een onrechtmatige daad). Uiteraard kan dit in de licentieovereenkomst anders zijn overeengekomen.
Dus als ik zonder mandje de AH inloop, heeft AH geen rechtsgrond om te vorderen dat ik een mandje neem. Wel kan AH vorderen dat ik de inbreuk op zijn eigendomsrecht staak.
_________________
Hanc marginis exiguitas non caperet. |
|
|
|
|
|
|
|
| |
Pagina 2 van 2 |
Ga naar pagina Vorige 1, 2 |
|
U mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
U mag geen reacties plaatsen
U mag uw berichten niet bewerken
U mag uw berichten niet verwijderen
U mag niet stemmen in polls
|
|
|
|
